WSPÓLNY KOMITET UE-SZWAJCARIA,uwzględniając Umowę zawartą pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską 2 z dnia 22 lipca 1972 r., w szczególności art. 3 protokołu 3 do tej Umowy, który to protokół dotyczy definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 11 Umowy zawartej pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską (zwanej dalej "umową") odnosi się do protokołu 3 do umowy (zwanego dalej "protokołem 3"), który ustanawia reguły pochodzenia.
(2) Art. 3 protokołu 3 stanowi, że Wspólny Komitet ustanowiony w art. 29 umowy może podjąć decyzję o zmianie postanowień protokołu 3.
(3) Celem Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia 3 (zwanej dalej "konwencją") jest transpozycja istniejących dwustronnych systemów reguł pochodzenia ustanowionych w dwustronnych umowach o wolnym handlu zawartych między Umawiającymi się Stronami konwencji do wielostronnych ram, nie naruszając zasad określonych w tych dwustronnych umowach.
(4) Unia i Szwajcaria podpisały konwencję w dniu 15 czerwca 2011 r.
(5) Unia i Szwajcaria złożyły swoje instrumenty przyjęcia u depozytariusza konwencji odpowiednio w dniu 26 marca 2012 r. i w dniu 28 listopada 2011 r. W związku z powyższym oraz zgodnie z art. 10 ust. 3 konwencji, konwencja weszła w życie w odniesieniu do Unii i Szwajcarii odpowiednio w dniu 1 maja 2012 r. i w dniu 1 stycznia 2012 r.
(6) Do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany konwencji Unia i Szwajcaria zgodziły się stosować alternatywny zestaw reguł pochodzenia opartych na tych znajdujących się w zmienionej konwencji, które mogłyby być stosowane dwustronnie jako reguły pochodzenia alternatywne wobec reguł określonych w konwencji.
(7) W związku z powyższym protokół 3 należy zastąpić nowym protokołem, który zapewnia alternatywny zestaw reguł pochodzenia. Ponadto nowy protokół powinien zawierać odesłanie dynamiczne do konwencji tak, aby zawsze odnosić się do ostatniej wersji obowiązującej konwencji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Tytuł aktu zmieniony przez sprostowanie z dnia 7 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.90168) zmieniające nin. decyzję z dniem 12 sierpnia 2021 r.
2 Dz.U. L 300 z 31.12.1972, s. 189.
3 Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.
4 Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.
5 Strony zgadzają się odstąpić od obowiązku umieszczenia w dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w art. 8 ust. 3.
6 Dz.U. WE L 302 z 15.11.1985, s. 23.
7 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.
8 Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 24 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne stosującej Umawiającej się Strony, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.
9 Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 24 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne stosującej Umawiającej się Strony, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.