RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 217 w związku z art. 218 ust. 3 i 4,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności art. 101,
uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 1 lutego 2020 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (zwane dalej "Zjednoczonym Królestwem") wystąpiło z Unii Europejskiej.
(2) Warunki wystąpienia zostały określone w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 1 (zwanej dalej "umową o wystąpieniu"), wynegocjowanej i zawartej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej.
(3) Umowa o wystąpieniu weszła w życie w dniu 1 lutego 2020 r. i ustanawia ona okres przejściowy, w trakcie którego prawo Unii będzie miało zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, zgodnie z tą umową. Okres ten upłynie z dniem 31 grudnia 2020 r., chyba że Wspólny Komitet ustanowiony na mocy umowy o wystąpieniu przyjmie przed dniem 1 lipca 2020 r. jedną decyzję przedłużającą okres przejściowy o maksymalnie rok lub 2 lata.
(4) W wytycznych z dnia 23 marca 2018 r. Rada Europejska ponownie przypomniała, że Unia jest zdeterminowana, by w przyszłości utrzymywać jak najbliższe stosunki partnerskie ze Zjednoczonym Królestwem. Zgodnie z tymi wytycznymi takie partnerstwo powinno obejmować współpracę handlową i gospodarczą, a także inne obszary, w szczególności walkę z terroryzmem i przestępczością międzynarodową, oraz bezpieczeństwo, obronę i politykę zagraniczną. Rada Europejska ustanowiła te wytyczne z myślą o otwarciu negocjacji na temat ogólnego rozumienia ram przyszłych stosunków; rozumienie tych ram miało zostać szerzej przedstawione w deklaracji politycznej towarzyszącej umowie o wystąpieniu i w niej wspomnianej.
(5) Deklaracja polityczna towarzysząca umowie o wystąpieniu określa ramy przyszłych stosunków między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem 2 (zwana dalej "deklaracją polityczną"). Ustanawia ona parametry ambitnego, szerokiego, pogłębionego i elastycznego partnerstwa w dziedzinach współpracy handlowej i gospodarczej opartej na kompleksowej i wyważonej umowie o wolnym handlu, ścigania przestępstw i wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony oraz szerszych obszarów współpracy.
(6) Art. 184 umowy o wystąpieniu stanowi, że Unia i Zjednoczone Królestwo dokładają wszelkich starań, w dobrej wierze i w pełnym poszanowaniu swoich odpowiednich porządków prawnych, aby podjąć niezbędne kroki w celu szybkiego wynegocjowania umów regulujących ich przyszłe stosunki, o których mowa w deklaracji politycznej, oraz w celu przeprowadzenia stosownych procedur związanych z ratyfikacją lub zawarciem tych umów dla zapewnienia, aby w zakresie, w jakim jest to możliwe, umowy te miały zastosowanie od chwili zakończenia okresu przejściowego.
(7) W konkluzjach z dnia 13 grudnia 2019 r. Rada Europejska potwierdziła swoje pragnienie ustanowienia jak najściślejszych przyszłych stosunków ze Zjednoczonym Królestwem zgodnie z deklaracją polityczną i uprzednio uzgodnionymi wytycznymi Rady Europejskiej oraz oświadczeniami i deklaracjami, zwłaszcza z dnia 25 listopada 2018 r. Rada Europejska potwierdziła w szczególności, że przyszłe stosunki ze Zjednoczonym Królestwem będą musiały się opierać na równowadze praw i obowiązków oraz zapewniać równe warunki działania. Rada Europejska z zadowoleniem przyjęła decyzję Komisji, zgodnie z którą Michel BARNIER został ponownie wyznaczony do prowadzenia negocjacji dotyczących przyszłych stosunków, i zwróciła się do Komisji, by bezpośrednio po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z UE przedstawiła Radzie projekt kompleksowego mandatu na potrzeby negocjacji w sprawie przyszłych stosunków z tym państwem. Rada Europejska stwierdziła, że będzie bacznie śledzić negocjacje i w razie potrzeby wskaże dalsze ogólne kierunki polityczne.
(8) Należy zatem podjąć negocjacje w celu zawarcia nowej umowy o partnerstwie ze Zjednoczonym Królestwem. Na negocjatora Unii należy wyznaczyć Komisję. W kwestiach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Komisja będzie prowadzić negocjacje w porozumieniu z Wysokim Przedstawicielem Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: