a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) W art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewidziano przyjęcie planów wieloletnich zawierających środki ochronne w odniesieniu do połowów niektórych stad na danym obszarze geograficznym. Takie plany wieloletnie zawierają szczegóły realizacji obowiązku wyładunku i mogą upoważniać Komisję do dokładniejszego określenia tych szczegółów na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie.
(3) Rozporządzenie (UE) 2018/973, na mocy którego ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym, również upoważnia Komisję do przyjęcia aktów delegowanych określających szczegóły obowiązku wyładunku na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie.
(4) Belgia, Dania, Niemcy, Francja, Niderlandy i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami w Morzu Północnym. Po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego oraz Regionalnym Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych te państwa członkowskie oraz Zjednoczone Królestwo przedstawiły Komisji w dniu 29 maja 2019 r. wspólną rekomendację dotyczącą szczegółów realizacji obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów dennych w Morzu Północnym. Wspólna rekomendacja została zmieniona w dniu 7 sierpnia 2019 r. W następstwie tych wspólnych rekomendacji Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) 2019/ 2238 3 .
(5) W dniu 8 listopada 2019 r. zainteresowane państwa członkowskie i Zjednoczone Królestwo przedłożyły nową wspólną rekomendację w celu skorygowania niektórych błędów i niezamierzonych pominięć w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238.
(6) We wspólnej rekomendacji z dnia 8 listopada 2019 r. zasugerowano przyznanie do dnia 31 grudnia 2021 r. wyłączenia dla homarca złowionego włokami dennymi z workiem włoka o rozmiarze oczka sieci wynoszącym co najmniej 70 mm, wyposażonym w kratownicę sortującą według gatunków o rozstawie prętów wynoszącym maksymalnie 35 mm. Jest to wyłączenie, które otrzymało pozytywną ocenę naukową 4 i było również uwzględnione w poprzednich planach w zakresie odrzutów. W 2018 r. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) stwierdził, że dodatkowe informacje naukowe popierające to wyłączenie opierały się na rzetelnych podstawach, a technika zatwierdzania stosowana w kontekście szerzej pojętej floty była prawidłowa 5 . Mimo tego pozytywnego kontekstu naukowego rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2238 w sposób niezamierzony ograniczyło to wyłączenie do dnia 31 grudnia 2020 r., chociaż nie istniały do tego podstawy naukowe. Wyłączenie to należy zatem stosować do dnia 31 grudnia 2021 r.
(7) Według wyżej wymienionych ocen STECF w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 zawarto również przez pomyłkę obowiązek przedkładania do dnia 1 maja 2020 r. informacji uzasadniających wyłączenie w odniesieniu do połowów homarca złowionego włokami dennymi z workiem włoka o rozmiarze oczka sieci wynoszącym co najmniej 70 mm, wyposażonym w kratownicę sortującą według gatunków o rozstawie prętów wynoszącym maksymalnie 35 mm. W związku z tym wyłączenie to należy wykluczyć z obowiązku przedkładania dodatkowych danych.
(8) Rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2238 zawiera niezamierzone pominięcie dotyczące wyłączenia z uwagi na przeżywalność w przypadku połowów i przyłowów gładzicy. We wspólnej rekomendacji przedłożonej w dniu 7 sierpnia 2019 r. zasugerowano wyłączenie w odniesieniu do gładzicy złowionej przy użyciu niektórych włoków do połowów płastugokształtnych lub dorszokształtnych, o rozmiarze oczka sieci wynoszącym co najmniej 90-99 mm i wyposażonych w panel Seltra lub o rozmiarze oczka sieci wynoszącym co najmniej 80-99 mm. STECF zauważył, że wskaźniki przeżywalności różniły się w istotnych badaniach (18-75 %), przy czym w przypadku mniejszych gładzic 6 odnotowano szczególnie niskie poziomy. Z tego powodu wyłączenie należało przyznać tylko do dnia 31 grudnia 2020 r., ale przez pomyłkę nie zostało to określone w art. 6 ust. 4. Ponadto obowiązek sprawozdawczy dotyczący przedstawiania dodatkowych danych powinien również obejmować to wyłączenie.
(9) We wspólnej rekomendacji z dnia 8 listopada 2019 r. zaproponowano, aby wprowadzić wyłączenie de minimis dotyczące molwy złowionej przy użyciu niektórych włoków dennych o rozmiarze oczka sieci większym lub równym 120 mm.
(10) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/2035 7 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do molwy o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, złowionej przy użyciu niektórych włoków dennych o rozmiarze oczka sieci co najmniej 120 mm w podobszarze ICES 4. Wyłączenie to zostało przyznane na podstawie dowodów naukowych dostarczonych przez państwa członkowskie i zatwierdzonych w ramach oceny naukowej 8 . STECF stwierdził, że można racjonalnie przyjąć, iż poprawa selektywności w celu ograniczenia niezamierzonych połowów molwy stanowiła wyzwanie pod względem technicznym problemu z uwagi na budowę molwy. Wyłączenie to nie zostało przeniesione do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2238 z powodu niewłaściwej komunikacji między regionalną grupą państw członkowskich a Komisją. Należy zatem zmienić art. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2238 w celu uwzględnienia przedmiotowego wyłączenia.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2238.
(12) W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie wkrótce po jego opublikowaniu. Biorąc pod uwagę, że rozporządzenie delegowane (UE) 2019/2238 weszło w życie z dniem 1 stycznia 2020 r., niniejsze rozporządzenie należy również stosować od tej daty,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
