PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 2 , które weszło w życie dnia 17 czerwca 2018 r., ustanawia nowe ramy regulacyjne w odniesieniu do produkcji ekologicznej. Aby zapewnić sprawne przejście od poprzednich ram regulacyjnych do nowych ram regulacyjnych, rozporządzenie to przewiduje datę rozpoczęcia stosowania w dniu 1 stycznia 2021 r.
(2) W dniu 30 stycznia 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia uznała, że epidemia COVID-19 stanowi "zagrożenie dla zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym", a w dniu 11 marca 2020 r. uznała ją za pandemię. Pandemia COVID-19 doprowadziła do nadzwyczajnych okoliczności wymagających znacznych wysiłków ze strony sektora produkcji ekologicznej, których nie można było przewidzieć w momencie przyjmowania rozporządzenia (UE) 2018/848.
(3) Pandemia COVID-19 oraz związany z nią kryzys w dziedzinie zdrowia publicznego stanowią bezprecedensowe wyzwanie dla państw członkowskich i są dużym obciążeniem dla podmiotów prowadzących produkcję ekologiczną (zwanych dalej "podmiotami"). Podmioty skupiają zatem swoje wysiłki na utrzymaniu produkcji ekologicznej i przepływów handlowych i nie mogą jednocześnie przygotować się na wejście w życie nowych ram regulacyjnych na mocy rozporządzenia (UE) 2018/848. W związku z tym jest wysoce prawdopodobne, że państwa członkowskie i podmioty nie będą w stanie zapewnić właściwego wdrożenia i stosowania tego rozporządzenia od dnia 1 stycznia 2021 r., jak pierwotnie przewidziano.
(4) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie sektora produkcji ekologicznej, zagwarantować pewność prawa i uniknąć potencjalnych zakłóceń na rynku, należy odroczyć datę rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848 oraz niektóre inne daty, o których mowa w tym rozporządzeniu, wynikające z tej daty.
(5) Biorąc pod uwagę skalę pandemii COVID-19 i związany z nią kryzys w dziedzinie zdrowia publicznego, jej rozwój epidemiologiczny, a także dodatkowe zasoby potrzebne państwom członkowskim i podmiotom, należy odroczyć datę rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848 o rok.
(6) Kilka dat związanych z odstępstwami, sprawozdaniami lub uprawnieniami przyznanymi Komisji w celu zakończenia lub przedłużenia obowiązywania odstępstw wynika bezpośrednio z daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848. W związku z tym należy również odroczyć te daty o rok. Odpowiednie daty ustalono z uwzględnieniem czasu potrzebnego na dostosowanie się przez podmioty do zakończenia obowiązywania odstępstw lub, w przypadku państw członkowskich i Komisji, na zgromadzenie wystarczających informacji na temat dostępności niektórych środków produkcji, w odniesieniu do których przyznano odstępstwa, lub na przedstawienie przez Komisję sprawozdania dla Parlamentu Europejskiego i Rady oraz przygotowanie wniosku ustawodawczego lub aktów delegowanych.
(7) Pandemia COVID-19 oraz związany z nią kryzys w dziedzinie zdrowia publicznego stanowią również bezprecedensowe wyzwanie dla państw trzecich i dla podmiotów z siedzibą w państwach trzecich. W związku z tym w odniesieniu do państw trzecich, które zostały uznane za równoważne na podstawie art. 33 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 3 , należy przedłużyć termin wygaśnięcia ich uznania o rok do dnia 31 grudnia 2026 r., tak aby takie państwa trzecie miały wystarczająco dużo czasu na zmianę swojego statusu poprzez zawarcie umowy handlowej z Unią albo poprzez pełne przestrzeganie przez ich podmioty rozporządzenia (UE) 2018/848 bez niepotrzebnych zakłóceń handlu produktami ekologicznymi.
(8) Podobnie należy przedłużyć o rok, do dnia 31 grudnia 2024 r., termin wygaśnięcia uznania organów kontrolnych i jednostek certyfikujących w państwach trzecich udzielonego na podstawie art. 33 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, aby dać tym organom kontrolnym i jednostkom certyfikującym oraz ich certyfikowanym podmiotom w państwach trzecich wystarczająco dużo czasu na przezwyciężenie skutków pandemii COVID-19 oraz na przygotowanie się na nowe ramy regulacyjne ustanowione rozporządzeniem (UE) 2018/848.
(9) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, w szczególności zapewnienie sprawnego funkcjonowania sektora produkcji ekologicznej, zagwarantowanie pewności prawa i uniknięcie potencjalnych zakłóceń na rynku w związku z nadzwyczajnymi okolicznościami spowodowanymi pandemią COVID-19, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na skutki proponowanych działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(10) Z uwagi na pandemię COVID-19, która spowodowała nadzwyczajne okoliczności w odniesieniu do produkcji ekologicznej wymagające podjęcia natychmiastowych działań, należy przewidzieć wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do TUE, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(11) Z uwagi na nadrzędną potrzebę natychmiastowego zapewnienia w obecnych okolicznościach pewności prawa w sektorze produkcji ekologicznej, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
