(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 1979)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 7 kwietnia 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie
oznakowania ekologicznego UE 1 , w szczególności jego art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia. Dla każdej grupy produktów należy ustanowić szczegółowe kryteria oznakowania ekologicznego UE.
(2) Decyzja Komisji 2014/312/UE 2 ustanawia kryteria w odniesieniu do farb i lakierów wewnętrznych i zewnętrznych oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.
(3) Odstępstwo dla tlenku cynku (ZnO, CAS: 1314-13-2), sklasyfikowanego w klasach zagrożenia H400 - Aquatic Acute 1 i H410 - Aquatic Chronic 1 (stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego), zostało określone w pkt 1 lit. d) dodatku do decyzji 2014/312/UE w odniesieniu do stosowania jako stabilizator w odniesieniu do kombinacji środków konserwujących do suchych powłok, wymagających użycia pirytionianu cynku (ZPT) lub 1,2-Benzizotia- zol-3(2H)-onu (BIT) w stężeniu do 0,05 %.
(4) Zgodnie z załącznikiem do decyzji Komisji 2010/72/UE 3 BIT nie jest dopuszczony do stosowania jako środek konserwujący do suchych powłok. Należy zatem odpowiednio zmienić wyżej wymieniony pkt 1 lit. d).
(5) Szereg właściwych organów krajowych, które przyznają oznakowanie ekologiczne UE, zaproponowało przedłużenie obowiązywania obecnego odstępstwa w odniesieniu do tlenku cynku, aby umożliwić jego stosowanie jako stabilizatora środka konserwującego w celu uwzględnienia również "konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych" i konserwacji "past barwiących".
(6) Zgodnie z wnioskami z kontroli sprawności (REFIT) dotyczącej oznakowania ekologicznego UE z dnia 30 czerwca 2017 r. służby Komisji, wraz z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego, oceniły, czy zmiana ta gwarantuje powszechne stosowanie zasad przedmiotowego programu w odniesieniu do tej grupy produktów. Przeprowadzono również konsultacje z zainteresowanymi podmiotami publicznymi.
(7) Jak wynika z informacji udostępnionych przez dostawców i producentów farb ZnO jest wykorzystywany jako stabilizator w farbach i lakierach w połączeniu z dwoma środkami konserwującymi - ZPT i BIT - stosowanymi w celu zwalczania niepożądanego wzrostu mikroorganizmów w farbach.
(8) ZnO pełni funkcję stabilizatora farb, w których jako środki konserwujące stosuje się ZPT i BIT. ZnO przeciwdziała skłonności ZPT do transchelatacji z jonami innych metali, zazwyczaj żelaza i wapnia, oraz zapobiega powstawaniu barwnych kompleksów, które prowadzą do niepożądanej zmiany koloru farby. W połączeniu z BIT ZnO uniemożliwia jego przechodzenie z fazy wodnej do fazy organicznej farb (np. substancji wiążącej), zapewniając tym samym jego większą dostępność w fazie wodnej, w której ryzyko wzrostu mikroorganizmów jest większe. Bez ZnO okres żywotności farby skróciłby się do kilku tygodni, ograniczając tym samym jej okres trwałości.
(9) W decyzji 2014/312/UE zezwala się już na stosowanie ZPT w trzech następujących przypadkach: jako środek do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych, środek konserwujący do maszyny mieszającej barwniki oraz środek konserwujący do suchych powłok w maksymalnym stężeniu 0,05 %, oraz zezwala się na stosowanie BIT w stężeniu 0,05 % w gotowym produkcie końcowym. Wydaje się zatem stosowne, by zezwolić również na stosowanie stabilizatora ZnO w przypadku tych samych zastosowań.
(10) Oczekuje się, że ZnO wykorzystywany do stabilizowania kombinacji środków do konserwacji "produktów w opakowaniach zamkniętych" lub "pasty barwiącej" ma mniejszy wpływ na środowisko niż w przypadku, gdy jest on stosowany w kombinacjach środków konserwujących do suchych powłok (już objętych odstępstwem w ramach obowiązujących kryteriów), ponieważ typowa ilość ZPT w przypadku stosowania jako środek konserwujący do suchych powłok w farbach zewnętrznych byłaby około 10 razy większa niż ilość potrzebna do konserwacji produktów do użytku wewnętrznego w opakowaniach zamkniętych.
(11) W stosowanych przez producentów alternatywnych produktach będących innymi kombinacjami środków konserwujących, które nie wymagają ZnO do celów stabilizacji, wykorzystuje się głównie MIT (2-metylo-2H-izotiazol-3- on). Zgodnie z art. 3 akapit trzeci rozporządzenia Komisji (UE) 2018/1480 4 od dnia 1 maja 2020 r. MIT będzie jednak klasyfikowany między innymi w klasie zagrożenia Skin Sens 1 A i opatrzony kodem zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia H317 (działanie uczulające na skórę). Spowoduje to, że również produkty końcowe - farby, w których MIT jest stosowany w stężeniu co najmniej 15 ppm, będą klasyfikowane w klasie zagrożenia Skin Sens 1 A i opatrzone kodem zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia H317. Obecne badania naukowe wskazują, że MIT nie jest skuteczny jako środek konserwujący w przypadku stosowania w stężeniach poniżej 15 ppm.
(12) ZPT, BIT lub ich kombinacje uznaje się za inne realistyczne warianty zastąpienia MIT, ale będą one wymagały użycia ZnO we wszystkich możliwych zastosowaniach.
(13) W związku z tym z technicznego punktu widzenia zastąpienie ZnO nie jest możliwe.
(14) Dane dostarczone przez zainteresowane strony potwierdzają, że aby osiągnąć wystarczający efekt stabilizujący, potrzebne jest maksymalnie 0,030 % ZnO w przypadku kombinacji środków do konserwacji produktów w opakowaniach zamkniętych i konserwacji past barwiących, zawierających ZPT, natomiast w przypadku kombinacji zawierających BIT - 0,010-0,040 % ZnO.
(15) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2014/312/UE.
(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 3 kwietnia 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Virginijus SINKEVIČIUS |
|
Członek Komisji |
