RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 , w szczególności jej art. 395 ust. 1 akapit pierwszy,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W pismach, które wpłynęły do Komisji w dniach 23 maja 2019 r. i 17 czerwca 2019 r., Francja i Hiszpania odpowiednio zwróciły się z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 5 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do budowy elektroenergetycznego połączenia międzysystemowego między Gaticą w Hiszpanii a Cubnezais we Francji ("szczególny środek").
(2) Pismami z dnia 10 września 2019 r. Komisja przekazała pozostałym państwom członkowskim, zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE, wnioski złożone przez Hiszpanię i Francję. Pismami z dnia 11 wrześ nia 2019 r. Komisja zawiadomiła Hiszpanię i Francję, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosków.
(3) W dniu 22 września 2017 r. krajowy organ regulacyjny ds. rynku energii elektrycznej w Hiszpanii Comisión Nacional de los Mercados y la Competencia oraz krajowy organ regulacyjny ds. rynku energii elektrycznej we Francji Commission de Régulation de l'Énergie podpisały porozumienie w sprawie finansowania elektroenergetycznego połączenia międzysystemowego między Hiszpanią i Francją przez Zatokę Biskajską. Budowa tego połączenia została powierzona operatorom systemów przesyłowych energii elektrycznej w Hiszpanii i Francji, odpowiednio Red Eléctrica de España i Réseau de transport d'Electricité. Umowa ta przewiduje, że koszty projektu zostaną pokryte w równych częściach: w 50 % przez Hiszpanię i w 50 % przez Francję.
(4) W drodze tego szczególnego środka przedmiotowe elektroenergetyczne połączenie międzysystemowe między Gaticą w Hiszpanii a Cubnezais we Francji ma być traktowane, do celów dostaw towarów, świadczenia usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i przywozu towarów przeznaczonych do budowy tego połączenia, jako znajdujące się w 50 % w Hiszpanii i 50 % we Francji.
(5) W przypadku braku takiego szczególnego środka należałoby, dla każdej dostawy towarów lub każdego świadczenia usług rozstrzygnąć, zgodnie z zasadą terytorialności, czy miejsce opodatkowania znajduje się w Hiszpanii czy we Francji.
(6) Na podstawie informacji przedstawionych przez Hiszpanię i Francję ten szczególny środek uprości procedurę poboru podatku VAT, przy zaledwie nieznacznym wpływie na ogólną kwotę dochodów podatkowych Hiszpanii i Francji pobranych na etapie ostatecznej konsumpcji. Należy zatem upoważnić Hiszpanię i Francję do stosowania szczególnego środka.
(7) Odstępstwo nie będzie miało wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: