a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa z dniem wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po tej notyfikacji, to znaczy z dniem 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska, w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem, podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu. Okres ten został dwukrotnie przedłużony przez Radę Europejską, ostatnim razem w drodze jej decyzji (UE) 2019/584 2 , która przedłużyła ten okres do dnia 31 października 2019 r. Wobec braku umowy o wystąpieniu ze Zjednoczonym Królestwem i nieprzedłużenia dalej okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, w przyszłej umowie międzynarodowej między Unią a Zjednoczonym Królestwem należy uzgodnić porozumienie finansowe w odniesieniu do zobowiązań finansowych wynikających z członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii.
(2) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla odpowiednich obowiązków Unii i Zjednoczonego Królestwa wynikających z całego okresu członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii.
(3) W rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) 2019/1197 3 określono zasady dotyczące stosunków między Unią, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem i jego beneficjentami, z drugiej strony, w odniesieniu do finansowania i wykonania budżetu ogólnego Unii (zwanego dalej "budżetem") w 2019 r. Konieczne jest określenie zasad dotyczących stosunków między Unią, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem i jego beneficjentami, z drugiej strony, również w odniesieniu do finansowania i wykonania budżetu w 2020 r.
(4) W odniesieniu do przyjmowania środków dotyczących wykonania i finansowania budżetu w 2020 r. w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii bez umowy o wystąpieniu, Traktaty nie przewidują innych uprawnień niż te, o których mowa w art. 352 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i art. 203 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(5) Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie uczestniczą w szeregu unijnych programów lub działań na podstawie członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii. Uczestnictwo to odbywa się w oparciu o umowy ze Zjednoczonym Królestwem lub też osobami lub podmiotami z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie lub w oparciu o decyzje na korzyść Zjednoczonego Królestwa lub osób lub podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie, które to umowy i decyzje stanowią zobowiązania prawne.
(6) W przypadku wielu z tych umów i decyzji zasady dotyczące kwalifikowalności wymagają, aby beneficjent był państwem członkowskim lub też osobą lub podmiotem z siedzibą w państwie członkowskim. Kwalifikowalność Zjednoczonego Królestwa lub też osób lub podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie jest w takich przypadkach powiązana z faktem, że Zjednoczone Królestwo jest państwem członkowskim. Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii bez umowy o wystąpieniu pociąga zatem za sobą utratę kwalifikowalności przez takich beneficjentów unijnego finansowania na podstawie takich umów i decyzji. Nie dotyczy to jednak przypadków, w których osoby lub podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie uczestniczyłyby w działaniu w ramach odnośnych unijnych przepisów dotyczących osób i podmiotów z siedzibą w państwie trzecim oraz z zastrzeżeniem warunków mających zastosowanie w ramach tych przepisów.
(7) W przypadku wystąpienia Zjednoczonego Królestwa bez umowy o wystąpieniu byłoby korzystne zarówno dla Unii i jej państw członkowskich, jak i dla Zjednoczonego Królestwa oraz osób i podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie, gdyby utrzymano w 2020 r. kwalifikowalność Zjednoczonego Królestwa i beneficjentów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie do otrzymywania środków unijnych i udział Zjednoczonego Królestwa w finansowaniu budżetu na 2020 r. Korzystne byłoby również, gdyby zobowiązania prawne podpisane i przyjęte przed datą wystąpienia lub w 2019 r. w zastosowaniu art. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) 2019/1197 mogły być w dalszym ciągu wykonywane przez cały 2020 r.
(8) Należy zatem określić warunki, na których Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie mogłyby nadal kwalifikować się do finansowania w 2020 r. w odniesieniu do umów, jakie z nimi podpisano, i decyzji, jakie w odniesieniu do nich przyjęto, przed dniem, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie (zwanym dalej "datą wystąpienia") lub, w stosownym przypadku, w 2019 r. w zastosowaniu art. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) 2019/1197. Aby niniejsze rozporządzenie miało zastosowanie, konieczne jest spełnienie następujących warunków: (i) Zjednoczone Królestwo przekazało Komisji pisemne potwierdzenie zobowiązania do dalszego wnoszenia wkładu obliczonego na podstawie szacowanych zasobów własnych Zjednoczonego Królestwa w projekcie budżetu na 2020 r., zaproponowanym w dniu 5 lipca 2019 r., i dostosowanego w celu uwzględnienia łącznej kwoty środków na płatności określonej w przyjętym budżecie na 2020 r.; (ii) Zjednoczone Królestwo wpłaciło pierwszą ratę; (iii) Zjednoczone Królestwo przekazało Komisji pisemne potwierdzenie, że zobowiązuje się umożliwić przeprowadzanie w całości przez Unię kontroli i audytów zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami; (iv) Komisja przyjęła decyzję na podstawie art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) 2019/1197 i nie przyjęła decyzji na podstawie art. 3 ust. 2 tego rozporządzenia. Ostatni warunek ma zastosowanie wyłącznie wtedy, o ile stosowanie rozporządzenia (UE, Euratom) 2019/1197 rozpocznie się przed końcem roku budżetowego 2019. Z uwagi na potrzebę pewności należy ograniczyć czas na spełnienie tych warunków. Komisja powinna przyjąć decyzję w sprawie spełnienia tych warunków.
(9) Warunek dotyczący wkładu Zjednoczonego Królestwa powinien opierać się na projekcie budżetu na 2020 r., zaproponowanym w odniesieniu do 28 państw członkowskich, a wkład ten powinien zostać dostosowany w celu uwzględnienia łącznej kwoty środków na płatności określonej w przyjętym budżecie. Jest uzasadnione, aby po przyjęciu niniejszego rozporządzenia żadne państwo członkowskie nie znalazło się w mniej korzystnej sytuacji w odniesieniu do swojego wkładu, niż zostało to ustanowione w przyjętej wersji budżetu na 2020 r. W związku z tym, aby zapewnić pozytywny skutek niniejszego rozporządzenia dla wszystkich państw członkowskich, od kwoty wkładu Zjednoczonego Królestwa, która ma zostać zapisana w budżecie, należy odjąć określoną kwotę. Taka określona kwota powinna przynieść korzyści państwom członkowskim, które w przeciwnym razie znalazłyby się w niekorzystnej sytuacji po przyjęciu niniejszego rozporządzenia, jak zostało to doprecyzowane w specjalnych uzgodnieniach praktycznych określających podział należnych płatności i powierzających Komisji wypłatę określonej kwoty.
(10) Dopóki warunki kwalifikowalności Zjednoczonego Królestwa oraz osób i podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie ustanowione na podstawie niniejszego rozporządzenia będą spełniane, należy także utrzymać kwalifikowalność Zjednoczonego Królestwa oraz osób i podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie w 2020 r. do celów warunków określonych w zaproszeniach, przetargach, konkursach lub wszelkich innych procedurach, które mogą prowadzić do finansowania z budżetu Unii, z wyjątkiem szczególnych przypadków związanych z bezpieczeństwem oraz utratą członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Europejskim Banku Inwestycyjnym, a także zapewniać im unijne finansowanie. Takie unijne finansowanie powinno być ograniczone do wydatków kwalifikowalnych poniesionych w 2020 r., z wyjątkiem umów w sprawie zamówień publicznych podpisanych przed końcem 2020 r. w zastosowaniu tytułu VII rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 4 (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym"), które są nadal wykonywane zgodnie ze swoimi warunkami, oraz z wyjątkiem rolnych płatności bezpośrednich Zjednoczonego Królestwa na rok składania wniosków 2020, które powinny być wyłączone z kwalifikowalności. Należy również wykluczyć Zjednoczone Królestwo lub też osoby lub podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie z kwalifikowalności na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 5 , zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1796 6 , w odniesieniu do działań obejmujących zwolnionych pracowników i osoby, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii bez umowy, jak również na podstawie zmienionego rozporządzenia Rady (WE) nr 2012/2002 7 w odniesieniu do działań, których przedmiotem są poważne obciążenia finansowe poniesione przez państwa członkowskie bezpośrednio w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii bez umowy o wystąpieniu. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym zaproszenia, przetargi, konkursy lub inne procedury, a także wszelkie wynikające z nich umowy ze Zjednoczonym Królestwem lub też osobami lub podmiotami z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie lub decyzje na korzyść Zjednoczonego Królestwa lub też osób lub podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie mają określać warunki kwalifikowalności i warunki kontynuacji kwalifikowalności poprzez odniesienie do niniejszego rozporządzenia.
(11) Należy ponadto uznać, że Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie będą nadal spełniać kryterium kwalifikowalności, pod warunkiem że Zjednoczone Królestwo będzie nadal wnosić wkład na 2020 r. i, w stosownym przypadku, na 2019 r. na podstawie rozporządzenia (UE, Euratom) 2019/1197, a kontrole i audyty będą mogły być skutecznie przeprowadzane. Jeżeli warunki te przestaną być spełniane, Komisja powinna podjąć decyzję stwierdzającą brak ich spełnienia. W takim przypadku Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie powinny przestać kwalifikować się do otrzymywania finansowania unijnego.
(12) Należy również przewidzieć kontynuację w 2020 r. kwalifikowalności działań, w ramach których państwa członkowskie lub też osoby lub podmioty z siedzibą w państwach członkowskich otrzymują środki unijne i które są powiązane ze Zjednoczonym Królestwem. Ewentualne nieprzyjęcie przez Zjednoczone Królestwo kontroli i audytów powinno jednak stanowić fakt, który będzie wymagać uwzględnienia do celów należytego zarządzania finansami przy ocenie realizacji takich działań.
(13) Należy kontynuować wdrażanie działań zgodnie z odnośnymi zasadami regulującymi takie działania, w tym z rozporządzeniem finansowym. Do celów stosowania takich zasad konieczne jest zatem traktowanie Zjednoczonego Królestwa jako państwa członkowskiego.
(14) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast - z uwagi na to, że dotyczą one budżetu Unii oraz programów i działań realizowanych przez Unię - możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(15) W celu zapewnienia ograniczonej elastyczności należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ewentualnego przedłużenia terminów określonych w art. 2 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), b) i c) oraz zmian w harmonogramie płatności. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 8 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. Jeżeli, w przypadku ryzyka poważnego zakłócenia wykonania i finansowania budżetu Unii w 2020 r., jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, akt delegowany powinien wejść w życie bezzwłocznie i powinien mieć zastosowanie, o ile Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu.
(16) Aby uniknąć najbardziej znaczących zakłóceń dla beneficjentów unijnych programów wydatkowania i innych działań w dniu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i powinno być stosowane od następnego dnia po dniu, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, chyba że do tego dnia wejdzie w życie umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem. Z uwagi na fakt, że niniejsze rozporządzenie ustanawia środki dotyczące wykonania i finansowania budżetu Unii na 2020 r., powinno ono mieć zastosowanie wyłącznie do kwalifikowalności w 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: