a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzany do obrotu nie zawierał niektórych substancji niebezpiecznych wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Wymóg ten nie dotyczy zastosowań wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE.
(2) W załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE wymieniono różne kategorie sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którego dotyczy ta dyrektywa (kategorie 1-11).
(3) Kadm jest substancją objętą ograniczeniami wymienioną w załączniku II do dyrektywy 2011/65/UE. Jednakże stosowanie kadmu i jego związków w stykach elektrycznych zostało objęte wyłączeniem z ograniczenia i jest obecnie wymienione w pozycji 8b) w załączniku III do tej dyrektywy. W odniesieniu do kategorii 1-7 i 10 datą wygaśnięcia tego wyłączenia był dzień 21 lipca 2016 r.
(4) Komisja otrzymała wniosek o przedłużenie tego wyłączenia przed dniem 21 stycznia 2015 r. zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE. Wyłączenie to pozostaje ważne do czasu podjęcia decyzji w sprawie tego wniosku.
(5) Styki elektryczne zawierające kadm są stosowane w wielu urządzeniach elektromechanicznych jako elementy, które mogą przewodzić prąd przerywany przez powierzchnie styku. Odnośne urządzenia to w szczególności przełączniki mocy w silnikach elektrycznych, przekaźniki i styczniki, przełączniki do elektronarzędzi i urządzeń, automatyczne przełączniki prądu dla urządzeń przełączających, zasilacze sieciowe, czujniki obecności/opóźnienia czasowego oraz panele sterowania oświetleniem.
(6) Kadm w stykach elektrycznych zapewnia niezbędne właściwości, takie jak wyższa efektywność, gaszenie łuku elektrycznego, wyższa przewodność właściwa, mniejsza erozja styku oraz stosunkowo łatwa produkcja w porównaniu z alternatywami.
(7) W przypadku niektórych zastosowań objętych obecnym wyłączeniem zastąpienie lub wyeliminowanie kadmu jest w dalszym ciągu naukowo i technicznie niewykonalne ze względu na brak niezawodnych zamienników lub też niezbędny jest dłuższy okres w celu zapewnienia niezawodności dostępnych zamienników. Wyłączenie to nie obniża poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1907/2006 2 . Należy zatem przedłużyć wyłączenie w odniesieniu do tych określonych zastosowań.
(8) W odniesieniu do innych zastosowań objętych obecnie wyłączeniem warunki przedłużenia nie zostały spełnione. Wyłączenie dotyczące tych zastosowań powinno nadal obowiązywać przez 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy delegowanej zgodnie z art. 5 ust. 6 dyrektywy 2011/65/UE.
(9) Ponieważ w przypadku zastosowań, których dotyczy przedłużenie, na rynku nie są dostępne niezawodne alternatywy lub też niezbędny jest dłuższy okres w celu zapewnienia ich niezawodności, w odniesieniu do tych zastosowań wyłączenie dla kategorii 1-7 i 10 należy przedłużyć na maksymalny okres pięciu lat, do dnia 21 lipca 2021 r. Biorąc pod uwagę wyniki trwających działań mających na celu znalezienie niezawodnego zamiennika, jest mało prawdopodobne, aby czas trwania wyłączenia miał negatywny wpływ na innowacyjność.
(10) W odniesieniu do kategorii innych niż kategorie 1-7 i 10 obecne wyłączenie pozostaje ważne w okresach ważności określonych w art. 5 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE. W celu zapewnienia jasności w załączniku III do tej dyrektywy należy dodać daty wygaśnięcia.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: