a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało Radzie Europejskiej swój zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, który stosuje się do Euratomu na mocy art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(2) Zgodnie z art. 50 TUE Unia Europejska wynegocjowała ze Zjednoczonym Królestwem umowę określającą warunki jego wystąpienia, uwzględniając ramy jego przyszłych stosunków z Unią.
(3) W dniu 25 listopada 2018 r. Rada Europejska zatwierdziła projekt Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej "umową o wystąpieniu") i zaaprobowała deklarację polityczną określającą ramy przyszłych stosunków między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W dniu 11 stycznia 2019 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2019/274 1 w sprawie podpisania umowy o wystąpieniu 2 .
(4) Zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE Traktaty przestają mieć zastosowanie do występującego państwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba że Rada Europejska w porozumieniu z danym państwem członkowskim podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
(5) Pismem z dnia 20 marca 2019 r. Zjednoczone Królestwo przekazało wniosek o przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, do dnia 30 czerwca 2019 r. z myślą o sfinalizowaniu ratyfikacji umowy o wystąpieniu.
(6) Na mocy decyzji (UE) 2019/476 3 Rada Europejska, w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem, postanowiła przedłużyć okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE do dnia 22 maja 2019 r., w przypadku gdyby umowa o wystąpieniu została zatwierdzona przez Izbę Gmin do dnia 29 marca 2019 r. W razie gdyby nie doszło to do skutku, Rada Europejska zgodziła się na przedłużenie tego okresu do dnia 12 kwietnia 2019 r. i wskazała, że oczekuje, iż przed dniem 12 kwietnia 2019 r. Zjednoczone Królestwo określi dalsze działania do rozważenia przez Radę Europejską.
(7) Izba Gmin nie zatwierdziła umowy o wystąpieniu do dnia 29 marca 2019 r.
(8) Pismem z dnia 5 kwietnia 2019 r. Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o dalsze przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, który został przedłużony przez Radę Europejską, do dnia 30 czerwca 2019 r., z myślą o sfinalizowaniu ratyfikacji umowy o wystąpieniu.
(9) W dniu 10 kwietnia 2019 r. Rada Europejska zgodziła się na dalsze przedłużenie okresu w celu umożliwienia ratyfikacji umowy o wystąpieniu przez obie strony. Takie przedłużenie powinno trwać tak długo, jak to konieczne, a w każdym razie nie dłużej niż do dnia 31 października 2019 r. Rada Europejska przypomniała również, że w myśl art. 50 ust. 3 TUE umowa o wystąpieniu może wejść w życie we wcześniejszym terminie, pod warunkiem że strony zakończą swoje odnośne procedury ratyfikacji przed dniem 31 października 2019 r. W związku z tym wystąpienie powinno mieć miejsce pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu procedur ratyfikacji lub w dniu 1 listopada 2019 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
(10) Nie można dopuścić do tego, aby to dalsze przedłużenie naraziło na szwank bieżące funkcjonowanie Unii i jej instytucji. Ponadto w konsekwencji tego przedłużenia Zjednoczone Królestwo pozostanie do nowej daty wystąpienia państwem członkowskim z pełnią praw i obowiązków zgodnie z art. 50 TUE oraz zachowa prawo do cofnięcia w każdym momencie swojej notyfikacji. Jeżeli Zjednoczone Królestwo nadal będzie państwem członkowskim w dniach 23-26 maja 2019 r. i jeżeli nie ratyfikuje umowy o wystąpieniu do dnia 22 maja 2019 r., będzie miało obowiązek przeprowadzenia wyborów do Parlamentu Europejskiego zgodnie z prawem Unii. W przypadku gdy te wybory w Zjednoczonym Królestwie nie odbędą się, przedłużenie powinno wygasnąć z dniem 31 maja 2019 r. Rada Europejska odnotowuje zobowiązanie Zjednoczonego Królestwa do działania w sposób konstruktywny i odpowiedzialny przez cały okres przedłużenia zgodnie z obowiązkiem lojalnej współpracy oraz oczekuje, że Zjednoczone Królestwo wypełni to zobowiązanie oraz obowiązek traktatowy w sposób odzwierciedlający jego status jako występującego państwa członkowskiego. W tym celu Zjednoczone Królestwo musi ułatwiać realizację zadań Unii i powstrzymywać się od wszelkich działań, które mogłyby zaszkodzić osiągnięciu celów Unii, w szczególności podczas uczestnictwa w procesach decyzyjnych Unii.
(11) Trwające mandaty członków instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii powołanych, mianowanych lub wybranych w związku z członkostwem Zjednoczonego Królestwa w Unii wygasną z chwilą, gdy Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, tj. z dniem wystąpienia.
(12) Niniejsze przedłużenie wyklucza jakąkolwiek renegocjację umowy o wystąpieniu. Wszelkie jednostronne zobowiązania, oświadczenia lub inny akt Zjednoczonego Królestwa powinny być zgodne z brzmieniem i duchem umowy o wystąpieniu i nie mogą utrudniać jej wdrożenia. Takie przedłużenie nie może zostać wykorzystane w celu rozpoczęcia negocjacji w sprawie przyszłych stosunków.
(13) Rada Europejska dokona przeglądu postępów na swoim spotkaniu w czerwcu 2019 r.
(14) Zgodnie z art. 50 ust. 4 TUE Zjednoczone Królestwo nie brało udziału w obradach Rady Europejskiej dotyczących niniejszej decyzji ani w jej przyjęciu. Jednakże, zgodnie z pismem stałego przedstawiciela Zjednoczonego Królestwa przy Unii Europejskiej, Tima Barrowa z dnia 11 kwietnia 2019 r., Zjednoczone Królestwo zgodziło się, zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE, na przedłużenie okresu, o którym mowa w tym artykule, oraz na niniejszą decyzję,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
