a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 40/94 2 , które zostało ujednolicone jako rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 3 , utworzono specjalny unijny system ochrony znaków towarowych udzielanej na poziomie Unii na podstawie zgłoszenia do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej ("Urząd").
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 4 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 207/2009 dostosowało uprawnienia powierzone Komisji do postanowień art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Na potrzeby zgodności z nowymi ramami prawnymi wynikającymi z takiego dostosowania przyjęte zostały rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1430 5 oraz rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1431 6 .
(3) Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 zostało ujednolicone jako rozporządzenie (UE) 2017/1001. Ze względu na jasność i uproszczenie odesłania zawarte w rozporządzeniu delegowanym powinny uwzględniać zmianę numeracji artykułów wynikającą z ujednolicenia aktu podstawowego. Należy zatem uchylić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/1430, a przepisy tego rozporządzenia delegowanego należy zawrzeć w niniejszym rozporządzeniu z uwzględnieniem zaktualizowanych odesłań do rozporządzenia (UE) 2017/1001.
(4) Przepisy proceduralne dotyczące sprzeciwów powinny zapewniać skuteczność, efektywność oraz sprawne rozpatrywanie i rejestrowanie zgłoszeń unijnych znaków towarowych przez Urząd, z zastosowaniem procedury, która jest przejrzysta, dokładna, uczciwa i sprawiedliwa. W celu poprawy pewności prawa i jasności przepisy dotyczące sprzeciwu powinny uwzględniać rozszerzone względne podstawy odmowy ochrony określone w rozporządzeniu (UE) 2017/1001, w szczególności w odniesieniu do wymogów dopuszczalności i uzasadnienia w postępowaniach sprzeciwowych; powinny one również zostać dostosowane w celu odzwierciedlenia orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz skodyfikowania obecnych praktyk Urzędu.
(5) W dążeniu do bardziej elastycznego, spójnego i nowoczesnego systemu znaków towarowych w Unii, przy jednoczesnym zapewnieniu pewności prawa, należy zmniejszyć obciążenia administracyjne stron w postępowaniach inter partes przez złagodzenie wymogów dotyczących uzasadniania wcześniejszych praw, w przypadkach gdy odnośne dowody są dostępne w źródłach online uznanych przez Urząd, jak również wymogów dotyczących przedkładania dowodów w języku postępowania.
(6) W interesie jasności i pewności prawa ważne jest określenie wymogów dotyczących zmiany zgłoszenia unijnego znaku towarowego w jasny i wyczerpujący sposób.
(7) Przepisy proceduralne regulujące procedurę stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia unijnego znaku towarowego powinny zapewniać możliwość wygaśnięcia lub unieważnienia unijnego znaku towarowego w skuteczny i efektywny sposób w drodze przejrzystych, dokładnych, uczciwych i sprawiedliwych procedur. Ze względu na większą przejrzystość, spójność oraz skuteczność i pewność prawa przepisy proceduralne regulujące procedurę stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia unijnego znaku towarowego należy dostosować do zasad mających zastosowanie do postępowania sprzeciwowego, pozostawiając tylko te różnice, które są niezbędne ze względu na szczególny charakter procedur stwierdzenia wygaśnięcia i unieważnienia. Ponadto wnioski o przeniesienie unijnego znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz nieupoważnionego agenta powinny mieć taki sam przebieg proceduralny jak postępowanie w sprawie unieważnienia, ponieważ służą one w praktyce jako alternatywa unieważnienia znaku.
(8) Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości 7 , o ile inne przepisy nie stanowią inaczej, Urząd korzysta ze swobody decyzyjnej przy ocenie spóźnionych dowodów przedłożonych do celów uzasadnienia sprzeciwu lub wykazania rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego w ramach postępowania sprzeciwowego lub w sprawie unieważnienia. W celu zapewnienia pewności prawa w przepisach regulujących postępowanie sprzeciwowe i postępowanie w sprawie unieważnienia unijnych znaków towarowych należy dokładnie określić odpowiednie granice takiej swobody decyzyjnej.
(9) W celu umożliwienia skutecznej, efektywnej i, w zdefiniowanym przez strony zakresie odwołania, kompletnej rewizji decyzji podjętych przez Urząd w pierwszej instancji, w drodze przejrzystej, dokładnej, uczciwej i bezstronnej procedury odwoławczej dostosowanej do szczególnego charakteru prawa własności intelektualnej i uwzględniającej zasady określone w rozporządzeniu (UE) 2017/1001, należy zwiększyć pewność i przewidywalność prawa przez wyjaśnienie i określenie zasad proceduralnych i gwarancji proceduralnych stron, w szczególności gdy pozwany korzysta z prawa do wniesienia odwołania wzajemnego.
(10) W celu zapewnienia skutecznej i efektywnej organizacji izb odwoławczych od prezesa, przewodniczących i członków izb odwoławczych należy wymagać, w ramach wykonywania ich odnośnych funkcji powierzonych im na mocy rozporządzenia (UE) 2017/1001 oraz niniejszego rozporządzenia, zapewnienia wysokiej jakości spójnych decyzji podejmowanych niezależnie przez izby odwoławcze, a także zapewnienia efektywności postępowań odwoławczych.
(11) W celu zapewnienia niezależności prezesa, przewodniczących i członków izb odwoławczych, o czym mowa w art. 166 rozporządzenia (UE) 2017/1001, Zarząd powinien uwzględnić przepisy powyższego artykułu podczas przyjmowania odpowiednich przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego i do warunków zatrudnienia innych pracowników zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.
(12) Aby poprawić przejrzystość i przewidywalność w postępowaniach odwoławczych, regulamin wewnętrzny izb odwoławczych określony pierwotnie w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2868/95 8 i rozporządzeniu Komisji (WE) nr 216/96 9 powinien być określony w jednym tekście i odpowiednio powiązany z normami proceduralnymi mającymi zastosowanie do instancji Urzędu, od których decyzji przysługuje odwołanie.
(13) W trosce o jasność i pewność prawa niezbędne jest skodyfikowanie i wyjaśnienie pewnych przepisów proceduralnych regulujących postępowania ustne, w szczególności dotyczących języka postępowań. Ponadto należy zapewnić większą efektywność i elastyczność przez wprowadzenie możliwości wzięcia udziału w postępowaniu ustnym za pomocą środków technicznych oraz zastąpienia protokołu z postępowań ustnych ich nagraniami.
(14) W celu dalszego uproszczenia i uspójnienia procedur należy określić podstawową strukturę i format dowodów przedkładanych Urzędowi we wszystkich postępowaniach, a także konsekwencje nieprzedłożenia dowodów zgodnie z określoną strukturą lub formatem.
(15) W dążeniu do unowocześnienia systemu znaków towarowych w Unii przez dostosowanie go do czasów internetu należy ponadto zdefiniować "środki elektroniczne" w kontekście powiadomień i dla form powiadomień, które nie są przestarzałe.
(16) W interesie efektywności, przejrzystości i przyjazności dla użytkownika Urząd powinien udostępnić standardowe formularze, które można wypełnić online, we wszystkich językach urzędowych Urzędu do celów komunikacji w postępowaniach przed Urzędem.
(17) Do celów większej jasności, spójności i efektywności należy wprowadzić przepis dotyczący zawieszenia postępowań sprzeciwowych, postępowań o stwierdzenie wygaśnięcia i unieważnienia oraz postępowań odwoławczych, określający również maksymalny czas trwania zawieszenia wnioskowanego przez obie strony.
(18) Zasady obliczania i czasu trwania terminów, procedury uchylenia decyzji lub wykreślenia wpisu z rejestru, szczegółowe zasady dotyczące wznowienia postępowania oraz szczegółowe zasady dotyczące reprezentowania przed Urzędem muszą zapewniać sprawne, skuteczne i efektywne funkcjonowanie systemu unijnych znaków towarowych.
(19) Konieczne jest zapewnienie skutecznej i efektywnej rejestracji międzynarodowych znaków towarowych, w pełni zgodnej z postanowieniami Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków.
(20) W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2017/1431 i rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/1430 zastąpiono przepisy określone wcześniej w rozporządzeniach (WE) 2868/95 i (WE) nr 216/96, które w związku z tym zostały uchylone. Niezależnie od uchylenia konieczne jest dalsze stosowanie przepisów szczegółowych rozporządzeń (WE) nr 2868/95 i (WE) nr 216/96 do niektórych postępowań, które zostały wszczęte przed datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1430, do czasu zakończenia tych postępowań,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: