KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG 1 , w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a) oraz art. 18 ust. 1 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) bifenazatu określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP daminozydu i tolilfluanidu określono w załączniku V do tego rozporządzenia.
(2) W odniesieniu do bifenazatu Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 w związku z jego art. 12 ust. 1 2 . Rozporządzeniem (UE) nr 79/2014 3 wdrożono zalecenia Urzędu w sprawie przeglądu obecnych NDP.
(3) W odniesieniu do daminozydu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 4 . Rozporządzeniem (UE) nr 87/2014 5 wdrożono zalecenia Urzędu w sprawie przeglądu obecnych NDP.
(4) W odniesieniu do tolilfluanidu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 6 . Rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/552 7 wdrożono zalecenia Urzędu w sprawie przeglądu obecnych NDP.
(5) W odniesieniu do produktów, w przypadku których ani nie zgłoszono na poziomie Unii stosownych zezwoleń bądź tolerancji przywozowej, ani nie ma NDP zgodnego z Kodeksem, Urząd stwierdził, że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. W świetle aktualnego stanu wiedzy naukowej i technicznej NDP bifenazatu wyznaczono w rozporządzeniu (UE) nr 79/2014 na poziomie określonej granicy oznaczalności, a NDP daminozydu i tolilfluanidu wyznaczono w rozporządzeniu (UE) nr 87/2014 i rozporządzeniu (UE) 2015/552 na poziomie wartości wzorcowej NDP zgodnie z art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(6) Komisja skonsultowała się z laboratoriami referencyjnymi Unii Europejskiej w związku z potrzebą dostosowania niektórych z tych granic oznaczalności. W przypadku skomplikowanych definicji pozostałości składających się z kilku komponentów każdy z tych komponentów należy analizować przy zastosowaniu granicy oznaczalności, która jest technicznie wykonalna i jak najniższa. Jeśli NDP jest ustalony na poziomie granicy oznaczalności, granica ta jest sumą granic oznaczalności wszystkich komponentów definicji pozostałości. Jako że w przypadku bifenazatu, daminozydu i tolilfluanidu definicja pozostałości składa się z wielu komponentów, laboratoria te stwierdziły, że przy uwzględnieniu konieczności przeanalizowania wszystkich komponentów definicji pozostałości na poziomie technicznie wykonalnym, należy podwyższyć NDP ustanowione na poziomie granicy oznaczalności (suma komponentów granic oznaczalności).
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 30 marca 2017 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
2 Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; "Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for bifenazate according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005" (Przegląd dotychczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) bifenazatu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2011;9(12):2484. [48 s.].
3 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 79/2014 z dnia 29 stycznia 2014 r. zmieniające załączniki II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości bifenazanu, chloroprofamu, esfenwaleratu, fludioksonilu i tiobenkarbu w określonych produktach lub na ich powierzchni (Dz.U. L 27 z 30.1.2014, s. 9).
4 Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; "Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for daminozide according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005" (Przegląd dotychczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) daminozydu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2012;10(4):2650. [16 s.].
5 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 87/2014 z dnia 31 stycznia 2014 r. zmieniające załączniki II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości acetamipridu, butralinu, chlortoluronu, daminozydu, izoproturonu, pikoksystrobinu, pirymetalinu oraz trineksepaku w określonych produktach lub na ich powierzchni (Dz.U. L 35 z 5.2.2014, s. 1).
6 Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; "Review of the existing maximum residue levels (MRLs) for tolylfluanid according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005" (Przegląd dotychczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) tolilfluanidu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2013;11(7):3300. [37 s.].
7 Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/552 z dnia 7 kwietnia 2015 r. zmieniające załączniki II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości 1,3-dichloropropenu, bifenoksu, dimetenamidu-P, proheksadionu, tolilfluanidu i trifluraliny w określonych produktach lub na ich powierzchni (Dz.U. L 92 z 8.4.2015, s. 20).