PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE 3 w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (EEE) zawiera wniosek do Komisji o zbadanie potrzeby zmiany zakresu stosowania tej dyrektywy w odniesieniu do EEE objętego jej zakresem oraz, w stosownych przypadkach, przedstawienia wniosku ustawodawczego w odniesieniu do wszelkich ewentualnych wyłączeń dotyczących EEE.
(2) W celu promowania w Unii gospodarki o obiegu zamkniętym należy ułatwiać prowadzenie operacji na rynku wtórnym związanych z EEE, obejmujących naprawę, wymianę części zamiennych, renowację, ponowne użycie i modernizację tego sprzętu. Należy zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi i ochrony środowiska, w tym poprzez przyjazny dla środowiska odzysk i unieszkodliwianie zużytego EEE. Należy unikać nakładania jakichkolwiek niepotrzebnych obciążeń administracyjnych na uczestników rynku. Zgodnie z dyrektywą 2011/65/UE dopuszcza się, aby EEE nieobjęty zakresem stosowania poprzedniej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/95/WE 4 , który byłby niezgodny z dyrektywą 2011/65/UE, mógł być nadal udostępniany na rynku do dnia 22 lipca 2019 r. Jednak po tym dniu zarówno pierwsze wprowadzenie do obrotu EEE niezgodnego z wymaganiami, jak i operacje na rynku wtórnym dotyczące takiego sprzętu są zakazane. Tego rodzaju zakaz prowadzenia operacji na rynku wtórnym jest niespójny z ogólnymi zasadami będącymi podstawą przepisów unijnych mających na celu zbliżenie przepisów dotyczących produktów, w związku z czym zakaz ten należy znieść.
(3) Niektóre grupy produktów niszowych należy wyłączyć z zakresu stosowania dyrektywy 2011/65/UE, ponieważ ich włączenie przyniosłoby nieznaczne korzyści dla środowiska lub zdrowia oraz doprowadziłoby do powstania nierozwiązywalnych problemów w zakresie zgodności z wymaganiami lub do zakłóceń rynku, których nie można skutecznie wyeliminować za pomocą mechanizmu wyłączenia przewidzianego w tej dyrektywie.
(4) Piszczałki w organach są wytwarzane przy użyciu szczególnego rodzaju stopu na bazie ołowiu, dla którego nie znaleziono jeszcze alternatywy. Większość organów piszczałkowych znajduje się w tym samym miejscu przez stulecia, a skala obrotu nimi jest znikoma. Z zakresu stosowania dyrektywy 2011/65/UE należy zatem wyłączyć organy piszczałkowe, ponieważ ich włączenie przyniosłoby nieznaczną korzyść pod względem zastąpienia ołowiu.
(5) Dyrektywa 2011/65/UE nie ma zastosowania do maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach z pokładowym źródłem zasilania, udostępnianych wyłącznie do użytku profesjonalnego. Jednak w przypadku niektórych maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach, na tej samej linii produkcyjnej produkuje się dwie wersje, różniące się jedynie źródłem zasilania (pokładowe albo zewnętrzne). Obie wersje powinny być traktowane w ten sam sposób przez tę dyrektywę. Maszyny jezdne nieporuszające się po drogach z napędem trakcyjnym zasilanym zewnętrznym źródłem energii powinny zatem również zostać wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy 2011/65/UE.
(6) Dla wszystkich stosownych kategorii EEE określonych w załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE należy wyraźnie określić warunki wyłączenia odzyskanych z EEE części zamiennych służących do ponownego użycia. Podobnie, z uwagi na fakt, że wyłączenia dotyczące ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji powinny obowiązywać przez ograniczony czas, należy również wyraźnie określić maksymalny okres obowiązywania istniejących wyłączeń dla wszystkich stosownych kategorii EEE, w tym kategorii 11.
(7) Po przedłożeniu wniosku o przedłużenie wyłączenia od Komisji wymaga się podjęcia decyzji nie później niż sześć miesięcy przed terminem wygaśnięcia obowiązującego wyłączenia, chyba że szczególne okoliczności uzasadniają inny termin. Nie określono terminu, w którym Komisja ma podjąć decyzję w sprawie wniosków o nowe wyłączenia. Zgodnie ze sprawozdaniem Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 kwietnia 2016 r. w sprawie wykonywania uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych, powierzonych Komisji zgodnie z dyrektywą 2011/65/UE, w praktyce termin ten okazał się niewykonalny w związku z koniecznością przeprowadzenia szeregu obowiązkowych etapów procedury w celu oceny wniosku o przedłużenie wyłączenia. Termin ten nie tylko nie wnosi żadnej dodatkowej wartości do obowiązującej procedury oceny wniosków o przedłużenie, ale także, ze względu na swoją niewykonalność, wywołuje niepewność w przedsiębiorstwach i u innych zainteresowanych stron. Z drugiej strony, ciągłość działalności jest zapewniona, jeżeli uczestnicy rynku mogą opierać się na tym, że obowiązujące wyłączenie zachowa ważność do czasu podjęcia decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie. W związku z powyższym należy usunąć przepis dotyczący terminu. Jednak wkrótce po otrzymaniu wniosku Komisja powinna przekazać wnioskodawcy, państwom członkowskim i Parlamentowi Europejskiemu harmonogram przyjęcia decyzji w sprawie tego wniosku. Ponadto ogólny przegląd dyrektywy 2011/65/UE, którego Komisja ma dokonać nie później niż w dniu 22 lipca 2021 r., powinien obejmować określenie realistycznego terminu wydania przez Komisję decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie wyłączenia przed wygaśnięciem odpowiedniego wyłączenia.
(8) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, którymi są przyczynienie się do ochrony zdrowia ludzkiego oraz przyjazny dla środowiska odzysk i unieszkodliwianie zużytego EEE za pomocą ograniczenia stosowania niebezpiecznych substancji w EEE, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, gdyż różnice w przepisach lub środkach administracyjnych przyjętych przez państwa członkowskie mogą tworzyć bariery dla handlu i zakłócać konkurencję w Unii, a tym samym wpływać bezpośrednio na rynek wewnętrzny, natomiast ze względu na skalę problemu i jego wpływ na inne przepisy Unii w sprawie odzysku i unieszkodliwienia odpadów oraz w sprawie obszarów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak ochrona zdrowia ludzkiego, możliwe jest lepsze osiągnięcie tych celów na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: