a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. Artykuł 10 tego rozporządzenia przewiduje ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG 2 .
(2) Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG udzielono bezterminowego zezwolenia na stosowanie 1,8-cyneolu, 3,4-dihydrokumaryny i 4-metylotetrahydropiranu 2-(2-metyloprop-1-enylu) jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Produkty te zostały następnie wpisane do rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.
(3) Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożony został wniosek o ponowną ocenę przedmiotowych substancji jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt. Wnioskodawca wystąpił o sklasyfikowanie tych dodatków w kategorii "dodatki sensoryczne". Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.
(4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") w opiniach z dnia 6 marca i 13 listopada 2012 r. 3 stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania w paszy przedmiotowe substancje nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził ponadto, że działanie 1,8-cyneolu, 3,4-dihydrokumaryny i 4-metylotetrahydropiranu 2-(2-metyloprop-1-enylu) w paszy jest podobne do ich działania w żywności. Urząd stwierdził już wcześniej, że te substancje są skuteczne w odniesieniu do żywności, ponieważ wzmacniają jej właściwości zapachowe lub smakowe. Stwierdzenie to można zatem ekstrapolować na paszę. Ponieważ trudno jest kontrolować stosowanie 1,8-cyneolu, 3,4-dihydrokumaryny i 4-metylotetrahydropiranu 2-(2-metyloprop-1-enylu) w wodzie do pojenia, jeżeli wodę tę podaje się równocześnie z paszą, takie stosowanie powinno być wykluczone. Substancje te mogą być jednak stosowane w mieszankach paszowych, które są następnie podawane z wodą.
(5) Aby umożliwić ściślejszą kontrolę, należy wprowadzić pewne ograniczenia i warunki. Biorąc pod uwagę ponowną ocenę przeprowadzoną przez Urząd oraz to, że ustalenie maksymalnej zawartości nie jest wymagane ze względów bezpieczeństwa, zalecaną zawartość należy podawać na etykiecie dodatku. W przypadku przekroczenia tej zawartości pewne informacje należy podawać na etykietach premiksów, mieszanek paszowych i materiałów paszowych.
(6) Urząd stwierdził, że 1,8-cyneol, 3,4-dihydrokumaryna i 4-metylotetrahydropiran 2-(2-metyloprop-1-enylu) działają drażniąco na oczy, układ oddechowy oraz skórę. Urząd stwierdził ponadto, że 3,4-dihydrokumaryna ma także działanie uczulające na skórę i działa szkodliwie po połknięciu. W związku z tym należy stosować odpowiednie środki ochronne. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metod analizy dodatków paszowych w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.
(7) Z oceny 1,8-cyneolu, 3,4-dihydrokumaryny i 4-metylotetrahydropiranu 2-(2-metyloprop-1-enylu) wynika, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tych substancji, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
(8) Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia na stosowanie 1,8-cyneolu, 3,4-dihydrokumaryny i 4-metylotetrahydropiranu 2-(2-metyloprop-1-enylu), należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2016 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |