RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi 1 , w szczególności art. 6 ust. 1 oraz art. 6 ust. 5 lit. a),
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 2 , w szczególności art. 113 ust. 7,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Instytucjonalny system ochrony został zdefiniowany w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 jako umowne lub ustawowe uzgodnienie w sprawie odpowiedzialności, które chroni instytucje do niego należące oraz, w razie konieczności, gwarantuje ich płynność i wypłacalność w celu uniknięcia upadłości. Zgodnie z tym przepisem właściwe organy mogą, stosownie do określonych warunków wskazanych w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, odstąpić od wybranych wymogów ostrożnościowych lub dopuścić określone wyłączenia dla członków instytucjonalnego systemu ochrony.
(2) Europejski Bank Centralny (EBC), jako właściwy organ sprawujący nadzór ostrożnościowy w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego nad instytucjami kredytowymi sklasyfikowanymi jako istotne, odpowiada za ocenę wniosków złożonych przez takie instytucje.
(3) Kryteria oceny instytucjonalnych systemów ochrony na potrzeby ostrożnościowe zostały wskazane w art. 113 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Rozporządzenie to przyznaje właściwym organom kilka swobód uznania do wykorzystania w trakcie opracowywania oceny nadzorczej wymaganej do określenia, czy kryteria zostały spełnione. W celu zapewnienia spójności, efektywności i przejrzystości w przewodniku EBC dotyczącym opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii 3 dodano nowy rozdział poświęcony metodzie uznawania instytucjonalnych systemów ochrony na potrzeby ostrożnościowe, który określa, w jaki sposób EBC będzie oceniać zgodność instytucjonalnych systemów ochrony i ich członków ze wskazanymi powyżej kryteriami.
(4) EBC odpowiada za skuteczne i spójne funkcjonowanie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego i - w ramach swoich funkcji nadzoru systemowego - musi zapewnić spójność wyników w zakresie nadzoru. W tym kontekście EBC może wydawać adresowane do właściwych organów krajowych wytyczne, zgodnie z którymi wykonuje się zadania nadzorcze i podejmuje decyzje nadzorcze wobec mniej istotnych instytucji.
(5) Ponieważ instytucjonalne systemy ochrony mogą obejmować zarówno istotne, jak i mniej istotne instytucje, ważne jest zapewnienie jednolitego traktowania ich członków w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego w celu wzmocnienia spójności decyzji przyjmowanych przez EBC i właściwe organy krajowe. Dla instytucjonalnych systemów ochrony, których członkami są zarówno istotne, jak i mniej istotne instytucje kredytowe, szczególnie ważne jest, aby zarówno EBC, który odpowiada za nadzór ostrożnościowy nad istotnymi instytucjami, jak i właściwe organy krajowe, które odpowiadają za nadzór nad mniej istotnymi instytucjami, korzystały z tych samych specyfikacji na potrzeby oceny kwalifikacji. Korzystanie z tych samych specyfikacji przez właściwe organy krajowe jest także konieczne przy ocenie instytucjonalnych systemów ochrony składających się wyłącznie z mniej istotnych instytucji, ponieważ struktura instytucjonalnych systemów ochrony, jak również klasyfikacja ich członków jako istotnych lub mniej istotnych, może zmieniać się w czasie,
PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:
1 Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.
2 Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.
3 Rozdział ten został przyjęty w lipcu 2016 r. Skonsolidowana wersja przewodnika p.t. "ECB Guide on options and discretions available in Union law" jest dostępna na stronie internetowej EBC dotyczącej nadzoru bankowego pod adresem www.bankingsupervision.europa.eu.
4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
5 Rozporządzenie (UE) nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1).
6 Podmiotami trzecimi są wszelkie podmioty, które nie są podmiotem dominującym, podmiotem zależnym, członkiem organów decyzyjnych członka lub jego udziałowcem.
7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149).