a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zwiększenie przejrzystości prawa Unii jest jednym z zasadniczych elementów strategii lepszego stanowienia prawa wdrażanej przez instytucje Unii. W tym kontekście należy uchylić te akty, które nie służą już żadnym celom.
(2) Niektóre akty wchodzące w skład dorobku Schengen stały się bezprzedmiotowe ze względu na swój tymczasowy charakter lub z uwagi na to, że ich treść została włączona do późniejszych aktów.
(3) Decyzja Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (95) PV 1 rev. 2 odnosiła się do bardzo specyficznej kwestii dotyczącej uprzedniej konsultacji, której domagała się Portugalia w odniesieniu do obywateli Indonezji składających wniosek o wizę. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 3 oraz (WE) nr 767/2008 4 , które przewidują nowe zasady dotyczące zasięgania opinii innych państw członkowskich w związku z wydawaniem wiz.
(4) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (95) 21 5 zobowiązano państwa członkowskie do wymiany informacji statystycznych w celu lepszej kontroli migracji na granicach zewnętrznych. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2004 6 , na mocy którego agencji Frontex powierza się zadania przeprowadzania analizy ryzyka dotyczącej zagrożeń pojawiających się na granicach zewnętrznych i sytuacji na tych granicach oraz opracowania i wdrożenia systemów informacyjnych umożliwiających wymianę takich informacji.
(5) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (96) 13 rev. 1 7 ustanowiono zasady regulujące prawa i obowiązki państw reprezentujących i reprezentowanych w odniesieniu do wydawania wiz Schengen w państwach trzecich, w których nie wszystkie państwa Schengen są reprezentowane. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 810/2009, które wprowadza nowe przepisy odnośnie do ustaleń dotyczących reprezentowania w sytuacjach, gdy jedno państwo członkowskie zgadza się reprezentować inne państwo członkowskie w zakresie rozpatrywania wniosków i wydawania wiz w imieniu tego państwa członkowskiego.
(6) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (97) 39 rev. 8 zatwierdzono zasady przewodnie dla środków dowodowych i poszlak w ramach umów o readmisji między państwami Schengen. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 9 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1560/2003 10 , które określają elementy dowodów oraz poszlak wykorzystywane do ustalenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu.
(7) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 1 rev. 2 11 przewidziano szereg środków mających na celu zwiększenie skuteczności kontroli na granicach zewnętrznych. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 12 , które wprowadza zasady przekraczania granic zewnętrznych oraz rozporządzenia (WE) nr 2007/2004, w którym agencji Frontex powierza się zadanie ułatwiania stosowania środków wspólnotowych odnoszących się do zarządzania granicami zewnętrznymi poprzez zapewnienie koordynacji działań państw członkowskich we wprowadzaniu w życie tych środków.
(8) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 18 rev. 13 wprowadzono procedurę stosowaną przez państwa Schengen, które mają poważne trudności w uzyskiwaniu dokumentu laissez-passer do celu repatriacji cudzoziemców przebywających nielegalnie na ich terytorium. W decyzji tej wprowadzono również możliwość zbadania na szczeblu unijnym konieczności zastosowania wobec państw stwarzających problemy w tym zakresie innych środków o bardziej wiążącym charakterze. Decyzja ta stała się nieaktualna po zawarciu przez Unię z szeregiem państw trzecich umów o readmisji. Umowy te określają konkretne obowiązki i procedury, których organy państw trzecich i państw członkowskich powinny przestrzegać w odniesieniu do repatriacji cudzoziemców nielegalnie przebywających na terytorium Unii.
(9) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 21 14 zatwierdzono wspólne zasady dotyczące umieszczania odcisków pieczęci w paszportach wszystkich osób ubiegających się o wizę jako sposobu zapobiegania składaniu przez tę samą osobę kilku wniosków wizowych naraz lub jeden po drugim. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 810/2009 ustanawiającego nowe zasady wydawania wiz i umieszczania pieczęci w dokumentach podróży osób ubiegających się o wizę.
(10) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 37 def. 2 15 określono środki mające na celu ustanowienie zintegrowanego podejścia do intensyfikacji walki z nielegalną migracją. Środki te zostały wprowadzone w życie decyzją Grupy Centralnej z dnia 27 października 1998 r. w sprawie przyjęcia środków do walki z nielegalną imigracją (SCH/C (98) 117). Decyzje te stały się nieaktualne po wejściu w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 377/ 2004 16 , w którym ustanawia się wspólne ramy w zakresie delegowania oficerów łącznikowych ds. imigracji do państw trzecich, rozporządzenia (WE) nr 562/2006, w którym wprowadza się szereg wspólnych środków dotyczących kontroli na granicach zewnętrznych i decyzji Rady 2009/371/WSiSW 17 powierzającej Europolowi określone zadania dotyczące wymiany informacji, w tym informacji na temat przeciwdziałania nieuregulowanej migracji.
(11) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (98) 59 rev. 18 przewidziano szereg wytycznych w sprawie skoordynowanego rozmieszczania doradców ds. dokumentów dla ruchu lotniczego i morskiego oraz w placówkach konsularnych państw członkowskich, po to by skuteczniej zwalczać nielegalną imigrację. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 377/2004 ustanawiającego nowe zasady rozmieszczania oficerów łącznikowych w państwach trzecich.
(12) Decyzją Komitetu Wykonawczego SCH/Com-ex (99) 7 Rev. 2 19 zatwierdzono plan dotyczący wzajemnego oddelegowywania przez państwa członkowskie oficerów łącznikowych w celu doradztwa i pomocy w realizacji zadań związanych z bezpieczeństwem i kontrolą na granicach zewnętrznych. Decyzja ta stała się nieaktualna po wejściu w życie rozporządzenia (WE) nr 562/2006 i rozporządzenia (WE) nr 2007/2004, które wprowadziły nowe ramy prawne współpracy między państwami członkowskimi w zakresie kontroli na granicach zewnętrznych, w tym delegowania oficerów łącznikowych.
(13) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 189/2008 20 określono specyfikacje odnoszące się do określonych testów SIS II mających wykazać, że centralny system SIS II, infrastruktura komunikacyjna i interakcje między centralnym systemem SIS II a systemami krajowymi (N.SIS II) działają zgodnie z wymogami technicznymi i funkcjonalnymi określonymi w instrumentach prawnych dotyczących SIS II. Rozporządzenie to przestało wywierać skutki prawne z chwilą, gdy SIS II rozpoczął funkcjonowanie w dniu 9 kwietnia 2013 r.
(14) Ze względu na pewność i jasność prawa powyższe nieaktualne decyzje i nieaktualne rozporządzenie należy uchylić.
(15) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie uchylenie niektórych nieaktualnych aktów Unii wchodzących w skład dorobku Schengen, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(16) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, Dania, zgodnie z art. 4 tego Protokołu, podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.
(17) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE 21 ; Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związane ani go nie stosuje.
(18) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 22 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(19) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 23 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji Rady 1999/437/WE 24 .
(20) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 25 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 26 i 2008/149/WSiSW 27 .
(21) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 28 odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE 29 i 2011/350/UE 30 ,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.Sporządzono w Strasburgu 20 stycznia 2016 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
| M. SCHULZ |
A.G. KOENDERS |
| Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2015 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 14 grudnia 2015 r.
2 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 5 maja 1995 r. w sprawie wspólnej polityki wizowej. Decyzja zawarta w protokole z posiedzenia Komitetu Wykonawczego w Brukseli, dnia 28 kwietnia 1995 r. (SCH/Com-ex (95) PV 1 rev.) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 175).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60).
5 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 20 grudnia 1995 r. w sprawie szybkiej wymiany między państwami Schengen statystycznych i szczegółowych danych dotyczących możliwych wadliwych działań na granicach zewnętrznych (SCH/Com-ex (95) 21) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 176).
6 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 349 z 25.11.2004, s. 1).
7 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 27 czerwca 1996 r. w sprawie zasad wydawania wiz Schengen zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. a) Konwencji wykonawczej do układu z Schengen (SCH/Com-ex (96) 13 rev. 1) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 180).
8 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie zasad przewodnich dla środków dowodowych i poszlak w ramach umów o readmisji między państwami Schengen (SCH/Com-ex (97) 39 rev.) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 188).
9 Rozporządzenie Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiające kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl wniesionego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (Dz.U. L 50 z 25.2.2003, s. 1).
10 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1560/2003 z dnia 2 września 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (Dz.U. L 222 z 5.9.2003, s. 3).
11 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie działań grupy roboczej (SCH/Com-ex (98) 1 rev. 2) (Dz. U. L 239 z 22.9.2000, s. 191).
12 Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1).
13 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie środków, które należy podjąć wobec państw stwarzających problemy w zakresie wystawiania dokumentów wymaganych do wydalenia z terytorium Schengen (SCH/Com-ex (98) 18 rev.) (Dz. U. L 239 z 22.9.2000, s. 197).
14 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie umieszczania odcisków pieczęci w paszportach osób ubiegających się o wizę (SCH/Com-ex (98) 21) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 200).
15 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 27 października 1998 r. w sprawie przyjęcia środków do walki z nielegalną imigracją (SCH/Com-ex (98) 37 def. 2) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 203).
16 Rozporządzenie Rady (WE) nr 377/2004 z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie utworzenia sieci oficerów łącznikowych ds. imigracji (Dz.U. L 64 z 2.3.2004, s. 1).
17 Decyzja Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiająca Europejski Urząd Policji (Europol) (Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37).
18 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie skoordynowanego rozmieszczania doradców ds. dokumentów (SCH/Com-ex (98) 59 rev.) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 308).
19 Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie oficerów łącznikowych (SCH/Com-ex (99) 7 Rev. 2) (Dz. U. L 239 z 22.9.2000, s. 411).
20 Rozporządzenie Rady (WE) nr 189/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie testów systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (Dz.U. L 57 z 1.3.2008, s. 1).
21 Decyzja Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowaniu wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43).
22 Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
23 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
24 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
25 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
26 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
27 Decyzja Rady 2008/149/WSiSW z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 50).
28 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
29 Decyzja Rady 2011/349/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się w szczególności do współpracy sądowej w sprawach karnych i współpracy policji (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 1).
30 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).
