a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 229/2013 uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 2 . Rozporządzenie (UE) nr 229/2013 upoważnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania programu w nowych ramach prawnych przepisy należy przyjąć w drodze takich aktów. Nowe przepisy powinny zastąpić przepisy wykonawcze rozporządzenia Komisji (WE) nr 1914/2006 3 . Rozporządzenie to zostaje uchylone rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 178/2014 4 .
(2) Należy ustanowić przepisy dotyczące ustalania wysokości kwot pomocy w odniesieniu do dostaw produktów w ramach szczególnych uzgodnień w sprawie dostaw. Przepisy te powinny uwzględniać dodatkowe koszty dostaw na mniejsze wyspy Morza Egejskiego wynikające z ich oddalenia i wyspiarskiego charakteru, co stwarza obciążenia, które znacznie utrudniają ich sytuację.
(3) W zarządzaniu programem pomocy przyznawanej na dostawy produktów w ramach szczególnych uzgodnień w sprawie dostaw należy posługiwać się świadectwem, zwanym "świadectwem pomocy", używając formularza pozwolenia na przywóz.
(4) Zarządzanie szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw wymaga wprowadzenia przepisów w sprawie wydawania świadectw pomocy, stanowiących odstępstwo od zwykłych przepisów mających zastosowanie do pozwoleń na przywóz na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 5 .
(5) Zarządzanie szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw powinno pozwolić na realizację dwóch celów: z jednej strony ułatwić szybkie wydawanie świadectw, w szczególności dzięki zniesieniu powszechnego obowiązku uprzedniego złożenia zabezpieczenia, jak również sprawne wypłacanie kwot pomocy związanej z dostawami produktów. Z drugiej zaś zapewnić kontrolę i monitorowanie operacji oraz udostępnianie organom administracyjnym instrumentów, których potrzebują, aby upewnić się, że cele danego programu zostały osiągnięte. Cele te mają zapewnić regularne dostawy niektórych produktów rolnych oraz niwelować skutki położenia geograficznego mniejszych wysp Morza Egejskiego, gwarantując realny oddźwięk korzyści płynących z programu na etapie wprowadzania do obrotu produktów przeznaczonych dla użytkowników końcowych.
(6) Zasady zarządzania szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw powinny zapewnić zarejestrowanym podmiotom, w ramach ilości ustanowionych w prognozowanych bilansach dostaw, otrzymywanie świadectw w odniesieniu do produktów i ilości stanowiących przedmiot operacji handlowych, które podmioty te przeprowadzają na własny rachunek, w oparciu o dokumenty świadczące o rzeczywistym charakterze operacji i o kompletności odnośnego wniosku o przyznanie świadectwa.
(7) Monitorowanie operacji objętych szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw wymaga, między innymi, spełnienia obowiązku udowodnienia szybkiej realizacji dostawy, której dotyczy świadectwo, oraz wprowadzenia zakazu zbywania praw i obowiązków wynikających z posiadania przedmiotowego świadectwa.
(8) Korzyści przyznane w formie pomocy Unii powinny znajdować odzwierciedlenie w kosztach produkcji i cenach płaconych przez użytkowników końcowych. Konieczne są zatem kontrole w celu zagwarantowania faktycznego przekazywania wspomnianych korzyści.
(9) Należy ustanowić zasady dotyczące udzielania zezwoleń i monitorowania wywozu produktów objętych szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw do państw trzecich oraz ich wysyłki do pozostałych części Unii. Wskazane jest w szczególności ustanowienie maksymalnych ilości produktów przetworzonych, które mogą być przedmiotem tradycyjnego wywozu lub wysyłki.
(10) W celu ochrony konsumentów oraz interesów handlowych podmiotów produkty nieposiadające solidnej i właściwej jakości handlowej w rozumieniu art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 6 należy wykluczyć z objęcia szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw najpóźniej przed pierwszym wprowadzeniem takich produktów do obrotu oraz przewidzieć właściwe środki w przypadkach gdy wymóg ten nie zostanie spełniony.
(11) Właściwe organy Grecji powinny określić szczegółowe przepisy administracyjne niezbędne do zarządzania szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw i monitorowania ich.
(12) Od właściwych organów Grecji należy wymagać regularnego przedkładania Komisji sprawozdań w celu umożliwienia oceny realizacji omawianego systemu.
(13) W odniesieniu do każdego programu pomocy na rzecz produkcji lokalnej należy uzgodnić treść wniosku o przyznanie pomocy oraz określić dołączane do wniosku dokumenty umożliwiające ocenę jego zasadności.
(14) Należy zapewnić możliwość poprawiania w dowolnym momencie wniosków o przyznanie pomocy zawierających oczywiste błędy.
(15) W celu umożliwienia organom krajowym Grecji planowania i następnie przeprowadzania skutecznych kontroli poprawności wniosków o przyznanie pomocy na rzecz produkcji lokalnej należy przestrzegać terminów składania wniosków o przyznanie pomocy i dokonywania w nich zmian. Należy zatem ustalić terminy, po przekroczeniu których wnioski nie będą przyjmowane. Należy ponadto stosować obniżki płatności, aby zachęcić wnioskodawców ubiegających się o przyznanie pomocy do przestrzegania ustalonych terminów.
(16) Wnioskodawcy powinni mieć możliwość wycofania swoich wniosków o przyznanie pomocy na rzecz produkcji lokalnej lub ich części w dowolnym momencie, o ile właściwy organ jeszcze nie powiadomił ich o błędach zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy lub przed otrzymaniem powiadomienia o kontroli na miejscu, ujawniającej błędy występujące w części wniosku, której dotyczy wycofanie.
(17) Należy skutecznie monitorować przestrzeganie zasad dotyczących programów pomocy zarządzanych przy pomocy zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli. W tym celu oraz w celu osiągnięcia zharmonizowanego poziomu monitorowania we wszystkich państwach członkowskich należy w sposób szczegółowy ustalić kryteria i procedury techniczne w zakresie przeprowadzania kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu. W odpowiednich przypadkach Grecja powinna dołożyć starań w celu połączenia różnych kontroli przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu z kontrolami przewidzianymi w innych przepisach Unii.
(18) Należy określić minimalną liczbę wnioskodawców ubiegających się o pomoc objętych kontrolami na miejscu w ramach różnych programów pomocy.
(19) Minimalną liczbę kontroli na miejscu należy wykonać na próbie wybranej po części na podstawie analizy ryzyka, a po części losowo. Należy określić główne czynniki uwzględniane przy analizie ryzyka.
(20) W przypadku wykrycia znacznych nieprawidłowości należy zwiększyć liczbę kontroli na miejscu w danym roku i w kolejnych latach, celem uzyskania wystarczającej pewności co do poprawności odpowiednich wniosków o przyznanie pomocy.
(21) Aby kontrole na miejscu były skuteczne, ważne jest, aby inspektorzy byli powiadamiani o powodach wyboru danych wnioskodawców ubiegających się o pomoc do kontroli na miejscu. Grecja powinna przechowywać tego rodzaju informacje.
(22) Aby umożliwić organom krajowym Grecji i wszelkim właściwym organom Unii monitorowanie przeprowadzonych kontroli na miejscu, szczegółowe informacje na temat kontroli należy rejestrować w formie sprawozdań z kontroli. Wnioskodawcy ubiegający się o pomoc lub ich przedstawiciele powinni mieć możliwość podpisania przedmiotowych sprawozdań. W przypadku kontroli przy zastosowaniu teledetekcji Grecja powinna jednak mieć możliwość udzielania takiej możliwości jedynie w przypadkach, gdy kontrola ujawni nieprawidłowości. Ponadto w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wnioskodawca ubiegający się o pomoc powinien otrzymywać kopię sprawozdania, niezależnie od rodzaju przeprowadzonej kontroli na miejscu.
(23) W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Unii należy wprowadzić odpowiednie środki zwalczania nieprawidłowości i nadużyć.
(24) Obniżki i wykluczenia należy ustalać z uwzględnieniem zasady proporcjonalności oraz szczególnych problemów powstałych w wyniku działania siły wyższej, wyjątkowych okoliczności oraz klęsk żywiołowych. Rodzaj popełnionej nieprawidłowości decyduje o zakresie wspomnianych obniżek lub wykluczeń, aż po całkowite wykluczenie na określony okres z jednego lub kilku programów pomocy na rzecz lokalnej produkcji.
(25) Z zasady obniżki procentowe i wykluczenia nie powinny być stosowane w przypadku, gdy wnioskodawca ubiegający się o pomoc przedstawił prawdziwe informacje lub jest w stanie udowodnić, że nieprawidłowości powstały bez jego winy.
(26) Wnioskodawca, który w dowolnym momencie poinformował właściwe organy krajowe o nieprawidłowym wniosku o przyznanie pomocy, nie powinien podlegać obniżkom procentowym ani wykluczeniom, niezależnie od przyczyny nieprawidłowości, pod warunkiem że dany wnioskodawca nie został poinformowany o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu przez właściwy organ oraz pod warunkiem, że organ nie powiadomił uprzednio danego wnioskodawcy o jakiejkolwiek nieprawidłowości w jego wniosku. Ta sama zasada powinna obowiązywać w odniesieniu do nieprawidłowych danych zawartych w skomputeryzowanej bazie danych.
(27) W przypadku gdy w stosunku do tego samego wnioskodawcy ubiegającego się o pomoc stosowane są różne obniżki procentowe, należy je stosować niezależnie. Ponadto obniżki procentowe i wykluczenia przewidziane na podstawie niniejszego rozporządzenia należy stosować bez uszczerbku dla kar dodatkowych z tytułu jakichkolwiek innych przepisów Unii lub prawa krajowego.
(28) Wnioskodawcy ubiegający się o pomoc, którzy w wyniku działania siły wyższej lub zaistnienia okoliczności nadzwyczajnych nie są w stanie sprostać wymaganiom przedstawionym w szczegółowych zasadach wdrażania programów, nie powinni tracić prawa do uzyskania pomocy. Należy wskazać, jakie przypadki mogą być w szczególności uznawane przez właściwe organy za okoliczności nadzwyczajne.
(29) W celu zapewnienia jednolitego stosowania zasady dobrej wiary w całej Unii w przypadku odzyskiwania nienależnie wypłaconych kwot należy określić warunki, w których można się powoływać na tę zasadę, bez uszczerbku dla sposobu traktowania odnośnych wydatków w kontekście rozliczenia rachunków.
(30) Trzeba uprościć procedury wprowadzania zmian do programu wsparcia w celu zapewnienia większej elastyczności i lepszego dostosowania programu do faktycznego kontekstu uzgodnień w sprawie dostaw i lokalnej produkcji rolnej. Z tego powodu termin składania corocznych zmian należy przesunąć o dwa miesiące, by dostosować go do terminu składania rocznych sprawozdań z realizacji określonego w art. 20 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 229/2013. Istotne zmiany trzeba jednak przedstawiać Komisji w odpowiednim czasie aby umożliwić ich gruntowną ocenę i podejmowanie decyzji o ich zatwierdzeniu przed datą wejścia w życie przedmiotowych zmian.
(31) Grecja powinna przedłożyć Komisji wszystkie informacje dotyczące realizacji programu i informacje niezbędne do zagwarantowania ich właściwego monitorowania w czasie. Z tego względu konieczne jest ustanowienie minimalnego zestawu wspólnych wskaźników efektywności oraz treści i terminów przekazywania okresowych komunikatów i statystyk dotyczących szczególnego systemu dostaw oraz środków na rzecz wsparcia produkcji lokalnej, a także rocznych sprawozdań z realizacji. W celu umożliwienia przekazywania bardziej wiarygodnych danych dotyczących szczególnych uzgodnień w sprawie dostaw należy wprowadzić dodatkowy termin przekazywania ostatecznych danych rocznych. Z tego samego powodu termin zgłaszania wniosków o przyznanie pomocy w odniesieniu do wsparcia produkcji lokalnej należy odroczyć o jeden miesiąc.
(32) Wszystkie powiadomienia przekazywane Komisji przez państwa członkowskie, które są niezbędne do właściwego funkcjonowania systemu, należy przekazywać zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 7 .
(33) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Płatności Bezpośrednich,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41.
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 z dnia 18 września 2006 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 265 z 26.9.2006, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1914/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1405/2006 ustanawiającego szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 365 z 21.12.2006, s. 64).
4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 178/2014 z dnia 6 listopada 2013 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego (Zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.).
5 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).
6 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).
7 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).
8 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
9 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1239 z dnia 18 maja 2016 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu pozwoleń na przywóz i wywóz (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 44).
10 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 1).
11 Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
12 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1183 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do powiadamiania Komisji o informacjach i dokumentach (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 100).
13 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień i dokumentów oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia Komisji (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 113).
14 Art. 13 ust. 2:- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 13 ust. 1 i art. 13 ust. 5 rozporządzenia nr 532/2020 z dnia 16 kwietnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.119.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2020 r.
- zmieniony przez art. 6 ust. 1 i art. 6 ust. 5 rozporządzenia nr 725/2021 z dnia 4 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.155.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
- zmieniony przez art. 5 ust. 1 i art. 5 ust. 5 rozporządzenia nr 2022/1216 z dnia 8 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.188.49) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2022 r.
15 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1276/2008 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie monitorowania na podstawie kontroli bezpośrednich wywozu produktów rolnych otrzymujących refundacje lub inne kwoty (Dz.U. L 339 z 18.12.2008, s. 53).
16 Art. 20:- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 13 ust. 3 i art. 13 ust. 5 rozporządzenia nr 532/2020 z dnia 16 kwietnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.119.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2020 r.
- zmieniony przez art. 6 ust. 3 i art. 6 ust. 5 rozporządzenia nr 725/2021 z dnia 4 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.155.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
- zmieniony przez art. 5 ust. 3 i art. 5 ust. 5 rozporządzenia nr 2022/1216 z dnia 8 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.188.49) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2022 r.
17 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).
18 Art. 22 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
19 Art. 26 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
20 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 809/2014 z dnia 17 lipca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, środków rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 69).
21 Art. 27 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
22 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 640/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 48).
23 Art. 30 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
24 Art. 30 ust. 2 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
25 Art. 30 ust. 3:- zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
26 Art. 30 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
27 Art. 31 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
28 Art. 32 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
29 Art. 32 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
30 Art. 32 ust. 3 lit. b:- zmieniona przez art. 1 pkt 9 lit. b rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
31 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
32 Art. 32 ust. 5 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 9 lit. c rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
33 Art. 32 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. d rozporządzenia nr 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.
34 Załącznik III dodany przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2018/916 z dnia 27 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.163.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2018 r.