KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 15 ust. 6 i art. 18 ust. 1 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach połowów w Unii poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnia Komisję do przyjmowania w drodze aktów delegowanych planów w zakresie odrzutów na okres nie dłuższy niż trzy lata na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie we współpracy z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(3) Dania, Niemcy, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Finlandia i Szwecja mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami w regionie Morza Bałtyckiego. Powyższe państwa członkowskie po zasięgnięciu opinii Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Morza Bałtyckiego przedstawiły Komisji wspólną rekomendację 2 . Uzyskano opinie naukowe od odpowiednich organów naukowych. Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i dlatego zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 należy je zawrzeć w niniejszym rozporządzeniu.
(4) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku powinien mieć zastosowanie do połowów gatunków podlegających limitom połowowym złowionych podczas połowów małych gatunków pelagicznych, tj. połowów śledzia i szprota oraz podczas połowów do celów przemysłowych w Morzu Bałtyckim od dnia 1 stycznia 2015 r. Najpóźniej od tej daty powinien on również mieć zastosowanie do takich połowów w połowach łososia. Dorsza uznaje się za gatunek określający niektóre połowy na Morzu Bałtyckim. Gładzica jest poławiana głównie jako przyłów w niektórych połowach dorsza i podlega limitom połowowym. Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku powinien zatem mieć zastosowanie do połowów dorsza najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r. i do połowów gładzicy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. Zgodnie ze wspólną rekomendacją wspomniany plan w zakresie odrzutów powinien zatem obejmować wszystkie połowy śledzia, szprota, łososia, dorsza i gładzicy podczas połowów w Morzu Bałtyckim od dnia 1 stycznia 2015 r. lub od dnia 1 stycznia 2017 r., stosownie do okoliczności.
(5) Wspólna rekomendacja zawiera wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do łososia i dorsza złowionych za pomocą sieci pułapkowych, koszy lub więcierzy, żaków i niewodów stawnych. Wyłączenie to opiera się na dowodach naukowych wskazujących na wysoką przeżywalność przedstawionych przez forum ds. rybołówstwa na Morzu Bałtyckim (BALTFISH) i zweryfikowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). STECF zauważa, że większość informacji wymaganych do uzasadnienia takich wyłączeń zawarta jest we wspólnej rekomendacji 3 BALTFISH. STECF stwierdził, że ze względu na fakt, iż narzędzia te funkcjonują w oparciu o statyczne uwięzienie ryby wewnątrz sieci, w przeciwieństwie do oplątania lub złapania na hak, uzasadnione wydaje się założenie, że śmiertelność w przypadku tych narzędzi będzie również niska, zazwyczaj poniżej 10 %. STECF zalecił jednak przeprowadzenie dalszych prac w celu potwierdzenia, czy założenie niższej śmiertelności jest słuszne, oraz dotyczących stosowanych praktyk i przeważających warunków środowiskowych. Z tego względu należy uwzględnić przedmiotowe wyłączenie w niniejszym rozporządzeniu.
(6) Zgodnie z art. 15 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 można ustalić minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony, w celu zapewnienia ochrony młodych organizmów morskich. Obecnie na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 4 do dorsza ma zastosowanie minimalny rozmiar wynoszący 38 cm. Dowody naukowe zweryfikowane przez STECF przemawiają za ustanowieniem minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony dla dorsza na poziomie 35 cm. W szczególności STECF stwierdził, że mogą istnieć ważne biologiczne powody przemawiające za ograniczeniem obecnego minimalnego rozmiaru odniesienia wynoszącego 38 cm w celu zmniejszenia obecnych poziomów odrzutów. Stwierdził również, że zgodnie z obowiązkiem wyładunku, ustalenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony dla dorsza na poziomie 35 cm ograniczy połowy, które nie mogą być sprzedawane z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi, oraz że nie zgłoszono żadnych argumentów w odniesieniu do pierwszego tarła na poparcie minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony dla dorsza na poziomie 38 cm w Bałtyku. W związku z tym minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony dla dorsza w Morzu Bałtyckim należy określić na poziomie 35 cm.
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r., aby zapewnić zgodność z terminami określonymi w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Zgodnie z art. 15 ust. 6 tego rozporządzenia, powinno ono mieć zastosowanie przez okres nie dłuższy niż 3 lata,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
