(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 4683)(2013/413/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 1 sierpnia 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie 1 , w szczególności jej art. 15 ust. 1 tiret pierwsze,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w powiązaniu z pkt 12 części A załącznika III do tej dyrektywy państwa członkowskie zakazują wprowadzania do Unii ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z Libanu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej dyrektywy można jednak przewidzieć odstępstwa od tego zakazu w przypadku, gdy nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych.
(2) Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w powiązaniu z pkt 25.2 sekcji I części A załącznika IV do tej dyrektywy państwa członkowskie zakazują wprowadzania do Unii ziemniaków, chyba że pochodzą one z państw uznanych za wolne od Clavibacter michiganensis (Smith) Davis et al. ssp. sepedonicus (Spieckermann i Kotthoff) Davis et al., zwanych dalej "danym organizmem szkodliwym", lub stosują przepisy uznawane za równoważne z przepisami unijnymi w celu zwalczania tego organizmu. Liban nie spełnia żadnego z wymienionych warunków. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej dyrektywy można jednak przewidzieć odstępstwa od tego zakazu w przypadku, gdy nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych.
(3) Z informacji dostarczonych przez Liban i zgromadzonych w tym państwie podczas misji przeprowadzonej w marcu 2006 r. przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii oraz informacji udzielonych przez Liban w późniejszym okresie wynika, że ziemniaki, oprócz sadzeniaków, pochodzące z regionów Akkar i Bekaa uprawia się w odpowiednich warunkach fitosanitarnych.
(4) W związku z tym wprowadzanie do Unii ziemniaków, oprócz sadzeniaków, pochodzących z regionów Akkar i Bekaa w Libanie powinno być dozwolone, pod warunkiem że spełniają one warunki zapewniające, aby dany organizm szkodliwy nie występował w ziemniakach wprowadzanych na terytorium Unii. Warunki te powinny dotyczyć produkcji na obszarach wolnych od danego organizmu szkodliwego, prowadzenia inspekcji na tych obszarach, produkcji z wykorzystaniem sadzeniaków kwalifikowanych oraz wymogów odnoszących się do obróbki, składowania, pakowania i przygotowania.
(5) Aby zapewnić skuteczne kontrole i zmniejszyć ryzyko fitosanitarne, ziemniaki powinny być wprowadzane do Unii w wyznaczonych miejscach wprowadzenia.
(6) Należy ustanowić wymogi dotyczące kontroli, aby zagwarantować kontrolę ryzyka fitosanitarnego. Należy przewidzieć, że pobieranie i badanie próbek przeprowadza się zgodnie z istniejącym schematem badań ustanowionym dyrektywą Rady 93/85/EWG z dnia 4 października 1993 r. w sprawie zwalczania bakteriozy pierścieniowej ziemniaka 2 .
(7) Ziemniaki powinny być wprowadzane do Unii i przemieszczane w jej obrębie tylko wówczas, gdy są odpowiednio oznaczone w celu wskazania Libanu jako miejsca pochodzenia i istotnych informacji, aby zapobiec sadzeniu ziemniaków oraz zapewnić ich identyfikację i identyfikowalność.
(8) Aby ocenić stosowanie niniejszej decyzji, po zakończeniu każdego sezonu przywozowego państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim informacje dotyczące dokonanego przywozu.
(9) Odstępstwo powinno obowiązywać na czas określony.
(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: