a także mając na uwadze, co następuje:(1) Unijne dostawy pewnych produktów rybołówstwa zależą obecnie od przywozu z państw trzecich. W ciągu ostatnich 15 lat Unia zaczęła bardziej polegać na przywozie, aby zaspokoić zapotrzebowanie na produkty rybołówstwa. Wskaźnik samowystarczalności Unii w zakresie produktów rybołówstwa spadł z 57 % do 38 %. Aby nie powodować zagrożenia dla produkcji produktów rybołówstwa w Unii i aby zapewnić odpowiednią podaż dla unijnego przemysłu przetwórczego, należy w całości lub częściowo zawiesić należności celne w przypadku szeregu produktów w ramach kontyngentów taryfowych o odpowiedniej wielkości. Aby zapewnić producentom unijnym równe warunki działania, należy także uwzględnić szczególną sytuację poszczególnych produktów rybołówstwa na rynku Unii.
(2) Rozporządzeniem (WE) nr 1062/2009 1 Rada otworzyła autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na pewne produkty rybołówstwa na okres od 2010 do 2012 r. i określiła sposób zarządzania tymi kontyngentami. Ponieważ okres obowiązywania tego rozporządzenia upływa z dniem 31 grudnia 2012 r., ważne jest, by odpowiednie przepisy w nim zawarte zostały uwzględnione w okresie od 2013 do 2015 r.
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury 2 jest obecnie poddawane przeglądowi w związku z reformą wspólnej polityki rybołówstwa. Rozporządzenie to przewiduje zawieszenia ceł na pewne produkty rybołówstwa. Aby zwiększyć spójność systemu i udoskonalić procedury unijnych preferencji autonomicznych dla produktów rybołówstwa, należy ustanowić szereg autonomicznych kontyngentów taryfowych, które zastąpią powyższe zawieszenia, a także odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 104/2000. Wielkość nowych autonomicznych kontyngentów taryfowych powinna być wystarczająca do zapewnienia Unii odpowiedniej podaży surowców rybnych w celu zagwarantowania przewidywalności i ciągłości przywozu.
(4) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1344/2011 z dnia 19 grudnia 2011 r. zawieszające cła autonomiczne wspólnej taryfy celnej na niektóre produkty rolne, produkty rybołówstwa i produkty przemysłowe 3 zawiera ograniczoną liczbę zawieszeń dla produktów rybołówstwa. Aby zwiększyć spójność systemu i udoskonalić procedury unijnych preferencji autonomicznych dla produktów rybołówstwa, należy ustanowić szereg autonomicznych kontyngentów taryfowych, które zastąpią powyższe zawieszenia. W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1344/2011. Wielkość nowych autonomicznych kontyngentów taryfowych powinna być wystarczająca do zapewnienia Unii odpowiedniej podaży surowców rybnych w celu zagwarantowania przewidywalności i ciągłości przywozu.
(5) Istotne jest, by zapewnić sektorowi przetwórstwa produktów rybołówstwa pewność podaży surowców rybołówstwa w celu stworzenia możliwości dalszego wzrostu i inwestycji, a w szczególności umożliwienia dostosowania się do zmiany zawieszeń na kontyngenty bez zakłócenia podaży. Należy zatem przewidzieć, w odniesieniu do pewnych produktów rybołówstwa, do których dotychczas miały zastosowanie zawieszenia, system wprowadzający w określonych warunkach automatyczne zwiększenie mających zastosowanie kontyngentów taryfowych.
(6) Wszyscy importerzy unijni powinni mieć zapewniony równy i niezakłócony dostęp do kontyngentów taryfowych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, a stawki określone dla tych kontyngentów powinny być stosowane w sposób nieprzerwany wobec całego przywozu produktów, których to dotyczy, do wszystkich państw członkowskich, aż do wyczerpania kontyngentów taryfowych.
(7) W celu zapewnienia skuteczności wspólnego zarządzania kontyngentami taryfowymi państwa członkowskie powinny zostać upoważnione do potrącania z kontyngentu niezbędnych ilości odpowiadających ich faktycznemu przywozowi. Ponieważ ta metoda zarządzania wymaga ścisłej współpracy między państwami członkowskimi a Komisją, Komisja powinna mieć możliwość monitorowania tempa, w jakim kontyngenty są wykorzystywane, i powinna odpowiednio informować o tym państwa członkowskie.
(8) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny 4 przewiduje utworzenie systemu zarządzania kontyngentami taryfowymi, które mają być wykorzystywane zgodnie z porządkiem chronologicznym dat przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do swobodnego obrotu. Komisja oraz państwa członkowskie powinny zarządzać kontyngentami taryfowymi otwartymi na mocy niniejszego rozporządzenia zgodnie z tym systemem,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 3 grudnia 2012 r.
|
W imieniu Rady |
|
N. SYLIKIOTIS |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 291 z 7.11.2009, s. 8.
2 Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22.
3 Dz.U. L 349 z 31.12.2011, s. 1.
4 Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.
5 Załącznik:- zmieniony przez sprostowanie z dnia 6 lipca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.187.27).
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 4 lutego 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.28.48/1).