Republika Środkowoafrykańska-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT). Bruksela.2011.11.28.

DOBROWOLNA UMOWA O PARTNERSTWIE

pomiędzy Unią Europejską i Republiką Środkowoafrykańską dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT)

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "Unią",

z jednej strony,

oraz

REPUBLIKA ŚRODKOWOAFRYKAŃSKA, zwana dalej "RCA",

z drugiej strony,

zwane dalej łącznie "Stronami",

UWZGLĘDNIAJĄC ścisłą współpracę między Unią a RCA, zwłaszcza w ramach Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisanej w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r.⁽¹⁾, zmienionej w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r., zwanej dalej "umową z Kotonu",

UWZGLĘDNIAJĄC rozporządzenie Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT⁽²⁾,

MAJĄC NA UWADZE, że komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego dotyczący planu działań Unii Europejskiej na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (FLEGT)⁽³⁾ stanowi pierwszy krok na drodze do uregulowania pilnej kwestii nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z tym handlu,

PRZYWOŁUJĄC deklarację ministrów z Jaunde z dnia 16 października 2003 r. w sprawie egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa,

PRZYWOŁUJĄC niewiążące prawnie oficjalne stanowisko z 1992 r. dotyczące zasad dla globalnego porozumienia w sprawie zagospodarowania, ochrony i zrównoważonego rozwoju wszystkich typów lasów, i przyjęte niedawno przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych niewiążące prawnie instrumenty dotyczące wszystkich rodzajów lasów⁽⁴⁾,

MAJĄC ŚWIADOMOŚĆ znaczenia zasad zrównoważonego zarządzania lasami, przedstawionych w deklaracji z Rio de Janeiro z 1992 r. w sprawie środowiska i rozwoju w kontekście ochrony i zrównoważonego zarządzania lasami, w szczególności zasady 10. dotyczącej znaczenia uświadamiania i udziału społeczeństwa w zakresie zagadnień środowiskowych i zasady 22. dotyczącej istotnej roli, jaką odgrywają ludy tubylcze oraz inne społeczności lokalne w zarządzaniu środowiskiem i rozwoju,

PRZYWOŁUJĄC Konwencję o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), w szczególności wymóg, zgodnie z którym zezwolenie eksportowe CITES wydane przez strony w odniesieniu do okazów należących do gatunków wymienionych w załącznikach I, II lub III będzie można uzyskać jedynie po spełnieniu określonych warunków, w tym warunku, aby takie okazy nie zostały pozyskane z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony zwierząt i roślin,

ZDECYDOWANE działać na rzecz zminimalizowania negatywnych skutków, które mogłyby wyniknąć bezpośrednio z wdrażania niniejszej Umowy dla społeczności lokalnych i tubylczych oraz ubogiej ludności,

POTWIERDZAJĄC znaczenie przypisywane przez Strony celom rozwoju przyjętym na szczeblu międzynarodowym i milenijnym celom rozwoju Narodów Zjednoczonych,

POTWIERDZAJĄC znaczenie, jakie Strony przywiązują do zasad i postanowień regulujących wielostronne systemy handlowe, w szczególności praw i obowiązków określonych w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. i w innych umowach wielostronnych z załącznika IA do Porozumienia z Marrakeszu z dnia 15 kwietnia 1994 r. ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), oraz do potrzeby ich stosowania w sposób przejrzysty i niedyskryminujący,

UWZGLĘDNIAJĄC wolę RCA do działania na rzecz zrównoważonej gospodarki swoimi zasobami leśnymi zgodnie z celami partnerstwa na rzecz lasów basenu rzeki Kongo, którego RCA jest stroną, zawartego w styczniu 2003 r. w następstwie światowego szczytu w sprawie zrównoważonego rozwoju w Johannesburgu z 2002 r., zgodnie z wnioskami panelów ds. gospodarki wodnej i leśnej, łowiectwa i rybołówstwa z września 2003 r., z międzynarodowymi umowami i traktatami, zwłaszcza traktatem z dnia 5 lutego 2005 r. w sprawie ochrony ekosystemów leśnych Afryki Środkowej i zrównoważonego gospodarowania tymi ekosystemami oraz utworzenia Komisji Lasów Afryki Środkowej, a także ustawą nr 08.022 z dnia 17 października 2008 r. ustanawiającą kodeks leśny RCA,

UWZGLĘDNIAJĄC fakt, że środkowoafrykański system weryfikacji legalności drewna i produktów z drewna ma zastosowanie do wszystkich wywozów, a nie tylko wywozów przeznaczonych do Unii,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Cel

Celem niniejszej Umowy jest, zgodnie ze wspólnym zobowiązaniem Stron do zrównoważonego zarządzania wszelkimi rodzajami lasów, określenie ram prawnych mających na celu zagwarantowanie, że wszelkie drewno i produkty z drewna objęte niniejszą Umową i przywożone do Unii Europejskiej z RCA zostały legalnie wyprodukowane lub nabyte, a tym samym promocja handlu drewnem i produktami z drewna.

Niniejsza Umowa stanowi ponadto podstawę dla dialogu i współpracy Stron w celu ułatwienia i promowania pełnego wdrożenia niniejszej Umowy i usprawnienia egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa.

Artykuł  2

Definicje

Na potrzeby niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) "przywóz do Unii" oznacza dopuszczenie drewna i produktów z drewna do swobodnego obrotu w Unii w rozumieniu art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny⁽⁵⁾, które to produkty nie mogą być zakwalifikowane jako "towary pozbawione charakteru handlowego", zdefiniowane w art. 1 pkt 6 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny⁽⁶⁾;

b) "wywóz" oznacza fizyczne opuszczenie terytorium RCA przez drewno i produkty z drewna wyprodukowane lub nabyte w RCA lub odebranie ich z tego terytorium, z wyjątkiem drewna i produktów z drewna przewożonych w tranzycie przez terytorium RCA pod nadzorem organów celnych RCA;

c) "drewno i produkty z drewna" oznaczają produkty wymienione w załączniku I;

d) "kod HS" oznacza cztero- lub sześciocyfrowy kod Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów ustanowionego w Międzynarodowej konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów Światowej Organizacji Celnej zgodnie z nomenklaturą scaloną Unii Europejskiej i Środkowoafrykańskiej Wspólnoty Gospodarczej i Walutowej (fr. Communauté économique et monétaire de l'Afrique centrale - CEMAC);

e) "zezwolenie FLEGT" oznacza zezwolenie odnoszące się do dostawy drewna lub produktów z drewna wyprodukowanych legalnie;

f) "organ wydający zezwolenia" oznacza organ wyznaczony przez RCA do wydawania i zatwierdzania zezwoleń FLEGT;

g) "właściwe organy" oznaczają organy wyznaczone przez państwa członkowskie Unii do przyjmowania, uznawania i kontrolowania zezwoleń FLEGT;

h) "dostawa" oznacza pewną ilość drewna i produktów z drewna objętych zezwoleniem FLEGT, która jest wysyłana przez wysyłającego i zgłaszana w urzędzie celnym w Unii w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu;

i) "drewno wyprodukowane lub nabyte legalnie" oznacza drewno i produkty z drewna pozyskane lub przywożone i produkowane zgodnie z przepsiami wskazanymi w załączniku II.

Artykuł  3

System zezwoleń FLEGT

1. Niniejszym ustanawia się pomiędzy Stronami niniejszej Umowy system zezwoleń w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (zwany dalej "systemem zezwoleń FLEGT"). Obejmuje on zestaw procedur i wymogów mających na celu sprawdzenie i potwierdzenie za pomocą zezwoleń FLEGT, że drewno i produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2173/2005 Unia przyjmuje z RCA takie dostawy dla celów przywozu do Unii wyłącznie, jeżeli są one objęte zezwoleniami FLEGT.

2. System zezwoleń FLEGT ma zastosowanie do drewna i produktów z drewna wymienionych w załączniku I.

3. Strony postanawiają, że podejmą wszelkie środki niezbędne do wdrożenia systemu zezwoleń FLEGT zgodnie z art. 12 niniejszej Umowy.

Artykuł  4

Organ wydający zezwolenia

1. RCA wyznacza organ wydający zezwolenia, a następnie podaje jego dane kontaktowe do wiadomości Komisji Europejskiej. Obie Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

2. Organ wydający zezwolenia sprawdza, czy drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie, zgodnie z postanowieniami załącznika II. Organ ten wydaje zezwolenia FLEGT obejmujące dostawy drewna i produktów z drewna legalnie wyprodukowanych lub nabytych w RCA i przeznaczonych na wywóz do Unii, oraz, w stosownym przypadku, dokumenty niezbędne dla drewna i produktów z drewna przewożonych w tranzycie przez terytorium RCA pod nadzorem organów celnych RCA.

3. Organ wydający zezwolenia nie wydaje zezwolenia FLEGT na drewno lub produkty z drewna, na które składają się drewno i produkty z drewna lub które obejmują produkty z drewna przywiezione do RCA z państwa trzeciego w postaci, co do której przepisy tego państwa trzeciego zabraniają wywozu lub co do której istnieją dowody, że drewno lub produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte z naruszeniem przepisów kraju, w którym drzewa zostały pozyskane.

4. Organ wydający zezwolenia zachowuje i podaje do wiadomości publicznej swoje procedury wydawania zezwoleń FLEGT. Prowadzi on także ewidencję wszystkich dostaw objętych zezwoleniami FLEGT i udostępnia, zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych, tę ewidencję w celu przeprowadzenia niezależnego audytu z poszanowaniem poufności informacji z zakresu własności przemysłowej eksporterów.

Artykuł  5

Właściwe organy Unii

1. Komisja Europejska przekazuje RCA dane kontaktowe właściwych organów państw członkowskich Unii oraz informuje o ich obszarach kompetencji terytorialnej.

2. Przed dopuszczeniem dostawy do swobodnego obrotu w Unii właściwe organy sprawdzają, czy każda taka dostawa posiada ważne zezwolenie FLEGT. Dopuszczenie do swobodnego obrotu można zawiesić, a dostawę zatrzymać, jeżeli istnieją wątpliwości co do ważności zezwolenia FLEGT. Procedury regulujące dopuszczenie dostaw objętych zezwoleniem FLEGT do swobodnego obrotu w Unii opisano w załączniku III.

3. Właściwe organy prowadzą i co roku publikują rejestr otrzymanych zezwoleń FLEGT.

4. Zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych właściwe organy zapewniają dostęp do stosownych dokumentów i danych osobom lub organom wyznaczonym przez RCA w charakterze niezależnego audytora.

5. Właściwe organy Unii powstrzymują się od prowadzenia działań opisanych w artykule 5 ustęp 2 w odniesieniu do drewna i produktów z drewna pozyskanych z gatunków wymienionych w załącznikach do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), w zakresie w jakim są one objęte przepisami dotyczącymi kontroli określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi⁽⁷⁾. System zezwoleń FLEGT stanowi jednak gwarancję legalności pozyskania tych produktów.

Artykuł  6

Zezwolenia FLEGT

1. Organ wydający zezwolenia wydaje zezwolenia FLEGT w celu potwierdzenia, że drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie.

2. Zezwolenia FLEGT wystawiane są na formularzu w języku francuskim.

3. W drodze porozumienia Strony mogą ustanowić systemy elektroniczne służące do wydawania, przekazywania i przyjmowania zezwoleń FLEGT.

4. Procedura wydawania zezwoleń FLEGT i specyfikacje techniczne są określone w załączniku IV.

Artykuł  7

Definicja drewna wyprodukowanego legalnie

Na potrzeby niniejszej Umowy definicja drewna wyprodukowanego lub nabytego legalnie znajduje się w załączniku II. W załączniku tym zawarte są również przepisy krajowe RCA, które muszą być przestrzegane, aby drewno i produkty z drewna mogły otrzymać zezwolenie FLEGT. Załącznik zawiera także dokumentację obejmującą kryteria, wskaźniki i punkty kontrolne, mające na celu udowodnienie zgodności z przepisami, zwaną "matrycą legalności".

Artykuł  8

Weryfikacja legalności wyprodukowanego lub nabytego drewna

1. RCA wdraża system lub systemy służące weryfikacji, czy drewno i produkty z drewna przeznaczone do dostawy zostały legalnie wyprodukowane lub nabyte i czy tylko zweryfikowane w ten sposób dostawy są wywożone do Unii. System lub systemy weryfikacji legalności obejmują kontrole zgodności mające na celu uzyskanie pewności, że drewno i produkty z drewna przeznaczone na wywóz do Unii zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie i że nie wydano zezwoleń FLEGT w odniesieniu do dostaw drewna i produktów z drewna, których nie wyprodukowano lub nie nabyto legalnie lub które pochodzą z nieznanych źródeł. System lub systemy obejmują także procedury mające na celu zagwarantowanie, że do łańcucha dostaw nie trafia drewno z nielegalnego lub nieznanego źródła.

2. System lub systemy weryfikacji pozwalające sprawdzić, czy dostawy drewna lub produktów z drewna zostały wyprodukowane lub nabyte legalnie, opisano w załączniku V.

Artykuł  9

Konsultacje w sprawie ważności zezwoleń FLEGT

1. W przypadku wątpliwości co do ważności zezwolenia FLEGT, zainteresowany właściwy organ może zwrócić się do organu wydającego zezwolenia o udzielenie dodatkowych informacji.

2. Jeżeli organ wydający zezwolenia nie udzieli odpowiedzi w ciągu 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku, właściwy organ postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi i nie uznaje zezwolenia. Jeżeli z dodatkowych informacji wynika, że informacje na zezwoleniu nie odpowiadają dostawie, właściwy organ postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi i nie uznaje zezwolenia.

3. Jeżeli podczas konsultacji dotyczących zezwoleń FLEGT nie zostanie osiągnięte porozumienie lub jeżeli pojawią się utrzymujace się trudności, kwestia ta może zostać skierowana do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy.

Artykuł  10

Niezależny audytor

1. Na potrzeby funkcji wymienionych w załączniku VI, RCA w porozumieniu z Unią korzysta z usług niezależnego audytora.

2. Niezależnym audytorem jest podmiot, który nie jest uwikłany w konflikt interesów ze względu na powiązania organizacyjne lub handlowe z Unią lub z organami regulacyjnymi sektora leśnego RCA, organem RCA wydającym zezwolenia, jakimkolwiek organem, któremu organ wydający zezwolenia powierzył weryfikację legalności produkcji drewna lub jakimkolwiek podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność handlową w sektorze leśnym RCA.

3. Niezależny audytor działa zgodnie z udokumentowaną strukturą zarządzania i oficjalnie ogłoszonymi politykami, metodami i procedurami, które odpowiadają najlepszym praktykom przyjętym na szczeblu międzynarodowym.

4. Niezależny audytor kieruje skargi wynikające z jego działalności do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy.

5. Niezależny audytor regularnie sporządza pełne sprawozdania i sprawozdania podsumowujące, o których mowa w załączniku VI.

6. Strony ułatwiają pracę niezależnemu audytorowi, zapewniając mu między innymi dostęp do informacji niezbędnych do realizacji powierzonych mu zadań na terytoriach obu Stron. Zgodnie z odnośnymi krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony danych, Strony mogą jednak powstrzymać się od udzielenia informacji, których nie wolno im udostępniać.

Artykuł  11

Nieprawidłowości

Strony informują się wzajemnie o podejrzeniach lub stwierdzonych przypadkach obejścia systemu zezwoleń FLEGT lub nieprawidłowości w tym systemie, w szczególności związanych z:

a) obejściem dotyczącym handlu, zwłaszcza przekierowaniem przepływów handlowych z RCA do Unii przez kraj trzeci, jeżeli jest prawdopodobne, że przekierowanie ma na celu uniknięcie obowiązku uzyskania zezwolenia;

b) wydawaniem zezwoleń FLEGT na drewno i produkty z drewna, które obejmują przywóz z podejrzanych źródeł z krajów trzecich; lub

c) oszustwem związanym z uzyskaniem lub korzystaniem z zezwoleń FLEGT.

Artykuł  12

Termin wprowadzenia systemu zezwoleń FLEGT

1. Strony zawiadamiają się wzajemnie za pośrednictwem wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy, gdy uznają, że poczyniły wszelkie niezbędne przygotowania do pełnego wprowadzenia systemu zezwoleń FLEGT.

2. Za pośrednictwem wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy Strony zlecają niezależną ocenę systemu zezwoleń FLEGT w oparciu o kryteria określone w załączniku VII. W ramach oceny ustala się, czy opisany w załączniku V system weryfikacji legalności (SWL), będący podstawą systemu zezwoleń FLEGT, właściwie spełnia swoje funkcje i czy w Unii ustanowione zostały opisane w art. 5 i załączniku III systemy umożliwiające przyjmowanie, weryfikację i uznawanie zezwoleń FLEGT.

3. W oparciu o zalecenia wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy obie Strony uzgadniają termin, w którym system zezwoleń FLEGT powinien zostać w pełni wprowadzony.

4. Obie Strony badają zalecenie i zawiadamiają się wzajemnie na piśmie, czy się z nim zgadzają.

Artykuł  13

Zastosowanie SWL do drewna i produktów z drewna niewywożonych do Unii

RCA stosuje system lub SWL opisane w załączniku V do drewna i produktów z drewna wywożonych na rynki znajdujące się poza Unią.

Artykuł  14

Harmonogram wdrażania niniejszej Umowy

1. Strony przyjmują harmonogram wdrażania określony w załączniku VIII.

2. Za pośrednictwem wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy Strony oceniają postępy we wdrażaniu Umowy w stosunku do harmonogramu określonego w załączniku VIII.

Artykuł  15

Środki uzupełniające

1. Strony uznały, że do wdrożenia niniejszej Umowy obszary określone w załączniku IX wymagają dodatkowych zasobów technicznych i finansowych.

2. Udostępnienie tych dodatkowych zasobów podlega zwykłym procedurom programowania pomocy dla RCA w Unii i państwach członkowskich Unii oraz procedurom budżetowym samej RCA.

3. Strony przewidują konieczność wspólnego porozumienia, które umożliwiałoby koordynację finansowania i udziału technicznego Komisji Europejskiej i państw członkowskich Unii w celu wspierania tych środków.

4. RCA czuwa nad tym, aby zwiększenie zdolności w zakresie wdrażania niniejszej Umowy zostało uwzględnione w krajowych instrumentach planowania, takich jak strategie na rzecz ograniczania ubóstwa.

5. Strony dbają, aby działania związane z wdrażaniem niniejszej Umowy były skoordynowane z odpowiednimi - obecnymi i przyszłymi - programami i inicjatywami na rzecz rozwoju.

6. Udostępnienie tych zasobów podlega procedurom regulującym pomoc Unii zgodnie z umową z Kotonu i procedurom regulującym udzielanie RCA dwustronnej pomocy przez państwa członkowskie Unii.

Artykuł  16

Udział zainteresowanych stron we wdrażaniu niniejszej Umowy

1. RCA włącza zainteresowane strony we wdrażanie niniejszej Umowy zgodnie z wytycznymi Komisji Lasów Afryki Środkowej dotyczącymi udziału organizacji pozarządowych, ludności lokalnej i tubylczej.

2. Unia prowadzi z zainteresowanymi stronami regularne konsultacje dotyczące wdrażania niniejszej Umowy, uwzględniając swoje zobowiązania wynikające z Konwencji z Aarhus z 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska.

Artykuł  17

Zabezpieczenia społeczne

1. W celu zminimalizowania ewentualnych negatywnych skutków Strony zobowiązują się dążyć do lepszego zrozumienia sposobu życia społeczności tubylczych i lokalnych mogących odczuwać te negatywne skutki, w tym społeczności uczestniczących w nielegalnym pozyskiwaniu drewna.

2. Strony monitorują wpływ niniejszej Umowy na wspomniane wyżej społeczności, podejmując przy tym uzasadnione środki w celu złagodzenia wszelkich negatywnych skutków. Strony mogą przyjąć dodatkowe środki w celu wyeliminowania tych negatywnych skutków.

Artykuł  18

Zachęty rynkowe

Z racji swoich zobowiązań międzynarodowych Unia dąży do wspierania korzystnych warunków dostępu do swojego rynku dla drewna i produktów z drewna objętych niniejszą Umową. Jej dążenia obejmują:

a) wspieranie polityki udzielania zamówień publicznych i prywatnych uwzględniającej starania zmierzające do zapewnienia podaży legalnie pozyskanych produktów leśnych; oraz

b) promowanie na unijnym rynku produktów posiadających zezwolenia FLEGT.

Artykuł  19

Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy

1. Strony powołują wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy w celu ułatwienia monitorowania i oceny niniejszej Umowy.

2. Każda ze Stron wyznacza swojego przedstawiciela do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy. Komitet podejmuje decyzje na zasadzie konsensusu.

3. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy ułatwia prowadzenie dialogu oraz skuteczną i regularną wymianę informacji przez Strony w celu optymalizacji funkcjonowania niniejszej Umowy i może badać każdą kwestię związaną ze skutecznym jej funkcjonowaniem. Szczegółowy zakres zadań wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy określono w załączniku X.

4. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy:

a) zbiera się co najmniej raz w roku w terminie ustalonym przez Strony;

b) kolegialnie opracowuje plan i zakres uprawnień na potrzeby wspólnych działań;

c) ustanawia własny regulamin wewnętrzny;

d) organizuje przewodnictwo swoich posiedzeń albo na zasadzie rotacji przedstawicieli każdej ze Stron, albo na zasadzie współprzewodnictwa;

e) czuwa nad możliwie najbardziej przejrzystym sposobem prowadzenia prac oraz nad podawaniem do wiadomości publicznej informacji dotyczących jego prac i decyzji;

f) może powoływać grupy robocze lub inne organy pomocnicze w obszarach wymagających szczególnych kompetencji.

5. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy podaje do publicznej wiadomości roczne sprawozdanie. Szczegółowe informacje dotyczące zawartości sprawozdania przedstawiono w załączniku XI.

6. W okresie między parafowaniem tekstu niniejszej Umowy a jej wejściem w życie ustanawia się wspólny mechanizm konsultacji i monitorowania w celu ułatwienia wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  20

Wymiana informacji na temat wdrażania niniejszej Umowy

1. Przedstawicielami Stron odpowiedzialnymi za oficjalną wymianę informacji dotyczących wdrażania niniejszej Umowy są:

a) w przypadku RCA: Minister ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa;

b) w przypadku Unii: Szef Delegatury Unii Europejskiej w RCA.

2. Strony przekazują sobie wzajemnie informacje niezbędne do wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  21

Sprawozdawczość i podawanie informacji do wiadomości publicznej

1. Podawanie informacji do wiadomości publicznej stanowi jeden z kluczowych elementów niniejszej Umowy w zakresie wspierania zarządzania. Ujawnianie informacji ułatwia wdrażanie i monitorowanie systemu, czyniąc go bardziej przejrzystym. Ujawnianie informacji wpływa także na lepszą jakość sprawozdawczości i zwiększenie odpowiedzialności ze strony poszczególnych zainteresowanych podmiotów. Informacje ujawniane i podawane do wiadomości publicznej są wymienione w załączniku XI.

2. Każda ze Stron wybiera najstosowniejsze mechanizmy (media, dokumentacja, Internet, warsztaty, sprawozdania roczne) podawania informacji do wiadomości publicznej. Strony starają się zwłaszcza udostępniać poszczególnym zainteresowanym stronom związanym z sektorem leśnym stosowne i wiarygodne informacje w czasie rzeczywistym. Mechanizmy te opisano w załączniku XI.

Artykuł  22

Informacje poufne

1. Każda ze Stron zobowiązuje się do nieujawniania, w zakresie określonym w jej własnym ustawodawstwie, informacji poufnych wymienianych w ramach niniejszej Umowy. Strony nie podają do wiadomości publicznej i nie zezwalają swoim organom na ujawnianie informacji wymienianych w ramach niniejszej Umowy i stanowiących tajemnicę handlową lub będących poufnymi informacjami handlowymi.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1 następujących informacji nie uznaje się za poufne:

a) liczba zezwoleń FLEGT wydanych przez RCA i otrzymanych przez Unię oraz objętość drewna i produktów z drewna wywiezionych z RCA i odebranych przez Unię;

b) imię i nazwisko lub nazwa i adres posiadacza zezwolenia i importera.

Artykuł  23

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się na terytorium, na którym ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na warunkach określonych w tym Traktacie, z jednej strony, i na terytorium RCA, z drugiej strony.

Artykuł  24

Rozstrzyganie sporów

1. Strony starają się rozstrzygać wszelkie spory dotyczące stosowania lub wykładni niniejszej Umowy w drodze niezwłocznie przeprowadzonych konsultacji.

2. Jeżeli spór nie może zostać rozstrzygnięty w drodze konsultacji w terminie trzech miesięcy od daty pierwotnego wniosku o przeprowadzenie konsultacji, każda ze Stron może skierować spór do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy, który stara się go rozstrzygnąć. Komitet otrzymuje wszelkie stosowne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia możliwego do przyjęcia rozwiązania. W tym celu zobowiązany jest on zbadać wszelkie możliwości utrzymania właściwego funkcjonowania niniejszej Umowy.

3. Jeżeli wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy nie jest w stanie rozstrzygnąć sporu, Strony mogą:

a) wspólnie zwrócić się o dobre usługi lub mediację strony trzeciej;

b) zastosować arbitraż. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ust. 3 lit. a), każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona wyznacza wówczas drugiego arbitra w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od dnia wyznaczenia pierwszego arbitra. Strony wspólnie wyznaczają trzeciego arbitra w terminie dwóch miesięcy od dnia wyznaczenia drugiego arbitra. Orzeczenia arbitrażowe podejmowane są większością głosów w terminie sześciu miesięcy od dnia wyznaczenia trzeciego arbitra. Orzeczenia arbitrażowe są wiążące dla Stron i nie przysługuje od nich odwołanie.

4. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy ustanawia zasady arbitrażu.

Artykuł  25

Zawieszenie

1. Każda ze Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy. Decyzja w sprawie zawieszenia i powody podjęcia tej decyzji notyfikowane są drugiej Stronę na piśmie.

2. Warunki niniejszej Umowy przestają mieć zastosowanie po upływie trzydziestu dni kalendarzowych od dnia takiej notyfikacji.

3. Stosowanie niniejszej Umowy zostaje wznowione po upływie trzydziestu dni kalendarzowych od dnia, w którym Strona, która zawiesiła jej stosowanie, poinformuje drugą Stronę o ustaniu przyczyny zawieszenia.

Artykuł  26

Zmiany

1. Strona pragnąca zmienić niniejszą Umowę przedkłada propozycję zmiany co najmniej trzy miesiące przed kolejnym posiedzeniem wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy. Komitet bada propozycję i w przypadku konsensusu formułuje zalecenie. Każda ze Stron bada zalecenie i, jeżeli się z nim zgadza, przyjmuje je zgodnie ze swoimi procedurami.

2. Każda zmiana zatwierdzona w ten sposób przez obie Strony wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomiły się wzajemnie o zakończeniu niezbędnych procedur.

3. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy może przyjmować zmiany do załączników do niniejszej Umowy.

4. Wszelkie zmiany notyfikowane są wspólnym depozytariuszom niniejszej Umowy.

Artykuł  27

Załączniki

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł  28

Okres obowiązywania i przedłużenie

Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres sześciu lat, a następnie jest przedłużana na kolejne sześcioletnie okresy, chyba że któraś ze Stron zrezygnuje z przedłużenia, powiadamiając o tym drugą Stronę na piśmie co najmniej na jeden rok przed wygaśnięciem Umowy.

Artykuł  29

Wypowiedzenie

Niezależnie od postanowień art. 28 każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze notyfikacji drugiej Strony. Niniejsza Umowa przestaje być stosowana po upływie dwusnastu miesięcy od daty takiej notyfikacji.

Artykuł  30

Wejście w życie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Strony powiadomiły się wzajemnie na piśmie o zakończeniu niezbędnych procedur.

2. Notyfikacja wysyłana jest do Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej i premiera RCA, którzy są wspólnymi depozytariuszami niniejszej Umowy.

Artykuł  31

Teksty autentyczne

Niniejsza Umowa jest sporządzona w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, a każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny. W przypadku rozbieżności w wykładni pierwszeństwo ma wersja francuska.

Съставено в Брюксел на двадесет и осми ноември две хиляди и единадесета година.

Hecho en Bruselas, el veintiocho de noviembre de dos mil once.

V Bruselu dne dvacátého osmého listopadu dva tisíce jedenáct.

Udfærdiget i Bruxelles den otteogtyvende november to tusind og elleve.

Geschehen zu Brüssel am achtundzwanzigsten November zweitausendelf.

Kahe tuhande üheteistkümnenda aasta novembrikuu kahekümne kaheksandal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι οκτώ Νοεμβρίου δύο χιλιάδες έντεκα.

Done at Brussels on the twenty-eighth day of November in the year two thousand and eleven.

Fait à Bruxelles, le vingt-huit novembre deux mille onze.

Fatto a Bruxelles, addì ventotto novembre duemilaundici.

Briselē, divi tūkstoši vienpadsmitā gada divdesmit astotajā novembrī.

Priimta du tūkstančiai vienuoliktų metų lapkričio dvidešimt aštuntą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenegyedik év november havának huszonnyolcadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tmienja u għoxrin jum ta' Novembru tas-sena elfejn u ħdax.

Gedaan te Brussel, de achtentwintigste november tweeduizend elf.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego ósmego listopada roku dwa tysiące jedenastego.

Feito em Bruxelas, em vinte e oito de novembro de dois mil e onze.

Întocmit la Bruxelles la douăzeci ș i opt noiembrie două mii unsprezece.

V Bruseli dvadsiateho ôsmeho novembra dvetisícjedenásť.

V Bruslju, dne osemindvajsetega novembra leta dva tisoč enajst.

Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäkahdeksantena päivänä marraskuuta vuonna kaksituhattayksitoista.

Som skedde i Bryssel den tjugoåttonde november tjugohundraelva.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sajungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpis pominięto)

За Централноафриканската република

Por la República Centroafricana

Za Středoafrickou republiku

For Den Centralafrikanske Republik

Für die Zentralafrikanische Republik

Kesk-Aafrika Vabariigi nimel

Για την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία

For the Central African Republic

Pour la République centrafricaine

Per la Repubblica centrafricana

Centrālāfrikas Republikas vārdā –

Centrinės Afrikos Respublikos vardu

A Közép-afrikai Köztársaság részéről

Għar-Repubblika Ċentru-Afrikana

Voor de Centraal-Afrikaanse Republiek

W imieniu Republiki Środkowoafrykańskiej

Pela República Centro - Africana

Pentru Republica Centrafricană

Za Stredoafrickú republiku

Za Srednjeafriško republiko

Keski-Afrikan tasavallan puolesta

För Centralafrikanska republiken

(podpis pominięto)

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

⁽²⁾ Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

⁽³⁾ COM(2003) 251 wersja ostateczna z 21.5.2003.

⁽⁴⁾ A/RES 62/98 z dnia 31 stycznia 2008 r.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 38.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WYKAZ PRODUKTÓW OBJĘTYCH DOBROWOLNĄ UMOWĄ O PARTNERSTWIE

4401: Drewno opałowe w postaci kłód, szczap, gałęzi, wiązek chrustu lub w podobnych postaciach; drewno w postaci wiórów lub kawałków; trociny, drewno odpadowe i ścinki drewniane, nawet aglomerowane w kłody, brykiety, granulki lub w podobne formy.

4403: Drewno surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione.

4404: Obręcze drewniane; żerdzie rozszczepione; pale, paliki i kołki, z drewna, zaostrzone, ale nieprzetarte wzdłuż- nie; tyczki drewniane, zgrubnie przycięte, ale nietoczone, niewygięte lub w inny sposób obrobione, nadające się do produkcji lasek, parasoli, rękojeści do narzędzi lub tym podobne; wióry i tym podobne.

4406: Podkłady kolejowe lub tramwajowe, z drewna.

4407: Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub okorowane, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm.

4408: Arkusze na forniry (włącznie z otrzymanymi przez cięcie drewna warstwowego), na sklejkę lub na podobne drewno warstwowe i inne drewno, przetarte wzdłużnie, skrawane warstwami lub okorowane, nawet strugane, szlifowane, łączone na długość lub łączone stykowo, o grubości nieprzekraczającej 6 mm.

4409: Drewno (włącznie z klepkami i listwami na parkiet, niepołączonymi), kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi, końców lub powierzchni, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo.

4410: Płyta wiórowa, płyta o wiórach zorientowanych ("oriented strand board" OSB) i podobna płyta (na przykład płyta płatkowa (płyta ze średniodużych wiórów "waferboard")) z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet aglomerowanych żywicami lub innymi organicznymi substancjami wiążącymi.

4411: Płyta pilśniowa, z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet związana za pomocą żywic lub innych substancji organicznych.

4412: Sklejka, płyty fornirowane i podobne drewno warstwowe.

441400: Ramy do obrazów, fotografii, luster lub podobnych przedmiotów, drewniane.

4415: Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania, z drewna; bębny do kabli, z drewna; palety, palety skrzyniowe i pozostałe platformy załadunkowe, z drewna; nadstawki do palet płaskich, z drewna.

441600: Beczki, baryłki, kadzie, cebry i pozostałe wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna, włącznie z klepkami.

441700: Narzędzia, oprawy narzędzi, rękojeści narzędzi, oprawy lub trzonki mioteł, szczotek i pędzli, z drewna; kopyta lub prawidła do obuwia, z drewna.

4418: Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, z drewna, włącznie z drewnianymi płytami komórkowymi, połączonymi płytami podłogowymi, dachówkami i gontami.

441900: Przybory kuchenne i stołowe, z drewna.

9403 30: Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w biurze.

9403 40: Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w kuchni.

9403 50: Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w sypialni.

9403 60: Pozostałe meble drewniane.

ZAŁĄCZNIK  II

DEFINICJA DREWNA WYPRODUKOWANEGO LEGALNIE

Wprowadzenie

Niniejsza definicja przedstawiona jest w formie matrycy legalności, która obejmuje wskaźniki dotyczące dziesięciu następujących zasad tematycznych:

1. przedsiębiorstwo posiada byt prawny;

2. tytuły prawne umożliwiające dostęp do zasobów leśnych w strefie działalności przedsiębiorstwa;

3. przestrzeganie przepisów w zakresie ochrony środowiska;

4. prawa pracownicze, prawa społeczności lokalnych i tubylczych;

5. przepisy dotyczące pozyskiwania drewna;

6. obróbka produktów leśnych;

7. przepisy podatkowe ogólne i dotyczące sektora leśnego;

8. przewóz i identyfikowalność drzewnych produktów leśnych odbywa się zgodnie z przepisami;

9. przestrzeganie klauzul umownych;

10. relacje z podwykonawcami w dziedzinach innych niż produkcja drewna.

Niniejsza definicja obejmuje następujące tytuły uprawniające do pozyskiwania drewna w RCA:

– zezwolenia na pozyskiwanie drewna i urządzanie, przyznawane przedsiębiorstwom mającym legalną siedzibę w RCA na potrzeby pozyskiwania przemysłowego zgodnie z planem urządzenia lasu,

– zezwolenia na pozyskiwanie w strefach ponownego zalesiania, zwanych również "planatacjami".

Ponadto środkowoafrykański kodeks leśny przewiduje inne tytuły uprawniające do pozyskiwania drewna:

– zezwolenia na pozyskiwanie rzemieślnicze, które dotyczą terenów o powierzchni do 10 ha, wydawane osobom fizycznym posiadającym obywatelstwo środkowoafrykańskie i społecznościom lokalnym,

– lasy wspólnotowe, których jednostkowa powierzchnia może wynosić maksymalnie 5 000 ha, i które będą musiały być przedmiotem umowy o zarządzanie między Ministerstwem Gospodarki Leśnej a zorganizowaną społecznością miejscową lub tubylczą.

Zezwolenia na pozyskiwanie drewna i urządzanie, zezwolenia na pozyskiwanie rzemieślnicze oraz lasy wspólnotowe przyznawane są w ramach produkcyjnego lasu państwowego, położonego na południowym zachodzie kraju. Plantacje mogą być położone na całym terytorium kraju.

Od dnia ogłoszenia nowego kodeksu leśnego, tj. ustawy nr 08.022 z dnia 17 października 2008 r. ustanawiającej kodeks leśny RCA, drewno wywożono z RCA najczęściej na podstawie zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie. Do tego zaliczyć należy drewno podlegające zezwoleniom na pozyskiwanie w starych plantacjach drewna tekowego.

Ze względu na trudności praktyczne z pozyskiwaniem i monitorowaniem lasów wspólnotowych i zezwoleń na pozyskiwanie rzemieślnicze, tytuły te nie są jeszcze stosowane w RCA. W 2010 r. nie istnieje jeszcze tytuł odnoszący się do lasów wspólnotowych i zezwoleń na pozyskiwanie rzemieślnicze.

W związku z tym matryca legalności stosowana w ramach niniejszej Umowy obejmuje wyłącznie tytuły będące obecnie w obiegu, tj. zezwolenia na pozyskiwanie drewna i urządzanie oraz plantacje. Definicja legalności zostanie uzupełniona w celu uwzględnienia lasów wspólnotowych i zezwoleń na pozyskiwanie rzemieślnicze zgodnie z zasadami określonymi w załączniku V pkt. 1.2 i 2.1.

Przygotowanie negocjacji dobrowolnej umowy o partnerstwie w duchu partycypacyjnym wymaga poszanowania wszystkich stron zaangażowanych w dyskusje. Zaangażowane podmioty można sklasyfikować w trzech grupach - sektor publiczny, sektor prywatny i społeczeństwo obywatelskie.

Aby stopniowo budować jak najlepsze zrozumienie procesu FLEGT i lepiej formułować propozycje na potrzeby negocjacji, matryca legalności konsultowana była w dwóch odrębnych etapach - z poszczególnymi grupami podmiotów oraz ze wszystkimi trzema grupami łącznie. Konsultacja według grup podmiotów została przeprowadzona wewnętrznie, między podmiotami. Konsultacja wszystkich trzech grup łącznie pozwoliła skonfrontować stanowiska poszczególnych grup celem wypracowania stanowiska krajowego, które posłużyć miało jako podstawa negocjacji z Unią.

Ze względu na fakt, że matryca legalności ma służyć jako wsparcie operacyjne w procesie wydawania zezwoleń FLEGT, RCA i Unia zgodziły się co do konieczności przetestowania w terenie adekwatności i wydajności planowanej matrycy legalności przed zastosowaniem jej w ramach dobrowolnej umowy o partnerstwie. W tym właśnie duchu, w trakcie negocjacji, Europejski Instytut Leśny (European Forest Institut - EFI) zlecił międzynarodowej organizacji "The Forest Trust" przeprowadzenie testów w terenie z udziałem przedstawicieli RCA.

Zważywszy na fakt, że drewno pochodzące z plantacji drewna tekowego jest obecnie wywożone na rynek unijny w postaci kłód, uwzględnienie tych produktów pochodzących z plantacji w matrycy legalności jest niezbędne. Przepisy dotyczące plantacji są mniej rozwinięte. Matryca została opracowana na podstawie istniejących aktów prawnych. W przyszłości powstaną inne akty prawne w celu poprawy regulacji dotyczących plantacji. Definicja legalności zostanie wtedy odpowiednio dostosowana.

Wyjaśnienia dotyczące wkaźników matrycy

Niektóre wskaźniki nie mają podstaw w aktach prawnych. Umieszczone więc one zostały w matrycy z zastrzeżeniem publikacji treści niezbędnych podstaw prawnych. Z tego względu akty, jakie mają powstać, wymienione zostały w załączniku IX. Ostateczny kształt przyjętych podstaw prawnych może spowodować konieczność wprowadzenia zmian w obecnym brzmieniu wskaźników.

Niektóre wskaźniki dotyczą wszystkich ładunków, niezależnie od źródła pochodzenia drewna. Niektóre z kolei stosują się wyłącznie do ładunków objętych zezwoleniami na pozyskiwanie drewna i urządzanie i ładunków pochodzących z terenów objętych zezwoleniem na pozyskiwanie w państwowych strefach ponownego zalesiania (plantacjach państwowych) oraz ładunków pochodzących z terenów objętych zezwoleniem na pozyskiwanie w lasach prywatnych (plantacje należące do społeczności lub indywidualnych obywateli). W ostatniej kolumnie "Odnośne tytuły" wskazano do jakich tytułów obejmujących pochodzenie ładunków dany wskaźnik ma zastosowanie - wszystkich, zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie lub plantacji (obejmujących zezwolenia dla stref ponownego zalesiania, tzw. plantacje państwowe oraz zezwolenia prywatne na zalesianie wydawane społecznościom lub indywidualnym obywatelom, tzw. plantacje prywatne).

grafika

Wykaz ustaw, głównych tekstów wykonawczych, umów regionalnych i międzynarodowych uwzględnianych w procedurze legalności

Zapisy powyższej matrycy odnoszą się do następujących aktów prawnych:

– zarządzenia (83.083 z 31.12.1983; 84.045 z 27.7.1984),

– ustawa nr 08.022 z 17.10.2008 ustanawiająca kodeks leśny RCA oraz przepisy wykonawcze do ustawy - dekrety, rozporządzenia, decyzje i notatki służbowe,

– ustawa nr 07.018 z 28.12. 2007 r. ustanawiająca kodeks środowiska naturalnego,

– ustawa nr 09.004 ustanawiająca kodeks pracy,

– ustawa ustanawiająca kodeks cywilny RCA,

– ustawa ustanawiająca ordynację podatkową (w tym ustawa dotycząca kodeksu rejestracji pieczęci i kurateli),

– ustawa budżetowa dla każdego roku budżetowego,

– ustawa nr 06.035 z 28.12.2006 r. ustanawiająca kodeks ubezpieczeń społecznych,

– ustawa nr 99.008 z 19.5.1999,

– Kodeks ubezpieczeń CIMA,

– Kodeks Celny CEMAC, akty ustanawiające Kodeks celny CEMAC:

– Akt nr 1/92-UDEAC-C-DSE1,

– Akt nr 1/93-UDEAC-573-CD-SE1,

– Akt nr 7/93-UDEAC-556-CD-SE1,

– Akt nr 16/96-UDEAC-556-CD-57,

– Akt nr 5/89-UDEAC-491,

– konwencje, układy i umowy (układ zbiorowy jednostek pozyskiwania drewna w RCA, konwencja C155 Międzynarodowego Biura Pracy dotycząca bezpieczeństwa i zdrowia pracowników z 1981 r., ostateczna umowa o pozyskiwanie i urządzanie, tymczasowa umowa o pozyskiwanie i urządzanie),

– Kodeks ochrony zwierząt, zarządzenie nr 84.045 z 27 lipca 1984 r.,

– Kodeks rejestracji opłat skarbowych i kurateli,

– Kodeks cywilny,

– dekrety:

– dekret nr 83.550 z 31.12.1983,

– dekret nr 09.116 z 27.4.2009,

– dekret nr 09.118 z 28.4.2009,

– dekret nr 00.068,

– dekret nr 88.151 z 25.4.1988,

– dekret nr 90.043 z maja 1990 r. w sprawie organizacji transportu drogowego,

– dekret 86.328 z dnia 20 listopada 1986 r.,

– rozporządzenia ministra i rozporządzenia międzyresortowe:

– rozporządzenie nr 004/MEFPCI/DFB/CAB/SGS/DGID,

– rozporządzenie nr 09.020 z 30.4.2009,

– rozporządzenie nr 019 z 5.7.2006 r. zatwierdzające krajowe normy sporządzania planów urządzenia (tom 1),

– rozporządzenie nr 09.021 z 30.4.2009,

– rozporządzenie nr 005/MFPSSSFP/CAB/DGTEFP z 11 lipca 2004 r.,

– rozporządzenie międzyresortowe nr 82 z 13.2.2004 r.

– rozporządzenie 005/ Ministerstwo Rozwoju Obszarów Wiejskich z dnia 9 lipca 1973 r.,

– rozporządzenie nr 09.026 z 28.7.2009 r. zatwierdzające krajowe normy sporządzania planów urządzenia (tom 2),

– rozporządzenie międzyresortowe nr 82 z dnia 13.2.2004 r.,

– Przewodnik dotyczący rejestracji.

ZAŁĄCZNIK  III

Warunki regulujące dopuszczenie do swobodnego obrotu w Unii drewna i produktów z drewna wywożonych z kraju partnerskiego i objętych zezwoleniem FLEGT

RAMY OGÓLNE

W rozporządzeniu (WE) nr 2173/2005 i rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1024/2008⁽¹⁾ z dnia 17 października 2008 r. ustanawiającym szczegółowe środki dla wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2173/2005 określono zasady wprowadzenia na rynek unijny drewna i produktów z drewna objętych zezwoleniem FLEGT pochodzących z RCA. Procedury określone w tych rozporządzeniach przewidują możliwość dostosowania do warunków krajowych państw członkowskich, a w szczególności możliwość, aby właściwymi organami odpowiedzialnymi za uznawanie zezwoleń FLEGT w momencie wprowadzenia na rynek unijny mogły być organy celne lub inne organy administracji. Z tego względu opis procesu przewiduje dwa etapy weryfikacji: 1) kontrolę dokumentów związanych z zezwoleniem i 2) kontrolę zgodności rzeczywistej dostawy z odnośnym zezwoleniem.

Proces ten wdrożony zostaje w Unii i ma na celu poprawę kontroli przeprowadzanych przez RCA i weryfikację, czy zezwolenia FLEGT okazywane w momencie wprowadzenia na teren Unii są faktycznie zezwoleniami należycie wystawionymi i zarejestrowanymi przez środkowoafrykański organ wydający zezwolenia oraz że obejmują one dostawy zgodnie z założeniem władz środkowoafrykańskich. Właściwe organy nie posiadają uprawnień do zakwestionowania środkowoafrykańskiego SWL ani ważności przyznawania zezwoleń, kwestie te rozpatrywane są w stosownych przypadkach przez wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy.

Artykuł  1

Rozpatrywanie zezwoleń

1. Zezwolenie FLEGT (zwane dalej "zezwoleniem") przedkłada się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym dostawa⁽²⁾ objęta zezwoleniem jest zgłaszana do dopuszczenia do swobodnego obrotu⁽³⁾.

2. Niezwłocznie po uznaniu zezwolenia właściwe organy, o których mowa w ust. 1, powiadamiają organy celne zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi.

Artykuł  2

Kontrola dokumentów związanych z zezwoleniem

1. Zezwolenia w formie papierowej są zgodne ze wzorem zezwolenia określonym w załączniku IV.

2. Zezwolenie przedłożone po wskazanej na nim dacie wygaśnięcia uznaje się za nieważne.

3. Zezwolenie nie może zawierać skreśleń ani zmian, chyba że zostały one zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

4. Przedłużenie ważności zezwolenia nie jest uznawane, chyba że przedłużenie takie zostało zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

5. Duplikaty zezwoleń lub dokumenty zastępcze nie są uznawane, chyba że zostały wydane i zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

Artykuł  3

Wnioski o dodatkowe informacje

1. W razie wątpliwości dotyczących ważności zezwolenia, duplikatu zezwolenia lub dokumentu zastępczego, właściwe organy mogą wystąpić do organu wydającego zezwolenia z wnioskiem o dostarczenie dodatkowych informacji.

2. Do wniosku można załączyć kopię zezwolenia, duplikatu zezwolenia lub dokumentu zastępczego.

Artykuł  4

Weryfikacja fizyczna

1. W stosownych przypadkach właściwe organy przeprowadzają weryfikację rzeczywistej zgodności dostawy z odnośnym zezwoleniem.

2. Jeżeli właściwe organy uznają, że konieczna jest dodatkowa weryfikacja dostawy, przeprowadzone mogą zostać kontrole mające na celu ustalenie, czy dana dostawa odpowiada informacjom przedstawionym w zezwoleniu oraz zapisom odpowiadającym danemu zezwoleniu, będącym w posiadaniu organu wydającego zezwolenia.

3. Jeżeli objętość lub masa produktów drzewnych w dostawie zgłoszonej do dopuszczenia do swobodnego obrotu nie odbiega o więcej niż 10 % od objętości lub masy wskazanej w odnośnym zezwoleniu, uznaje się, że dostawa odpowiada informacjom przedstawionym w zezwoleniu pod względem objętości lub masy.

4. Koszty powstałe w związku z weryfikacją ponosi importer, chyba że przepisy krajowe zainteresowanych państw członkowskich przewidują inaczej.

Artykuł  5

Wcześniejsza weryfikacja

Zezwolenie przedłożone przed przybyciem dostawy, której dotyczy, może zostać uznane, jeżeli spełnia wszystkie wymagania określone w załączniku IV i jeżeli nie uznano za konieczne przeprowadzenia dodatkowej weryfikacji zgodnie z artykułem 3 i 4 niniejszego załącznika.

Artykuł  6

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

1. W polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, za pomocą którego dokonywane jest zgłoszenie celne o dopuszczenie do swobodnego obrotu, umieszcza się numer zezwolenia obejmującego drewno i produkty z drewna podlegające temu zgłoszeniu.

Jeżeli zgłoszenie celne odbywa się przy użyciu technik przetwarzania danych, numer wpisuje się w odpowiednim polu.

2. Drewno i produkty z drewna mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu dopiero po zakończeniu procedury opisanej w niniejszym załączniku.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 277 z 18.10.2008, s. 23.

⁽²⁾ Dostawa oznacza daną ilość drewna i produktów z drewna określonych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 2173/2005, objętą zezwoleniem FLEGT, która wysyłana jest z kraju partnerskiego przez wysyłającego lub przewoźnika i zgłaszana w urzędzie celnym w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu w Unii.

⁽³⁾ Dopuszczenie do swobodnego obrotu jest unijną procedurą celną. Dopuszczenie do swobodnego obrotu obejmuje: 1) pobranie wszelkich należnych należności celnych przywozowych; 2) pobranie - w stosownych przypadkach - innych należności zgodnie z odnośnymi obowiązującymi przepisami dotyczącymi pobierania tych należności; 3) zastosowanie środków polityki handlowej oraz zakazów i ograniczeń, o ile nie były one stosowane na wcześniejszym etapie (w omawianym przypadku do tych środków zalicza się sprawdzenie zezwolenia FLEGT); 4) spełnienie pozostałych formalności wymaganych przy przywozie danych towarów. Dopuszczenie do swobodnego obrotu nadaje towarom pochodzącym spoza Unii status celny towarów unijnych.

ZAŁĄCZNIK  IV

PROCEDURA WYDAWANIA I SPECYFIKACJE TECHNICZNE ZEZWOLEŃ FLEGT

ROZDZIAŁ  1

FORMALNOŚCI ZWIĄZANE Z WNIOSKAMI O ZEZWOLENIE FLEGT

Artykuł  1

Każde przedsiębiorstwo środkowoafrykańskie z sektora drzewnego, pragnące prowadzić wywóz do Unii produktów, jakie pozyskało samo lub uzyskało w ramach obróbki lub działalności handlowej, zobowiązane jest posiadać zezwolenie FLEGT dla każdego ładunku produktów z drzewa i dla każdego miejsca przeznaczenia w Unii. Zezwolenie FLEGT stanowi potwierdzenie, że drewno i produkty z drewna zostały wyprodukowane legalnie.

Artykuł  2

Zezwolenie FLEGT wydaje się na pisemny wniosek w formie papierowej, skierowany do organu wydającego zezwolenia. Wniosek o zezwolenie musi umożliwiać dostarczenie wszystkich informacji i wskazówek określonych w dodatku I do niniejszego załącznika. Wniosek o zezwolenie musi zostać złożony przy zastosowaniu jednolitego formatu, który zostanie wprowadzony do użytku przez organy administracji odpowiedzialne za leśnictwo.

Artykuł  3

Organem wydającym zezwolenie jest organ wyznaczony przez Ministra Gospodarki Leśnej i podlegający jego zwierzchnictwu. Organ podlega gabinetowi ministra, ale nie jest funkcją delegowaną. Jest to pełnoprawna organizacja.

Skład i uprawnienia organu wydającego zezwolenia określone są w drodze rozporządzenia Ministra Gospodarki Leśnej, które zostaje przyjęte na etapie wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  4

Jako przedmiot wniosku wskazuje się "wniosek o zezwolenie FLEGT".

Wniosek zawiera nazwę tytułu, numer tytułu figurujący w rejestrze leśnym, datę złożenia wniosku i podpis wnioskodawcy. Wnioskodawca wyraźnie wskazuje, czy chciałby otrzymać zezwolenie FLEGT w porcie Duala.

W przypadku kłód wnioskodawca wskazuje również jednostkę zarządzającą lasem.

We wniosku wskazuje się jasno rodzaj, pochodzenie, objętość i miejsce przeznaczenia produktu, którego wniosek dotyczy.

Do wniosku załącza się następujące dokumenty celne:

– specyfikacja organizacji odpowiedzialnej za zabezpieczenie przychodów z tytułu wywozu (BIVAC),

– zgłoszenie wywozowe dotyczące wywozu w celach handlowych (DEC, fr. Déclaration d'exportation commerciale),

– formularz EUR.1,

– potwierdzenia odprawy celnej (należności przy wyprowadzeniu z terytorium, minimalny podatek zryczałtowany, należność z tytułu wyposażenia w narzędzia komputerowe Ministerstwa Finansów).

Formularz wniosku o zezwolenie FLEGT zostanie określony na etapie opracowywania systemu weryfikacji legalności (SWL), następnie podany przez organ wydający zezwolenia do wiadomości zainteresowanym stronom, zwłaszcza eksporterom, oraz opublikowany.

Artykuł  5

Numery referencyjne wniosków są rejestrowane w archiwach przedsiębiorstwa występującego z wnioskiem, muszą one odpowiadać numerom referencyjnym złożonym w biurze organu wydającego zezwolenie.

Artykuł  6

Wnioski przedkładane przez przedsiębiorstwa są rejestrowane przez organ wydający zezwolenia, który przesyła potwierdzenie doręczenia.

Artykuł  7

Dokumenty przedłożone przez przedsiębiorstwo występujące z wnioskiem (należycie wypełniony formularz wniosku oraz dokumenty celne wymienione w art. 4 niniejszego załącznika) przekazywane są Inspekcji Centralnej ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej (ICEF), która przeprowadza weryfikację legalności ładunku, którego dotyczy wniosek o zezwolenie i wydaje opinię co do zgodności. Stosowane procedury weryfikacji opisane są w załączniku V. Weryfikacja przez ICEF jest obowiązkowa.

Artykuł  8

Organ wydający zezwolenia, odwołując się do opinii ICEF, wydaje:

– w przypadku gdy zezwolenie przekazywane jest do portu Duala - dokument poświadczający wcześniejszą zgodę w skróconym maksymalnym terminie, rzędu dwóch dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, jeśli dany ładunek objęty zezwoleniem został zweryfikowany jako legalny, zgodnie z procedurą opisaną w załączniku V,

– w przypadku gdy zezwolenie przekazywane jest do Bangi - zezwolenie w skróconym maksymalnym terminie, rzędu dwóch dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, jeśli dany ładunek objęty zezwoleniem został zweryfikowany jako legalny, zgodnie z procedurą opisaną w załączniku V.

Procedura stosowana w przypadku stwierdzenia niezgodności przedstawiona jest w załączniku V.

Wyniki weryfikacji podawane są do wiadomości przedsiębiorstwa i archiwizowane przez Centrum Danych Dotyczących Lasów (CDF), wraz z kopiami wydanych zezwoleń. Organ wydający zezwolenia prowadzi w tym celu rejestr.

Formalności związane z wnioskami o zezwolenie zostaną szczegółowo określone na etapie opracowywania SWL, następnie podane przez organ wydający zezwolenia do wiadomości zainteresowanym stronom, zwłaszcza eksporterom, oraz opublikowane.

ROZDZIAŁ  2

WYMOGI DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT

Artykuł  9

Zezwolenie FLEGT wydaje się w formie papierowej lub elektronicznej.

Zezwolenie zawiera informacje, o których mowa w dodatku 1, zgodnie ze wskazówkami z dodatku 2.

Artykuł  10

Zezwolenie FLEGT jest ważne od dnia wydania.

Okres ważności zezwolenia FLEGT wynosi sześć miesięcy. Datę wygaśnięcia wskazuje się w zezwoleniu.

Po wygaśnięciu zezwolenie uważa się za nieważne. W przypadku należycie stwierdzonego działania siły wyższej nowy wniosek składany jest do organu wydającego zezwolenia FLEGT.

Zezwolenie FLEGT traci ważność i zostaje odesłane do organu wydającego zezwolenia, jeżeli produkty drzewne nim objęte zostały zniszczone.

Artykuł  11

Zezwolenia w formie papierowej są zgodne z formatem określonym w dodatku 1.

Artykuł  12

Stosuje się papier o gramaturze 120 g/m².

Format papieru wynosi 21/29 cm (A4).

Na potrzeby formularza wykorzystuje się następujące kolory papieru:

– biały dla formularza nr 1, "original" (oryginał),

– żółty dla formularza nr 2, "copie destinée aux douanes de l'Union" (kopia dla organu celnego Unii),

– zielony dla formularza nr 3, "copie destinée aux douanes centrafricaines" (kopia dla organu celnego RCA),

– niebieski dla formularza nr 4, "copie destinée à l'autorité de délivrance des autorisations" (kopia dla organu wydającego zezwolenia).

Artykuł  13

Zezwolenia wypełnia się pismem maszynowym lub komputerowo. Opatruje się je odręcznym podpisem.

Do wykonania odcisku pieczęci organu wydającego zezwolenia stosuje się pieczęć metalową, najlepiej wykonaną ze stali. Pieczęć organu wydającego zezwolenia można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem połączonym z literami lub cyframi uzyskanym poprzez perforację. Organ wydający zezwolenia stosuje wszelkie metody zabezpieczające przed sfałszowaniem w celu zapisu przydzielonych ilości w sposób uniemożliwiający wstawienie cyfr lub adnotacji.

Formularz nie może zawierać żadnych skreśleń ani zmian, chyba że niektóre z nich zostały uwierzytelnione za pomocą pieczęci i podpisu organu wydającego zezwolenia.

Zezwolenia drukuje się i wypełnia w języku francuskim.

Artykuł  14

Zezwolenie sporządza się w czterech egzemplarzach, z których dwa wydaje się wnioskodawcy.

Po wypełnieniu, parafowaniu, podpisaniu i opatrzeniu datą przez organ wydający zezwolenia:

– pierwszy egzemplarz, oznaczony jako "original", wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia właściwym organom państwa członkowskiego Unii, w którym dostawa objęta zezwoleniem jest zgłaszana do dopuszczenia do swobodnego obrotu,

– drugi egzemplarz, oznaczony jako "copie destinée aux douanes de l'Union", wydaje się wnioskodawcy w celu przedłożenia organom celnym państwa członkowskiego Unii, w którym dostawa objęta zezwoleniem zgłaszana jest do dopuszczenia do swobodnego obrotu,

– trzeci egzemplarz, oznaczony jako "copie destinée aux douanes centrafricaines", przesyłany jest służbom celnym RCA,

– czwarty egzemplarz, oznaczony jako "copie destinée à l'autorité de délivrance des autorisations", archiwizowany jest w CDF przez organ wydający zezwolenia.

ROZDZIAŁ  3

UTRATA, KRADZIEŻ LUB ZNISZCZENIE ZEZWOLENIA FLEGT

Artykuł  15

W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia egzemplarza "original" lub "copie destinée aux douanesde l'Union" posiadacz zezwolenia lub jego upoważniony przedstawiciel może wystąpić do organu wydającego zezwolenia o wydanie dokumentu (dokumentów) zastępczego (zastępczych) na podstawie dokumentu (dokumentów) będącego w jego posiadaniu lub przedłożonego w chwili składania wniosku o zezwolenie FLEGT.

W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia egzemplarza "copie destinée aux douanes centrafricaines" posiadacz zezwolenia może wystąpić do organu wydającego zezwolenia o wydanie dokumentu zastępczego.

Organ wydający zezwolenia wydaje dokument lub dokumenty zastępcze w terminie dwudziestu czterech godzin od chwili otrzymania wniosku posiadacza zezwolenia.

Dokumenty zastępcze zawierają wszystkie informacje i wskazówki figurujące na zezwoleniu, które zastępują, w tym numer zezwolenia.

Dokument lub dokumenty zastępcze oznaczone są jako "duplicata" (duplikat).

W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia dokumentu zastępczego nie wydaje się kolejnego zezwolenia zastępczego.

W przypadku odnalezienia utraconego lub skradzionego dokumentu, dokument ten uznaje się za nieważny i odsyła do organu wydającego zezwolenia.

ROZDZIAŁ  4

WĄTPLIWOŚCI CO DO WAŻNOŚCI ZEZWOLENIA FLEGT

Artykuł  16

W przypadku wątpliwości dotyczących ważności zezwolenia lub dokumentu zastępczego właściwe organy mogą wystąpić do organu wydającego zezwolenia o przeprowadzenie dodatkowych weryfikacji.

Organ wydający zezwolenia może, jeżeli uzna to za konieczne, zwrócić się do właściwych organów o przesłanie kopii przedmiotowego zezwolenia lub dokumentu zastępczego.

Jeżeli organ wydający zezwolenia uzna to za konieczne, wycofuje zezwolenie i wydaje poprawiony egzemplarz, zawierający adnotację "Double" uwierzytelnioną pieczęcią i przekazuje go właściwym organom.

Jeżeli ważność zezwolenia zostaje potwierdzona, organ wydający zezwolenia powiadamia o tym fakcie właściwe organy, najlepiej drogą elektroniczną, i odsyła kopie zezwolenia. Odsyłane w ten sposób kopie oznaczone są jako zatwierdzone/ uwierzytelnione pieczęcią "validé le ..." ("zatwierdzono dnia ...").

Jeżeli przedmiotowe zezwolenie nie jest ważne, organ wydający zezwolenia powiadamia o tym fakcie właściwe organy, najlepiej drogą elektroniczną.

Dodatek  1

Wzór zezwolenia FLEGT

grafika

Dodatek  2

Objaśnienia

Uwagi ogólne

– Formularze należy wypełniać pismem drukowanym.

– Kody ISO, jeśli wskazane, odnoszą się do standardowego dwuliterowego kodu danego kraju.

Pole 1	Organ wydający	Podać nazwę i adres organu wydającego zezwolenia.
Pole 2	Kraj pochodzenia: RCA	(Rodzaj tytułu, przedsiębiorstwo pozyskujące, numer tytułu (tytułów), jednostka zarządzająca lasem, nr umowy, E101 No)
Pole 3	Numer zezwolenia FLEGT	Podać przyznany numer.
Pole 4	Data wygaśnięcia	Okres ważności zezwolenia.
Pole 5	Kraj wywozu	Chodzi o kraj partnerski, z którego produkty drzewne wywieziono do UE.
Pole 6	Kod ISO	Podać dwuliterowy kod kraju partnerskiego, o którym mowa w rubryce 5.
Pole 7	Środek transportu	Podać środek transportu z punktu wywozu.
Pole 8	Posiadacz zezwolenia	Podać nazwę i adres eksportera.
Pole 9	Nazwa handlowa drewna i produktów z drewna	Podać nazwę handlową produktu lub produktów drzewnych.
Pole 10	Pozycja HS	Podać cztero- lub sześciocyfrowy kod towaru ustalony zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem Oznaczania i Kodowania Towarów.
Pole 11	Nazwa pospolita lub naukowa	Podać nazwy pospolite lub naukowe kategorii drewna użytych w produkcie. W przypadku gdy na produkt składa się kilka kategorii, należy użyć osobnego wiersza dla każdej z nich. Nieobowiązkowe w przypadku produktów złożonych lub komponentów, składających się z wielu kategorii niemożliwych do zidentyfikowania.
Pole 12	Kraje pozyskania	Wskazać kraje, w których kategorie drewna, o których mowa w polu 10, zostały pozyskane. W przypadku gdy na produkt składa się kilka kategorii, należy podać wszystkie źródła użytego drewna. Nieobowiązkowe w przypadku produktów złożonych lub komponentów, składających się z wielu kategorii niemożliwych do zidentyfikowania.
Pole 13	Kody ISO	Podać kody ISO krajów, o których mowa w polu 12. Nieobowiązkowe w przypadku produktów złożonych lub komponentów, składających się z wielu kategorii niemożliwych do zidentyfikowania (np. płyt wiórowych).
Pole 14	Objętość (m3)	Podać łączną objętość w m3. Nieobowiązkowe, chyba że pominięto informacje, o których mowa w polu 15.
Pole 15	Masa netto	Podać łączną masę w kilogramach, tj. masę netto produktów drzewnych bez masy opakowań bezpośrednich oraz innych opakowań innych niż wsporniki, przekładki, naklejki itd. Nieobowiązkowe, chyba że pominięto informacje, o których mowa w polu 14.
Pole 16	Liczba sztuk	Podać liczbę sztuk, jeżeli stanowi ona najlepszy wyznacznik ilości wytworzonego produktu. Nieobowiązkowe.
Pole 17	Oznakowanie odróżniające	W stosownym przypadku, podać wszelkie oznakowanie odróżniające, np. numer partii, numer konosamentu. Nieobowiązkowe.
Pole 18	Podpis i pieczęć organu wydającego	W polu umieszcza się podpis upoważnionego urzędnika i urzędową pieczęć organu wydającego zezwolenia. Należy również podać datę i miejsce.

ZAŁĄCZNIK  V

SYSTEM WERYFIKACJI LEGALNOŚCI (SWL)

I. WPROWADZENIE

1.1. Kontekst

a) Przedstawienie sektora

Całkowita powierzchnia terytorium RCA wynosi 623 000 km² i jest pokryta przez różnorodne ekosystemy, z których zwarty las o powierzchni 54 000 km² dzieli się na dwa bloki: masyw leśny na południowym zachodzie zajmujący 3 800 000 ha i masyw na południowym wschodzie zajmujący 1 600 000 ha. Obecnie jedynie masyw leśny na południowym zachodzie jest przedmiotem pozyskiwania przemysłowego.

Obecnie działa jedenaście przedsiębiorstw leśnych, a ich średnia roczna produkcja wynosi ok. 600 000 m³ kłód i 200 000 m³ tarcicy (źródło: statystyki roczne Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa (MEFCP, fr. Ministère des eaux, forêts, chasse et pêche)).

Najważniejsze kierunki przeznaczenia drewna środkowoafrykańskiego to: Europa, Azja, Ameryka i Afryka.

b) Organizacje odpowiedzialne obecnie za kontrole

Organizacje odpowiedzialne za kontrolę, które wypełniają funkcje kontroli w różnych departamentach ministerstwa zarówno na szczeblu centralnym, jak i na szczeblu służb terenowych, wymieniono poniżej.

- Ministerstwo Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa

Na szczeblu centralnym: weryfikacje dokumentów przeprowadza się codziennie, natomiast kontrole terenowe odbywają się z różną częstotliwością (co kwartał lub co pół roku):

- Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa (DGEFCP, fr. Direction générale des eaux, forêts, chasse et pêche) za pośrednictwem dwóch dyrekcji: Dyrekcji ds. Gospodarki Leśnej i Przemysłu Leśnego (DEIF, fr. Direction des exploitations et industries forestières) i Dyrekcji ds. Inwentaryzacji i Urządzania Lasów (DIAF, fr. Direction des inventaires et aménagement forestier),

- Inspekcja Centralna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej (ICEF, fr. Inspection centrale des eaux et forêts),

- Centrum Danych Dotyczących Lasów (CDF, fr. Centre de données forestières),

- Ruchoma Brygada Interwencyjna i Weryfikacyjna (BMIV, fr. Brigade mobile d'intervention et de vérification) składająca się z następujących organów ministerialnych:

- Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa,

- Ministerstwa Finansów i Budżetu,

- Ministerstwa Obrony Narodowej (żandarmerii),

- Dyrekcja ds. Kwestii Prawnych i Sporów (DAJC, fr. Direction des affaires juridiques et du contentieux).

Na szczeblu służb terenowych: kontrole na szczeblu służb terenowych nie są tak uregulowane pod względem częstotliwości. Mogą odbywać się co kwartał lub co pół roku. Kontrole na szczeblu punktów kontroli granicznej przeprowadza się jednakże codziennie, przy każdym przejeździe załadowanych pojazdów ciężarowych:

- Dyrekcja Generalna Służb Regionalnych (DGSR, fr. Direction générale des services régionaux) za pośrednictwem dyrekcji regionalnych ds. gospodarki wodnej i leśnej, inspekcji prefekturalnych i inspekcji granicznych,

- Ministerstwo Środowiska i Ekologii:

- Dyrekcja Generalna ds. Środowiska,

- Inspekcja Centralna ds. Środowiska i Ekologii.

- Ministerstwo Finansów i Budżetu:

- Inspekcja Generalna ds. Finansów,

- Dyrekcja Generalna ds. Ceł,

- Dyrekcja Generalna ds. Podatków.

- Ministerstwo Handlu i Przemysłu:

- Inspekcja Centralna ds. Handlu,

- Dyrekcja Generalna ds. Handlu i Konkurencji,

- służba terenowa Ministerstwa Handlu w punkcie kompleksowej kontroli.

- Ministerstwo Służby Publicznej, Zabezpieczenia Społecznego i Zatrudnienia Młodych:

- Inspekcja Centralna ds. Pracy,

- właściwa Inspekcja Pracy,

- Dyrekcja ds. Odzyskiwania Należności i Sporów Państwowej Kasy Ubezpieczeń Społecznych

- Dyrekcja Generalna Środkowoafrykańskiej Agencji Kształcenia Zawodowego i Zatrudnienia (ACFPE, fr. Agence centrafricaine de la formation professionnelle et de l'emploi).

- Ministerstwo Rozwoju Obszarów Wiejskich i Rolnictwa,

- Ministerstwo Sprawiedliwości:

- Inspekcja Prawna,

- Prezes Sądu Gospodarczego,

- służba sekretariatu Sądu Gospodarczego.

- Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego i Administracji Terytorium:

- policja drogowa.

c) Określenie dziedzin wymagających poprawy

Wdrożenie SWL wymaga ulepszeń w następujących dziedzinach.

- Ramy prawne: w RCA istnieje wiele przepisów, w szczególności ustaw dotyczących różnych kodeksów (kodeks środowiska naturalnego z grudnia 2007 r., kodeks leśny z 2008 r.) mających na celu poprawę zarządzania sektorem leśnym. W trakcie analizy i przygotowywania Umowy okazało się jednak, że prawo środkowoafrykańskie dotyczące sektora leśnego powinno zostać uzupełnione.

- Ramy instytucjonalne:

Ministerstwo Gospodarki Wodnej i Leśnej, które w największym stopniu odpowiada za zarządzanie, ma pewne problemy we właściwym prowadzeniu swojej polityki. Trudności te wyjaśniają nieregularność kontroli:

- zasoby ludzkie są obecnie niewystarczające i słabo wykwalifikowane,

- zasoby materialne: brak materiału dostosowanego do potrzeb weryfikacji, potrzeb logistycznych w zakresie gromadzenia, przetwarzania danych i zarządzania nimi oraz środowiska pracy,

- zasoby finansowe: RCA ma problemy finansowe wynikające z ogromnych potrzeb. Rachunek specjalnego przeznaczenia na rozwój lasów CAS-DF (fr. Compte d'Attribution Spéciale pour le Développement Forestier), który jest jednym z mechanizmów finansowych dostępnych dla sektora, jest użyteczny, ale niewystarczający do zaspokojenia potrzeb i reakcji na wyzwania gospodarki leśnej. Ponadto musi on czasem odpowiadać na niezaplanowane potrzeby poza sektorem leśnym.

Niezależna obserwacja

Organizacje społeczeństwa obywatelskiego utworzyły platformę, ale ich kompetencje i środki są obecnie ograniczone, co uniemożliwia im przeprowadzenie niezależnej obserwacji.

Niezależny audyt

RCA nie posiada obecnie systemu audytu zewnętrznego ani nie ma niezależnego "spojrzenia" na swój system leśny.

W załączniku IX zaproponowano w szczególności środki uzupełniające w celu naprawy niektórych ze stwierdzonych problemów.

1.2 Zakres SWL

Produktami objętymi SWL są produkty określone w załączniku I.

SWL ma zastosowanie do wszystkich obecnych źródeł drewna i produktów z drewna otwartych na wywóz. W 2010 r. dotyczy to:

- zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie,

- plantacji (zwanych również "strefami ponownego zalesiania").

W SWL uwzględniono drewno przewożone w tranzycie i drewno przywożone. System stosuje się również w odniesieniu do drewna i produktów wywożonych na rynki poza Unią.

SWL nie stosuje się natomiast do drewna pochodzącego z:

- lasów wspólnotowych, oraz

- zezwoleń na rzemieślnicze pozyskiwanie drewna.

W istocie, mimo że przepisy te przewidziano w kodeksie leśnym, do chwili obecnej w RCA nie istnieje jeszcze las wspólnotowy ani zezwolenie na rzemieślnicze pozyskiwanie drewna. Źródeł tych nie uwzględniono zatem w SWL. Drewno i produkty z drewna pochodzące z lasów wspólnotowych lub zezwoleń rzemieślniczego pozyskiwania drewna mogłyby jednak rzeczywiście występować i w przyszłości być wywożone do Unii. Zostaną wtedy uwzględnione w SWL.

Krajowego rynku konsumpcji drewna nie objęto SWL określonym w niniejszej Umowie. Działania lokalne na potrzeby krajowej konsumpcji drewna i produktów z drewna są regularnie kontrolowane, zgodnie z przepisami spoza niniejszej Umowy. SWL określony w niniejszej Umowie gwarantuje, że produkty wywożone nie będą obejmować produktów pochodzących z rynku krajowego.

2. DEFINICJA LEGALNOŚCI I WERYFIKACJA LEGALNOŚCI DREWNA

2.1. Matryce legalności

RCA posiada akty prawne (kodeks leśny, kodeks środowiska naturalnego, kodeks celny CEMAC, ordynację podatkową, kodeks pracy i prawo socjalne itd.) oraz różne akty wykonawcze, których odpowiednie przepisy, dotyczące działalności leśnej, podzielono na zasady, kryteria i wskaźniki w dwóch matrycach legalności (dotyczących zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie oraz plantacji) znajdujących się w załączniku II.

Niektóre wskaźniki w tych matrycach nie mają podstawy prawnej w dniu parafowania niniejszej Umowy. Dostosowane podstawy ustawowe lub wykonawcze (w szczególności podstawy wymienione w załączniku IX) powstaną na etapie wdrażania niniejszej Umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA. Matryce, a bardziej ogólnie SWL, będą aktualizowane w zależności od zmian treści przepisów. Załączniki do niniejszej Umowy zostaną więc odpowiednio zmienione na podstawie decyzji wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy zgodnie z art. 26 niniejszej Umowy.

W RCA nie ustanowiono żadnego lasu wspólnotowego ani nie przyznano zezwolenia na pozyskiwanie rzemieślnicze. Matryce dotyczące lasów wspólnotowych i zezwoleń na pozyskiwanie rzemieślnicze zostaną opracowane w trakcie wdrażania niniejszej Umowy, przed wydaniem pierwszych zezwoleń.

2.2. Weryfikacja matryc legalności

W weryfikację legalności zaangażowanych jest wiele scentralizowanych i zdecentralizowanych organów ministerialnych, którym w działaniach towarzyszyć będzie niezależna obserwacja przez społeczeństwo obywatelskie. Organy ministerialne są następujące:

- Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa (DGEFCP) za pośrednictwem dwóch dyrekcji: Dyrekcji ds. Gospodarki Leśnej i Przemysłu Leśnego (DEIF) i Dyrekcji ds. Inwentaryzacji i Urządzania Lasów (DIAF), które zapewniają różne weryfikacje na szczeblu centralnym,

- Dyrekcja Generalna Służb Regionalnych (DGSR), za pośrednictwem dyrekcji regionalnych (DR), inspekcji prefekturalnych i inspekcji w punktach kontroli granicznej, zapewnia różne weryfikacje na szczeblu regionalnym,

- CDF zbiera, centralizuje i przetwarza dane w systemie zarządzania bazą danych (SGBD, fr. Système de gestion de base de données),

- Inspekcja Centralna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej (ICEF), która nadzoruje i gwarantuje właściwe funkcjonowanie weryfikacji legalności,

- Ruchoma Brygada Interwencyjna i Weryfikacyjna (BMIV) przeprowadza niezapowiedziane misje weryfikacyjne,

- Dyrekcja ds. Kwestii Prawnych i Sporów w Ministerstwie Gospodarki Wodnej i Leśnej sprawdza rejestr naruszeń i odzyskiwanie należności w zakresie transakcji,

- dyrekcje regionalne ds. pracy, które sprawdzają spełnianie wymagań dotyczących zatrudnienia i świadczeń socjalnych dla pracowników,

- Dyrekcja Generalna ds. Podatków, która sprawdza rejestrację podatkową (numer identyfikacji podatkowej NIF) i regularne płacenie podatków,

- Dyrekcja Generalna ds. Urbanistyki i Mieszkalnictwa jest zaangażowana w proces wydawania tytułów własności gruntów (w odniesieniu do plantacji),

- Prezes Sądu Gospodarczego sprawdza, czy przedsiębiorstwo nie podlega żadnemu wyrokowi,

- sekretariat Sądu Gospodarczego sprawdza, czy przedsiębiorstwo jest prawidłowo rejestrowane,

- Dyrekcja ds. Odzyskiwania Należności, Kontroli i Sporów (przy Państwowej Kasie Ubezpieczeń Społecznych - CNSS) sprawdza odzyskiwanie składek na ubezpieczenia społeczne,

- Dyrekcja ds. Badań, Planowania i Zatrudnienia sprawdza aktualizację akt pracodawców.

Niezależna obserwacja przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego: składa się z licznych środkowoafrykańskich organizacji pozarządowych (NGO), które tworzą platformę organizacji społeczeństwa obywatelskiego dotyczącą gospodarki leśnej. Odgrywa ona rolę wsparcia dla departamentów ministerstwa zaangażowanych w weryfikację.

Poniższa tabela określa zasady weryfikacji legalności dostaw drewna i produktów z drewna.

Elementy wyjaśniające tabeli:

kolumna pierwsza: wskaźniki matrycy legalności, które należy wypełnić, aby ładunek został uznany za legalny i aby zezwolenie mogło zostać wydane.

kolumna druga: punkty kontrolne, które umożliwiają zaświadczenie, że wskaźnik został spełniony.

kolumna trzecia i kolumna czwarta: departamenty i organizacje odpowiedzialne za weryfikację wskaźnika.

kolumna piąta: metodyka weryfikacji, która zostanie potwierdzona podczas etapu wdrażania niniejszej Umowy.

kolumna szósta: organy odpowiedzialne za kontrolę weryfikacji i metodyki kontroli.

grafika

2.3. Uznawanie mechanizmów certyfikacji lasów

W RCA nie istnieje obecnie żadne przedsiębiorstwo objęte prywatną certyfikacją lasów.

SWL będzie musiał uwzględniać połączenie między systemami prywatnej certyfikacji a SWL oraz promować synergie, w szczególności w celu uniknięcia zbędnych kontroli. W tym zakresie Ministerstwo Gospodarki Leśnej będzie uznawać prywatne świadectwa legalności i zrównoważonej gospodarki, pod warunkiem że ICEF będzie prowadzić kontrolę wyników audytu prywatnej certyfikacji. Wyniki audytu prywatnej certyfikacji należy przekazywać ICEF-owi. Ministerstwo Gospodarki Leśnej przyjmie akt wykonawczy mający na celu usprawnienie przepływu informacji dotyczących certyfikacji.

2.4. Przypadek niezgodności z wymogami prawnymi

W ramach SWL przypadki niezgodności będą rozpatrywane zgodnie z obowiązującymi w RCA przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

W ramach wydawania zezwoleń FLEGT, na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA, zostanie opracowany podręcznik procedur w zakresie kontroli niezgodności oraz sankcji w celu wzmocnienia systemu kontroli.

3. SYSTEM IDENTYFIKOWALNOŚCI DREWNA I KONTROLA ŁAŃCUCHA DOSTAW

3.1. Wymogi operacyjne w zakresie identyfikowalności

Obecnie nie istnieje żaden krajowy system identyfikowalności. Dostępne są jednak systemy opracowane wewnętrznie przez poszczególne przedsiębiorstwa leśne. Prawo przewiduje dokumenty przewozowe dotyczące wywozu, jednak w 2010 r. nie obowiązywał żaden akt wykonawczy na szczeblu krajowym ani na poziomie składów. W związku z tym, w okresie wdrażania i przed wydaniem pierwszego zezwolenia, zostanie opracowany akt wykonawczy zawierający szczegółowe przepisy dotyczące krajowego systemu identyfikowalności oraz przewozu drewna i produktów z drewna.

Zarządzanie łańcuchem identyfikowalności odbywać się będzie przez zastosowanie krajowego systemu identyfikowalności, w którym dane będą scentralizowane na poziomie systemu zarządzania bazą danych (SGBD), zarządzanego przez centrum danych dotyczących lasów (instytucjonalnie podlegające ICEF-owi), i które zasilane będzie przez przedsiębiorstwa leśne oraz organizację odpowiedzialną za zabezpieczenie przychodów celnych (obecnie BIVAC). Do celów kodowania każdego produktu zostanie przyjęty krajowy system numeracji.

W systemie identyfikowalności będzie uczestniczyć wiele organów. Do tych organów należą:

- przedsiębiorstwa odpowiedzialne za całą działalność od inwentaryzacji pozyskiwania drewna do wywozu drewna surowego i poddanego obróbce,

- Ministerstwo Gospodarki Wodnej i Leśnej, zapewniające weryfikację i kontrolę weryfikacji prac związanych z pozyskiwaniem i obróbką w ramach całego łańcucha dostaw za pośrednictwem swoich scentralizowanych służb (DGEF, DGSR, ICEF, CDF i BMIV),

- organizacja odpowiedzialna za zabezpieczenie przychodów celnych (obecnie BIVAC), zapewniająca weryfikację specyfikacji, identyfikację gatunków i określenie objętości. Organizacja ta jest również odpowiedzialna za wydawanie zgłoszenia przywozowego dotyczącego przywozu - drewna do obróbki w celach handlowych,

- Ministerstwo Handlu, odpowiedzialne za podpisanie zgłoszenia przywozowego dotyczącego przywozu drewna do obróbki w celach handlowych oraz zgłoszenia wywozowego dotyczącego wywozu drewna w celach handlowych,

- Ministerstwo Finansów za pośrednictwem scentralizowanych i zdecentralizowanych służb celnych, które zapewniają weryfikację odpraw celnych, wydawanie potwierdzeń dotyczących pobranych opłat i podatków oraz ewidencjonowanie w przypadku drewna przewożonego w tranzycie,

- inspektorzy graniczni Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, prowadzący kontrolę dokumentów przewozowych.

3.1.1. Przypadek drewna i produktów z drewna pochodzących z jednostek posiadających zezwolenie na pozyskiwanie drewna i urządzanie oraz z plantacji

Poniższa tabela przedstawia zasady i wymogi dotyczące łańcucha identyfikowalności w odniesieniu do drewna i produktów z drewna pochodzących z jednostek posiadających zezwolenie na pozyskiwanie drewna i urządzanie. Określono również szczególne wymogi dotyczące plantacji leśnych.

Poniższa tabela przedstawia wymogi dotyczące łańcucha identyfikowalności:

w pierwszej kolumnie określono etapy łańcucha dostaw,

w drugiej kolumnie określono obowiązki i działalność każdej zainteresowanej strony,

w trzeciej kolumnie określono przydatne dane oraz sposób ich gromadzenia,

w czwartej kolumnie określono organizacje odpowiedzialne za weryfikację oraz metodykę stosowaną w odniesieniu do każdej organizacji w celu zatwierdzenia lub uzgodnienia danych.

Poniższe zasady i wymogi zostaną w razie potrzeby dostosowane przy wdrażaniu niniejszej umowy w taki sposób, aby te dostosowania nie wpłynęły niekorzystnie na jakość łańcucha identyfikowalności.

grafika

3.1.2. System identyfikowalności fizycznej i metoda kontroli zgodności objętości

Na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA zostanie opracowany wspólny dla wszystkich przedsiębiorstw leśnych krajowy system identyfikacji alfanumerycznej od etapu inwentaryzacji pozyskiwania drewna.

Krajowy system identyfikowalności umożliwia uzgadnianie:

- jednostek (drewna na pniu, kłód, bali, stosów produktów poddanych obróbce itp.) na różnych etapach łańcucha kontroli,

- objętości wyprodukowane według grup jednostek na różnych etapach łańcucha (na szczeblu jednostki posiadającej zezwolenie na pozyskiwanie drewna i urządzanie, jednostki zarządzającej lasem, rocznego etatu cięć itp.).

Jeżeli chodzi o produkty poddane obróbce, na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA, zostanie opracowany system uzgadniania danych na poziomie wejścia na linie produkcyjne i zejścia z linii produkcyjnych na terenie zakładów obróbki. System ten uwzględnia również objętość przy wejściu do zakładu i przy wyjściu z zakładu (dotyczy to również zakładowej składnicy kłód). Tabela przedstawiona w sekcji 3.1.1 przedstawia punkty, w których prowadzi się uzgadnianie w zakresie objętości.

3.1.3. Metoda identyfikacji produktów

Obecnie stosowana metoda identyfikacji polega na użyciu tabliczek w dwóch kolorach (niebieskim i czerwonym). W ramach wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA zostanie opracowana metoda polegająca na zastosowaniu kodów kreskowych.

3.1.4. Kontrola i zatwierdzanie zadań przekazane podmiotom gospodarczym

Kontrolę całego drewna na wywóz przekazano prywatnemu podmiotowi gospodarczemu, którym obecnie jest przedsiębiorstwo BIVAC Export. Działalność tego podmiotu gospodarczego podlega audytowi organów administracji. W celu wdrożenia niniejszej umowy należy rozważyć przegląd stosunków umownych z prywatnym podmiotem gospodarczym prowadzącym kontrolę drewna na wywóz.

W ramach SWL przedsiębiorstwo odpowiedzialne za kontrolę drewna na wywóz przekaże wynik swoich kontroli do ICEF, która poinformuje o tym organ wydający zezwolenia. Zasady przekazywania informacji zostaną określone na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA.

3.1.5. Przypadek niezgodności w zakresie łańcucha dostaw

Różne przypadki niezgodności będą rozpatrywane zgodnie z obowiązującymi w RCA przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

Wyrównań podatkowych wynikających z niezgodności dokonują organy administracji finansowej na podstawie sprawozdania z kontroli przedsiębiorstwa odpowiedzialnego za kontrolę drewna na wywóz lub inspektorów granicznych oraz służb terenowych administracji leśnej.

W ramach wydawania zezwoleń FLEGT, na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA, zostanie opracowany podręcznik procedur w zakresie kontroli niezgodności oraz sankcji w celu wzmocnienia systemu kontroli.

3.2. Weryfikacja wymogów dotyczących łańcucha dostaw

a) Kontrole

Różne stopnie odpowiedzialności, częstotliwość i metody stosowane przy kontroli łańcucha dostaw określono w krajowym systemie identyfikowalności nakreślonym w tabeli w sekcji 3.1.1.

Wymianę danych między podmiotami gospodarczymi a systemem zarządzania bazą danych (który prowadzi i którym zarządza Centrum Danych Dotyczących Lasów) należy prowadzić z częstotliwością, która zostanie określona.

Weryfikacji wymogów dotyczących łańcucha dostaw dokonuje się w odniesieniu do każdego wniosku o zezwolenie FLEGT, biorąc pod uwagę sprawozdania i protokoły zaangażowanych służb.

b) Zarządzanie danymi dotyczącymi weryfikacji oraz ich analiza

Zarządzanie danymi oraz analizę danych w łańcuchu dostaw prowadzi się za pomocą systemu zarządzania bazami danych (SGBD), scentralizowanego na poziomie Centrum Danych Dotyczących Lasów (CDF). Zarządzanie to polega na:

- opracowaniu oprogramowania do zarządzania informacjami dostosowanymi do wymogów identyfikowalności,

- połączeniu z Internetem umożliwiającym dostęp sieciowy wszystkim zainteresowanym stronom w warunkach zagwarantowanego bezpieczeństwa.

Zarządzanie danymi zostanie określone na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA.

4. WYDAWANIE ZEZWOLEŃ FLEGT

Organ wydający zezwolenia FLEGT jest organem wyznaczonym przez Ministra Gospodarki Wodnej i Leśnej i podlega jego gabinetowi. W związku z tym jest to pełnoprawna organizacja funkcjonująca w sposób niezależny, która podlega Ministrowi Gospodarki Wodnej i Leśnej.

Zezwolenie FLEGT wydaje się podmiotowi gospodarczemu planującemu prowadzić wywóz swoich produktów na pisemny wniosek w formie papierowej, skierowany do organu wydającego zezwolenia. Taki wniosek musi umożliwiać dostarczenie wszystkich informacji i wskazówek określonych w dodatku I do załącznika IV. Zezwolenie wydaje się przy zastosowaniu jednolitego formatu, który zostanie opracowany i wprowadzony do użytku przez organy administracji odpowiedzialne za leśnictwo na etapie wdrażania niniejszej umowy i przed wydaniem pierwszego zezwolenia FLEGT przez RCA.

Po otrzymaniu wniosku organ wydający zezwolenia zwraca się do Inspekcji Centralnej ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej i do Centrum Danych Dotyczących Lasów o weryfikację aspektów związanych z legalnością przedsiębiorstwa oraz produktów przeznaczonych do wywozu, dzięki systemowi zarządzania bazą danych. System ten jest zasilany przez wszystkie zaangażowane departamenty odpowiedzialne za weryfikację i kontrolę weryfikacji aspektów związanych z legalnością przedsiębiorstw oraz ich działalności. Departamenty te wspierać będą w ich zadaniach organizacje społeczne, prowadzące niezależną obserwację systemu; właściwe funkcjonowanie systemu poddaje się natomiast regularnej ocenie zewnętrznego audytora, którego rolę określono w sekcji 5 niniejszego załącznika.

Inspekcja Centralna, biorąc pod uwagę informacje dostarczone przez CDF, udziela przychylnej odpowiedzi organowi wydającemu zezwolenia, jeżeli przedsiębiorstwo i zadeklarowane produkty są zgodne z wymogami SWL.

Wydanie zezwolenia może mieć miejsce w Bangi lub w porcie Duala. Niektóre ładunki, w szczególności ładunki kłód zgłasza się bowiem dopiero w punkcie załadunku, czyli w porcie Duala. W takim przypadku podmiot gospodarczy nie zna ładunku przy wywozie z RCA. Produkty opuszczają terytorium RCA w kilku pojazdach ciężarowych i będą stanowiły jeden i ten sam ładunek w porcie Duala. RCA stworzyła szczególny mechanizm stosowany w takim przypadku. Przy składaniu wniosku podmiot gospodarczy wskazuje, czy zezwolenie należy wydać w Bangi czy w porcie Duala.

Jeżeli zezwolenie wydaje się w porcie Duala

W tym przypadku organ wydający zezwolenia wydaje przedsiębiorstwu dokument oficjalnie poświadczający wcześniejszą zgodę. Dokument ten sporządza się dla każdego pojazdu ciężarowego przewożącego cały ładunek lub jego część, co umożliwia kontrolę wszystkich odpowiednich pojazdów ciężarowych na granicach. Wydaje go w RCA (w Bangi lub w innych miejscach określonych w przyszłości, np. w Berberati) organ wydający zezwolenia. Kopię zgody przekazuje się służbie wydającej zezwolenia z siedzibą w porcie Duala, będącej biurem terenowym organu wydającego zezwolenia.

Organ wydający zezwolenia zachowuje po udzieleniu zgody wszystkie dokumenty uzasadniające decyzję w sprawie wydania zezwolenia FLEGT. Dokumenty te archiwizuje się przez okres co najmniej pięciu lat.

Podmiot gospodarczy posiadający dokument oficjalnie poświadczający zgodę, wydany przez organ wydający zezwolenia, może wysłać odpowiednie produkty do portu Duala w celu ich wywozu. W porcie Duala produkty poddaje się ponownej kontroli prowadzonej przez służbę wydającą zezwolenia FLEGT, która zapewnia zgodność między zgodami otrzymanymi od organu wydającego zezwolenia a produktami przywiezionymi do portu Duala. Służba ta przekazuje drogą elektroniczną wynik weryfikacji organowi wydającemu zezwolenia, który w odpowiedzi przesyła jej tą samą drogą swoją ostateczną opinię. Po otrzymaniu tej opinii, po uzgodnieniu objętości i przed załadunkiem, służba wydająca zezwolenia wydaje podpisane zezwolenie. Poniższy schemat przedstawia procedurę składania i wydawania zezwoleń FLEGT.

Jeżeli zezwolenie wydaje się w Bangi

Jeżeli produkty wywozi się z portu załadunku innego niż Duala, weryfikacji legalności dokonuje się (zob. etapy 1-7 poniższego schematu) i zezwolenie wydaje się w Bangi (w miejsce etapu 8 poniższego schematu). Służby kontrolne podlegające Inspekcji Centralnej ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej zostaną rozlokowane na różnych przejściach granicznych w celu kontroli zgodności ładunku z zezwoleniem FLEGT oraz sporządzenia sprawozdań z ich zgodności i przekazania ich do organu wydającego zezwolenia.

W przypadku odmowy z uwagi na niezgodność z wymogami SWL przedsiębiorstwu przekazuje się negatywną opinię w rozsądnym terminie.

Informacje dotyczące liczby zezwoleń wydanych w zależności od rodzaju i miejsc przeznaczenia produktów będą regularnie publikowane. Są to informacje o charakterze publicznym, zgodnie z załącznikiem X. W załączniku IV określono w sposób bardziej szczegółowy procedury dotyczące wystawiania i specyfikacje techniczne zezwoleń FLEGT.

Rysunek 1

Schemat opisowy procedury wydawania zezwoleń FLEGT i przepływu danych między służbami odpowiedzialnymi za kontrolę i weryfikację

grafika

Opis schematu procedury wydawania zezwolenia FLEGT w porcie Duala

Nr strzałki	Opisy	Miejsca
a, b i e	Wymiana informacji i danych między ICEF (CDF/SGBD) a zaangażowanymi służbami oraz przedsiębiorstwami leśnymi w zakresie weryfikacji legalności i identyfikowalności	Bangi i prowincje
c i d	Wymiana informacji między ICEF a CDF: ICEF przekazuje dane, którymi dysponuje; CDF zasila i zarządza SGBD oraz przekazuje zawartość do ICEF przy każdym wniosku o zezwolenie FLEGT	Bangi
1	Przy pomocy specyfikacji przedsiębiorstwo składa wniosek o zgłoszenie wywozowe dotyczące wywozu w celach handlowych do organizacji odpowiedzialnej za zabezpieczenie podatkowe (BIVAC)	Bangi
2	Wydawanie zgłoszenia wywozowego dotyczącego wywozu w celach handlowych przedsiębiorstwu leśnemu, zatwierdzenie zgłoszenia wywozowego dotyczącego wywozu w celach handlowych przez Ministerstwo Handlu	Bangi
3	Zgłoszenie celne przez przedsiębiorstwo	Bangi
4	Wydawanie potwierdzeń odprawy celnej (opłaty za wyprowadzenie+minimalny podatek zryczałtowany + opłata za wyposażenie w narzędzia komputerowe Ministerstwa Finansów) przez urząd celny	Bangi
5	Złożenie przez przedsiębiorstwo leśne wniosku o zezwolenie FLEGT za pomocą formularza	Bangi
6	Organ wydający zezwolenia FLEGT zwraca się do ICEF o weryfikację zgodności ładunku	Bangi
7	Przekazanie opinii ICEF do organu wydającego zezwolenie FLEGT	Bangi
8	Zawiadomienie przedsiębiorstwa o wyrażeniu zgody	Bangi lub inne (Berberati, przy granicy)
9	Przekazanie zgody służbie wydającej zezwolenia w biurze terenowym w porcie Duala	z Bangi do portu Duala
10	Przekazanie wyniku weryfikacji fizycznej i weryfikacji dokumentów przez służbę wydającą zezwolenia w porcie Duala do organu wydającego zezwolenia	z portu Duala do Bangi
11	Nakaz wydania zezwolenia FLEGT przekazany służbie wydającej zezwolenia w porcie Duala	z Bangi do portu Duala
12	Wydanie zezwolenia FLEGT przez służbę wydającą zezwolenia (biuro terenowe w porcie Duala)	Duala
13	Przekazanie kopii zezwolenia przez służbę wydającą zezwolenia do organu wydającego zezwolenia	z portu Duala do Bangi
14	Przekazanie kopii zezwolenia przez organ wydający zezwolenia do ICEF w celu archiwizacji	Bangi

5. NIEZALEŻNY AUDYT SWL

Niezależny audyt systemu ma na celu zapewnienie wszystkim zainteresowanym stronom gwarancji wiarygodności zezwoleń FLEGT wydawanych w RCA.

Do funkcji niezależnego audytu systemu należą:

1) regularna ocena właściwego funkcjonowania SWL we wszystkich jego aspektach, w szczególności pod kątem:

- przestrzegania zasad i kryteriów określonych w matrycy legalności,

- skuteczności weryfikacji łańcucha dostaw,

- skuteczności weryfikacji i kontroli weryfikacji,

- wiarygodności systemu wydawania zezwoleń FLEGT,

- mechanizmu rozpatrywania skarg (rejestracja skarg zainteresowanych stron dotyczących: (i) stosowania SWL oraz (ii) działalności w ramach niezależnego audytu systemu),

- synergii między wszystkimi elementami SWL,

- synergii między wszystkimi zainteresowanymi stronami zaangażowanymi w proces (przepływu informacji, archiwizacji, procedur itp.);

2) ocena adekwatności systemów zarządzania danymi, na których opiera się SWL;

3) identyfikacja słabych punktów i błędów systemu (propozycja działań naprawczych wchodzi w zakres kompetencji wspólnego komitetu);

4) weryfikacja, w stosownych przypadkach, wdrażania działań naprawczych ustalonych przez wspólny komitet w związku ze zidentyfikowanymi słabymi punktami i błędami oraz ocena ich skuteczności;

5) weryfikacja w zakresie stosowania zezwoleń FLEGT przy dopuszczeniu do wolnego obrotu na terytorium Unii produktów z drewna pochodzących z RCA;

6) sporządzanie i przedstawianie wspólnemu komitetowi sprawozdania po każdym audycie.

W załączniku VI określono zakres mandatu niezależnego audytu systemu FLEGT.

ZAŁĄCZNIK  VI

ZAKRES MANDATU NIEZALEŻNEGO AUDYTORA SYSTEMU

I. KONTEKST I UZASADNIENIE

Niezależny audyt systemu weryfikacji legalności (SWL) ma na celu zapewnienie wszystkim zainteresowanym stronom gwarancji wiarygodności zezwoleń FLEGT wydawanych w RCA.

II. ZADANIA

Do ogólnych zadań niezależnego audytora systemu należą:

1) regularna ocena właściwego funkcjonowania SWL we wszystkich jego aspektach, w szczególności:

– przestrzegania zasad i kryteriów określonych w matrycy legalności,

– skuteczności weryfikacji łańcucha dostaw,

– skuteczności weryfikacji i kontroli weryfikacji,

– wiarygodności systemu wydawania zezwoleń FLEGT,

– mechanizmu rozpatrywania skarg (rejestracja skarg zainteresowanych stron dotyczących: (i) stosowania SWL oraz (ii) działalności w ramach niezależnego audytu systemu),

– synergii między wszystkimi elementami SWL,

– synergii między wszystkimi zainteresowanymi stronami zaangażowanymi w proces (przepływu informacji, archiwizacji, procedur itp.);

2) ocena adekwatności systemów zarządzania danymi, na których opiera się SWL;

3) identyfikacja słabych punktów i błędów systemu (propozycja działań naprawczych wchodzi w zakres kompetencji wspólnego komitetu);

4) weryfikacja, w stosownych przypadkach, wdrażania działań naprawczych ustalonych przez wspólny komitet w związku ze zidentyfikowanymi słabymi punktami i błędami oraz ocena ich skuteczności;

5) weryfikacja w zakresie stosowania zezwoleń FLEGT przy dopuszczeniu do wolnego obrotu na terytorium Unii produktów z drewna pochodzących z RCA;

6) sporządzanie i przedstawianie wspólnemu komitetowi sprawozdania po każdym audycie.

III. WYMAGANE KWALIFIKACJE

Funkcja niezależnego audytora systemu jest funkcją niezależną od organów administracji RCA, od sektora prywatnego RCA, od lokalnych organizacji pozarządowych (NGO) oraz od Unii.

Niezależnym audytorem systemu może być firma doradcza, konsorcjum firm doradczych, przedsiębiorstwo, firma audytowa lub organizacja ciesząca się uznaniem na poziomie międzynarodowym z uwagi na doświadczenie i wiarygodność w zakresie wykonywania zadań związanych z audytem.

Organizacja musi dysponować multidyscyplinarnym zespołem złożonym ze specjalistów w zakresie audytu oraz posiadać głęboką wiedzę na temat funkcjonowania jednostek pozyskiwania drewna, przedsiębiorstw leśnych i procedur dotyczących wywozu drewna z państw podregionu Afryki Środkowej. Organizacja musi również posiadać skuteczny system kontroli wewnętrznej.

Podmiotów świadczących usługi handlowe w ramach umowy z rządem RCA dotyczącej świadczenia innych usług w zakresie zarządzania zasobami leśnymi i kontroli nad nimi lub wszelkiej działalności stawiającej lub mogącej postawić usługodawcę w sytuacji konfliktu interesów nie dopuszcza się do działalności w zakresie audytu.

Przy rekrutacji niezależnego audytora systemu stosuje się następujące kryteria:

– udokumentowana wiedza specjalistyczna dotycząca sektora leśnego podregionu Afryki Środkowej,

– dobra znajomość przepisów prawa w zakresie gospodarki leśnej oraz prawa podatkowego, środowiskowego, socjalnego i handlowego państw podregionu Afryki Środkowej; znajomość prawa w zakresie gospodarki leśnej obowiązującego w RCA jest atutem,

– co najmniej dziesięć lat doświadczenia w zakresie oceny gospodarki leśnej oraz weryfikacji łańcucha kontroli w państwach podregionu Afryki Środkowej,

– umiejętność sporządzania sprawozdań z audytu zgodnych z międzynarodowymi normami,

– niezależność i wiarygodność niezależnego audytora systemu na szczeblu międzynarodowym.

IV. METODYKA

Niezależny audytor systemu musi obsługiwać cały proces prowadzący do wydania zezwoleń FLEGT, zgodnie z treścią podręcznika procedur, który musi opracować i przedłożyć wspólnemu komitetowi do zatwierdzenia w terminie trzech miesięcy od zakończenia rekrutacji.

Metodyka stosowana przez niezależnego audytora systemu musi uwzględniać wszystkie punkty określone w sekcji II dotyczącej zadań.

Niezależny audytor systemu prowadzi działalność zgodnie z udokumentowaną procedurą opartą na dowodach. W tym celu wszystkie dokumenty potrzebne do wydania zezwolenia FLEGT należy zweryfikować na podstawie kilku skrzyżowanych źródeł, o ile to możliwe poprzez kontrole wyrywkowe oraz działania weryfikacyjne na miejscu w celu uzupełnienia i zestawienia informacji pochodzących z weryfikacji dokumentów. Niezależny audytor systemu może prowadzić kontrole na podstawie skarg lub uwag otrzymanych przez wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie umowy.

Na początkowym etapie wdrażania niniejszej umowy częstotliwość interwencji niezależnego audytora systemu wynosi trzy razy w roku w pierwszym roku, dwa razy w roku w drugim i w trzecim roku oraz raz w roku począwszy od czwartego roku. Na żądanie wspólnego komitetu niezależny audytor systemu może prowadzić dodatkowe audyty.

Niezależny audytor systemu przedstawi szczegółowy kalendarz zawierający daty wykonywania zadań oraz składania odpowiednich sprawozdań zatwierdzony przez wspólny komitet przed rozpoczęciem okresu obowiązywania jego upoważnienia.

V. ŹRÓDŁO INFORMACJI

Niezależny audytor systemu będzie musiał mieć wolny dostęp do wszystkich informacji i źródeł informacji, które uzna za stosowne. Strony ułatwiają mu dostęp do informacji.

Do głównych źródeł informacji niezależnego audytora systemu u zainteresowanych stron zaangażowanych w proces wydawania zezwoleń FLEGT należą:

– organ wydający zezwolenia (Ministerstwo Gospodarki Wodnej i Leśnej),

– Inspekcja Centralna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej, w której realizuje się ostatnie weryfikacje przed wydaniem zezwolenia FLEGT,

– Centrum Danych Dotyczących Lasów, w którym archiwizuje się zezwolenia FLEGT oraz dane dotyczące wywozu prowadzonego przez każde przedsiębiorstwo leśne,

– przedsiębiorstwo odpowiedzialne za zabezpieczenie przychodów z wywozu (którym obecnie jest BIVAC),

– organy administracji zaangażowane w weryfikację przestrzegania wskaźników legalności:

– Ministerstwo Gospodarki Wodnej i Leśnej,

– Ministerstwo Handlu,

– Ministerstwo Finansów,

– Ministerstwo Służby Publicznej, Zabezpieczenia Społecznego i Pracy,

– Ministerstwo Sprawiedliwości,

– Ministerstwo Środowiska i Ekologii,

– Ministerstwo Zdrowia Publicznego,

– Ministerstwo Rolnictwa,

– Ministerstwo Transportu,

– przedsiębiorstwa leśne, podmioty, którym przyznano zezwolenia na pozyskiwanie rzemieślnicze, lasy wspólnotowe, w których pozyskuje się drewno oraz podmioty pozyskujące drewno lub właściciele plantacji leśnych,

– wszystkie służby zaangażowane w prowadzenie różnych kontroli: Dyrekcja Generalna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej, Dyrekcja ds. Gospodarki Leśnej i Przemysłu Leśnego, Dyrekcja ds. Inwentaryzacji i Urządzania Lasów, Dyrekcja Regionalna ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej, Mieszana Ruchoma Brygada Interwencyjna i Weryfikacyjna, służby celne RCA, służby podatkowe, Dyrekcja ds. Środowiska Obszarów Zamieszkanych i Planowania Środowiskowego przy Ministerstwie Środowiska, inspekcja pracy, służby fitosanitarne, Biuro ds. Spedycji Lądowej RCA, służby Ministerstwa Handlu, służby Ministerstwa Sprawiedliwości,

– właściwe organy Unii,

– przedsiębiorstwo prowadzące pozyskiwanie drewna ze składnic drewna w Kamerunie (w porcie Duala),

– członkowie społeczeństwa obywatelskiego (NGO),

– ludność okoliczna posiadająca zezwolenia na pozyskiwanie drewna i urządzanie oraz inne zezwolenia na użytkowanie lasu,

– pracownicy zaangażowani w projekty rozwoju i wsparcia dotyczące rozwoju leśnictwa,

– wszystkie inne źródła uznane za stosowne.

Skargi złożone przez zainteresowane strony związane z systemem wydawania zezwoleń FLEGT można składać do wspólnego komitetu. Wspólny komitet może udostępniać je niezależnemu audytorowi systemu. W związku z tym skargi również mogą stanowić źródło informacji dla niezależnego audytora systemu.

Dostępu do informacji udziela się w pierwszej kolejności poprzez udostępnienie niezależnemu audytorowi systemu sprawozdań z kontroli, protokołów kontroli oraz sprawozdań z weryfikacji przestrzegania wskaźników legalności.

Niezależny audytor systemu przemieszcza się, w zależności od okoliczności, po terytorium w celu uzyskania informacji, które uważa za stosowne.

Niezależny audytor systemu musi również korzystać z głównych baz danych, takich jak należące do CDF, oraz urzędów celnych RCA.

VI. SPRAWOZDANIA

Sprawozdania niezależnego audytora systemu zawierają wszystkie stosowne informacje, na które zwrócili uwagę audytorzy.

Niezależny audytor systemu dostarcza schemat sprawozdania z audytu w ramach procedur udokumentowanych i zatwierdzonych przez wspólny komitet.

Po każdym audycie niezależny audytor systemu sporządza w terminie trzech tygodni wstępne sprawozdanie w języku francuskim w ośmiu egzemplarzach: cztery egzemplarze kieruje się do Ministra Gospodarki Leśnej, cztery pozostałe do Unii; obu stronom wysyła się również po jednej kopii sprawozdania w formie elektronicznej.

Sprawozdanie, mające na celu weryfikację, czy wszyscy uczestnicy systemu spełniają wszystkie wymogi związane z SWL, musi przedstawiać analizy pod kątem wszystkich elementów systemu.

Zawarte w sprawozdaniu komentarze obu stron, w tym skargi związane ze sposobem wykonywania zadania przez audytora, analizuje się na poziomie wspólnego komitetu, który przekazuje je niezależnemu audytorowi systemu w celu sporządzenia sprawozdania końcowego. Sprawozdanie końcowe będzie zawierać odpowiedź niezależnego audytora systemu na uwagi sformułowane przez wspólny komitet.

Niezależny audytor systemu będzie systematycznie sporządzał sprawozdanie podsumowujące, które będzie podawane do wiadomości publicznej. Sprawozdanie będzie zawierało podsumowanie sprawozdania końcowego oraz dotyczyło głównych wyników, zidentyfikowanych słabych punktów i błędów oraz problemów zainteresowanych stron.

W stosownych przypadkach, na żądanie wspólnego komitetu, niezależny audytor systemu sporządzi również szczególne sprawozdanie uzupełniające, jeżeli zostaną stwierdzone poważne naruszenia lub poważne błędy SWL.

VII. ZASADY REKRUTACJI I STRUKTURA INSTYTUCJONALNA

Niezależnego audytora systemu wybiera się w drodze procedury konkursowej spośród kandydatów krajowych lub międzynarodowych w ramach zaproszenia do składania ofert wydanego przez Ministra Gospodarki Leśnej na okres trzech lat; wybór jest jednorazowo odnawialny, pod warunkiem uzyskania oficjalnej zgody wspólnego komitetu.

Zaproszenie do składania ofert na stanowisko niezależnych audytorów systemu zostanie zamieszczone w publikacjach krajowych i międzynarodowych oraz opublikowane na stronach internetowych.

Umowa na świadczenie usług zawarta między niezależnym audytorem systemu a Ministrem Gospodarki Leśnej przewiduje:

W odniesieniu do rządu:

– brak ingerencji w prowadzenie działalności przez niezależnego audytora systemu,

– dostęp do informacji o charakterze publicznym i prywatnym, związanych z SWL, zgodnie z prawodawstwem krajowym,

– dostęp do lasów oraz do instalacji służących do przewozu, magazynowania, obróbki i wywozu drewna, niezbędny w przypadku SWL,

– płatności faktur za usługi niezależnego audytora systemu dokonuje się niezależnie od wniosków wynikających z audytu.

Rząd RCA ułatwi pod względem administracyjnym przemieszczanie się niezależnego audytora systemu na terytorium RCA oraz zapewni mu bezpieczeństwo podczas tych podróży na terytorium krajowym.

W odniesieniu do usługodawcy:

– świadczenie usług wysokiej jakości zgodnie z mandatu,

– gwarancje dotyczące ochrony oraz korzystania z informacji poufnych o charakterze handlowym.

W omawianej umowie określona zostanie również działalność prowadzona przez niezależnego audytora systemu, zasady płatności oraz obowiązki poszczególnych stron podpisujących umowę.

ZAŁĄCZNIK  VII

KRYTERIA OCENY OPERACYJNEGO SYSTEMU WERYFIKACJI LEGALNOŚCI W RCA

Dobrowolna umowa o partnerstwie (umowa o partnerstwie FLEGT) między Unią a Republiką Środkowoafrykańską (RCA) przewiduje opracowanie i wdrożenie systemu weryfikacji legalności (SWL), który gwarantować ma, że wszystkie rodzaje drewna i produktów z drewna określone w Umowie i wywożone z RCA do Unii są produkowane legalnie. SWL powinien obejmować: definicję legalnie wyprodukowanego drewna określającą ustawy i akty, które muszą być przestrzegane, aby można było wydać zezwolenie; kontrolę łańcucha dostaw pozwalającą śledzić drewno od lasu do punktu wywozu; weryfikację zgodności ze wszystkimi elementami definicji legalności i kontroli łańcucha dostaw; procedury wydawania zezwoleń i wydawanie zezwoleń FLEGT; oraz niezależny audyt mający na celu zapewnienie, aby system działał zgodnie z założeniami.

Oczekiwania Unii w stosunku do SWL przedstawione są w sposób ogólny w serii notatek informacyjnych przygotowanych przez grupę ekspertów Komisji Europejskiej⁽¹⁾.

KRYTERIA OCENY

SWL będzie podlegał niezależnej ocenie technicznej zanim system zezwoleń osiągnie pełną operacyjność. Zakres mandatu zostanie wspólnie zatwierdzony przez zainteresowane strony i wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy. Niniejsze kryteria oceny wyznaczają spodziewane wyniki SWL i podstawy zakresu mandatu dla potrzeb oceny. Celem oceny będzie:

(i) przegląd opisu systemu ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnych zmian dokonanych po podpisaniu umowy o partnerstwie FLEGT; oraz

(ii) zbadanie funkcjonowania systemu w praktyce.

CZĘŚĆ 1: DEFINICJA LEGALNOŚCI

Legalnie wyprodukowane drewno należy zdefiniować na podstawie ustaw i rozporządzeń obowiązujących w RCA. Stosowana definicja musi być jednoznaczna, obiektywnie weryfikowalna i możliwa do zastosowania pod względem operacyjnym.

Ponadto powinna obejmować ona przynajmniej przepisy dotyczące następujących obszarów tematycznych:

prawa do poboru drewna: przyznawanie praw do poboru drewna w strefach prawnie określonych w tym celu;

działalność leśna: zgodność z wymogami prawnymi w zakresie gospodarki leśnej, w tym zgodność z odpowiednimi przepisami dotyczącymi środowiska i pracy;

należności i podatki: zgodność z wymogami prawnymi dotyczącymi podatków, należności i opłat bezpośrednio związanych z poborem drewna i prawami do poboru;

inni użytkownicy: w stosownych przypadkach poszanowanie tytułów własności gruntów innych stron lub ich praw użytkowania ziemi i zasobów, na które mogą wpłynąć prawa do poboru drewna.

Handel i cła: zgodność z wymogami prawnymi dotyczącymi procedur handlowych i celnych.

a) Czy jednoznacznie wskazano odniesienia do aktów ustawowych lub wykonawczych, będących podstawą poszczególnych elementów definicji?

b) Czy określono kryteria i wskaźniki, które umożliwiają zbadanie zgodności z poszczególnymi elementami lub założeniami definicji?

c) Czy kryteria i wskaźniki są jednoznaczne, obiektywne i możliwe do zastosowania pod względem operacyjnym?

d) Czy wskaźniki i kryteria umożliwiają jednoznaczną identyfikację ról i obowiązków poszczególnych stron i czy weryfikacja ocenia działania wszystkich zaangażowanych podmiotów?

e) Czy definicja legalności obejmuje przepisy obowiązujące w wymienionych powyżej głównych obszarach tematycznych? Jeżeli nie, dlaczego niektóre obszary prawa pominięto w definicji?

f) Czy zainteresowane strony uwzględniły wszystkie najważniejsze elementy obowiązującego prawa krajowego (z zakresu głównych obszarów tematycznych lub spoza nich)?

g) Czy SWL obejmuje główne przepisy prawne zidentyfikowane na podstawie dyskusji zainteresowanych stron, zwłaszcza przepisy wymienione w załączniku IX?

h) Czy od momentu zawarcia umowy o partnerstwie FLEGT zmieniono definicję legalności lub matrycę kontroli legalności? Czy opracowano wskaźniki i kryteria w celu zapewnienia weryfikacji tych zmian?

CZĘŚĆ 2: KONTROLA ŁAŃCUCHA DOSTAW

Systemy mające na celu kontrolę łańcucha dostaw muszą gwarantować wiarygodność identyfikowalności produktów drzewnych w całym łańcuchu dostaw, od miejsca poboru lub punktu przywozu do punktu wywozu. Utrzymanie fizycznej identyfikowalności kłód drewna, ładunku kłód lub produktów drzewnych od punktu wywozu do lasu, z którego pochodzą, nie zawsze będzie konieczne, ale zawsze należy zapewnić identyfikowalność między lasem a pierwszym punktem mieszania (np. składnicą drewna lub zakładem obróbki).

2.1. Prawa do pozyskiwania drewna: obszary, w których przyznano prawa do zasobów leśnych i posiadacze tych praw zostali jednoznacznie wskazani.

a) Czy system kontroli gwarantuje, że do łańcucha dostaw trafia wyłącznie drewno pochodzące z obszaru lasu objętego ważnymi i dopuszczalnymi prawami do pozyskiwania?

b) Czy system kontroli gwarantuje przyznanie odpowiednich praw do pozyskiwania dla danych obszarów leśnych przedsiębiorstwom dokonującym poboru drewna?

c) Czy procedury przyznawania praw pozyskiwania i informacje o przyznanych prawach pozyskiwania i ich posiadaczach są podawane do wiadomości publicznej?

2.2. Systemy kontroli łańcucha dostaw: istnieją skuteczne mechanizmy identyfikowalności drewna w całym łańcuchu dostaw od miejsca poboru do punktu wywozu.

Sposoby identyfikacji drewna mogą się różnić i polegać zarówno na stosowaniu oznakowań poszczególnych przedmiotów, jak i na korzystaniu z dokumentacji towarzyszącej ładunkowi lub partii. Wybrana metoda powinna uwzględniać rodzaj i wartość drewna oraz ryzyko zanieczyszczenia drewnem nielegalnym lub niezweryfikowanym.

a) Czy wszystkie możliwe łańcuchy dostaw są wskazane i opisane w ramach systemu kontroli?

b) Czy wszystkie etapy łańcucha dostaw są wskazane i opisane w systemie kontroli?

c) Czy zdefiniowano i udokumentowano metody umożliwiające z jednej strony identyfikację pochodzenia produktu i z drugiej strony zapobieganie łączeniu z drewnem z nieznanych źródeł na kolejnych etapach łańcucha dostaw?

- drewno w lesie

- transport

- tymczasowe składowanie

- przybycie do zakładów obróbki pierwotnej

- zakłady obróbki

- tymczasowe składowanie

- transport

- przybycie do punktu wywozu.

d) Które organizacje odpowiadają za kontrolę przepływów drewna? Czy posiadają one odpowiednie zasoby ludzkie i inne zasoby do prawidłowego prowadzenia działań kontrolnych?

2.3. Ilości: istnieją solidne i skuteczne mechanizmy mierzenia i ewidencjonowania ilości drewna lub produktów drzewnych na każdym etapie łańcucha dostaw, w szczególności dokonywania - przed rozpoczęciem poboru drewna - wiarygodnych i dokładnych szacunków ilości drzewostanu dla każdego etatu cięć.

Czy system kontroli zapewnia dane ilościowe dotyczące produktów wchodzących i wychodzących na kolejnych etapach łańcucha dostaw?

- drzewostan

- kłody w lesie

- drewno przewożone i składowane,

- przybycie do zakładu

- wejście na linie produkcyjne/do zakładów obróbki

- zejście z linii produkcyjnych/zakładów obróbki

- wyjście z zakładu

- przybycie do punktu wywozu

a) Które organizacje odpowiadają za wprowadzanie danych ilościowych do systemu kontroli oraz czy odnośne procedury są udokumentowane? Jaka jest wiarygodność kontrolowanych danych?

b) Czy system kontroli umożliwia rejestrację i natychmiastowe uzgadnianie danych ilościowych z wcześniejszymi i kolejnymi ogniwami łańcucha?

c) Czy pracownicy odpowiedzialni za zarządzanie systemem kontroli są odpowiednio przeszkoleni?

d) Które informacje dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

2.4. Łączenie drewna zweryfikowanego pod względem legalności z drewnem zatwierdzonym w inny sposób: jeżeli zezwala się na łączenie kłód lub drewna ze zweryfikowanych legalnych źródeł z kłodami lub drewnem z innych źródeł, przeprowadza się wystarczającą liczbę kontroli w celu wykluczenia drewna z nieznanych źródeł lub drewna pochodzącego z poboru bez legalnych praw do pozyskiwania.

a) Czy system kontroli zezwala na łączenie zweryfikowanego drewna z innym zatwierdzonym drewnem (np. z drewnem przywożonym z innego kraju lub drewnem pochodzącym z obszaru leśnego kraju, w którym przyznano prawa do poboru, ale który to obszar nie jest objęty SWL opisanym w niniejszej Umowie)?

b) Jakie środki kontroli stosuje się w tych przypadkach? Czy kontrole gwarantują na przykład, że zweryfikowane ilości wychodzące nie przekraczają łącznych zweryfikowanych ilości wchodzących na każdym etapie?

c) Czy system kontroli umożliwia wyraźne oddzielenie drewna zweryfikowanego od innego drewna pochodzącego ze źródeł nielegalnych lub z poboru przeprowadzonego bez legalnych praw do pozyskiwania?

2.5. Przywożone produkty drzewne: przeprowadzane są odpowiednie kontrole w celu zagwarantowania, że drewno i produkty z drewna przywiezione zostały legalnie.

a) W jaki sposób wykazuje się legalność przywożonego drewna i produktów z drewna? (czy system gwarantuje, że przywóz drewna odbył się legalnie?)

b) W jaki sposób zapewnia się identyfikowalność przywożonego drewna i produktów z drewna? Czy identyfikacja tego drewna i produktów z drewna jest możliwa w całym łańcuchu dostaw?

c) Jakie elementy pozwalają potwierdzić, że przywożone produkty pochodzą z drzew pozyskanych legalnie w kraju trzecim?

d) Jeżeli wykorzystuje się drewno przywożone, czy na zezwoleniu FLEGT można zidentyfikować kraj pochodzenia drewna oraz kraj, z którego pochodzą komponenty produktów złożonych?

CZĘŚĆ 3: WERYFIKACJA

Weryfikacja polega na przeprowadzeniu kontroli w celu zagwarantowania legalności drewna. Weryfikacja musi być wystarczająco dokładna i skuteczna, tak aby pozwalała na wykrycie wszelkich niezgodności z wymogami zarówno w lesie, jak i w łańcuchu dostaw i podjęcie w odpowiednim czasie środków naprawczych.

3.1. Organizacja

Weryfikację przeprowadza rząd lub organizacja będąca osobą trzecią, lub rząd i organizacja łącznie, przy czym dysponują one odpowiednimi zasobami, systemami zarządzania, wykwalifikowanym i przeszkolonym personelem oraz solidnymi i skutecznymi mechanizmami kontroli konfliktów interesów.

a) Czy rząd wyznaczył organ/organy odpowiedzialne za działania weryfikacyjne? Czy mandat (i związane z nim obowiązki) jest jasny i ogólnie dostępny?

b) Czy organ odpowiedzialny za weryfikację dysponuje odpowiednimi zasobami do prawidłowego przeprowadzenia weryfikacji definicji legalności i systemów kontroli łańcucha dostaw drewna?

c) Czy organ odpowiedzialny za weryfikację posiada w pełni udokumentowany system zarządzania, który:

- wyposażony jest w odpowiednie zasoby umożliwiające przeprowadzanie weryfikacji w terenie?

- z częstotliwością zapewniającą wiarygodność systemu?

- gwarantuje, że jego personel posiada kompetencje i doświadczenie niezbędne do skutecznej weryfikacji?

- stosuje wewnętrzną kontrolę/nadzór?

- zawiera mechanizmy kontroli konfliktów interesów?

- zapewnia przejrzystość systemu?

- określa i stosuje metodykę weryfikacji?

3.2. Weryfikacja w odniesieniu do definicji legalności

Istnieje jasna definicja określająca, co podlega weryfikacji. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i ma na celu zagwarantowanie, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach, przeprowadzany regularnie oraz że obejmuje wszystkie elementy zawarte w definicji.

a) Czy metodyka weryfikacji obejmuje wszystkie elementy definicji legalności i obejmuje sprawdzenie zgodności ze wszystkimi określonymi wskaźnikami?

b) Czy weryfikacja wymaga

- kontroli dokumentów, rejestrów pozyskiwania drewna i działań w terenie (również niezapowiedzianych)?

- zbierania informacji od zewnętrznych zainteresowanych stron?

- rejestrowania działań weryfikacyjnych umożliwiającego audytorom wewnętrznym i niezależnemu audytorowi przeprowadzenie kontroli?

c) Czy obowiązki i role instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

d) Czy wyniki weryfikacji w odniesieniu do definicji legalności są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

3.3. Weryfikacja systemów kontroli łańcucha dostaw

Istnieje jasny zakres stosowania określający przedmiot weryfikacji, który obejmuje cały łańcuch dostaw od poboru drewna do wywozu. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i ma na celu zagwarantowanie, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach i przeprowadzany regularnie oraz że obejmuje wszystkie elementy zawarte w zakresie stosowania. Metodyka przewiduje również regularne i niezwłoczne uzgadnianie danych na każdym etapie łańcucha.

a) Czy obowiązki i role instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

b) Czy metodyka weryfikacji w pełni obejmuje weryfikacje kontroli łańcucha dostaw? Czy jest to jasno określone w metodyce weryfikacji?

c) Czy w ramach systemu weryfikacji legalności istnieje wyraźny podział na produkty pochodzące ze źródeł (tytuły leśne) objętych definicją legalności i produkty pochodzące ze źródeł niewchodzących w zakres tej definicji?

d) Jakie dowody pozwalają wykazać, że weryfikacja kontroli łańcucha dostaw rzeczywiście została przeprowadzona?

e) Zestawianie danych:

Jaka organizacja odpowiada za zestawianie danych? Czy dysponuje ona odpowiednimi zasobami ludzkimi i innymi zasobami umożliwiającymi prawidłowe wykonanie czynności w zakresie zarządzania danymi?

Czy istnieją metody oceny spójności między drzewostanem a drewnem przy wejściu do zakładu, a następnie w punkcie wywozu?

Czy istnieją metody oceny spójności między wprowadzanym drewnem surowym a opuszczającymi przetworzonymi produktami w tartakach i innych zakładach?

Czy możliwe jest przeprowadzenie wiarygodnego zestawiania według poszczególnych artykułów lub partii produktów drzewnych w całym łańcuchu dostaw?

Jakie systemy i techniki informacyjne są stosowane w celu przechowywania i zestawiania danych oraz ich rejestracji? Czy istnieją skuteczne systemy zabezpieczania danych?

Czy wyniki weryfikacji kontroli łańcucha dostaw są podawane do wiadomości publicznej? W jaki sposób zainteresowane strony mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

3.4. Niezgodność

Istnieje funkcjonujący i skuteczny mechanizm w celu żądania i wdrażania odpowiednich środków naprawczych w przypadku wykrycia naruszeń.

a) Czy powyższy wymóg określony jest w systemie weryfikacji?

b) Czy istnieje dokumentacja określająca szczegółowe zasady zarządzania przypadkami niezgodności?

c) Czy opracowano mechanizmy zaradcze w przypadku niezgodności? Czy stosuje się je w praktyce?

d) Czy dostępna jest odpowiednia ewidencja naruszeń i podjętych środków naprawczych? Czy ocenia się skuteczność środków naprawczych? Czy monitoruje się środki naprawcze?

e) Jakie informacje dotyczące zidentyfikowanych niezgodności są podawane do wiadomości publicznej?

CZĘŚĆ 4: ZEZWOLENIA

Zezwolenie FLEGT towarzyszy każdej dostawie. RCA odpowiada za wydawanie zezwoleń.

4.1. Organizacja

a) Jaki organ odpowiada za wydawanie zezwoleń FLEGT?

b) Czy rola organu wydającego zezwolenia i jego personelu jest jasno określona i podana do wiadomości publicznej?

c) Czy określono wymogi w zakresie kompetencji i czy wprowadzono kontrole wewnętrzne dla personelu organu wydającego zezwolenia?

d) Czy organ wydający zezwolenia posiada odpowiednie zasoby do wykonywania swoich zadań?

4.2. Wydawanie zezwoleń

a) Czy organ wydający zezwolenia stosuje udokumentowane procedury wydawania zezwoleń? Czy procedury te, w tym ewentualne należne opłaty, są podawane do wiadomości publicznej?

b) Jakie dowody istnieją na to, że procedury te są prawidłowo stosowane?

c) Czy istnieje odpowiednia ewidencja wydanych zezwoleń i zezwoleń, których wydania odmówiono? Czy ewidencja jasno wskazuje dowody, na podstawie których wydaje się zezwolenia?

4.3. Zezwolenia wydane

a) Czy wydawanie zezwoleń opiera się na poszczególnych dostawach?

b) Czy legalność dostawy przeznaczonej do wywozu jest wykazywana przez rządowe systemy weryfikacji i identyfikowalności?

c) Czy zasady wydawania zezwoleń są jasno określone i przedstawione eksporterowi i pozostałym zainteresowanym stronom?

d) Które informacje dotyczące wydanych zezwoleń są podawane do wiadomości publicznej?

CZĘŚĆ 5: NIEZALEŻNY AUDYT SYSTEMU

Niezależny audyt systemu jest funkcją niezależną od organów regulacyjnych sektora leśnego RCA. Ma na celu zachowanie wiarygodności systemu zezwoleń FLEGT poprzez zapewnienie prawidłowego funkcjonowania wszystkich aspektów SWL.

5.1. Ustalenia instytucjonalne

5.1.1. Wyznaczenie organu

RCA oficjalnie zatwierdziła urząd niezależnego audytora systemu i umożliwia mu skuteczne i przejrzyste funkcjonowanie.

5.1.2. Niezależność w odniesieniu do innych elementów SWL

Istnieje jasny podział na organizacje i osoby biorące udział w zarządzaniu zasobami leśnymi lub ich regulowaniu i organizacje i osoby biorące udział w niezależnym audycie.

a) Czy rząd udokumentował zakresu mandatu niezależnego audytora?

b) Czy istnieje wymóg, aby organizacje lub osoby gospodarczo związane z sektorem leśnym RCA lub odgrywające instytucjonalną rolę w tym sektorze nie mogły sprawować funkcji niezależnego audytora?

5.1.3. Wyznaczenie niezależnego audytora

Niezależnego audytora wyznaczono w ramach przejrzystego mechanizmu, a jego działania podlegają jasnym i podanym do publicznej wiadomości zasadom.

a) Czy rząd podał do wiadomości publicznej zakres wymagań i obowiązków niezależnego audytora?

b) Czy rząd udokumentował i podał do wiadomości publicznej procedury wyznaczania niezależnego audytora?

5.1.4. Wprowadzenie mechanizmu rozpatrywania skarg

Istnieje mechanizm rozpatrywania skarg i sporów wynikających z niezależnego audytu. Mechanizm ten pozwala na rozpatrzenie wszelkich skarg dotyczących funkcjonowania systemu zezwoleń.

a) Czy istnieje udokumentowany mechanizm rozpatrywania skarg, dostępny dla wszystkich zainteresowanych stron?

b) Czy jasno określono sposób odbioru, dokumentowania i (w razie potrzeby) przekazywania skarg na wyższy szczebel oraz związane z nimi działania następcze?

5.2. Niezależny audytor

5.2.1. Wymogi organizacyjne i techniczne

Niezależny audytor pełni funkcję niezależną od innych elementów SWL i działa zgodnie z udokumentowaną strukturą zarządzania, wykonując czynności i stosując się do procedur, które spełniają wymagania dobrych praktyk zatwierdzonych na szczeblu międzynarodowym.

Czy niezależny audytor działa zgodnie z udokumentowanym systemem zarządzania, który spełnia wymogi wytycznych ISO 62, 65 lub podobnych norm?

5.2.2. Metodyka audytu

Metodyka niezależnego audytu opiera się na dostarczaniu dowodów, a audyt przeprowadza się w ściśle określonych i niewielkich odstępach czasu.

a) Czy metodyka niezależnego audytu określa, że wszystkie wyniki są oparte na obiektywnych dowodach dotyczących funkcjonowania SWL?

b) Czy metodyka określa maksymalne odstępy czasu, w których zostanie sprawdzony każdy element SWL?

5.2.3. Zakres audytu

Niezależny audytor działa zgodnie z zakresem mandatu, w których jasno określa się przedmiot audytu i które dotyczą wszystkich uzgodnionych wymogów w zakresie wydawania zezwoleń FLEGT.

Czy metodyka niezależnego audytu obejmuje wszystkie elementy SWL i określa główne badania skuteczności?

5.2.4. Wymogi w zakresie sprawozdawczości

Niezależny audytor składa wspólnemu komitetowi odpowiedzialnemu za wdrażanie Umowy regularne sprawozdania dotyczące integralności systemu zapewnienia legalności, w tym braków i oceny środków naprawczych podjętych w celu ich wyeliminowania.

Czy w zakresie mandatu niezależnego audytora określono wymogi w zakresie sprawozdawczości i częstotliwość przedstawiania sprawozdań?

______

⁽¹⁾http://ec.europa.eu/development/policies/9interventionareas/environment/forest/forestry_intro_en.cfm

ZAŁĄCZNIK  VIII

ORIENTACYJNY HARMONOGRAM WDRAŻANIA NINIEJSZEJ UMOWY

		2011				2012	2013		2014-2017
		1. kw.	2. kw.	3. kw.	4. kw.
DZIAŁANIA	PODDZIAŁANIA	ETAP PRZYGOTOWAWCZY							ETAP OPERACYJNY
I. PODNOSZENIE ŚWIADOMOŚCI ORAZ INFORMACJE OGÓLNE	1- Opracowanie i ocena planu komunikacji
	2- Wprowadzenie w życie planu komunikacji
	3- Stworzenie i aktualizacja strony internetowej
II. RAMY INSTYTUCJONALNE	1- Transpozycja/sformalizowanie zadań (opisanych w niniejszej Umowie) poszczególnych organów odpowiedzialnych za weryfikację i kontrolę weryfikacji oraz aktualizacja ustawy organicznej MEFCP
	2- Ustanowienie i funkcjonowanie wspólnego mechanizmu konsultacji
	3- Powołanie wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie i monitorowanie Umowy
	4- Powołanie i funkcjonowanie krajowego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie i monitorowanie Umowy
	5- Utworzenie stałego sekretariatu technicznego
III. ZWIĘKSZENIE ZDOLNOŚCI	1- Przeszkolenie uczestników procesu w zakresie elementów dobrowolnej umowy o partnerstwie
	2- Opracowanie planu szkolenia i zwiększenia zdolności poszczególnych organów odpowiedzialnych za weryfikację i kontrolę weryfikacji oraz społeczeństwa obywatelskiego i sektora prywatnego
	3- Wprowadzenie w życie planu szkolenia
	4- Określenie zapotrzebowania na wyposażenie i środki logistyczne
	5- Nabycie wyposażenia i środków logistycznych
	6- Udostępnienie biur (STP, ICEF, BMIV, CDF, organ wydający zezwolenia)
	7- Powołanie Komisji pojednawczej i ekspertyz celnych (CCED) i przeszkolenie pracowników
IV. REFORMA RAM PRAWNYCH	1- Tworzenie regulacji zgodnie z definicją legalności z załącznika II
	2- Poprawa ram prawnych dotyczących lokalnego rynku drewna
	3- Poprawa ram prawnych dotyczących lasów (lasów wspólnotowych, gminnych i prywatnych) oraz plantacji
	4- Procedura ratyfikacji Umowy
	5- Opracowanie podręcznika procedur w zakresie kontroli niezgodności
	6- Opracowanie środków prawnych mających na celu poprawę zarządzania (ustawa organiczna, obserwacja, krajowy system identyfikowalności itp.)
V. USTANOWIENIE KRAJOWEGO SYSTEMU IDENTYFIKOWALNOŚCI	1- Finalizacja procedur dotyczących krajowego systemu identyfikowalności (metody, kontrole, weryfikacje itp.), w tym misja TEREA
	2- Uruchomienie planowanego krajowego systemu identyfikowalności
	3- Ustanowienie wzajemnego połączenia między bazami danych głównych zaangażowanych organów
	4- Zaprojektowanie, a następnie ustanowienie wzajemnego połączenia między bazami danych a krajami CEMAC
	5- Nabycie materiałów i wyposażenia (identyfikatorów, czytników identyfikatorów, komputerów)
	6- Wprowadzenie systemu na szczeblu ogólnokrajowym: stworzenie i wyposażenie stanowisk kontrolnych na całym łańcuchu dostaw, w tym na punktach granicznych (infrastruktura, komputery, łącza internetowe itd.)
	7- Zwiększenie zdolności uczestników procesu (MEFCP i inne zaangażowane organy administracyjne, sektor prywatny i społeczeństwo obywatelskie)
	8- Przeszkolenie zaangażowanych pracowników (ICEF, CDF, BMIV i pozostałe ministerstwa), sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego
VI. USTANOWIENIE SWL	1- W stosownym przypadku, opracowanie matryc legalności dotyczących zezwoleń na pozyskiwanie rzemieślnicze i lasów wspólnotowych, w tym sprawdzenie w terenie
	2- Opracowanie/rozwój przez każdą jednostkę odpowiedzialną za weryfikację (organy administracji publicznej) swoich procedur weryfikacji we współpracy z ICEF
	3- Opracowanie protokołów wymiany informacji na temat weryfikacji legalności między organami administracji a ICEF
	4- Opracowanie procedur operacyjnych regulujących funkcjonowanie SGBD
	5- Test pilotażowy systemu wydawania zezwoleń FLEGT i wdrożenie niezbędnych działań
	6- Test przygotowujący przedsiębiorstwa do procedur weryfikacji i wydawania zezwoleń FLEGT
	7- Przeszkolenie pracowników, w szczególności członków BMIV oraz rozpowszechnianie procedur weryfikacji legalności jednostkę leśną
	8- Ocena operacyjności SWL zgodnie z art. 12 niniejszej Umowy
	9- SWL staje się operacyjny i rozpoczyna funkcjonowanie
VII. SYSTEM WYDAWANIA ZEZWOLEŃ	1- Powołanie organu wydającego zezwolenia
	2- Rozpowszechnienie w sektorze prywatnym szczegółowych procedur wydawania zezwoleń FLEGT
	3- Nawiązanie kontaktów z właściwymi organami Unii
	4- Wydawanie zezwoleń FLEGT
VIII. NIEZALEŻNE AUDYTY SYSTEMU	1- Wybór niezależnego audytora, opracowanie i zatwierdzenie szczegółowej metodyki (od marca 2013 r.)
	2- Pierwszy audyt, następnie kolejne
IX. STRATEGIA PROMOCJI PRODUKTÓW	1- Opracowanie planu promocji, obejmującego badanie rynków
	2- Pozycjonowanie i promowanie na określonych rynkach produktów FLEGT pochodzących z RCA
X. MONITOROWANIE SKUTKÓW DOBROWOLNEJ UMOWY O PARTNERSTWIE	1- Zdefiniowanie i monitorowanie wskaźników społecznych
	2- Wprowadzenie systemu monitorowania drewna zajętego
	3- Wprowadzenie systemu monitorowania skutków społeczno-gospodarczych i środowiskowych
	4- Ocena skutków społeczno-gospodarczych i środowiskowych w połowie okresu wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie
	5- Monitorowanie i ocena przychodów sektora leśnego
XI. POSZUKIWANIE DODATKOWYCH ŚRODKÓW FINANSOWYCH	1- Opracowanie strategii pozyskiwania środków

ZAŁĄCZNIK  IX

ŚRODKI UZUPEŁNIAJĄCE WDRAŻANIE NINIEJSZEJ UMOWY

I. PRZEPISY USTAWOWE I WYKONAWCZE

I.1. Akty dotyczące definicji drewna legalnego

W świetle definicji drewna wyprodukowanego legalnie, zawartej w załączniku II, konieczne będzie uzupełnienie/ rewizja niektórych przepisów ustawowych i wykonawczych przed dniem całkowitego wprowadzenia systemu zezwoleń FLEGT. Do aktów tych należą:

a) Ministerstwo Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa:

– tom 3 norm urządzania/gospodarki leśnej,

– rewizja aktu dotyczącego komisji ds. przyznawania zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie przy udziale społeczeństwa obywatelskiego,

– akty regulujące kwestie lasów plantacyjnych (specyfikacja dotycząca plantacji o powierzchni ponad 50 ha); definicja stosunków umownych między indywidualnym obywatelem/społecznością a przedsiębiorstwem pozyskującym; inne stosowne dziedziny),

– akt regulujący kwestie informowania organu wydającego zezwolenia na temat pewnych aspektów z zakresu gospodarki leśnej i ochrony środowiska,

– podręcznik procedur w zakresie kontroli niezgodności,

– akt regulujący kwestie wykorzystania drewna niespełniającego wymagań.

b) Ministerstwo Środowiska i Ekologii:

– akty wykonawcze kodeksu środowiska naturalnego,

– akty dotyczące badania oddziaływania na środowisko.

c) Ministerstwo Rolnictwa:

– aktualizowany akt dotyczący odszkodowań z tytułu upraw,

– kodeks rolny (prawo użytkowania, prawo własności gruntów).

d) Ministerstwo Transportu:

– akt regulujący kwestie transportu drewna.

e) Ministerstwo Handlu i Przemysłu:

– akt dotyczący rejestracji przedsiębiorstw przez izby konsularne.

f) Ministerstwo Finansów i Budżetu:

– akt dotyczący drewna przywożonego i przewożonego w tranzycie.

g) Ministerstwo Spraw Wewnętrznych:

– akt w sprawie decentralizacji,

– akt dotyczący społeczności.

I.2. Akty dotyczące SWL

Akty ustanawiające krajowy system identyfikowalności:

– ustawa organiczna Ministerstwa Gospodarki Leśnej dostosowana zgodnie z ustaleniami przyjętymi w ramach FLEGT (wyjaśnienie zadań ICEF, CDF, BMIV, DR/IP, w zakresie weryfikacji i kontroli weryfikacji legalności oraz STP i wspólnego komitetu),

– rozporządzenie w sprawie wyznaczenia organu wydającego zezwolenia FLEGT,

– akty regulujące lokalny rynek drewna,

– akt opisujący szczegółowo procedury weryfikacji przewidziane w SWL w przypadku przedsiębiorstw posiadających system prywatnej certyfikacji.

I.3. Akty dotyczące monitorowania niniejszej Umowy

– ustawa organiczna Ministerstwa Gospodarki Leśnej dostosowana zgodnie z ustaleniami przyjętymi w ramach FLEGT,

– akt dotyczący wspólnego komitetu,

– rozporządzenie w sprawie wyznaczenia stałego sekretariatu technicznego - będzie to organ środkowoafrykański, skupiający przedstawicieli administracji publicznej, sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego,

– akt dotyczący udziału zainteresowanych stron i ich roli we wdrażaniu niniejszej Umowy,

– akt przewidujący uwzględnienie w SWL niezależnej obserwacji przeprowadzanej przez społeczeństwo obywatelskie.

II. ZWIĘKSZENIE ZDOLNOŚCI KADROWYCH POSZCZEGÓLNYCH INSTYTUCJI

a) ICEF, organ wydający zezwolenia i inne struktury

Umowa FLEGT to nowy proces, a jej wdrażanie wiązać się będzie z wieloma wymogami. Konieczny będzie zatem rozwój zdolności organów administracyjnych.

Strona środkowoafrykańska zdecydowała o poddaniu całego SWL weryfikacji Inspekcji Centralnej ds. Gospodarki Wodnej i Leśnej (ICEF). Wszystkie bazy danych związane z pozyskiwaniem drewna zostaną scentralizowane w ramach systemu zarządzania bazą danych (SGBD), prowadzonego przez Centrum Danych Dotyczących Lasów (CDF). Ponadto, na długo przed podpisaniem dobrowolnej umowy o partnerstwie, rząd powołał Mieszaną Brygadę Interwencyjną i Weryfikacyjną (BMIV).

O ile ustawa organiczna Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa (MEFCP) określa zadania zarówno swoich służb centralnych, jak i terenowych, w ramach aktualnego systemu kontroli istnieją jednakże obszary, gdzie obowiązki służb centralnych i terenowych MEFCP nakładają się, a służby zdecentralizowane nie funkcjonują prawidłowo.

Mając na uwadze SWL opisany w niniejszej Umowie, konieczne będzie uszczegółowienie, uzupełnienie oraz zmiana ról poszczególnych uczestników w ustawie organicznej MEFCP oraz uściślenie relacji między poszczególnymi służbami terenowymi oraz przepływu informacji między tymi służbami a SGBD, scentralizowanym na poziomie Ministerstwa Gospodarki Leśnej.

W tym celu ICEF, odpowiedzialny za centralizację danych, będzie musiał rozwijać swoje zdolności poprzez specyficzne szkolenie w zakresie zarządzania informacjami. Szkolenie to powinny również przejść inne służby centralne i terenowe zaangażowane w gospodarkę leśną. Chodzi tu głównie o CDF, organ wydający zezwolenia FLEGT oraz dyrektorów regionalnych, inspektorów prefekturalnych i granicznych.

Służby te powinny zostać przeszkolone w zakresie oprogramowania do wprowadzania danych oraz procedur wymiany i przekazywania informacji na szczeblu centralnym.

b) Organizacje pozarządowe (NGO) i społeczeństwo obywatelskie

NGO i społeczeństwo obywatelskie są uczestnikami opisywanego procesu. Niezależna obserwacja to mechanizm, dzięki któremu społeczeństwo obywatelskie będzie mogło skutecznie przyczyniać się do wdrożenia niniejszej Umowy. Celem niezależnej obserwacji przez społeczeństwo obywatelskie jest usprawnienie państwowych systemów wprowadzania w życie przepisów w zakresie leśnictwa i dążenie tym samym do zapewnienia dobrego zarządzania. Informacje zebrane w ramach niezależnej obserwacji będą dokumentowane i udostępniane organowi wydającemu zezwolenia FLEGT i wspólnemu komitetowi odpowiedzialnemu za wdrażanie Umowy.

W tym celu, aby zagwarantować odpowiednie zaangażowanie NGO we wdrażanie niniejszej Umowy, należy rozwinąć także i ich zdolności. NGO powinny także przejść szkolenia poświęcone niezależnej obserwacji przez społeczeństwo obywatelskie, zwłaszcza w zakresie gromadzenia informacji i sporządzania sprawozdań.

c) Szkolenia prowadzone przez przedsiębiorstwa prywatne (np. w celu optymalizacji zrozumienia i wdrażania SWL)

d) Komisja pojednawcza i ekspertyz celnych (fr. Commission de conciliation et d'expertise en douane - CCED)

e) Szkolenia dla uczestników krajowego systemu identyfikowalności

Aby w odpowiednim stopniu zaangażować wszystkie zainteresowane strony w stosowanie krajowego systemu identyfikowalności, szkolenie będzie odbywać się u podstaw i w sposób ciągły.

III. POPRAWA ZDOLNOŚCI LOKALOWYCH I WYPOSAŻENIA

Rozproszenie struktur zaangażowanych w kontrolę weryfikacji legalności utrudnia przeprowadzanie tej weryfikacji i ostatecznie może powodować opóźnienia w wydawaniu zezwoleń.

Struktury, które zaangażowane zostaną w ramach wdrażania niniejszej Umowy są takich rozmiarów, że brak odpowiednich pomieszczeń dla nich może zagrażać skuteczności ich funkcjonowania. Niezbędne jest zatem udostępnienie dodatkowych biur (STP, ICEF, DGEF, DIAF, DEIF, DR/IP, CDF, BMIV, organ wydający zezwolenia FLEGT), co pozwoli zgrupować wszystkie służby, a tym samym usprawnić koordynację. Pod uwagę brane będzie kilka wariantów (budowa, renowacja, wynajem).

Ponadto ICEF, DGEF, DIAF, DEIF, CDF i służby terenowe należy wyposażyć w odpowiednie środki logistyczne (pojazdy, komputery, środki łączności elektronicznej, wyposażenie biurowe itp.), aby mogły wypełniać one powierzone im zadania. Przeprowadzona zostanie analiza, która pozwoli określić zapotrzebowanie rzeczywiste.

Aktualny system identyfikowalności nie umożliwia gromadzenia wszystkich informacji związanych z łańcuchem dostaw drewna. Jednym z wariantów wybranych przez stronę środkowoafrykańską jest opracowanie projektu krajowego systemu identyfikowalności zgodnie z załącznikiem V. Projekt ten, którego koszty mają zostać jeszcze wycenione, powinien przewidywać odpowiednie środki logistyczne (pojazdy, komputery, środki łączności elektronicznej, wyposażenie biurowe itp.), umożliwiające CDF gromadzenie i centralizację wszystkich informacji dotyczących drewna.

IV. KOMUNIKACJA

Komunikacja jest narzędziem niezbędnym we wdrażaniu niniejszej Umowy. Konieczna będzie zatem odpowiednia komunikacja pozwalająca zagwarantować odpowiednie informowanie podstawowych społeczności oraz uczestników SWL. W tym celu należy:

– sporządzić plan komunikacji dla stron dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT,

– opracować procedury komunikacji/udziału przedsiębiorstw w relacjach z ludnością lokalną i tubylczą,

– stworzyć i uaktualniać stronę internetową Ministerstwa Gospodarki Leśnej,

– informować członków parlamentu - parlament jest organem decyzyjnym, uczestniczącym w przyjmowaniu aktów prawnych z zakresu gospodarki leśnej. Członków parlamentu należy informować o znaczeniu niniejszej Umowy ze względu na ich pozycję w okręgach wyborczych i rolę, jaką odgrywają w relacjach ze swoimi wyborcami,

– informować przedsiębiorstwa leśne - przedsiębiorstwa będą regularnie informowane o postępach we wdrażaniu Umowy i procedurach i metodach, jakie będą zobowiązane stosować.

V. KONTROLA STATYSTYCZNA LOKALNEGO RYNKU DREWNA

Środkowoafrykański lokalny rynek drewna zmuszony będzie stosować się do wymogów FLEGT. W celu gromadzenia informacji dotyczących lokalnego rynku drewna i - bardziej ogólnie - umożliwić powiązanie z gospodarką leśną, rozważa się stworzenie międzyresortowego komitetu odpowiedzialnego za monitorowanie i aktualizację wszelkich danych statystycznych dotyczących lokalnego rynku drewna.

VI. ŚRODKI W ZAKRESIE PROMOCJI, PRODUKCJI NA SKALĘ PRZEMYSŁOWĄ I WPROWADZANIA DO OBROTU DREWNA I PRODUKTÓW Z DREWNA

Drewno i produkty z drewna z RCA objęte niniejszą Umową mogą również obejmować gatunki drzew tzw. drugorzędnych, na które nie zawsze jest zbyt. Na mocy niniejszej Umowy strona środkowoafrykańska zobowiązana jest do zachęcania sektora prywatnego do bardziej zaawansowanej i zdywersyfikowanej obróbki, jaką zainteresowany jest rynek europejski.

W tym celu strona środkowoafrykańska przyjmie środek ograniczający wywóz kłód, wdrażając art. 44 kodeksu leśnego Republiki Środkowoafrykańskiej.

Ze strony podmiotów Unii taka promocja wymaga natomiast pełnego otwarcia i zainteresowania drewnem i produktami z drewna z RCA wszelkiego gatunku.

Rozpatrywać można przyjęcie następujących działań:

1. Analiza sytuacji sektora drewna w RCA

2. Analiza sił rynkowych i potrzeb

3. Opracowanie planu użytkowania, rozwoju przemysłowego i zaawansowanej obróbki zasobów drzewnych

4. Opracowanie norm obróbki

5. Opracowanie zachęt do wykorzystywania drewna (normy jakości, promowanie nowych produktów)

6. Charakterystyka i promowanie mało znanych gatunków

7. Zachęcanie do transferu technologii w zakresie produkcji na skalę przemysłową.

VII. ŚRODKI PRZEKROJOWE

Realizacja działań w ramach dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT-RCA opiera się zwłaszcza na dwóch działaniach przekrojowych:

1) pod względem organizacyjnym - przygotowanie szczegółowego i aktualnego wykazu zadań związanych z wdrożeniem niniejszej Umowy w celu urzeczywistnienia jedenastu działań przewidzianych w harmonogramie wdrażania;

2) pod względem finansowym - mobilizacja odpowiednich zasobów finansowych, w oparciu zwłaszcza o wykaz zadań. Działania te będą mogły zostać sfinansowane ze specjalnych opłat z tytułu rozwoju leśnictwa (CAS-DF), które mogłyby pochodzić ze środków wywodzących się z procesu REDD.

ZAŁĄCZNIK  X

FUNKCJE WSPÓLNEGO KOMITETU ODPOWIEDZIALNEGO ZA WDRAŻANIE UMOWY

Zadaniem wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie niniejszej Umowy jest zarządzanie dobrowolną umową o partnerstwie oraz monitorowanie i ocena jej wdrażania. W szczególności komitet realizuje wymienione poniżej zadania.

W zakresie zarządzania niniejszą Umową

– Zlecanie niezależnej oceny systemu zezwoleń FLEGT zgodnie z art. 12 niniejszej Umowy oraz proponowanie terminu pełnego wprowadzenia w życie systemu zezwoleń FLEGT.

– Ułatwianie dialogu i wymiany informacji między stronami zgodnie z art. 19 niniejszej Umowy oraz badanie wszelkich kwestii wniesionych przez którąkolwiek ze stron i wskazywanie niezbędnych działań następczych.

– Pełnienie funkcji mediatora i poszukiwanie rozwiązań konfliktów lub sporów zgodnie z art. 24 niniejszej Umowy.

– Przyjmowanie zmian związanych z załącznikami do niniejszej Umowy, zgodnie z art. 26 Umowy.

– Monitorowanie potencjalnych społecznych, gospodarczych i środowiskowych skutków wdrażania niniejszej Umowy dla ludności.

W zakresie monitorowania i oceny wdrażania niniejszej Umowy

– Monitorowanie ogólnych postępów we wdrażaniu niniejszej Umowy oraz ocena postępów w jej wdrażaniu w stosunku do harmonogramu określonego w odnośnym załączniku, zgodnie z art. 14 niniejszej Umowy.

– Identyfikacja i analiza ewentualnych trudności napotykanych przy wdrażaniu niniejszej Umowy.

– Publikowanie dorocznego sprawozdania z wdrażania niniejszej Umowy, zgodnie z jej art. 19.

– Przyjmowanie i rozpatrywanie skarg dotyczących wdrażania niniejszej Umowy i systemu zezwoleń FLEGT.

– Identyfikacja, analiza, proponowanie oraz, w stosownym przypadku, podejmowanie środków mających na celu usprawnienie prawidłowego wykonania niniejszej Umowy, zwłaszcza na podstawie wniosków niezależnego audytora.

– Badanie i monitorowanie skarg przekazywanych przez niezależnego audytora systemu.

W zakresie niezależnego audytu systemu i zgodnie z załącznikiem VI

– Zatwierdzanie podręcznika procedur opracowanego i przedkładanego przez niezależnego audytora systemu oraz zatwierdzanie schematu sprawozdania z audytu zaproponowanego przez audytora w ramach udokumentowanych procedur.

– Ustalanie harmonogramu prac audytora i w stosownych przypadkach zalecanie przeprowadzenia dodatkowych audytów.

– Przekazywanie audytorowi ewentualnych otrzymanych skarg dotyczących systemu zezwoleń FLEGT.

– Analiza wszystkich sprawozdań sporządzanych przez audytora.

– Analiza wstępnych sprawozdań niezależnego audytora oraz przekazywanie mu ewentualnych uwag.

– W stosownym przypadku, zlecanie audytorowi przygotowania szczególnego sprawozdania uzupełniającego.

– Rozpatrywanie skarg dotyczących pracy niezależnego audytora, zgodnie z art. 10 niniejszej Umowy.

– W stosownym przypadku, zatwierdzanie przedłużenia umowy niezależnego audytora systemu.

W zakresie udziału stron zaangażowanych we wdrażanie niniejszej Umowy

– Monitorowanie działań uwrażliwiających i szkoleniowych dla członków struktur biorących udział w SWL, o którym mowa w załączniku V.

– Monitorowanie procedur niezgodności w ramach SWL dla członków struktur biorących udział w systemie.

– Monitorowanie i definiowanie odpowiednich środków pozwalających zapewnić udział wszystkich zainteresowanych stron we wdrażaniu niniejszej Umowy.

ZAŁĄCZNIK  XI

INFORMACJE PODAWANE DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ

Podawanie informacji do wiadomości publicznej sprzyja zachowaniu przejrzystości i gwarantuje prawidłowe zrozumienie systemu zezwoleń FLEGT przez wszystkie strony, dzięki czemu mogą one zapewnić dobre zarządzanie w zakresie gospodarki leśnej.

Umożliwia ono różnym uczestnikom zrozumienie całego procesu prowadzącego do wydania zezwolenia FLEGT. Im więcej informacji na temat podstawowych założeń systemu FLEGT, jego wprowadzenia w życie, monitorowania i weryfikacji strony będą posiadać, tym zrozumienie całego procesu będzie powszechniejsze, lepiej przyjęte i przyswojone, co ułatwi wdrażanie niniejszej Umowy przez wszystkie zaangażowane strony. Informacje przekazywane będą w drodze bezpośredniej publikacji lub poprzez udzielenie dostępu. Informacje publikowane będą tak szybko, jak to możliwe, aby zachowywały swą aktualność i znaczenie.

1. ZAWARTOŚĆ SPRAWOZDANIA WSPÓLNEGO KOMITETU ODPOWIEDZIALNEGO ZA WDRAŻANIE NINIEJSZEJ UMOWY

Doroczne sprawozdanie wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie niniejszej Umowy zawiera w szczególności następujące informacje:

– ilość drewna i produktów z drewna wywożonych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT, według kodów celnych i państwa członkowskiego Unii będącego krajem przeznaczenia,

– liczba zezwoleń FLEGT wydanych przez RCA,

– postępy w realizacji celów i działań, które należy zrealizować w wyznaczonym w niniejszej Umowie terminie oraz - ogólnie rzecz biorąc - różnego rodzaju zagadnienia dotyczące wdrażania niniejszej Umowy,

– działania mające na celu zapobieganie wszelkiej możliwości wywozu drewna i produktów z drewna nielegalnego pochodzenia na rynki inne niż Unia lub ich wprowadzania do obrotu na rynku krajowym,

– ilość drewna i produktów z drewna przywożonych do RCA lub przewożonych przez jej terytorium w tranzycie,

– działania podjęte w celu zapobiegania przywozowi drewna i produktów z drewna nielegalnego pochodzenia celem zachowania integralności systemu zezwoleń FLEGT,

– przypadki niezgodności z systemem zezwoleń FLEGT w RCA i działania zaradcze podjęte w takich przypadkach,

– ilość drewna i produktów z drewna przywożonych do Unii Europejskiej w ramach systemu zezwoleń FLEGT, według kodów celnych i państwa członkowskiego Unii, do którego miał miejsce przywóz,

– liczba zezwoleń FLEGT otrzymanych przez Unię od RCA,

– liczba przypadków, gdy drewno środkowoafrykańskie przybyło do urzędu celnego Unii bez zezwolenia oraz ilość drewna i produktów z drewna, których te przypadki dotyczyły,

– struktura i funkcjonowanie wspólnego komitetu.

2. INFORMACJE DOTYCZĄCE ŚRODKÓW I KANAŁÓW PUBLIKACJI INFORMACJI

Informacje podawane będą do wiadomości publicznej przez wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy i każdą ze stron w zakresie odnoszących się do nich informacji. Informacje dotyczące pozyskiwania i przemieszczenia drewna będą dostępne na poziomie Centrum Danych Dotyczących Lasów (CDF) Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa (MEFCP); specjalny mechanizm wzajemnego połączenia pozwoli na przyłączenie do bazy danych CDF służb związanych z pozyskiwaniem drewna (MEFCP, Ministerstwa: Finansów, Zatrudnienia, Rolnictwa, Handlu, Sprawiedliwości), natomiast Dyrekcja Generalna ds. Dziennika Urzędowego udostępniać będzie on-line teksty wszystkich aktów ustawodawczych i wykonawczych.

W zależności od docelowych odbiorców i faktu, czy są oni zlokalizowani na obszarach miejskich lub wiejskich, czy są większościowo piśmienni lub niepiśmienni, informacje będą podawane do wiadomości publicznej za pomocą następujących nowoczesnych środków i kanałów:

– Kanał aktywny

– prasa rządowa i prywatna, krajowa i międzynarodowa,

– lokalne i wspólnotowe stacje radiowe,

– konferencje i debaty,

– kolokwia, seminaria i warsztaty informacyjne,

– nadawanie filmów dokumentalnych,

– produkcja i nadawanie programów radiowo-telewizyjnych,

– produkcja spektakli itp.,

– ponadto, w ramach planu komunikacji, organizowane będą publiczne spotkania informacyjne, które będą okazją do przekazywania tych informacji zainteresowanym stronom, w szczególności osobom pracującym w terenie i społecznościom niemającym dostępu do Internetu lub prasy.

– Kanał bierny

– strony internetowe Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa,

– Dziennik Urzędowy,

– biblioteka Ministerstwa Gospodarki Wodnej i Leśnej, Łowiectwa i Rybołówstwa (MEFCP),

– rocznik statystyczny sektora leśnego i łowieckiego MEFCP,

– doroczne sprawozdania organów administracji leśnej, z którymi można zapoznać się w dyrekcjach centralnych i terenowych na szczeblu prowincji.

W oparciu o aktywny i bierny kanał przekazywania informacji, publikowane informacje obejmować będą dane z niżej wymienionych dziedzin.

3. INFORMACJE PRAWNE

– Konwencje i umowy międzynarodowe podpisane i ratyfikowane przez RCA z dziedziny ochrony zwierząt i roślin gatunków chronionych (CITES, itp.), ochrony praw człowieka i ludów (deklaracja ONZ nr 61/295 o prawach ludności rdzennej, afrykańska karta praw człowieka i ludów itp.), pracy i zatrudnienia itp.,

– Dobrowolna umowa o partnerstwie FLEGT (część normatywna i załączniki do umowy),

– Dekret w sprawie przyznania zezwolenia,

– Dekret w sprawie unieważnienia zezwolenia,

– Kodeks leśny oraz wszelkie odnośne akty wykonawcze,

– Kodeks środowiska naturalnego oraz wszelkie odnośne akty wykonawcze,

– Kodeks wodny oraz wszelkie odnośne akty wykonawcze,

– Kodeks pracy oraz akty wykonawcze dotyczące sektora leśnego,

– Ustawa budżetowa dla każdego roku budżetowego,

– Ordynacja podatkowa,

– Karty inwestycji,

– Krajowy plan konwergencji COMIFAC,

– Strategia na rzecz ograniczenia ubóstwa,

– Rozporządzenie w sprawie ustanowienia komisji zatwierdzającej dokumenty dotyczące zarządzania urządzaniem lasów (plan zarządzania i roczny plan operacyjny).

Akty wykonawcze, jakie zostaną przyjęte na etapie wdrażania, zostaną również podane do wiadomości publicznej.

4. INFORMACJE NA TEMAT PROCEDUR PRZYZNAWANIA TYTUŁÓW

– Zezwolenia na pozyskiwanie drewna i urządzanie

– Podręcznik procedur przetargowych dotyczących przyznawania zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie,

– Zaproszenia do składania ofert dotyczących przyznawania zezwoleń,

– Zaproszenia do składania ofert dotyczących rekrutacji niezależnego obserwatora w procesie przyznawania zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie,

– Sprawozdanie Komisji Mieszanej ds. Przyznawania Zezwoleń na Pozyskiwanie Drewna i Urządzanie,

– Rozporządzenie w sprawie utworzenia Komisji Mieszanej ds. Przyznawania Zezwoleń na Pozyskiwanie Drewna i Urządzanie,

– Wykaz oferentów ubiegających się o zezwolenia na pozyskiwanie drewna i urządzanie,

– Sprawozdanie niezależnego obserwatora z procedury przyznawania zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie,

– Wykaz ważnych tytułów wraz z nazwiskami osób lub nazwami przedsiębiorstw, którym je przyznano,

– Protokoły z posiedzeń poświęconych przestrzeganiu praw zwyczajowych dotyczących dostępu ludności lokalnej i tubylczej do obrębów leśnych i korzystania z nich.

– Lasy plantacyjne

– Zaproszenia do składania ofert dotyczących eksploatacji plantacji państwowych,

– Wykaz oferentów ubiegających się o eksploatację plantacji,

– Zezwolenia na eksploatację plantacji,

– Zaświadczenie o zgodności z wymogami w zakresie ochrony środowiska,

– Wykaz plantacji państwowych.

5. INFORMACJE NA TEMAT URZĄDZANIA LASÓW

– Plan pozyskiwania drewna i urządzania

– Sprawozdania z oceny oddziaływania na środowisko (EIES, audyty środowiskowe),

– Plan urządzenia lasu,

– Wykaz i całkowita powierzchnia urządzanych obrębów,

– Wykaz i całkowita powierzchnia obrębów przeznaczonych do urządzenia,

– Krajowe normy sporządzania planów urządzenia lasu (tom 1, 2 i 3).

– Plantacje

– Zaproszenia do składania ofert dotyczących ocen oddziaływania na środowisko,

– Sprawozdanie z oceny oddziaływania na środowisko,

– Uproszczony plan zarządzania.

6. INFORMACJE NA TEMAT PRODUKCJI

– Całkowita roczna produkcja drewna i produktów z drewna w ramach wszystkich obecnie wykorzystywanych zezwoleń na pozyskiwanie drewna i urządzanie,

– Całkowita roczna produkcja drewna i produktów z drewna w ramach wszystkich plantacji obecnie eksploatowanych,

– Objętość drewna i produktów z drewna przeznaczona rocznie do obróbki na poziomie krajowym według gatunku, tytułu i przedsiębiorstwa,

– Wykaz krajów przeznaczenia i wywożona objętość według gatunku, tytułu i przedsiębiorstwa,

– Objętość drewna zajętego rocznie,

– Objętość drewna przewożonego w tranzycie przez RCA rocznie i miejsce jego pochodzenia,

– Objętość na rynku środkowoafrykańskim.

7. INFORMACJE NA TEMAT OBRÓBKI

– Wykaz działających zakładów obróbki posiadających zezwolenia,

– Lokalizacja zakładów obróbki.

8. INFORMACJE NA TEMAT SWL

– Struktura organu wydającego zezwolenia FLEGT,

– Sprawozdanie z niezależnej obserwacji przez społeczeństwo obywatelskie,

– Informacje dotyczące działalności leśnej i klauzul społecznych w planach zarządzania (informacje i mapy),

– Informacje i mapy dotyczące działalności leśnej i klauzul społecznych w rocznych planach operacyjnych,

– Protokół z ustalenia szkody w przypadku zniszczenia przez przedsiębiorstwo dóbr należących do ludności lokalnej i tubylczej,

– Potwierdzenia wypłaty odszkodowania przez obciążone przedsiębiorstwo,

– Sprawozdanie z misji kontrolnych organu administracji leśnej,

– Przypadki niezgodności z systemem zezwoleń FLEGT w RCA i działania podjęte w celu rozwiązania tych problemów.

9. INFORMACJE NA TEMAT NIEZALEŻNEGO AUDYTU

– Okresowe sprawozdania podsumowujące z audytu,

– Procedura w przypadku kwestionowania wniosków audytu.

10. INFORMACJE DOTYCZĄCE REGULOWANIA PODATKÓW I NALEŻNOŚCI LEŚNYCH

– Roczna opłata z tytułu najmu,

– Podatek od ścinki,

– Podatek od ponownego zalesiania,

– Należności przy wyprowadzeniu z terytorium.

11. INFORMACJE NA TEMAT STRUKTURY INSTYTUCJONALNEJ

– Struktura i funkcjonowanie wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy,

– Struktura i funkcjonowanie krajowego komitetu odpowiedzialnego za monitorowanie i wdrażanie Umowy,

– Stały sekretariat techniczny.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2012.191.103
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Republika Środkowoafrykańska-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (FLEGT). Bruksela.2011.11.28.
• Data aktu: 28/11/2011
• Data ogłoszenia: 19/07/2012
• Data wejścia w życie: 01/07/2012