Decyzja 2010/441/WPZiB w sprawie przedłużenia mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej

DECYZJA RADY 2010/441/WPZiB
z dnia 11 sierpnia 2010 r.
w sprawie przedłużenia mandatu Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 6 grudnia 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/805/WPZiB(1) w sprawie mianowania Koena VERVAEKEGO Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (zwanym dalej "SPUE") przy Unii Afrykańskiej (UA).

(2) W dniu 1 grudnia 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/898/WPZiB(2) przedłużające mandat SPUE do dnia 28 lutego 2010 r.

(3) W dniu 25 lutego 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/119/WPZiB(3) zmieniającą mandat SPUE i przedłużającą go do dnia 31 sierpnia 2010 r.

(4) Mandat SPUE należy przedłużyć do dnia 31 sierpnia 2011 r. Mandat SPUE może jednak wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej "WP") w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

(5) SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Koena VERVAEKEGO jako SPUE przy Unii Afrykańskiej (UA) zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 sierpnia 2011 r. Mandat SPUE może wygasnąć wcześniej, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek WP w następstwie wejścia w życie decyzji ustanawiającej Europejską Służbę Działań Zewnętrznych.

Artykuł  2

Cele polityki

Podstawą mandatu SPUE są wszechstronne cele polityki UE wspierające wysiłki Afryki na rzecz budowy pokojowej, demokratycznej i dostatniej przyszłości, przedstawione w strategii UE dotyczącej Afryki. Cele te obejmują:

a) ożywienie dialogu politycznego UE i rozszerzenie stosunków z UA;

b) wzmocnienie partnerstwa UE-UA we wszystkich obszarach przedstawionych w strategii UE dotyczącej Afryki, co przyczyni się do rozwoju i wdrożenia strategii UE dotyczącej Afryki we współpracy partnerskiej z UA, z poszanowaniem zasady samodzielnej odpowiedzialności Afryki, przy ściślejszej współpracy z przedstawicielami Afryki na forach wielostronnych i koordynacji z partnerami wielostronnymi;

c) współpracę z UA i udzielanie jej wsparcia poprzez pomoc w rozwoju instytucjonalnym oraz wzmacnianie stosunków między instytucjami UE a instytucjami UA, w tym poprzez pomoc w zakresie rozwoju, aby propagować:

– pokój i bezpieczeństwo: przewidywanie konfliktów, zapobieganie im, zarządzanie nimi i mediacje w ich rozwiązywaniu, wspieranie wysiłków na rzecz pokoju i stabilności, wspieranie odbudowy po konflikcie,

– prawa człowieka i dobre rządy: propagowanie i ochronę praw człowieka; propagowanie podstawowych wolności i poszanowanie praworządności; wspieranie - poprzez dialog polityczny oraz pomoc finansową i techniczną - wysiłków Afryki zmierzających do monitorowania i ulepszania dobrych rządów; wspieranie rozwoju demokracji uczestniczącej i zwiększenia odpowiedzialności; wspieranie walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną oraz dalsze propagowanie wysiłków zmierzających do rozwiązania wszystkich problemów związanych z kwestią dzieci w konflikcie zbrojnym,

– stały rozwój, integrację regionalną i handel regionalny: wspieranie wysiłków zmierzających do łączności i ułatwienia dostępu ludności do wody i urządzeń sanitarnych, energii i technologii informacyjnych; propagowanie stabilnych, skutecznych i zharmonizowanych ram prawnych dla przedsiębiorstw; pomoc w zintegrowaniu Afryki ze światowym systemem handlu, pomoc krajom afrykańskim w spełnianiu zasad i standardów UE; wspieranie Afryki w procesie przeciwdziałania skutkom zmiany klimatu,

– inwestowanie w ludzi: wspieranie wysiłków w kwestiach równości płci, zdrowia, bezpieczeństwa żywnościowego i edukacji, promowanie programów wymiany, sieci uczelni wyższych i centrów doskonałości, zajęcie się pierwotnymi przyczynami migracji.

Ponadto UE będzie kluczowym podmiotem wdrażającym wspólną strategię UE-Afryka, której celem jest rozwinięcie i scalenie partnerstwa strategicznego Afryki i UE.

Artykuł  3

Mandat

Mandat SPUE, służący osiągnięciu celów związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa (WPZiB)/wspólną polityką bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), o których mowa w art. 2, obejmuje:

a) zwiększenie ogólnego wpływu UE na prowadzony w Addis Abebie dialog z UA i jej Komisją, jak również koordynację tego dialogu, obejmującego cały zakres kwestii związanych z WPZiB/WPBiO w ramach stosunków UE-UA;

b) zapewnienie odpowiedniego poziomu przedstawicielstwa politycznego, odzwierciedlającego znaczenie UE jako politycznego, finansowego i instytucjonalnego partnera UA, jak również zasadnicze zmiany charakteru tego partnerstwa, uzasadnione coraz większą wagą polityczną UA na scenie światowej;

c) reprezentowanie, o ile Rada tak zadecyduje, stanowisk i polityk UE w sytuacjach kryzysowych, w których główną rolę odgrywa UA, w odniesieniu do których nie został mianowany SPUE;

d) pomoc w osiąganiu większej spójności, konsekwencji i koordynacji polityk i działań UE wobec UA oraz wkład we wzmocnienie koordynacji poszerzonej grupy partnerów oraz jej stosunki z UA;

e) bliskie śledzenie wszystkich istotnych wydarzeń na szczeblu UA i składanie sprawozdań na ich temat;

f) utrzymywanie bliskich kontaktów z Komisją UA, innymi organami UA, misjami subregionalnych organizacji afrykańskich przy UA i misjami państw członkowskich UA przy UA;

g) ułatwianie stosunków i współpracy między UA a subregionalnymi organizacjami afrykańskimi, zwłaszcza w obszarach, w których UE zapewnia wsparcie;

h) doradzanie i zapewnianie pomocy na żądanie UA w obszarach określonych w strategii UE dotyczącej Afryki;

i) doradzanie i zapewnianie pomocy w budowie zdolności UA w zakresie zarządzania kryzysowego;

j) koordynację i wspieranie działań specjalnych przedstawicieli UE, których mandaty dotyczą państw członkowskich/ regionów UA, na podstawie jasnego podziału zadań; oraz

k) utrzymywanie bliskich kontaktów i promowanie koordynacji z kluczowymi partnerami międzynarodowymi UA obecnymi w Addis Abebie, zwłaszcza z Organizacją Narodów Zjednoczonych, ale również z podmiotami niepaństwowymi, w całym zakresie kwestii dotyczących WPZiB/WPBiO i związanych ze stosunkami UE-UA.

Artykuł  4

Wykonywanie mandatu

1.
SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.
2.
Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (zwany dalej "KPiB") utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień WP.
Artykuł  5

Finansowanie

1.
Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z wykonywaniem mandatu SPUE w okresie od dnia 1 września 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. wynosi 1.280.000 EUR.
2.
Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3.
Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł  6

Powołanie i skład zespołu

1.
W granicach swojego mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.
2.
Państwa członkowskie i instytucje UE mogą zaproponować oddelegowanie pracowników do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych przez państwo członkowskie lub instytucję UE do współpracy ze SPUE jest wypłacane odpowiednio przez to państwo członkowskie lub instytucję UE. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do Sekretariatu Generalnego Rady mogą być również zatrudnieni przez SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.
3.
Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu lub wysyłającej instytucji Unii; wypełnia on obowiązki i działa w interesie mandatu SPUE.
Artykuł  7

Przywileje i immunitety SPUE i jego personelu

Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i jego personelu ustala się odpowiednio ze stroną przyjmującą lub stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.

Artykuł  8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa(4), w szczególności w odniesieniu do informacji niejawnych UE.

Artykuł  9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1.
Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2.
Delegatury Unii lub, zależnie od przypadku, państwa członkowskie zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł  10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii Europejskiej, dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE przyjmuje wszystkie uzasadnione, możliwe do realizacji środki zgodne z jego mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa wszystkim członkom personelu bezpośrednio mu podlegającego, w szczególności:

a) sporządza plan bezpieczeństwa misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dostosowane do potrzeb misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu na obszar misji i w jego obrębie, jak również zarządzanie zdarzeniami zagrażającymi bezpieczeństwu oraz plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b) zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze prowadzenia misji;

c) zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu rozmieszczani poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w oparciu o wskaźniki ryzyka określone przez Sekretariat Generalny Rady dla obszaru prowadzenia misji;

d) zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań z wdrażania tych zaleceń i sprawozdań dotyczących innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

Artykuł  11

Sprawozdawczość

SPUE regularnie przedstawia WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania pisemne są rozprowadzane w sieci COREU. Na zalecenie WP lub KPiB SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych.

Artykuł  12

Koordynacja

1.
SPUE wspiera całościową koordynację polityczną ze strony Unii. Pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii w terenie, aby zrealizować cele polityczne Unii. SPUE koordynuje zatem swoje działania z działaniami Komisji, jak również - w stosownych przypadkach - z działaniami innych SPUE aktywnych w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.
2.
Szefowie delegatur Unii w regionie i szefowie misji państw członkowskich utrzymują ścisłą współpracę ze SPUE w terenie i dokładają wszelkich starań, aby wspierać go w wykonywaniu mandatu. SPUE kontaktuje się również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.
Artykuł  13

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. Pod koniec lutego 2011 r. SPUE przedstawia WP, Radzie i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a na zakończenie mandatu - szczegółowe sprawozdanie z jego wykonania.

Artykuł  14

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 sierpnia 2010 r.
W imieniu Rady
S. VANACKERE
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 323 z 8.12.2007, s. 45.

(2) Dz.U. L 322 z 2.12.2008, s. 50.

(3) Dz.U. L 49 z 26.2.2010, s. 26.

(4) Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024