(Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 10 z dnia 12 stycznia 2002 r.)(Polskie wydanie specjalne, rozdział 13, tom 27, str. 190)
(Dz.U.UE L z dnia 23 sierpnia 2007 r.)
1) Tytuł oraz w całym tekście z odpowiednim dostosowaniem formy gramatycznej:
zamiast: "purée",
powinno być: "przecier".
2) Strona 193, załącznik I otrzymuje brzmienie:
"ZAŁĄCZNIK I
NAZWY, OPISY I DEFINICJE PRODUKTU
I. DEFINICJE
- »Dżem« jest mieszaniną cukrów, pulpy i/lub przecieru z jednego lub kilku rodzajów owoców i wody, doprowadzoną do odpowiednio żelowej konsystencji. Jednakże dżem z owoców cytrusowych może być sporządzony z całego owocu, pokrojonego w paski i/lub w plastry.
Ilość pulpy i/lub przecieru użyta do wytworzenia 1.000 g produktu końcowego nie może być mniejsza niż:
- 350 g na zasadach ogólnych,
- 250 g w stosunku do czerwonych porzeczek, owoców jarzębiny, owoców rokitnika, czarnych porzeczek, owoców dzikiej róży i pigwy,
- 150 g w stosunku do imbiru,
- 160 g w stosunku do owoców nerkowca,
- 60 g w stosunku do owoców męczennicy jadalnej.
- »Dżem ekstra« jest mieszaniną cukrów, niezagęszczonej pulpy z jednego lub kilku rodzaju owoców i wody, doprowadzoną do odpowiedniej zżelowanej konsystencji. Jednakże dżem ekstra z owoców dzikiej róży oraz dżem ekstra z malin, jeżyn, czarnych porzeczek, jagód i czerwonych porzeczek, bez pestek, może być sporządzony całkowicie lub częściowo z niezagęszczonego przecieru z poszczególnych owoców. Dżem ekstra z owoców cytrusowych może być sporządzony z całego owocu, pokrojonego w paski i/lub w plastry.
Przy wytwarzaniu dżemu ekstra następujących owoców nie wolno mieszać z innymi owocami: jabłek, gruszek, śliwek o nieodstających pestkach, melonów, arbuzów, winogron, dyni, ogórków i pomidorów.
Ilość pulpy użytej do wytworzenia 1.000 g produktu końcowego nie może być mniejsza niż:
- 450 g na zasadach ogólnych,
- 350 g w stosunku do czerwonych porzeczek, owoców jarzębiny, owoców rokitnika, czarnych porzeczek, owoców dzikiej róży i pigwy,
- 250 g w stosunku do imbiru,
- 230 g w stosunku do owoców nerkowca,
- 80 g w stosunku do męczennicy jadalnej.
- »Galaretka« jest odpowiednio żelowaną mieszaniną cukrów i soku i/lub ekstraktów wodnych z jednego lub większej ilości rodzajów owoców.
Ilość soku i/lub ekstraktów wodnych, użyta do wytworzenia 1.000 g produktu końcowego nie może być mniejsza od ilości ustanowionej w odniesieniu do wytwarzania dżemu. Ilości te oblicza się po odjęciu ciężaru wody użytej do sporządzenia ekstraktów wodnych.
- Jednakże w przypadku »galaretki ekstra« ilość soku z owoców i/lub ekstraktów wodnych użytych do wytworzenia 1.000 g produktu końcowego nie może być mniejsza od ilości ustanowionej w odniesieniu do wytwarzania dżemu ekstra. Ilości te oblicza się po odjęciu ciężaru wody użytej do sporządzenia ekstraktów wodnych. Przy wytwarzaniu galaretki ekstra następujących owoców nie wolno mieszać z innymi owocami: jabłek, gruszek, śliwek o nieodstających pestkach, melonów, arbuzów, winogron, dyni, ogórków i pomidorów.
- »Marmolada« jest mieszaniną wody, cukrów i jednego lub większej ilości następujących produktów otrzymanych z owoców cytrusowych, doprowadzoną do odpowiedniej zżelowanej konsystencji: z pulpy, przecieru, soku, ekstraktów wodnych i skórki.
Ilość owoców cytrusowych użyta do wytworzenia 1.000 g produktu końcowego nie może być mniejsza niż 200 g, z czego 75 g musi być otrzymane z owocni wewnętrznej.
- Nazwę »marmolada galaretkowa« można używać w przypadku, gdy dany produkt nie zawiera substancji nierozpuszczalnych, a wyjątkiem może być mała ilość drobno posiekanej skórki.
- »Słodzony przecier z kasztanów« jest mieszaniną wody, cukru i najwyżej 380 g przecieru z kasztanów (Castanea sativa) na 1.000 g produktu końcowego, doprowadzoną do odpowiedniej konsystencji.
II. Produkty określone w części I muszą zawierać 60 % lub więcej ekstraktu ogólnego wskazanego przez refraktometr, z wyjątkiem produktów, w których cukry zostały całkowicie lub częściowo zastąpione substancjami słodzącymi.
Jednakże, bez uszczerbku dla przepisów art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/13/WE, państwa członkowskie celem uwzględnienia niektórych szczególnych przypadków mogą zezwolić na stosowanie nazw zastrzeżonych dla produktów określonych w części I, które zawierają mniej niż 60 % ekstraktu ogólnego.
III. W przypadku gdy owoce są zmieszane razem, minimalne zawartości ustanowione w części I dla różnych rodzajów owoców muszą zostać zmniejszone proporcjonalnie do zawartości procentowych.".
3) Strona 195, załącznik III otrzymuje brzmienie:
"ZAŁĄCZNIK III
A. DEFINICJE
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
1. Owoc:
- owoc świeży, zdrowy, bez objawów zepsucia, zawierający wszystkie naturalnie występujące składniki i o stanie dojrzałości odpowiednim do przetwórstwa, po uprzednim oczyszczeniu, usunięciu skaz, nadmiarów i szypułek,
- do celów niniejszej dyrektywy za owoce uważa się pomidory, jadalne części łodyg rabarbaru, marchew, słodkie ziemniaki, ogórki, dynie, melony i arbuzy,
- »imbir« oznacza jadalny korzeń imbiru, w stanie świeżym lub zakonserwowanym. Imbir może być suszony lub zakonserwowany w syropie.
2. Pulpa (owocowa):
Część jadalna całych owoców, w razie konieczności pozbawiona łupiny, skórki, nasion, ziarenek itp., ewentualnie pokrojona w plastry lub w kawałki, lecz nie w postaci przecieru.
3. Przecier (owocowy):
Część jadalna całych owoców, w razie konieczności pozbawiona łupiny, skórki, nasion, ziarenek itp., przetarta przez sito lub rozdrobniona w inny sposób.
4. Ekstrakty wodne (owocowe):
Ekstrakt wodny owoców, który, z zastrzeżeniem strat nieuniknionych przy właściwym wytwarzaniu, zawiera wszystkie rozpuszczalne w wodzie składniki użytego owocu.
5. Cukry
Zatwierdzone cukry to:
1. cukry określone w dyrektywie 2001/111/WE(1);
2. syrop fruktozowy;
3. cukry pochodzące z owoców;
4. cukier brązowy.
B. OBRÓBKA SUROWCÓW
1. Produkty określone w pozycjach 1, 2, 3 i 4 części A mogą być poddawane obróbce w następujący sposób:
- ogrzewane, chłodzone lub mrożone,
- liofilizowane,
- zagęszczane, w stopniu, na jaki pozwalają możliwości techniczne,
- z wyjątkiem surowców użytych do wytwarzania produktów »ekstra«: użycie dwutlenku siarki (E 220) lub jego soli (E 221, E 222, E 223, E 224, E 226 i E 227) jako pomocy w wytwarzaniu, z zastrzeżeniem, że w produktach określonych w załączniku I część I nie zostanie przekroczona maksymalna zawartość dwutlenku siarki ustanowiona w dyrektywie 95/2/WE.
2. Morele i śliwki, które mają zostać użyte do wytwarzania dżemu, oprócz liofilizacji mogą zostać również poddane obróbce za pomocą innych procesów suszenia.
3. Skórki owoców cytrusowych mogą być konserwowane w zalewie solnej.
______
(1) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, str. 53.".
