Decyzja 2006/133/WE zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje

DECYZJA KOMISJI

z dnia 13 lutego 2006 r.

zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345)

(2006/133/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 23 lutego 2006 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie⁽¹⁾, w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje, że istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo wprowadzenia na jego terytorium Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) z innego państwa członkowskiego, należy zezwolić temu państwu na tymczasowe podjęcie dodatkowych środków niezbędnych do ochrony przed takim niebezpieczeństwem.

(2) W dniu 25 czerwca 1999 r. Portugalia poinformowała pozostałe państwa członkowskie i Komisję, iż niektóre próby pobrane z drzew sosny pochodzących z jej terytorium uznano za porażone przez węgorka sosnowca. Komisja przyjęła decyzje 2000/58/WE⁽²⁾ i 2001/218/WE⁽³⁾ określające środki, jakie mają zostać podjęte w celu zwalczania węgorka sosnowca.

(3) Z ocen dokonanych przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii, z których ostatnie przeprowadzono w listopadzie 2004 r., przekazanych przez Portugalię dodatkowych informacji i przeprowadzonych przez inne państwa członkowskie urzędowych badań drewna, oddzielonej kory i roślin z rodzajów: Abies Mill., Cedrus Trew, Larix Mill., Picea A. Dietr., Pinus L., Pseudotsuga Carr. i Tsuga Carr. wynika, że wprowadzenie w Portugalii programu zwalczania węgorka sosnowca spowodowało, że rozprzestrzenianie się tego organizmu jest ograniczone do wyznaczonych obszarów w Portugalii. Jednakże podczas badań przeprowadzonych na tych obszarach stwierdzono, że nadal znajdują się tam drzewa z objawami porażenia przez węgorka sosnowca.

(4) Podczas posiedzeń Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, które odbyły się w lipcu 2004 r. i w maju 2005 r., dokonano oceny realizacji średniookresowego planu zwalczania węgorka sosnowca w Portugalii z lutego 2003 r., do którego wprowadzono zmiany w czerwcu 2003 r. Podczas ostatniego posiedzenia uznano, że zamierzony cel zmniejszenia poziomu porażenia w wyznaczonej strefie nie został jeszcze w pełni osiągnięty.

(5) Portugalia powinna zatem w dalszym ciągu podejmować szczególne środki w odniesieniu do przemieszczania drewna, oddzielonej kory i roślin żywicielskich wewnątrz wyznaczonych obszarów w Portugalii oraz z takich obszarów do innych obszarów Portugalii i do pozostałych państw członkowskich.

(6) Niezbędne jest również, by Portugalia w dalszym ciągu podejmowała środki w zakresie kontroli rozprzestrzeniania się organizmu w celu jego zwalczenia. W związku z tym należy przedstawić zaktualizowany średniookresowy plan zwalczania węgorka sosnowca mający na celu lepszą kontrolę jego rozprzestrzeniania się.

(7) Pozostałe państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu mieć możliwość stosowania dodatkowych środków pozwalających na ochronę ich terytoriów przed węgorkiem sosnowcem.

(8) Skutki zastosowania środków nadzwyczajnych i realizacji planu średniookresowego powinny być stale poddawane ocenie, w szczególności w oparciu o informacje dostarczane przez Portugalię i pozostałe państwa członkowskie.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) "węgorek sosnowiec": Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al.;

b) "podatne drewno i kora": drewno i oddzielona kora drzew iglastych (Coniferales), z wyjątkiem drzew z rodzaju Thuja L.;

c) "podatne rośliny": rośliny (inne niż owoce i nasiona) z rodzajów: Abies Mill., Cedrus Trew, Larix Mill., Picea A. Dietr., Pinus L., Pseudotsuga Carr. i Tsuga Carr.

Artykuł  2 ¹

Do dnia 31 października 2012 r. Portugalia oraz, w odpowiednich przypadkach, Hiszpania gwarantują, że spełnione są warunki ustanowione w załączniku w odniesieniu do podatnego drewna, kory i roślin, które mają być przemieszczane wewnątrz wyznaczonych obszarów, zdefiniowanych zgodnie z art. 5, lub poza nie, do obszarów innych niż wyznaczone obszary w państwach członkowskich lub do krajów trzecich.

Przy sprawdzaniu, czy spełnione są wymogi określone w pkt 1 załącznika, Portugalia stosuje możliwie jak najwyższy poziom urzędowych kontroli odnośnie do przemieszczania podatnego drewna, kory i roślin z obszarów wyznaczonych na terytorium tego kraju na obszary inne niż obszary wyznaczone w państwach członkowskich lub w krajach trzecich. Portugalia zwróci szczególną uwagą na przemieszczanie, które stwarza największe ryzyko wywiezienia żywego węgorka sosnowca poza obszary wyznaczone. Wspomniane kontrole urzędowe są przeprowadzane w miejscach, w których podatne drewno, kora i rośliny opuszczają wyznaczone obszary. Co tydzień Komisja i pozostałe państwa członkowskie powiadamiane są o wszystkich wynikach kontroli.

Do dnia 31 października 2012 r., Portugalia realizuje plan zwalczania mający na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się szkodnika i jego zwalczenie. Plan ten zawiera szczegółowe informacje na temat gospodarowania wewnątrz wyznaczonego obszaru gatunkami roślin bardzo podatnymi na węgorka sosnowca w warunkach panujących w Portugalii. Plan ten będzie poddawany corocznemu przeglądowi do dnia 31 grudnia danego roku.

Artykuł  3 ²

1. Państwa członkowskie przeznaczenia inne niż Portugalia przeprowadzają urzędowe kontrole podatnego drewna, kory i roślin pochodzących z Portugalii i przemieszczonych na ich terytorium. Kontrole te składają się z kontroli dokumentów obejmującej sprawdzenie obecności i zgodności oznakowania zgodnie z niniejszą decyzją, z kontroli tożsamości oraz, w stosownych przypadkach, z kontroli zdrowia roślin, która może obejmować badanie na obecność węgorka sosnowca.

2. Urzędowe kontrole określone w ust. 1 przeprowadzane są z częstotliwością zależną w szczególności od ryzyka związanego z różnymi rodzajami podatnego drewna, kory i roślin oraz od dotychczasowego przestrzegania wymogów niniejszej decyzji przez podmiot odpowiedzialny za przemieszczanie podatnego drewna, kory i roślin.

3. W przypadku gdy w wyniku przeprowadzenia urzędowych kontroli zgodnie z ust. 1 potwierdzone zostanie nieprzestrzeganie przepisów, podejmuje się odpowiednie środki, podobne do środków określonych w art. 11 dyrektywy 2000/29/WE.

Artykuł  4 ³

1. Państwa członkowskie prowadzą urzędowe badania roczne dotyczące występowania węgorka sosnowca, obejmujące podatne drewno, korę i rośliny pochodzące z ich terytoriów w celu ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek dowody porażenia przez węgorka sosnowca.

Nie naruszając art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, co roku do dnia 15 grudnia powiadamia się pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wynikach tych badań.

2. 4 Oprócz badań, o których mowa w ust. 1, Portugalia oraz, w odpowiednich przypadkach, Hiszpania przygotowują co roku plan badania dla wyznaczonych obszarów i przedstawiają ten plan Komisji do zatwierdzenia. Plan ten oparty jest na analizie ryzyka i uwzględnia rozmieszczenie podatnych roślin na terytorium tych krajów.

O wynikach badania przeprowadzonego na podstawie tego planu bezzwłocznie powiadamia się Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie.

Artykuł  5 ⁵

Portugalia ustanawia obszary, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, oraz wyznacza obszary (zwane dalej "wyznaczonymi obszarami") składające się z części, o których wiadomo, że węgorek sosnowiec tam występuje, oraz części uznanej za strefę buforową otaczającą pierwszą część na szerokości co najmniej 20 km, biorąc pod uwagę wyniki badań, o których mowa w art. 4.

Jeżeli wyniki badania, o którym mowa w art. 4 ust. 2, wskazują na obecność węgorka sosnowca w odległości mniejszej niż 20 km od granicy z Hiszpanią, Portugalia natychmiast informuje o tym fakcie Hiszpanię. Jeżeli obecność węgorka sosnowca zostanie potwierdzona w odległości do 3 km od granicy z Hiszpanią lub jeżeli w ciągu jednego roku obecność węgorka sosnowca wykryta zostanie w pobliżu miejsc, w których węgorek sosnowiec wystąpił po raz pierwszy, Hiszpania ustanowi na swoim terytorium obszar wyznaczony, jako przedłużenie obszaru wyznaczonego w Portugalii, obejmujący strefę buforową o szerokości 20 km wokół miejsca wykrycia węgorka sosnowca.

Komisja opracowuje wykaz "obszarów", o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, i przekazuje taki wykaz Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin oraz państwom członkowskim. Obszary w Portugalii nieumieszczone we wspomnianym wykazie uznaje się za wyznaczone obszary.

Wspomniany wykaz jest aktualizowany zgodnie z wynikami badań, o których mowa w art. 4, i ustaleniami zgłoszonymi na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE.

Artykuł  6

Niniejszym uchyla się decyzję 2001/218/WE.

Artykuł  7

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 lutego 2006 r.

	W imieniu Komisji
	Markos KYPRIANOU
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/77/WE (Dz.U. L 296 z 12.11.2005, str. 17).

⁽²⁾ Dz.U. L 21 z 26.1.2000, str. 36.

⁽³⁾ Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 34. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2003/127/WE (Dz.U. L 50 z 25.3.2003, str. 27).

ZAŁĄCZNIK  ⁶

Do celów art. 2 powinny być spełnione następujące warunki:

1. Bez uszczerbku dla przepisów, o których mowa w pkt 2, w przypadku przemieszczania z wyznaczonych obszarów na obszary inne niż wyznaczone obszary w państwach członkowskich lub do krajów trzecich, a także w przypadku przemieszczania z części wyznaczonych obszarów, na których stwierdzono występowanie węgorka sosnowca, do części wyznaczonych obszarów pełniących rolę strefy buforowej:

a) podatnym roślinom, w przypadku miejsc przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, towarzyszy paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 92/105/EWG⁽¹⁾, po:

– poddaniu roślin urzędowej kontroli i stwierdzeniu, że są one wolne od oznak lub objawów porażenia przez węgorka sosnowca; oraz

– stwierdzeniu braku objawów porażenia przez węgorka sosnowca w miejscu produkcji lub jego bezpośrednim sąsiedztwie od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacji;

b) niedozwolony jest wywóz z wyznaczonego obszaru podatnego drewna i oddzielonej kory, innych niż drewno w postaci:

– wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

– skrzyń, pudeł, klatek, bębnów i podobnych opakowań,

– palet, nadstawek paletowych, palet skrzyniowych lub innych płyt załadunkowych,

– drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników,

łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni; właściwy organ urzędowy może przyznać wyjątek od tego zakazu, jeżeli drewnu lub oddzielonej korze, w przypadku miejsca przeznaczenia w ramach Wspólnoty, towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w lit. a), wydany po poddaniu ich właściwej obróbce termicznej przy minimalnej temperaturze rdzenia drewna wynoszącej 56 °C przez 30 minut w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

c) niedozwolony jest wywóz z wyznaczonego obszaru podatnego drewna w postaci wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych; właściwy organ urzędowy może przyznać wyjątek od tego zakazu, jeżeli temu drewnu, w przypadku miejsca przeznaczenia w ramach Wspólnoty, towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w lit. a), wydany po poddaniu go właściwemu zabiegowi fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

d) niedozwolony jest wywóz z wyznaczonego obszaru podatnego drewna w formie drewna sztauerskiego, prze-kładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni, jak również w formie skrzyń, pudeł, z wyjątkiem pudeł zrobionych w całości z drewna o grubości 6 mm lub mniejszej, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, niezależnie od tego, czy są faktycznie wykorzystywane w transporcie różnego rodzaju przedmiotów; właściwy organ urzędowy może przyznać wyjątek od tego zakazu, jeżeli drewno to było poddawane jednej z zatwierdzonych obróbek wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowej normy dla środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym, i zostało oznakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionej normy.

Właściwy organ urzędowy upoważnia zakłady przetwórcze do przeprowadzenia zabiegów, o których mowa w lit. b), c) i d) oraz do wydania paszportów roślin, o których mowa w lit. a) dla podatnego drewna na mocy lit. b) i c) lub oznakowania podatnego drewna na mocy lit. d), zgodnie z międzynarodową normą dla środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15). W celu zweryfikowania skuteczności obróbki oraz identyfikowalności drewna przeprowadza się regularne inspekcje urzędowe upoważnionych zakładów przetwórczych.

Komisja opracowuje wykaz zakładów przetwórczych upoważnionych przez właściwy organ urzędowy i przekazuje taki wykaz Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin oraz państwom członkowskim. Wykaz ten jest aktualizowany zgodnie z wynikami inspekcji urzędowych w celu zweryfikowania skuteczności obróbki i identyfikowalności drewna oraz zgodnie z ustaleniami zgłoszonymi na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE.

Odpowiedzialny organ urzędowy może upoważnić producentów do znakowania, zgodnie z załącznikiem II do międzynarodowej normy dla środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15), pudełek na wino, które produkują z drewna poddanego zabiegowi przez upoważniony zakład przetwórczy zgodnie z tą normą, któremu towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w lit. a). Inspekcje urzędowe upoważnionych producentów pudełek na wino przeprowadzane są w sposób ciągły w celu dopilnowania, by jedynie takie drewno poddane zabiegom, któremu towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w lit. a), było wykorzystywane do produkcji tych pudełek na wino i by można było zidentyfikować upoważniony zakład przetwórczy, w którym przeprowadzono zabiegi.

Portugalia dopilnowuje, że tylko zakłady przetwórcze włączone do tego wykazu są upoważnione do wydawania paszportów roślin, o których mowa w lit. a) dla podatnego drewna na mocy lit. b) i c) lub oznakowania podatnego drewna na mocy lit. d) zgodnie z międzynarodową normą środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15).

Paszport roślin, o którym mowa w lit. a), lub oznakowanie zgodnie z międzynarodową normą środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15) są załączane przez upoważniony zakład przetwórczy do każdej przemieszczanej jednostki podatnego drewna, kory i roślin.

2) W przypadkach przemieszczania wewnątrz wyznaczonych obszarów:

a) Podatne rośliny poddawane są następującym zabiegom:

(i) podatnym roślinom uprawianym w miejscach produkcji, w których - lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie - nie zaobserwowano objawów występowania węgorka sosnowca od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, i uznanym podczas urzędowych inspekcji za wolne od oznak i objawów występowania węgorka sosnowca, w czasie ich przemieszczania z miejsca produkcji towarzyszy wspomniany paszport roślin;

(ii) podatne rośliny uprawiane w miejscach produkcji, w których - lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie - zaobserwowano objawy występowania węgorka sosnowca od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, lub uznane za porażone przez węgorka sosnowca, nie są przemieszczane z miejsca produkcji i są niszczone przez spalenie;

(iii) podatne rośliny uprawiane w miejscach takich jak lasy lub publiczne bądź prywatne ogrody, które uznano za porażone przez węgorka sosnowca, lub wykazujące jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, bądź znajdujące się na terenach rekultywowanych:

– jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, są w tym okresie wycinane, lub

– jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, są wycinane natychmiast, oraz

– poddawane są badaniom na obecność węgorka sosnowca w każdym przypadku, gdy takie podatne rośliny znajdują się w części wyznaczonego obszaru oznaczonej jako strefa buforowa zgodnie z art. 5. Jeżeli obecność została potwierdzona, porażone rośliny i wszystkie podatne rośliny w promieniu co najmniej 50 m od porażonych roślin, a obowiązkowo w promieniu pokrywającym co najmniej dziesięć podatnych roślin, są niszczone (strefa ogniska). Wszystkie podatne rośliny w strefie o promieniu co najmniej 50 m wokół strefy ogniska są urzędowo kontrolowane co dwa miesiące w okresie co najmniej roku od usunięcia porażonych roślin (strefa bezpieczeństwa). Jeżeli w tym okresie ponownie stwierdzona zostanie obecność węgorka sosnowca, wyznaczony obszar należy zmienić zgodnie z art. 5 akapit pierwszy;

b) w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

i) uzyskane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych, bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, jest przed dniem 2 kwietnia:

– niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednich miejscach, lub

– przemieszczone pod urzędową kontrolą do:

– zakładu przetwórczego w celu rozdrobnienia i utylizacji w tym zakładzie, lub

– zakładu przemysłowego w celu wykorzystania jako paliwo drzewne w tym zakładzie; lub

– zakładu przetwórczego, gdzie drewno jest:

– poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

– rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca.

ii) uzyskane z drzew innych niż wymienione w ppkt i) poddaje się urzędowym badaniom na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca oraz szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego celem dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne lub w drodze odstępstwa przemieszczone pod urzedową kontrolą na obszary Portugalii inne niż wyznaczone, do zatwierdzonych zakładów przetwórczych, zgłoszonych Komisji, gdzie - w okresie między dniem 1 listopada a dniem 1 kwietnia - uzyskane z niego drewno lub wióry są:

– w przypadku wiórów, wykorzystane do celów przemysłowych w zatwierdzonym zakładzie przetwórczym, lub

– w przypadku drewna:

– poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut; dalsze przemieszczanie drewna poddanego obróbce termicznej może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub

– rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca; dalsze przemieszczanie drewna poddanego fumigacji może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub

– rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych w tym zakładzie, lub

– przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:

– poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

– rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca, lub

– rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych;

c) w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

i) otrzymane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej jest:

– natychmiast niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednim miejscu, lub

– natychmiast okorowane w odpowiednich miejscach poza lasem, zanim zostanie przemieszczone pod urzędową kontrolą do miejsc składowania, gdzie drewno jest poddane zabiegowi przy użyciu odpowiedniego insektycydu lub jest przechowywane w odpowiednich i zatwierdzonych warunkach mokrego przechowywania dostępnych przynajmniej podczas wspomnianego okresu, w celu dalszego przemieszczenia do zakładu przemysłowego, gdzie drewno jest:

– natychmiast rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub

– natychmiast wykorzystane jako paliwo opałowe w tym zakładzie, lub

– natychmiast poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

– natychmiast rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

ii) otrzymane z drzew innych niż drzewa, o których mowa w ppkt i), jest natychmiast okorowane w miejscu ścięcia lub w jego najbliższym sąsiedztwie, oraz jest:

– poddane urzędowemu badaniu na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego do dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne, lub

– przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:

– rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub

– poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

– rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

d) podatna kora jest:

– niszczona przez spalenie lub wykorzystana jako paliwo w przemysłowym zakładzie przetwórczym, lub

– poddana obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę 56 °C przez 30 minut w całej korze, lub

– poddana fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ona wolna od żywych osobników węgorka sosnowca;

e) Podatne drewno w formie odpadów powstałych w trakcie wyrębu jest, pod urzędowym nadzorem, spalane w odpowiednich miejscach lub krojone na kawałki grubości i szerokości poniżej 3 cm i pozostawiane na miejscu:

– w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, w tym okresie, lub

– w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, natychmiast;

f) podatne drewno w formie odpadów powstałych podczas jego przetwarzania jest natychmiast spalane w odpowiednich miejscach pod urzędową kontrolą, wykorzystane jako paliwo drzewne w zakładzie przetwórczym lub poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

g) podatne drewno, pochodzące z wyznaczonych obszarów, w formie nowo wytworzonych skrzyń, pudeł z wyjątkiem pudeł zrobionych w całości z drewna o grubości 6 mm lub mniejszej, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni, jest poddawane jednej z zatwierdzonych obróbek wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowej normy środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym, oraz oznakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionej normy.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.

1 Art. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2008/340/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.115.41) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2008/684/WE z dnia 19 sierpnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.224.8) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2008/790/WE z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.271.47) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2009/420/WE z dnia 28 maja 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.135.29) zmieniającej nin. decyzję z dniem 16 czerwca 2009 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2012/175/UE z dnia 23 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.89.72) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

2 Art. 3:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2008/954/WE z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.338.64) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2009/420/WE z dnia 28 maja 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.135.29) zmieniającej nin. decyzję z dniem 16 czerwca 2009 r.

3 Art. 4:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2008/340/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.115.41) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2008/378/WE z dnia 15 maja 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.130.22) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

4 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2008/790/WE z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.271.47) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

5 Art. 5:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2008/378/WE z dnia 15 maja 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.130.22) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2008/790/WE z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.271.47) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

6 Załącznik:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2008/340/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.115.41) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2008/378/WE z dnia 15 maja 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.130.22) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2008/684/WE z dnia 19 sierpnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.224.8) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 decyzji nr 2008/790/WE z dnia 7 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.271.47) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 2 decyzji nr 2008/954/WE z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.338.64) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2009/420/WE z dnia 28 maja 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.135.29) zmieniającej nin. decyzję z dniem 16 czerwca 2009 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2009/462/WE z dnia 12 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.150.21) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem 16 czerwca 2009 r. Pkt 1 lit. d) nie ma zastosowania do podatnego drewna pochodzącego spoza wyznaczonych obszarów

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2009/993/UE z dnia 17 grudnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.339.40) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2010 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2006.52.34
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2006/133/WE zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje
• Data aktu: 13/02/2006
• Data ogłoszenia: 23/02/2006
• Data wejścia w życie: 23/02/2006