a także mając na uwadze, co następuje:(1) Na spotkaniu w Luksemburgu 28 i 29 czerwca 1991 r. Rada Europejska zatwierdziła ustanowienie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków. Taki organ, pod nazwą Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (zwany dalej "Centrum"), został ustanowiony rozporządzeniem Rady (EWG) nr 302/93 z dnia 8 lutego 1993 r 3 ., które zostało kilkukrotnie zmienione w istotny sposób 4 . Ze względu na konieczność dalszych zmian, celem zachowania przejrzystości, powinna zostać sporządzona wersja przekształcona tego rozporządzenia.
(2) Rzeczowe, obiektywne, wiarygodne i porównywalne informacje dotyczące narkotyków i narkomanii oraz ich konsekwencji są konieczne na poziomie wspólnotowym do pomocy Wspólnocie i państwom członkowskim w uzyskaniu ogólnego obrazu problemu, a tym samym zapewnieniu im dodatkowej wartości w przypadkach, gdy w zakresie swoich kompetencji podejmują one środki lub decydują w sprawie działań w celu walki z narkotykami.
(3) Problem narkotyków obejmuje wiele złożonych i blisko powiązanych aspektów, które niełatwo oddzielić. Dlatego należy powierzyć Centrum zadanie dostarczenia ogólnych informacji, które pomogą Wspólnocie i państwom członkowskim uzyskać ogólny obraz problemu narkotyków i narkomanii. Zadanie to nie powinno przesądzać o podziale kompetencji pomiędzy Wspólnotą i jej państwami członkowskimi w odniesieniu do przepisów ustawodawczych dotyczących podaży narkotyków i popytu na nie.
(4) Decyzją nr 2367/2002/WE z dnia 16 grudnia 2002 r 5 . Parlament Europejski i Rada przyjęły wspólnotowy program statystyczny na lata 2003-2007, który obejmuje działania Wspólnoty dotyczące statystyki w dziedzinie zdrowia i bezpieczeństwa.
(5) Decyzja Rady 2005/387/WSiSW z dnia 10 maja 2005 r. w sprawie wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych substancji psychoaktywnych 6 określa rolę Centrum i jego komitetu naukowego w systemie szybkiej wymiany informacji oraz w ocenie ryzyka związanego z nowymi substancjami.
(6) Powinny zostać uwzględnione nowe sposoby zażywania, w szczególności zażywanie różnego rodzaju narkotyków łącznie, w przypadku którego nielegalne narkotyki zażywane są w połączeniu z substancjami legalnymi lub z lekami.
(7) Jednym z zadań Centrum powinno być informowanie o najlepszych praktykach i wytycznych w państwach członkowskich oraz ułatwianie wymiany takich praktyk miedzy nimi.
(8) W swojej rezolucji z dnia 10 grudnia 2001 r. w sprawie wdrożenia pięciu podstawowych wskaźników epidemiologicznych dotyczących narkotyków Rada wzywa państwa członkowskie do udostępnienia za pośrednictwem krajowych punktów ogniskowych porównywalnych informacji dotyczących tych wskaźników. Stosowanie tych wskaźników przez państwa członkowskie jest warunkiem wstępnym wykonywania przez Centrum swoich zadań w sposób, jaki został określony w niniejszym rozporządzeniu.
(9) Wskazane jest, aby Komisja mogła bezpośrednio powierzyć Centrum wprowadzenie w życie wspólnotowych projektów pomocy strukturalnej odnoszących się do systemów informacji o narkotykach w państwach trzecich, takich jak państwa kandydujące lub państwa Bałkanów Zachodnich, na których uczestnictwo w programach i agencjach wspólnotowych wyraziła zgodę Rada Europejska.
(10) Sposób organizacji Centrum oraz jego metody pracy powinny być odpowiednie do obiektywnego charakteru oczekiwanych wyników, to jest porównywalności i zgodności źródeł i metod związanych z informacjami o narkotykach.
(11) Informacje gromadzone przez Centrum dotyczyć powinny obszarów priorytetowych, których treść, zakres i sposoby realizacji powinny zostać określone.
(12) Istnieją już krajowe, europejskie i międzynarodowe organizacje i instytucje dostarczające informacji tego rodzaju i konieczne jest, by Centrum mogło realizować swoje zadania w bliskiej współpracy z nimi.
(13) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych 7 powinno mieć zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez Centrum.
(14) Centrum powinno również stosować zasady ogólne i ograniczenia regulujące prawo dostępu do dokumentów przewidziane w art. 255 Traktatu i określone w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji 8 .
(15) Centrum powinno posiadać osobowość prawną.
(16) Z uwagi na jego wielkość, zarząd Centrum powinien być wspomagany przez komitet wykonawczy.
(17) W celu zapewnienia, by Parlament Europejski był dobrze poinformowany o sytuacji dotyczącej zjawiska narkomanii w Unii Europejskiej, powinien mieć on prawo zwrócenia się z pytaniami do Dyrektora Centrum.
(18) Prace Centrum powinny być prowadzone w sposób przejrzysty, a zarządzanie nim powinno być zgodne ze wszystkimi obowiązującymi zasadami dobrego zarządzania i zwalczania nadużyć finansowych, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) 9 oraz porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 25 maja 1999 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich dotyczącym wewnętrznych dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) 10 , do którego przystąpiło Centrum i do realizacji którego przyjęło niezbędne przepisy wykonawcze.
(19) Należy regularnie przeprowadzać ocenę zewnętrzną prac Centrum oraz w razie potrzeby wprowadzić stosowne zmiany do niniejszego rozporządzenia.
(20) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary oraz skutki niniejszego rozporządzenia możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia tych celów.
(21) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 69 z 21.3.2006, str. 22.
2 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
4 Patrz załącznik II.
5 Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją nr 787/2004/WE (Dz.U. L 138 z 30.4.2004, str. 12).
6 Dz.U. L 127 z 20.5.2005, str. 32.
7 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.
8 Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
9 Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.
10 Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 15.
11 Art. 2 pkt v) lit. e) lit. f) dodana przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
12 Decyzja ramowa Rady 2004/757/WSiSW z dnia 25 października 2004 r. ustanawiająca minimalne przepisy określające znamiona przestępstw i kar w dziedzinie nielegalnego handlu narkotykami (Dz.U. L 335 z 11.11.2004, s. 8).
13 Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
14 Art. 5a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
15 Art. 5b dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
16 Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67).
17 Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1).
18 Rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1).
19 Dyrektywa 2001/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do wdrożenia zasady dobrej praktyki klinicznej w prowadzeniu badań klinicznych produktów leczniczych, przeznaczonych do stosowania przez człowieka (Dz.U. L 121 z 1.5.2001, s. 34).
20 Art. 5c dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
21 Art. 5d dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
22 Art. 13 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2017/2101 z dnia 15 listopada 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.305.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 listopada 2018 r.
23 Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.
24 Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 72.