a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (WE) nr 510/2006 ustanowiło ogólne zasady ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia oraz uchyliło rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92(2).
(2) Dla poprawy jasności przepisów należy uchylić rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2037/93 z dnia 27 lipca 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i oznaczeń pochodzenia produktów rolnych i artykułów żywnościowych(3) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 383/2004 z dnia 1 marca 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w odniesieniu do streszczenia głównych punktów specyfikacji produktu(4), i zastąpić je nowym rozporządzeniem.
(3) Należy określić warunki, na jakich jedna osoba fizyczna lub prawna może złożyć wniosek o rejestrację. Szczególną uwagę należy zwrócić na wyznaczanie obszaru uwzględniając tradycyjną strefę produkcji oraz charakterystykę produktu. Dowolny producent prowadzący działalność na wyznaczonym obszarze powinien mieć możliwość używania zarejestrowanej nazwy, o ile spełnia warunki określone w specyfikacji produktu.
(4) Rejestrowane mogą być wyłącznie nazwy, które są używane w handlu lub w języku potocznym, lub które były historycznie używane do określenia danego produktu rolnego lub środka spożywczego. Należy określić szczegółowe zasady dotyczące wersji językowych nazw, nazw obejmujących kilka różnych produktów oraz nazw, które brzmią w całości lub w części tak samo, jak nazwy odmian roślin lub ras zwierząt.
(5) Obszar geograficzny powinien być wyznaczony z uwzględnieniem jego związku z charakterystyką produktu, szczegółowo i precyzyjnie, tak by podczas weryfikowania zgodności ze specyfikacją produktu producenci, właściwe organy i organy kontroli wiedzieli czy działania prowadzone są na wyznaczonym obszarze geograficznym.
(6) Należy przewidzieć wykaz surowców dotyczący nazw pochodzenia, w przypadku których surowce mogą zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 pochodzić z obszaru geograficznego bardziej rozległego lub różnego od obszaru, w którym następuje przetworzenie. Zgodnie z art. 2 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, w wykazie mogą być uwzględniane jedynie żywe zwierzęta, mięso i mleko. Dla zapewnienia ciągłości nie proponuje się żadnych zmian do tego wykazu.
(7) Specyfikacja produktu musi obejmować środki podejmowane w celu zagwarantowania dowodu pochodzenia, umożliwiające prześledzenie ścieżki produktu, surowców, paszy i innych elementów, których dotyczy wymóg pochodzenia z wyznaczonego obszaru geograficznego.
(8) Przypadki, w których pakowanie produktu rolnego lub środka spożywczego bądź działania mające na celu nadanie mu określonej postaci, takie jak krojenie na plastry lub tarcie, mogą odbywać się wyłącznie na wyznaczonym obszarze geograficznym, stanowią ograniczenie swobodnego przepływu towarów oraz swobody świadczenia usług. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, ograniczenia takie mogą być nakładane jedynie, jeśli są niezbędne, proporcjonalne i służą podtrzymaniu renomy oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia. Ograniczenia te muszą być uzasadnione.
(9) Aby zapewnić spójne stosowanie rozporządzenia (WE) nr 510/2006 należy określić procedury dotyczące składania wniosków, sprzeciwów, zmian i cofnięć oraz wzory tych dokumentów.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Chronionych Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2006 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mariann FISCHER BOEL |
|
Członek Komisji |
______(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.
(2) Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 1.
(3) Dz.U. L 185 z 28.7.1993, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2168/2004 (Dz.U. L 371 z 18.12.2004, str. 12).
(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2004, str. 16.