.................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Zmiana niniejszego rozporządzenia, wprowadzona rozporządzeniem z dnia 11 marca 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.103.33) nie została naniesiona na tekst, gdyż data wejścia w życie tej zmiany jest taka sama jak data utraty mocy przez niniejsze rozporządzenie.
..................................................
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 i 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 1 ,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 3 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozwój floty rybackiej Wspólnoty musi podlegać regulacji w szczególności na podstawie decyzji, do których przyjęcia wzywa się Radę i Komisję na mocy rozdziału II rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa 4 .
(2) Celem wspólnej polityki rybołówstwa powinno być zapewnienie zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych i akwakultury w kontekście zrównoważonego rozwoju, z uwzględnieniem w wyważony sposób względów środowiskowych, gospodarczych i społecznych.
(3) Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje ochronę, zarządzanie oraz eksploatację żywych zasobów wodnych i akwakultury, a także przetwarzanie i obrót produktami rybołówstwa i akwakultury w zakresie, w którym działalność ta prowadzona jest na terytorium państw członkowskich, na wodach wspólnotowych, przez wspólnotowe statki rybackie lub obywateli państw członkowskich.
(4) Zgodnie z art. 33 ust. 2 Traktatu należy uwzględnić szczególny charakter działalności wynikający ze społecznej struktury sektora oraz różnic strukturalnych i naturalnych pomiędzy poszczególnymi regionami uczestniczącymi w działalności połowowej.
(5) Komponent wspólnej polityki rybołówstwa dotyczący zrównoważonego rozwoju jest uwzględniony w przepisach regulujących funkcjonowanie funduszy strukturalnych, począwszy od 1993 r. Jego wdrożenie powinno odbywać się w kontekście zrównoważonego rozwoju za pomocą Europejskiego Funduszu Rybackiego (zwanego dalej "EFR").
(6) Ponieważ podstawowy cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie dalszy rozwój wspólnej polityki rybołówstwa, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z uwagi na problemy strukturalne związane z rozwojem sektora rybactwa oraz ograniczone zasoby finansowe dostępne dla państw członkowskich w ramach rozszerzonej Unii, oraz w związku z tym możliwe jest lepsze osiągnięcie tego celu na poziomie Wspólnoty przez zapewnienie wieloletniego finansowania wspólnotowego skoncentrowanego na odpowiednich priorytetach, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności zawartą w tym samym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.
(7) Wspólna polityka rybołówstwa, a zatem i EFR, musi uwzględniać priorytety Wspólnoty w zakresie zrównoważonego rozwoju, jak określono w konkluzjach z posiedzenia Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. i w Göteborgu w dniach 15 i 16 czerwca 2001 r.
(8) Proces programowania powinien zapewniać koordynację EFR z innymi funduszami przeznaczonymi na wsparcie zrównoważonego rozwoju oraz funduszami strukturalnymi i innymi funduszami wspólnotowymi.
(9) Działalność EFR oraz operacje, które pomaga on finansować, powinny być zgodne z innymi politykami Wspólnoty oraz z prawodawstwem wspólnotowym.
(10) Działania Wspólnoty powinny mieć charakter uzupełniający w stosunku do działań podejmowanych przez państwa członkowskie lub powinny starać się wspierać te działania. W celu zapewnienia znaczącej wartości dodanej należy dążyć do wzmocnienia partnerstwa. Partnerstwo to, przy pełnym poszanowaniu przepisów i praktyk krajowych poszczególnych państw członkowskich, dotyczy regionalnych, lokalnych i innych organów oraz innych odpowiednich podmiotów, w tym odpowiedzialnych za środowisko i wspieranie równości mężczyzn i kobiet, partnerów gospodarczych i społecznych oraz innych właściwych podmiotów. W proces przygotowania, wdrażania, monitorowania i oceny pomocy powinni zostać włączeni odpowiedni partnerzy.
(11) Zgodnie z art. 274 Traktatu państwa członkowskie zobowiązane są współpracować z Komisją w celu zapewnienia przestrzegania zasad należytego zarządzania finansami. W tym celu niniejsze rozporządzenie określa warunki pozwalające Komisji na realizację jej zadań w zakresie wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
(12) W celu zapewnienia skuteczności i przejrzystości działań podejmowanych w ramach EFR należy dokładnie określić zadania państw członkowskich i Wspólnoty. Zadania te należy określić dla każdej fazy procesu programowania, monitorowania, oceny i kontroli. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji, pomoc w zakresie wdrożenia i inspekcji powinna być przede wszystkim zadaniem państw członkowskich.
(13) Artykuły 2 i 3 Traktatu stanowią o eliminowaniu nierówności i propagowaniu równości mężczyzn i kobiet.
(14) Komisja powinna w obiektywny i przejrzysty sposób dokonać orientacyjnego podziału przydzielonych środków, ze szczególnym uwzględnieniem regionów objętych celem "konwergencja".
(15) Przydziały środków finansowych dostępnych w ramach EFR powinny być indeksowane na bazie stawki ryczałtowej dla programowania.
(16) W celu wzmocnienia efektu dźwigni finansowej w odniesieniu do środków Wspólnoty przez możliwie jak największe wykorzystanie prywatnych źródeł finansowania i dla lepszego uwzględnienia dochodowości operacji formy pomocy dostępnej w ramach EFR powinny być różnorodne, a wielkość pomocy zróżnicowana pod kątem wspierania interesu Wspólnoty, zachęcania do korzystania z szerokiego wachlarza środków finansowych i ograniczenia udziału EFR przez zachęcanie do korzystania z odpowiednich form pomocy.
(17) W celu wzmocnienia strategicznych treści wspólnej polityki rybołówstwa zgodnie z priorytetami Wspólnoty w zakresie zrównoważonego rozwoju rybołówstwa i akwakultury państwo członkowskie, w wyniku dialogu z Komisją, powinno przyjąć krajowy plan strategiczny dotyczący wszystkich istotnych aspektów wspólnej polityki rybołówstwa.
(18) W celu zaspokojenia potrzeby uproszczenia i decentralizacji programowanie i zarządzanie finansami powinny być realizowane wyłącznie na poziomie programu operacyjnego i osi priorytetowych z jednoczesnym zaniechaniem stosowania uzupełnień programu oraz wspólnotowych ram wsparcia.
(19) System programowania powinien zostać uproszczony. W tym celu działalność EFR powinna przyjąć formę jednego pojedynczego programu operacyjnego dla każdego państwa członkowskiego, zgodnie z jego strukturą krajową. Programowanie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.
(20) Absolutnym priorytetem jest przyjęcie przez Radę wieloletnich planów odbudowy i planów zarządzania, którym powinny towarzyszyć plany dostosowania nakładu połowowego w ramach EFR.
(21) Nieprzedłużenie umów dotyczących rybactwa pomiędzy Wspólnotą i państwami trzecimi lub znacząca redukcja możliwości połowowych w ramach umowy międzynarodowej lub innego porozumienia powinny także stanowić podstawę sporządzenia wieloletnich planów zarządzania nakładem połowowym, mających na celu dopasowanie wspólnotowej floty rybackiej do nowych warunków.
(22) Należy również przyjąć przepisy w zakresie dostosowania nakładu połowowego w związku z przyjęciem środków nadzwyczajnych przez państwa członkowskie lub Komisję zgodnie z art. 7 i art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.
(23) Należy również przyjąć przepisy dotyczące dostosowania nakładu połowowego w związku z przyjęciem krajowych programów wycofania się z flot jako części zobowiązań określonych w art. 11-16 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.
(24) Należy dostosować wspólnotową flotę rybacką w celu jej dopasowania do poziomu dostępnych i osiągalnych zasobów.
(25) Należy również przyjąć przepisy dotyczące wsparcia inwestycji na statkach, w sczególności aby zająć się koniecznością restrukturyzacji wspólnotowej floty rybackiej przez udzielanie wsparcia rybakom oraz właścicielom statków rybackich na wymianę silników na nowe o takiej samej lub mniejszej mocy.
(26) Ponadto należy przyjąć szczegółowe przepisy w celu uwzględnienia specyfiki rybactwa przybrzeżnego na niewielką skalę.
(27) Wymagane są środki towarzyszące o charakterze społeczno-gospodarczym w celu przeprowadzenia restrukturyzacji wspólnotowej floty rybackiej.
(28) Należy określić szczegółowe zasady udzielania świadczeń i rekompensat finansowych rybakom i właścicielom statków rybackich w przypadku tymczasowego zaprzestania działalności połowowej.
(29) Istotną kwestią dla sektora rybactwa jest osiągnięcie trwałej równowagi pomiędzy zasobami wodnymi i ich eksploatacją z należytym uwzględnieniem oddziaływania na środowisko. Należy zatem przyjąć stosowne środki nie tylko w celu chronienia łańcucha żywieniowego, ale i w zakresie akwakultury oraz przemysłu przetwórczego.
(30) Należy określić szczegółowe zasady udzielania pomocy na rzecz akwakultury, rybołówstwa śródlądowego, przetwórstwa i obrotu produktami rybołówstwa oraz akwakultury, zapewniając jednocześnie ekonomiczną żywotność tych sektorów. W tym celu należy określić ograniczoną liczbę priorytetowych celów w zakresie pomocy oraz skupić się na pomocy strukturalnej w zakresie akwakultury, przetwórstwa i obrotu produktami rybołówstwa oraz akwakultury nakierowanej na mikroprzedsiębiorstwa, małe i średnie przedsiębiorstwa ze szczególnym uwzględnieniem mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw.
(31) Środki będące przedmiotem wspólnego zainteresowania o szerszym zakresie stosowania niż środki zwykle realizowane przez przedsiębiorstwa prywatne również powinny otrzymywać wspracie z EFR.
(32) Istnieje potrzeba zapewnienia środków towarzyszących wspólnej polityce rybackiej, w szczególności ograniczających jej wpływ społeczno-gospodarczy przez wdrożenie lokalnych strategii rozwoju na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów zależnych głównie od rybactwa.
(33) Uwzględniając zróżnicowanie warunków i obszarów na terenie całej Wspólnoty, strategia rozwoju obszarów zależnych głównie od rybactwa powinna stanowić część zintegrowanego podejścia opartego na odpowiedniej strategii terytorialnej i dostosowanego do warunków lokalnych, a także powinna być w maksymalnym stopniu zdecentralizowana, dawać pierwszeństwo partnerom prywatnym działającym na miejscu, opierać się na podejściu oddolnym, umożliwiać uwzględnienie operacji na niewielką skalę oraz zapewniać znaczący udział podmiotów sektora prywatnego.
(34) W drodze pomocy technicznej EFR powinien zapewniać wsparcie dla ocen, analiz oraz wymiany doświadczeń w celu ułatwiania realizacji programu operacyjnego oraz propagowania innowacyjnych podejść i praktyk zapewniających prostotę i przejrzystość procesu wdrożenia.
(35) Realizowanie operacji EFR przez państwa członkowskie za pomocą wspólnego zarządzania powinno gwarantować szczegółowość i jakość procesu wdrożenia, wyników operacji i ich oceny, a także należyte zarządzanie finansami oraz nadzór nad nim.
(36) Skuteczność i wpływ operacji EFR zależy również od ulepszonego i pogłębionego procesu oceny. Należy określić zadania państw członkowskich i Komisji w tym względzie, a także dokonać stosownych uzgodnień w celu zapewnienia rzetelności procesu oceny.
(37) W interesie dobrze funkcjonującego partnerstwa i właściwego propagowania pomocy wspólnotowej powinna być prowadzona jak najszersza działalność informacyjna i promocyjna na jej temat. Organy zarządzające pomocą powinny być odpowiedzialne za ten aspekt, jak również powinny powiadamiać Komisję o środkach podjętych w tym względzie.
(38) Właściwe jest ustanowienie pułapów wkładu publicznego dla poszczególnych operacji.
(39) Właściwe jest również ustanowienie pułapów wkładu EFR w odniesieniu do całości wydatków publicznych na daną oś priorytetową.
(40) W celu zagwarantowania sprawnej i poprawnej realizacji należy określić obowiązki państw członkowskich w zakresie systemów zarządzania i kontroli, certyfikacji wydatków, a także zapobiegania, wykrywania i korygowania nieprawidłowości oraz naruszeń prawa wspólnotowego. W szczególności konieczne jest ustanowienie warunków zarządzania i kontroli, na podstawie których państwa członkowskie będą zapewniały, że systemy zostały ustanowione i działają w sposób zadowalający.
(41) Państwa członkowskie powinny przyjąć odpowiednie środki gwarantujące właściwe funkcjonowanie systemów zarządzania i kontroli. W tym celu dla każdego programu operacyjnego należy wyznaczyć instytucję zarządzającą, instytucję certyfikującą i instytucję audytową, a także należy określić ich zadania. Zadania te powinny przede wszystkim dotyczyć należytej realizacji finansowej, organizacji oceny, certyfikacji wydatków, audytu i przestrzegania prawa wspólnotowego. Należy zapewnić regularne spotkania Komisji z odpowiednimi organami krajowymi w celu monitorowania pomocy.
(42) Należy postanowić, że komitet monitorujący jest organem mianowanym przez państwo członkowskie w celu zapewnienia jakości realizacji programu operacyjnego.
(43) Wskaźniki oraz sprawozdania z realizacji mają zasadnicze znaczenie dla monitorowania i należy je lepiej zdefiniować, tak by rzetelnie odzwierciedlały postęp oraz jakość realizacji programu operacyjnego.
(44) Bez uszczerbku dla dotychczasowych uprawnień Komisji w zakresie kontroli finansowej należy wzmocnić współpracę pomiędzy państwami członkowskimi i Komisją w tej dziedzinie.
(45) Zasady i procedury dotyczące zobowiązań i płatności powinny zostać uproszczone, tak by zapewnić prawidłowy przepływ środków. Płatności zaliczkowe w wysokości 7 % wkładu EFR pomogłyby przyspieszyć realizację programu operacyjnego.
(46) Obok zawieszenia płatności po wykryciu poważnej nieprawidłowości w systemach zarządzania i kontroli, powinny istnieć inne narzędzia umożliwiające delegowanemu intendentowi wstrzymanie płatności, jeżeli wystąpią wątpliwości dotyczące należnego funkcjonowania systemów lub umożliwiające samej Komisji potrącenie kwot z należnych płatności w przypadku, gdy odnośne państwo członkowskie nie zrealizowało wszystkich pozostałych środków w ramach działań naprawczych.
(47) W celu zapewnienia właściwego zarządzania środkami Wspólnoty należy udoskonalić proces prognozowania i realizacji wydatków. W tym celu państwa członkowskie powinny regularnie przesyłać Komisji prognozy dotyczące stopnia wykorzystania środków Wspólnoty, a wszelkie opóźnienia w realizacji finansowej powinny skutkować zwrotem zaliczki i automatycznym anulowaniem zobowiązań.
(48) Procedury zamknięcia powinny zostać uproszczone poprzez umożliwienie państwom członkowskim, które sobie tego życzą, zgodnie z wybranym przez siebie harmonogramem, częściowego zamknięcia programu operacyjnego w odniesieniu do zakończonych operacji; należy stworzyć odpowiednie do tego ramy.
(49) Środki wymagane do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 5 przy wykorzystaniu procedury zarządzania, o której mowa w art. 4 tej decyzji. Jednak w niektórych przypadkach, ze względu na skuteczność, najbardziej odpowiednia jest procedura doradcza, o której mowa w art. 3 tej decyzji.
(50) Powinny zostać przyjęte szczegółowe przepisy przejściowe w celu umożliwienia przygotowania nowego procesu programowania niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzania oraz zapewnienia nieprzerwanej pomocy dla państw członkowskich do czasu przyjęcia programu operacyjnego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Opinia wydana dnia 6 lipca 2005 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Dz.U. C 267 z 27.10.2005, str. 50. Opinia wydana w wyniku konsultacji o charakterze nieobowiązkowym.
3 Dz.U. C 164 z 5.7.2005, str. 31. Opinia wydana w wyniku konsultacji o charakterze nieobowiązkowym.
4 Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.
5 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
6 Dz.U. L 124 z 20.5.2003, str. 36.
7 Dz.U. L 134 z 30.4.2004, str. 114.
8 Dz.U. L 210 z 31.7.2006, str. 25.
9 Rozporządzenie Rady (WE) 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 209 z 11.8.2005, str. 1).
10 Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.
11 Dz.U. C 244 z 1.10.2004, str. 2.
12 Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 25.
13 Art. 27 ust. 5 dodany przez art. 15 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Dz.U.UE.L.12.112.21) z dniem 1 lipca 2013 r.
14 Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 156 z 25.6.2003, str. 17).
15 Art. 29 ust. 3 zmieniony przez art. 15 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Dz.U.UE.L.12.112.21) z dniem 1 lipca 2013 r.
17 Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 780/2006 (Dz.U. L 137 z 25.5.2006, str. 9).
18 Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
19 Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/53/WE (Dz.U. L 29 z 2.2.2006, str. 37).
20 Art. 35 ust. 4 zmieniony przez art. 15 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Dz.U.UE.L.12.112.21) z dniem 1 lipca 2013 r.
22 Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12.
24 Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
25 Art. 53 ust. 9 zmieniony przez art. 15 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Dz.U.UE.L.12.112.21) z dniem 1 lipca 2013 r.
26 Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/18/WE (Dz.U. L 51 z 22.2.2006, str. 12).
27 Art. 76 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 387/2012 z dnia 19 kwietnia 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.129.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2012 r.
28 Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1.
29 Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 1.";
30 Art. 77 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 387/2012 z dnia 19 kwietnia 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.129.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2012 r.
31 Art. 77a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 387/2012 z dnia 19 kwietnia 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.129.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2012 r.
33 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4028/86 z dnia 18 grudnia 1986 r. w sprawie środków wspólnotowych służących poprawie i dostosowaniu struktur w sektorze rybołówstwa i akwakultury (Dz.U. L 376 z 31.12.1986, str. 7). Rozporządzenie uchylone rozporządzeniem (EWG) nr 2080/93 (Dz.U. L 193 z 31.7.1993, str. 1).
34 Rozporządzenie Rady (WE) nr 3699/93 z dnia 21 grudnia 1993 r. określające kryteria i ustalenia dotyczące pomocy strukturalnej Wspólnoty w sektorze rybołówstwa i akwakultury oraz przetwarzania ich produktów i obrotu tymi produktami (Dz.U. L 346 z 31.12.1993, str. 1). Rozporządzenie uchylone rozporządzeniem (WE) 2468/98 (Dz.U. L 312 z 20.11.1998, str. 19).
35 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2468/98 z dnia 3 listopada 1998 r. ustanawiające kryteria oraz przepisy dotyczące wspólnotowej pomocy strukturalnej w sektorze rybołówstwa i akwakultury oraz przetwarzania i marketingu produktów tego sektora. Rozporządzenie uchylone rozporządzeniem (WE) nr 2792/1999 (Dz.U. L 337 z 30.12.1999, str. 10).
36 Rozporządzenie Rady (WE) nr 2792/1999 z dnia 17 grudnia 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady i uzgodnienia dotyczące pomocy strukturalnej Wspólnoty w sektorze rybołówstwa. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 485/2005 (Dz.U. L 81 z 30.3.2005, str. 1).
38 Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 54.
39 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 366/2001 z dnia 22 lutego 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wprowadzania w życie środków przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2792/1999 (Dz.U. L 55 z 24.2.2001, str. 3).
40 Załącznik II zmieniony przez art. 15 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Dz.U.UE.L.12.112.21) z dniem 1 lipca 2013 r.