KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. odnoszącą się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni(1), w szczególności jej art. 5,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(2), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz na ich powierzchni(3), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(4), w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(5), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Następujące istniejące substancje czynne zostały włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG: glifosat na podstawie dyrektywy Komisji 2001/99/WE(6), chloroprofam na podstawie dyrektywy Komisji 2004/20/WE(7) oraz bromoksynil i joksynil na podstawie dyrektywy Komisji 2004/58/WE(8).
(2) Następujące nowe substancje czynne zostały włączone do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG: dimetenamid-p i flurtamon na podstawie dyrektywy Komisji 2003/84/WE(9); propoksykarbazon i zoksamid na podstawie dyrektywy Komisji 2003/119/WE(10); propoksykarbazon i zoksamid na podstawie dyrektywy Komisji 2004/30/WE(11); chinoksyfen na podstawie dyrektywy Komisji 2004/60/WE(12); mepanipyrim na podstawie dyrektywy Komisji 2004/62/WE(13).
(3) Włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG rozpatrywanych substancji czynnych opierało się na ocenie przedłożonych informacji dotyczących proponowanego zastosowania. Informacje dotyczące tego zastosowania zostały przedłożone przez niektóre Państwa Członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Dostępne informacje zostały poddane analizie i są wystarczające, aby ustalić niektóre najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (MRL).
(4) Wspólnotowe MRL oraz poziomy zalecane przez Kodeks Żywnościowy są ustalane i oceniane według podobnych procedur. W kodeksie znajduje się pewna ilość MRL dla chloroprofamu i glifosatu. W dyrektywie 76/895/EWG znajdują się wspólnotowe MRL dla chloroprofamu (dyrektywa Rady 82/528/EWG)(14) oraz w dyrektywach 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG dla glifosatu (dyrektywa Rady 1998/82/WE)(15). Zostały one uwzględnione podczas określania MRL objętych dostosowaniami na podstawie niniejszej dyrektywy. MRL zawarte w kodeksie, których wycofanie zostanie zalecone w najbliższej przyszłości, nie zostały uwzględnione. Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości oparte na MRL zawartych w kodeksie zostały ocenione pod względem ryzyka dla konsumentów. W oparciu o analizy dostępne Komisji nie stwierdzono żadnego ryzyka w przypadku stosowania toksykologicznych punktów końcowych.
(5) Sprawozdania kontrolne Komisji z przeglądu, które zostały przygotowane w związku z włączeniem wymienionych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, ustaliły dopuszczalne dzienne pobranie (ADI) oraz, jeżeli to konieczne, ostrą dawkę referencyjną (ARfD) dla rozpatrywanych substancji. Narażenie konsumentów produktów spożywczych zawierających rozpatrywane substancje czynne zostało ocenione zgodnie z procedurami wspólnotowymi. Uwzględniono również wytyczne opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia(16) oraz opinię Komitetu Naukowego ds. Roślin(17) w sprawie przyjętej metodologii. Wyciągnięto wniosek, że zaproponowane MRL nie doprowadzą do przekroczenia ADI i ARfD.
(6) W celu zapewnienia odpowiedniej ochrony konsumenta przed wpływem pozostałości wynikających z niedozwolonych zastosowań środków ochrony roślin, tymczasowe MRL powinny zostać określone na niższym poziomie oznaczenia analitycznego w przypadku odpowiednich kombinacji produktów i pestycydów.
(7) Ustanowienie na poziomie Wspólnoty tymczasowych MRL nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w ustanowieniu tymczasowych MRL dla wymienionych substancji, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i z jej załącznikiem VI. Uważa się, że okres czterech lat jest wystarczający, by umożliwić dalsze stosowanie danej substancji czynnej. Po upływie tego okresu tymczasowy MRL stanie się ostateczny.
(8) Wobec tego, aby umożliwić właściwy nadzór i kontrolę zakazu ich stosowania oraz ochronę konsumenta, należy dodać lub zamienić wszystkie MRL pochodzące ze stosowania tych środków ochrony roślin do załączników do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG. Jeżeli w załącznikach do powyższych dyrektyw MRL zostały uprzednio określone, należy je odpowiednio zmienić. Jeżeli MRL nie zostały określone do tej pory, należy je ustalić po raz pierwszy.
(9) Glifosat używany jest jako ester lub sól. W przypadku soli glifosatu trimesium pozostałość kation trimethylsulfonium ma również znaczenie toksykologiczne. W związku z tym, należy również ustalić MRL dla tego kationu.
(10) Dlatego też przepisy dyrektywy 76/895/EWG ustalające MRL dla chloroprofamu powinny zostać skreślone.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 76/895/EWG, 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG.
(12) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 20 października 2005 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Markos KYPRIANOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 340 z 9.12.1976, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/118/WE (Dz.U. L 327 z 16.12.2003, str. 25).
(2) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/48/WE (Dz.U. L 219 z 24.8.2005, str. 29).
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/48/WE.
(4) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/48/WE.
(5) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/34/WE (Dz.U. L 125 z 18.5.2005, str. 5).
(6) Dz.U. L 304 z 21.11.2001, str. 14.
(7) Dz.U. L 70 z 9.3.2004, str. 32.
(8) Dz.U. L 120 z 24.4.2004, str. 26.
(9) Dz.U. L 247 z 30.9.2003, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2004/64/WE (Dz.U. L 125 z 28.4.2004, str. 42).
(10) Dz.U. L 325 z 12.12.2003, str. 41.
(11) Dz.U. L 77 z 13.3.2004, str. 50.
(12) Dz.U. L 120 z 24.4.2004, str. 39. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2004/97/WE (Dz.U. L 301 z 28.9.2004, str. 53).
(13) Dz.U. L 125 z 28.4.2004, str. 38.
(14) Dz.U. L 234 z 9.8.1982, str. 1.
(15) Dz.U. L 290 z 29.10.1998, str. 25.
(16) Wytyczne dotyczące przewidywania spożycia w żywności pozostałości pestycydów (poprawione) opracowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem Kodeksu ds. Pozostałości Pestycydów, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (WHO/FSO/FOS/97.7).
(17) Opinia Komitetu Naukowego ds. Roślin dotycząca kwestii związanych ze zmianą załączników do dyrektyw Rady 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG (opinia wyrażona przez Komitet Naukowy ds. Roślin dnia 14 lipca 1998 r.) (http://europa.eu.int/comm/dg24/health/sc/scp/out21_en.html).
ZAŁĄCZNIKI