RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 i 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 2792/1999 (2) ustanawia przepisy dotyczące ochrony i rozwoju zasobów wodnych oraz rozwoju sektora akwakultury Wspólnoty.
(2) Prawodawstwo wspólnotowe przewiduje możliwość pomocy uzupełniającej na złomowanie wtedy, kiedy można zastosować plan odbudowy. W takim przypadku bądź jeśli nadzwyczajne środki stosowane przez Komisję lub Państwa Członkowskie mogą mieć podobny skutek, pomoc dla rybaków, którzy zostali zmuszeni do zarzucenia połowów wskutek wprowadzenia planu albo środków, powinna również zostać zwiększona. To samo powinno mieć zastosowanie do rybaków, którzy stracili pracę wskutek przyjęcia planu odbudowy lub nadzwyczajnych środków, a ich statki nie zostały złomowane.
(3) W dniu 19 września 2002 r. Komisja wydała komunikat do Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczący strategii trwałego rozwoju akwakultury europejskiej. Wprowadzenie w życie strategii wymaga zmiany rozporządzenia (WE) nr 2792/1999.
(4) Ochrona oraz rozwój zasobów wodnych nie dotyczy jedynie środków podejmowanych na morzu, ale także w wodach śródlądowych, w szczególności dotyczących gatunków anadromicznych i katadromicznych. W tym zakresie szczególnie ważne jest odtworzenie i ponowne otwarcie dróg migracji i obszarów tarła.
(5) Należy unikać wspierania wzrostu produkcji przekraczającego oczekiwany rozwój popytu. Należy poprawić strategie wprowadzania do obrotu, ale często brakuje rzetelnych statystyk dotyczących spożycia ryb, jak również analiz ekonomicznych dotyczących rynków i wprowadzania do obrotu produktów akwakultury.
(6) Szkodliwe zakwity alg są jednym z największych zagrożeń dla przyszłości hodowli mięczaków i skorupiaków w Europie. Czasami zakwit może utrzymywać się wyjątkowo długo i może wystąpić w okresie wzmożonej sprzedaży, a rekompensata dla hodowców mięczaków i skorupiaków dotkniętych zakwitem może być uzasadniona, za wyjątkiem przypadków powtarzania się zjawiska.
(7) Poszerzanie podstawowej wiedzy o sektorze obejmuje wszystkie aspekty hodowli i ma pierwszorzędne znaczenie dla akwakultury. Z powodu niewystarczających środków przeznaczonych na ten cel, istotne jest dalsze wspieranie badań stosowanych i rozwoju technologicznego akwakultury przez rozszerzanie możliwości ich finansowania ze środków publicznych i promowanie prywatnych inicjatyw w tej dziedzinie.
(8) Powinno się zachęcać przedsiębiorstwa akwakultury do doskonalenia działalności środowiskowej oraz do samodzielnego rozwijania inicjatyw wykraczających poza minimalne wymagania prawne w zakresie ochrony środowiska.
(9) Aby umożliwić usługowym statkom rybackim akwakultury korzystanie z pomocy finansowej ze środków publicznych, należy wprowadzić jasne rozróżnienie pomiędzy takimi statkami a statkami rybackimi określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa (3), ponieważ niektóre statki rybackie mogą być używane wyłącznie w akwakulturze, ale istnieje możliwość ich ponownego użycia w działalności połowowej.
(10) Aby zachęcać do stałego zmniejszania nakładów połowowych tam, gdzie został przyjęty przez Radę plan odbudowy lub gdzie zostały przyjęte przez Komisję lub Państwa Członkowskie nadzwyczajne środki, nie należy wymagać zwrotu pomocy, którą uprzednio otrzymały statki, które dotknęło wprowadzenie planu lub środków.
(11) Jeśli w przypadku planu odbudowy statek ma zastąpić sprzęt rybacki, należy pozostawić możliwość uznania pierwszej wymiany sprzętu rybackiego do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.
(12) Na niektórych łowiskach można zażądać od statków Wspólnoty używania akustycznych urządzeń odstraszających w celu zmniejszenia przypadkowego chwytania i zabijania waleni. Koszt spełnienia takiego wymagania powinien kwalifikować się do objęcia pomocą w ramach modernizacji statków.
(13) Interwencje władz publicznych na rzecz akwakultury od końca lat siedemdziesiątych stymulowały wzrost produkcji, jednak obecnie sytuacja się zmieniła i nadprodukcja stanowi zagrożenie dla niektórych dziedzin działalności. Dlatego też należy określić nowe priorytety w ramach środków dotyczących akwakultury w programach Instrumentu Finansowego Orientacji Rybołówstwa, a w niektórych przypadkach należy zmniejszyć wielkość pomocy.
(14) Niektóre formy hodowli ryb mogą mieć korzystny wpływ na środowisko, łącząc działalność gospodarczą z zachowaniem lub rozwojem obszarów podmokłych. W takich okolicznościach zwiększenie wsparcia ze środków publicznych jest uzasadnione.
(15) Rozporządzenie (WE) nr 2792/1999 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 19 lipca 2004 r.
|
W imieniu Rady |
|
C. VEERMAN |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia wydana w dniu 1 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. L 337 z 30.12.1999, str. 10. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 639/2004 (Dz.U. L 102 z 7.4.2004, str. 9).
(3) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.