PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji(1)
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
działając zgodnie z procedurą ustaloną w art. 251 Traktatu(3), w świetle wspólnego tekstu zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy dnia 22 kwietnia 2002 r.,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Ograniczenia do tej pory przyjęte lub planowane przez niektóre Państwa Członkowskie w stosowaniu krótkołańcuchowych chlorowanych parafin (SCCPs) zgodnie z decyzją PARCOM 95/1 (Konwencja o Zapobieganiu Zanieczyszczenia Mórz ze Źródeł Lądowych) mają bezpośredni wpływ na realizację i funkcjonowanie rynku wewnętrznego; dlatego konieczne jest zbliżenie przepisów Państw Członkowskich w tej dziedzinie oraz zmiana załącznika I do dyrektywy Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych(4), uwzględniając oceny ryzyka dokonane przez Wspólnotę i odpowiednie dowody naukowe na poparcie decyzji PARCOM 95/1.
(2) Krótkołańcuchowe chlorowane parafiny (SCCPs) uznane są za niebezpieczne dla środowiska naturalnego z powodu swojej toksyczności dla organizmów wodnych i mogą powodować długotrwałe niekorzystne skutki dla środowiska wodnego.
(3) W ramach rozporządzenia Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje(5) Komisja przyjęła zalecenie dotyczące szczególnych metod ograniczenia stosowania krótkołańcuchowych chlorowanych parafin (SCCPs), w szczególności w cieczach stosowanych w obróbce metali i w produktach do wykańczania skór w celu ochrony środowiska wodnego.
(4) Pozostałe zastosowania chlorowanych parafin należy zbadać w świetle odpowiedniej wiedzy naukowej, w szczególności w odniesieniu do emisji substancji zawierających chlorowane parafiny. Komisja powinna zaproponować odpowiednie sposoby ograniczenia ich stosowania.
(5) Dnia 27 listopada 1998 r. Komitet Naukowy ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (CSTEE) przedstawił swoją opinię na temat ryzyka związanego ze stosowaniem krótkołańcuchowych chlorowanych parafin (SCCPs), zgodnie z zaleceniem Komisji.
(6) Niniejsza dyrektywa obowiązuje bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego w sprawie ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy, w szczególności dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy(6) oraz dyrektywy Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(7),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 czerwca 2002 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
J. MATAS I PALOU |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 337 E z 28.11.2000, str. 138 oraz Dz.U. C 213 E z 31.7.2001, str. 296.
(2) Dz.U. C 116 z 20.4.2001, str. 27.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 1 lutego 2001 r. (Dz.U. C 267 z 21.9.2001, str. 41), wspólne stanowisko Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. (Dz.U. C 301 z 26.10.2001, str. 39) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 listopada 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 maja 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 21 maja 2002 r.
(4) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 99/77/WE (Dz.U. L 207 z 6.8.1999, str. 18).
(5) Dz.U. L 84 z 5.4.1993, str. 1.
(6) Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1.
(7) Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 11.