Wspólne stanowisko 2002/400/WPZiB dotyczące przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez Państwa Członkowskie Unii Europejskiej

WSPÓLNE STANOWISKO RADY
z dnia 21 maja 2002 r.
dotyczące przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez Państwa Członkowskie Unii Europejskiej

(2002/400/WPZiB)

(Dz.U.UE L z dnia 28 maja 2002 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pokojowa ewakuacja Kościoła Narodzenia Pańskiego w Betlejem zgodnie z warunkami ustaleń między władzami palestyńskimi a rządem Izraela osiągniętych dnia 5 maja 2002 r. oraz zgodnie z warunkami uzgodnień towarzyszących lub jednostronnych zobowiązań przyjętych przez strony tych ustaleń, stanowi ważny krok na rzecz złagodzenia kryzysowej sytuacji w regionie i przywrócenia dialogu między stronami.

(2) Ustalenia osiągnięte między władzami palestyńskimi a rządem Izraela zakładają, że 13 osób spośród grupy Palestyńczyków ewakuowanych z Kościoła Narodzenia Pańskiego wyraziło zgodę, by przewieziono je za granicę, oraz że rząd Izraela, władze palestyńskie i inne zainteresowane strony wyraziły zgodę na przekazanie za granicę tych 13 Palestyńczyków, z których 12 przyjmą Państwa Członkowskie, a z których jeden pozostanie w Republice Cypryjskiej.

(3) Unia Europejska zobowiązuje się do dołożenia wszelkich starań, pragnąc przyczynić się do ustanowienia trwałego pokoju i przyjaznych stosunków między narodami izraelskim i palestyńskim, zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych. W celu wniesienia wkładu w ten proces oraz w świetle zgody, wyrażonej przez rząd Izraela władze palestyńskie i inne zainteresowane strony na przekazanie za granicę wspomnianych Palestyńczyków, kilka Państw Członkowskich zgłosiło swoją gotowość przyjęcia, na zasadach pobytu tymczasowego i wyłącznie ze względów humanitarnych, jednego lub więcej z tych Palestyńczyków, którzy wyrazili zgodę na przewiezienie ich na terytoria tych państw.

(4) Pomimo że decyzje o udzieleniu zezwolenia wszystkim tym osobom na wjazd i pobyt na terytorium Państw Członkowskich ze względów humanitarnych leżą w zakresie kompetencji każdego przyjmującego Państwa Członkowskiego i nie stanowią prawa tych osób do swobodnego przemieszczania się na terytorium Państw Członkowskich, istotne jest przyjęcie wspólnego stanowiska na szczeblu Unii Europejskiej w sprawie niektórych aspektów związanych z takimi decyzjami.

(5) W szczególności pożądane jest zapewnienie tym osobom porównywalnego traktowania w każdym z przyjmujących Państw Członkowskich w odniesieniu do takich spraw, jak okres ważności ich zezwolenia na pobyt, ochrona ich bezpieczeństwa oraz bezpieczeństwa innych osób oraz zapewnienie wymiany informacji między zainteresowanymi Państwami Członkowskimi w tym celu.

(6) Wykonując swoje obowiązki w odniesieniu do utrzymania porządku publicznego na swoim terytorium i ochrony własnego bezpieczeństwa wewnętrznego, przyjmujące Państwa Członkowskie wezmą pod uwagę względy porządku publicznego i bezpieczeństwa innych Państw Członkowskich. Przyjmujące Państwa Członkowskie zgodnie wyrażają gotowość ponownego przyjęcia każdego z Palestyńczyków, których przyjęli, a którzy nielegalnie przedostali się na terytorium innego Państwa Członkowskiego albo którzy z innych powodów nie mają zezwolenia na przebywanie w innym Państwie Członkowskim.

(7) Pożądane jest dokonanie oceny na szczeblu Unii Europejskiej, po upływie rozsądnego czasu, sposobu, w jaki w praktyce odbyło się przyjęcie 12 Palestyńczyków przez zainteresowane Państwa Członkowskie, a także wszelkich zagadnień, które mogły wyniknąć w trakcie stosowania niniejszego instrumentu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE STANOWISKO:

Artykuł  1 1

Niniejsze wspólne stanowisko dotyczy 13 Palestyńczyków należących do grupy Palestyńczyków, w odniesieniu do których dnia 5 maja 2002 r. sporządzono Protokół ustaleń między władzami palestyńskimi a rządem Izraela dotyczący pokojowej ewakuacji Kościoła Narodzenia Pańskiego w Betlejem i którzy wyrazili zgodę na czasowe przewiezienie ich do państw członkowskich Unii Europejskiej i przyjęcie ich przez państwa członkowskie.

Artykuł  2 2

13 Palestyńczyków określonych w art. 1 zostanie przyjętych, na zasadach pobytu tymczasowego i wyłącznie ze względów humanitarnych, przez następujące państwa członkowskie: Belgię, Grecję, Hiszpanię, Irlandię, Włochy i Portugalię.

Artykuł  3 3

Każde z Państw Członkowskich określonych w art. 2 przyznaje przyjętym przez siebie Palestyńczykom krajowe zezwolenie na wjazd na swoje terytorium i pobyt przez okres nie dłuższy niż 30 miesięcy. 4

Zezwolenie jest ważne na terytorium zainteresowanego Państwa Członkowskiego, które podejmuje właściwe środki w tym zakresie. Wydanie tego zezwolenia może podlegać szczególnym warunkom, które zainteresowani Palestyńczycy akceptują przed przyjazdem.

Artykuł  4

Każde Państwo Członkowskie określone w art. 2 podejmuje właściwe środki, w granicach swojego systemu prawnego, do ochrony osobistego bezpieczeństwa przyjętych Palestyńczyków oraz pozwalające zapobiec zakłóceniu przez nich porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego Państw Członkowskich.

Artykuł  5

W uzupełnieniu zobowiązań Państw Członkowskich wynikających z obowiązujących przepisów prawa wspólnotowego oraz aktów przyjętych na mocy tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej Państwa Członkowskie wymieniają między sobą takie informacje, jakie mogą być istotne do celów właściwego stosowania środków przyjętych na mocy niniejszego wspólnego stanowiska, włączając takie informacje, jakie mogą być niezbędne do ustalenia tożsamości osób określonych w art. 1.

Artykuł  6

Kwestie takie, jak te związane z zakwaterowaniem, warunkami życia, stosunkami z członkami rodziny, dostępem do zatrudnienia lub kształcenia zawodowego, są regulowane przez prawo krajowe każdego przyjmującego Państwa Członkowskiego. Jednakże Państwa Członkowskie określone w art. 2 udostępniają sobie wzajemnie oraz, na wniosek, innym Państwom Członkowskim istotne informacje w tych kwestiach, wspierając w miarę możliwości porównywalne traktowanie.

Artykuł  7

W przypadku gdy państwo trzecie wystąpi z wnioskiem o ekstradycję przyjętego przez Państwo Członkowskie Palestyńczyka do Państwa Członkowskiego określonego w art. 2, dane Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadomi o tym pozostałe Państwa Członkowskie. Przed zajęciem stanowiska w sprawie odpowiedzi na taki wniosek o ekstradycję zgodnie z krajową praktyka prawną dane Państwo Członkowskie zasięgnie opinii innych Państw Członkowskich, w ramach Rady, w celu zbadania sytuacji i sprawdzenia, czy Państwa Członkowskie mogą ustalić wspólne postępowanie w tej sprawie.

Artykuł  8 5

Rada dokonuje przeglądu stosowania niniejszego wspólnego stanowiska i dokonuje oceny jego stosowania w ciągu 29 miesięcy od dnia jego przyjęcia lub we wcześniejszym terminie na wniosek któregokolwiek z jej członków.

Artykuł  9

Niniejsze wspólne stanowisko staje się skuteczne od dnia jego przyjęcia.

Artykuł  10

Niniejsze wspólne stanowisko zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 maja 2002 r.
W imieniu Rady
J. PIQUÉ I CAMPS
Przewodniczący
1 Art. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/882 z dnia 18 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.155.8) zmieniającej nin. wspólne stanowisko z dniem 18 czerwca 2018 r.
2 Art. 2 zmieniony przez art. 2 pkt 2 decyzji nr (WPZiB) 2018/882 z dnia 18 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.155.8) zmieniającej nin. wspólne stanowisko z dniem 18 czerwca 2018 r.
3 Art. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 wspólnego stanowiska nr 2003/366/WPZiB z dnia 19 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.124.51) zmieniającego nin. wspólne stanowisko z dniem 19 maja 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 wspólnego stanowiska nr 2004/493/WPZiB z dnia 17 maja 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.181.24) zmieniającego nin. wspólne stanowisko z dniem 17 maja 2004 r.

4 Z dniem 2 listopada 2004 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o 12 miesięcy, zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2004/748/WPZiB z dnia 2 listopada 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.329.20).

Z dniem 14 listopada 2005 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy, zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2005/793/WPZiB z dnia 14 listopada 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.299.80).

Z dniem 7 listopada 2006 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy, zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2006/755/WPZiB z dnia 7 listopada 2006 r (Dz.U.UE.L.06.308.18).

Z dniem 30 października 2007 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy, zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2007/705/WPZiB z dnia 30 października 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.285.54).

Z dniem 27 października 2008 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy, zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2008/822/WPZiB z dnia 27 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.285.21).

Z dniem 27 października 2009 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy zgodnie z art. 1 wspólnego stanowiska nr 2009/787/WPZiB z dnia 27 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.281.6).

Z dniem 17 listopada 2010 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr 2010/694/WPZiB z dnia 17 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.303.13).

Z dniem 16 grudnia 2011 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr 2011/845/WPZiB z dnia 16 grudnia 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.335.78).

Z dniem 31 stycznia 2013 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 12 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr 2013/71/WPZiB z dnia 31 stycznia 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.32.19).

Z dniem 31 stycznia 2014 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 24 miesiące zgodnie z art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2015/363 z dnia 5 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.15.62.24).

Z dniem 31 stycznia 2016 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 24 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2016/608 z dnia 18 kwietnia 2016 r. (Dz.U.UE.L.16.104.18).

Z dniem 18 czerwca 2018 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 24 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2018/882 z dnia 18 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.155.8).

Z dniem 31 stycznia 2020 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 24 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2020/610 z dnia 4 maja 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.142.5).

Z dniem 31 stycznia 2022 r. termin określony w art. 3 nin. wspólnego stanowiska został przedłużony o kolejnych 24 miesięcy zgodnie z art. 1 decyzji nr (WPZiB) 2022/1508 z dnia 9 września 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.235.34).

5 Art. 8:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 wspólnego stanowiska nr 2003/366/WPZiB z dnia 19 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.124.51) zmieniającego nin. wspólne stanowisko z dniem 19 maja 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 wspólnego stanowiska nr 2004/493/WPZiB z dnia 17 maja 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.181.24) zmieniającego nin. wspólne stanowisko z dniem 17 maja 2004 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2002.138.33

Rodzaj: Wspólne stanowisko
Tytuł: Wspólne stanowisko 2002/400/WPZiB dotyczące przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez Państwa Członkowskie Unii Europejskiej
Data aktu: 21/05/2002
Data ogłoszenia: 28/05/2002
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 21/05/2002