Decyzja 2001/405/WE ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowych oznakowań ekologicznych dla produktów z bibuły

DECYZJA KOMISJI

z dnia 4 maja 2001 r.

ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowych oznakowań ekologicznych dla produktów z bibuły

(notyfikowana jako dokument nr C(2001) 1175)

(2001/405/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 29 maja 2001 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zmienionego systemu przyznawania wspólnotowych oznakowań ekologicznych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 3, 4 i 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 przewiduje, że oznakowania ekologiczne mogą być przyznane dla produktów posiadających właściwości, które pozwalają im znacząco przyczyniać się do poprawy kluczowych aspektów środowiskowych.

(2) Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 przewiduje, że kryteria szczególne dotyczące oznakowań ekologicznych ustanawiane są dla danych kategorii produktów.

(3) Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 przewiduje, że przegląd kryteriów dotyczących oznakowań ekologicznych oraz wymogów związanych z oceną i weryfikacją tych kryteriów odbędzie się w odpowiednim terminie przed upływem okresu ważności kryteriów wyszczególnionych dla każdej kategorii produktów, którego wynikiem będzie wniosek o ich przedłużenie, wycofanie lub zmianę.

(4) Decyzją 98/94/WE⁽²⁾ Komisja ustaliła kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowych oznakowań ekologicznych dla produktów z bibuły, których ważność, zgodnie z art. 3 wspomnianej decyzji, zmienionej decyzją 2000/413/WE⁽³⁾, wygasa w dniu 31 grudnia 2001 r.

(5) Należy zmienić definicję kategorii produktów i kryteria ekologiczne, ustanowione decyzją 98/94/WE, w celu odzwierciedlenia rozwoju na rynku.

(6) Należy przyjąć nową decyzję Komisji ustanawiającą dla tej kategorii produktów szczególne kryteria ekologiczne, które będą ważne przez okres pięciu lat.

(7) Właściwe jest, aby przez ograniczony okres czasu nieprzekraczający 12 miesięcy, ważne były równolegle zarówno nowe kryteria ustanowione niniejszą decyzją, jak i kryteria ustanowione poprzednio decyzją 98/94/WE, aby przedsiębiorstwom, którym przyznano oznakowania ekologiczne dla ich produktów przed przyjęciem niniejszej nowej decyzji pozostawić wystarczającą ilość czasu na dostosowanie tych produktów w sposób umożliwiający spełnianie nowych kryteriów.

(8) Środki ustalone w niniejszej decyzji zostały opracowane i przyjęte zgodnie z procedurami ustalania kryteriów dla oznakowań ekologicznych, jak ustanowiono w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000.

(9) Środki wymienione w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na podstawie art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Kategoria produktów "produkty z bibuły" (zwana dalej "kategorią produktów") oznacza:

Arkusze lub zwoje bibuły przeznaczonej do celów higieny osobistej, wchłaniania cieczy i/lub czyszczenia zabrudzonych powierzchni. Produkt z bibuły składa się zazwyczaj z jednej lub kilku warstw papieru krepowanego lub tłoczonego. Zawartość włókien w produkcie musi wynosić co najmniej 90 %. Ta kategoria produktów nie obejmuje produktów z bibuły laminowanej i chusteczek odświeżających.

Artykuł  2

Skutki dla środowiska w zakresie kategorii produktów określonej w art. 1 oceniane są przez odniesienie do kryteriów ekologicznych wymienionych w Załączniku.

Artykuł  3 ¹

Kryteria ekologiczne dla grupy produktów "produkty z bibuły" oraz związane z nimi wymagania dotyczące oceny i weryfikacji są ważne do dnia 4 stycznia 2010 r.

Artykuł  4

Do celów zarządzania numer kodu tej kategorii produktów to "004".

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 maja 2001 r.

	W imieniu Komisji
	Margot WALLSTRÖM
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 237 z 21.9.2000, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 19 z 24.1.1998, str. 77.

⁽³⁾ Dz.U. L 155 z 28.6.2000, str. 63.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

W celu zakwalifikowania do przyznania oznaczenia ekologicznego produkt określony zgodnie z art. 1 musi spełniać kryteria zawarte w niniejszym Załączniku, wraz z próbami przeprowadzanymi do celów wniosku, zgodnie z kryteriami i dodatkiem technicznym. Gdzie właściwe, mogą być stosowane inne metody prób, jeżeli zostaną one uznane za równoważne przez właściwy organ rozpatrujący wniosek (na przykład, jeżeli równowartość zostaje stwierdzona przy wartości 95 % na krzywej odwzorowania). Jeżeli nie wspomina się o żadnych próbach lub o tym, że próby te mają zostać poddane weryfikacji lub monitorowaniu, właściwe organy powinny się opierać, w zależności od przypadku, na oświadczeniach i dokumentacji dostarczonych przez wnioskodawcę i/lub na wynikach niezależnych weryfikacji.

Przy ocenie wniosków i badaniu zgodności z kryteriami zawartymi w niniejszym załączniku właściwym organom zaleca się uwzględnienie stosowania uznanych systemów zarządzania środowiskiem, takich jak EMAS lub ISO 14001 (uwaga: stosowanie tych systemów zarządzania nie jest wymagane.)

Kryteria te mają na celu wspieranie w szczególności:

– ograniczania zrzucania do wód substancji toksycznych lub innych zanieczyszczeń,

– ograniczania szkód wyrządzanych w środowisku naturalnym lub zagrożeń związanych z przetwarzaniem i zużyciem energii (globalne ocieplenie, zakwaszenie, wyczerpywanie się zasobów nieodnawialnych) przez ograniczenie zużycia energii i związanych z nim emisji do powietrza,

– uznania potrzeby stosowania zasad dobrego zarządzania w celu ochrony lasów,

– ograniczania zagrożeń dla zdrowia człowieka, szkód wyrządzanych w środowisku naturalnym lub zagrożeń związanych ze stosowaniem niebezpiecznych substancji chemicznych,

– zmniejszania ilości odpadów i ich efektywnego wykorzystywania.

Kryteria zostały ustalone na poziomach wspierających przyznawanie oznaczeń ekologicznych dla produktów z bibuły wytwarzanych z niewielkim wpływem na środowisko naturalne.

KRYTERIA EKOLOGICZNE

1. EMISJE DO WODY I POWIETRZA

i) Wydajność dotycząca parametrów ChZT, AOX, CO_{2, kopalny} i SO₂ wyrażana jest w punktach obciążenia w stosunku do wartości odniesienia (zwanej "współczynnikiem", dla każdego parametru).

Całkowitą emisję do wody i powietrza, związaną z wytwarzaniem produktu oblicza się jako sumę emisji z etapów produkcji masy papierniczej i bibuły.

Tabela 1

Współczynniki i progi dla parametrów emisji

	Współczynniki, (C), kg/TSP(1)	Progi (H), kg/TSP(1)
1. Związki organiczne w wodzie, ChZT	C1 = 15	H1 = 40
2. Związki chloroorganiczne, AOX	C2 = 0,2	H2 = 0,5
3. Dwutlenek węgla, CO2, kopalny	C3 = 1 500	H3 = 3.750
4. Tlenki siarki, S	C4 = 1,0	H4 = 2,5
(1) TSP = tona suszona na powietrzu.

ii) Punkty obciążenia L oblicza się według wzoru 1. Rzeczywistą emisję dla każdego parametru należy podzielić przez współczynnik dla tego parametru.

Li = (emisja parametru i)/Ci (wzór 1)

iii) "Łączną sumę punktów obciążenia", P, oblicza się ze wzoru 2 przez dodanie punktów obciążenia dla każdego parametru.

P = L1 + L2 + L3 + L4 (wzór 2)

iv) Jeżeli dla danego produktu jedna z emisji parametrów ChZT, AOX, CO_{2, kopalny} i SO₂ przekracza wartości oznaczone jako "progowe" w tabeli 1, produkt ten nie może uzyskać oznaczenia ekologicznego.

v) Aby uzyskać oznaczenie ekologiczne, łączna suma punktów obciążenia (P) dla produktu nie może przekroczyć czterech punktów.

Ilość AOX (wyrażona w Cl) zrzucana z każdego zakładu produkującego masę papierniczą nie może przekraczać 0,50 kg na jedną tonę masy papierniczej wysuszonej na powietrzu.

Jeżeli do produktu końcowego dodaje się ozdoby, przy obliczaniu punktów obciążenia należy uwzględnić emisje związane z ich produkcją, odbywającą się na terenie zakładu lub poza nim.

Należy wskazać dane dotyczące zużycia wody na jedną tonę masy papierniczej i papieru powstających w procesie produkcji masy papierniczej i bibuły (uwaga: dane te są konieczne dla oceny obliczeń dotyczących przepływu i stężeń ścieków).

Związki siarki: nie jest konieczne uwzględnianie emisji związanych z produkcją energii elektrycznej.

Dwutlenek węgla: ze źródeł kopalnych na tonę wyprodukowanego papieru, w tym emisje powstające przy produkcji energii elektrycznej (na terenie zakładu lub poza nim).

2. ZUŻYCIE ENERGII

Całkowite zużycie energii elektrycznej dla produktów z bibuły (obliczane jest jako suma energii elektrycznej na poszczególnych etapach produkcji masy papierniczej i bibuły i nie może przekraczać:

– 11 G dżuli (3.000 kWh) energii elektrycznej na tonę wyprodukowanego papieru.

Wnioskodawca oblicza całość energii elektrycznej zużytej podczas produkcji masy papierniczej i bibuły, w tym energię elektryczną zużytą przy odbarwianiu makulatury przeznaczonej do produkcji papieru.

Energia elektryczna oznacza energię elektryczną netto pobraną z sieci rozprowadzającej oraz wewnętrznie wytwarzaną energię elektryczną mierzoną jak energia elektryczna. Nie jest konieczne uwzględnienie energii elektrycznej zużytej do oczyszczania ścieków i powietrza.

3. WŁÓKNA - ZRÓWNOWAŻONA GOSPODARKA LEŚNA

Można wyróżnić włókna drzewne, włókna odzyskane w wyniku recyklingu⁽¹⁾ lub pochodzące z materiału innego niż drewno.

W przypadku włókien drzewnych z drzew wycinanych w lasach podmioty odpowiedzialne za zarządzanie zasobami, z których pochodzą włókna, powinny stosować zasady i środki mające na celu zapewnienie zrównoważonej gospodarki leśnej. Podmioty te i/lub producenci masy papierniczej przedstawiają w tej sprawie deklarację, kartę, kodeks postępowania, świadectwo lub oświadczenie.

W Europie zasady i środki określone powyżej powinny odpowiadać zasadom i środkom zawartym w ogólnoeuropejskich wytycznych dla szczebla operacyjnego w sprawie zrównoważonej gospodarki leśnej, przyjętych podczas ministerialnej konferencji w sprawie ochrony lasów w Europie (w dniach 2-4 czerwca 1998 r.). Poza Europą powinny one odpowiadać Zasadom Leśnym UNCED (Rio de Janeiro, czerwiec 1992 r.) oraz, gdy właściwe, kryteriom lub wytycznym dotyczącym zrównoważonej gospodarki leśnej przyjętym w ramach odpowiednich inicjatyw międzynarodowych i regionalnych, (ITTO, proces montrealski i proces Tarapoto, Inicjatywa UNEP/FAO na rzecz suchych stref Afryki).

4. NIEBEZPIECZNE SUBSTANCJE CHEMICZNE

Bielenie: Chlor nie powinien być stosowany jako środek wybielający. Wymóg ten nie dotyczy chloru związanego z produkcją i stosowaniem dwutlenku chloru. (Uwaga: pomimo iż wymóg ten odnosi się również do bielenia włókien odzyskanych w wyniku recyklingu, dopuszcza się, żeby włókna te mogły być bielone przy użyciu chloru w poprzednim cyklu użycia produktu.)

Odbarwianie: Do substancji chemicznych używanych do odbarwiania nie należy dodawać alkilofenoletoksylatów lub innych pochodnych alkilofenoli. Pochodne alkilofenoli określa się jako substancje powstałe w wyniku rozpadu alkilofenoli.

Środki podnoszące odporność na wilgoć: Środki podnoszące odporność na wilgoć nie mogą zawierać więcej niż 1,0 % tych substancji chloroorganicznych, w stosunku do masy suchej, którym przypisuje się lub którym można przypisywać jedno z oznaczeń ryzyka R45 (może powodować raka), R46 (może powodować dziedziczne zmiany genetyczne), R5O/53 (bardzo toksyczny dla organizmów żyjących w wodzie, może powodować długotrwałe negatywne skutki w środowisku wodnym), R60 (może zmniejszyć płodność) lub R61 (może powodować uszkodzenie płodu), których definicje znajdują się w dyrektywie Rady 67/548/EWG⁽²⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą Komisji 2000/33/WE⁽³⁾. Przykładem takich substancji chloroorganicznych są: epichlorohydryna (ECH), 1,3-dichloro-2-propanol (DCP) i 3-monochloro-1,2-propanediol (MCPD).

5. GOSPODARKA ODPADAMI

Wszyscy producenci masy papierniczej, papieru i produktów z bibuły powinni posiadać system gospodarowania odpadami⁽⁴⁾ oraz pozostałościami pochodzącymi z zakładów produkcyjnych. System powinien być udokumentowany lub wyjaśniony we wniosku i powinien obejmować przynajmniej następujące elementy:

– procedury segregowania i wykorzystywania tych materiałów ze strumienia odpadów, które można poddać procesowi recyklingu,

– procedury odzyskiwania materiałów do innych celów, takich jak spalanie w celu wytworzenia pary technologicznej lub wykorzystanie w rolnictwie,

– procedury obróbki odpadów niebezpiecznych⁽⁴⁾.

6. BEZPIECZEŃSTWO PRODUKTU

Produkty wytwarzane z włókien odzyskanych w wyniku recyklingu lub mieszanin włókien odzyskanych w wyniku recyklingu i włókien pierwotnych powinny spełniać następujące wymogi w zakresie higieny:

Bibuła nie może zawierać więcej niż:

Formaldehyd: 1 mg/dm² zgodnie z metodą badania EPA 8315 A

Glioksal: 1,5 mg/dm² zgodnie z metodą badania EPA 8315 A

PCB: 2 mg/kg zgodnie z metodą badania EPA 8270

Wszystkie produkty z bibuły powinny spełniać następujące wymogi:

Środki zapobiegające procesom gnilnym i środki przeciwbakteryjne:	nie występuje zahamowanie rozwoju drobnoustrojów zgodnie z metodą badania EN 1104
Barwniki i wybielacze optyczne:	nie występuje przesączanie zgodnie z metodą badania EN 646/648 (wymagany poziom 4)
Barwniki i tusze:	barwniki i tusze stosowane przy produkcji bibuły nie powinny zawierać żadnych związków azowych, z których może wyodrębnić się któryś z aminów wymienionych w tabeli 3 znajdującej się w dodatku technicznym.

ZDATNOŚĆ UŻYTKOWA

Produkt powinien być zdatny do użytku.

INFORMACJA DLA KONSUMENTA

W polu 2 oznaczenia ekologicznego powinna znajdować się następująca treść:

– niski poziom zanieczyszczenia wody,

– niski poziom zanieczyszczenia powietrza,

– niski poziom emisji gazów cieplarnianych i niewielkie zużycie energii elektrycznej.

Dodatkowo, obok oznaczenia ekologicznego producent może również zamieścić informację o minimalnej procentowej zawartości włókien odzyskanych w wyniku recyklingu.

Dodatek techniczny: definicje, wymogi dotyczące prób i dokumentacja

Parametry wszystkich emisji

Pomiary lub bilanse masy dotyczą 12-miesięcznego okresu produkcji. W przypadku nowego lub przebudowanego zakładu produkcyjnego pomiary powinny być wykonywane przez okres co najmniej 45 kolejnych dni regularnej pracy zakładu. Pomiary powinny być reprezentatywne dla rozpatrywanego okresu.

Jeżeli produkt produkowany jest z masy papierniczej różnej jakości, wartości emisji powstających przy produkcji masy papierniczej należy obliczać jako średnie ważone wszystkich wykorzystanych mas papierniczych. Całkowitą emisję należy obliczać przez dodanie emisji z produkcji masy papierniczej do emisji powstających przy produkcji bibuły.

Pomiary powinny przeprowadzać zatwierdzone laboratoria lub niezależne instytuty badawcze spełniające wymogi normy EN 45001.

Laboratorium producenta masy papierniczej może jednak zostać zatwierdzone do prowadzenia analiz zrzutów, jeżeli spełnia jeden z następujących warunków:

– właściwe organy wykonawcze akceptują pobieranie próbek i pomiary przeprowadzane w tym laboratorium, lub

– producent posiada system jakości obejmujący nadzór nad pobieraniem i analizowaniem próbek zgodny z ISO 9001 lub ISO 9002, lub

– jest urzędowo zatwierdzonym laboratorium stosującym GLP (rzetelną praktykę laboratoryjną).

Pomiary emisji do wody należy przeprowadzać na niefiltrowanych i niepoddanych dekantacji próbkach albo po oczyszczaniu na terenie zakładu albo w momencie zrzutu do publicznych kanałów ściekowych, przed oczyszczaniem w oczyszczalni publicznej. W tym ostatnim przypadku wartość mierzona przed skierowaniem do publicznej oczyszczalni należy pomniejszyć o wskaźnik odpowiadający przeciętnej redukcji uzyskiwanej przez oczyszczalnię. Poziomy emisji mierzone w wodzie wprowadzanej do zakładu można odjąć od emisji powstających w procesie produkcji i obecnych w wodzie przy opuszczaniu zakładu.

ChZT należy mierzyć zgodnie z ISO 6060, wydanie drugie 1989 r.

AOX należy mierzyć zgodnie z ISO 9562.

Inne metody pobierania próbek mogą być dopuszczalne, jeżeli ich równoważność potwierdzi właściwy organ rozpatrujący wniosek (na przykład, jeżeli równowartość zostaje stwierdzona przy wartości 95 % na krzywej odwzorowania).

Pomiarów AOX należy dokonywać w procesach produkcji, w których do wybielania masy papierniczej używane są związki chloru. Oznacza to, że wykonywanie pomiaru AOX nie jest konieczne:

– w ścieku z niezintegrowanej produkcji papieru, lub

– w ściekach pochodzących z produkcji masy papierniczej niebielonej, lub

– jeśli bielenie dokonywane jest przy pomocy środków niezawierających chloru.

Tlenki siarki

Wnioskodawca dostarcza bilans emisji związków siarki do powietrza. Bilans ten powinien obejmować wszystkie emisje, które zachodzą podczas produkcji masy papierniczej i papieru, z wyjątkiem emisji związanych z produkcją energii elektrycznej. Pomiary powinny obejmować kotły używane do odzysku, piece do wypalania wapna, kotły parowe oraz, ewentualnie, piece do spalania silnie pachnących gazów. Należy uwzględnić emisje rozproszone.

Dwutlenek węgla

Wnioskodawca powinien przedstawić bilans emisji dwutlenku węgla do powietrza. Bilans ten powinien obejmować wszystkie źródła paliw nieodnawialnych podczas produkcji masy papierniczej i papieru, w tym emisje z sieci elektrycznej. Przy obliczaniu emisji CO_{2, kopalny} z paliw należy zastosować współczynniki emisji z tabeli 2.

Tabela 2

Równoważniki CO_{2, kopalny} z paliw nieodnawialnych

Paliwo	Emisja CO2, kopalnego	Jednostka
Węgiel	95	g CO2, kopalny/MJ
Ropa naftowa	73	g CO2, kopalny/MJ
Olej napędowy 1	74	g CO2, kopalny/MJ
Olej napędowy 2-5	77	g CO2, kopalny//MJ
Benzyna	69	g CO2, kopalny/MJ
Gaz ziemny	56	g CO2, kopalny//MJ
Energia elektryczna z sieci(1)	400	g CO2, kopalny//MJ
(1) Średnia europejska.

W przypadku energii elektrycznej pochodzącej z sieci wartość podaną w tabeli należy stosować dla wszystkich zakładów na obszarze Unii Europejskiej. Dla zakładów znajdujących się poza obszarem Unii Europejskiej wnioskodawca może przedłożyć dokumentację wskazującą średnią wartość dla swojego dostawcy lub dostawców energii elektrycznej i stosować tę średnią wartość zamiast wartości podanej w tabeli.

Gospodarka leśna: patrz kryterium 3.

Niebezpieczne związki chemiczne

Wnioskodawca powinien przedłożyć oświadczenie od każdego dostawcy masy papierniczej, że do bielenia masy papierniczej nie stosowano chloru.

Wnioskodawca powinien przedłożyć oświadczenie od każdego dostawcy masy papierniczej, że w procesie odbarwiania nie stosowano etoksylatów alkilofenolu ani innych pochodnych alkilofenolu.

Wnioskodawca powinien przedłożyć wykaz produktów wykorzystanych przy produkcji papieru w celu zwiększenia odporności produktu końcowego na wilgoć. Lista powinna zawierać nazwę produktu, zakres stosowania oraz nazwisko, adres i numer telefonu dostawcy. Ponadto oprócz wykazu wnioskodawca winien przedstawić oświadczenie dotyczące zawartości substancji chloroorganicznych, takich jak epichlorohydryna (ECH), 1,3-dichloro-2-propanol (DCP) i 3-monochloro-1,2-propanediol (MCPD), które zaliczane są do niebezpiecznych dla środowiska lub zdrowia, zgodnie z dyrektywą Rady 67/548/EWG.

Gospodarka odpadami: patrz kryterium 5.

Bezpieczeństwo produktu

Producent produktów z bibuły powinien dostarczyć dokument zawierający wyniki badań na produkcie gotowym w zakresie obecności w nim formaldehydu, glioksalu, PCB, środków zapobiegających procesom gnilnym, środków przeciwbakteryjnych, barwników i optycznych wybielaczy.

Tabela 3

Aminy wymienione w kryterium 6

Aminy	nr CAS
4-aminoazobenzen	60-09-3
o-anizydyna	90-04-0
4-aminodifenyl	92-67-1
benzydyna	92-87-5
4-chloro-o-toluidyna	95-69-2
2-naftyloamina	91-59-8
o-amino-azotoluen	97-56-3
2-amino-4-nitrotoluen	99-55-8
p-chloroanilina	106-47-8
2,4-diaminoanizol	615-05-4
4,4'-diaminodifenylometan	101-77-9
3,3'-dichlorobenzydyna	91-94-1
3,3'-dimetoksybenzydyna	119-90-4
3,3'-dimetylobenzydyna	119-93-7
3,3'-dimetylo-4,4'-diaminodifenylometan	838-88-0
p-krezydyna	120-71-8
4,4'-metylen-bis-(2-chloranilina)	101-14-4
4,4'-oksydodianilina	101-80-4
4,4'-tiodianilina	139-65-1
o-toluidyna	95-53-4
2,4-diaminotoluen	95-80-7
2,4,5-trimetylanilina	137-17-7
2,4-ksylidina	95-68-1
4,6-ksylidina	87-62-7

Zdatność użytkowa

Wnioskodawca powinien przedstawić dowód na to, że produkt jest zdatny do użytku. Dowód ten może zawierać wyniki badań przeprowadzonych zgodnie z ISO lub CEN, ale również może obejmować krajowe lub wewnętrzne procedury badań. Szczegóły dotyczące tych procedur dostarcza się razem z wnioskiem.

______

⁽¹⁾ Włókna odzyskane w wyniku recyklingu określa się jako włókna otrzymywane z wyrobów papierniczych po ich wykorzystaniu lub z makulatury pochodzących z różnych etapów przetwarzania, zgodnie z klasami określonymi w "European list of standard grades of recovered paper and board" (CEPI, luty 1999 r.). Zgodnie z definicją do włókien odzyskanych w wyniku recyklingu nie zalicza się odpadków z wytwórni papieru.

⁽²⁾ Dz.U. L 196 z 16.8.1967, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 136 z 8.6.2000, str. 90.

⁽⁴⁾ Określone przez organy wykonawcze właściwe w sprawach przedmiotowych zakładów produkcji masy papierniczej i papieru.

1 Art. 3:

- zmieniony przez art. 2 decyzji nr 2005/384/WE z dnia 12 maja 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.127.20) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2007/207/WE z dnia 29 marca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.92.16) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2008/277/WE z dnia 26 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.87.14) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2008/962/WE z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.340.115) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2001.142.10
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2001/405/WE ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowych oznakowań ekologicznych dla produktów z bibuły
• Data aktu: 04/05/2001
• Data ogłoszenia: 29/05/2001
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/01/1970