(notyfikowana jako dokument nr C (2000) 2532)(Tekst mający znaczenia dla EOG)
(2000/571/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 23 września 2000 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych produktów wprowadzanych na obszar Wspólnoty z państw trzecich(1), w szczególności jej art. 12 ust. 12 i art. 13 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 97/78/WE ustala wymagania odnoszące się do kontroli produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Wspólnoty w punkcie kontroli granicznej, mając na celu ochronę zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego.
(2) Przesyłki produktów zgłoszonych w celu wprowadzenia do wolnych obszarów celnych, składów wolnocłowych lub składów celnych mogą zostać dopuszczone jedynie, gdy osoba odpowiedzialna za ładunek zadeklarowała uprzednio, czy produkty są ostatecznie przeznaczone do swobodnego obrotu czy też są one przeznaczone do innego ostatecznego wykorzystania.
(3) Produkty, które nie spełniają wymagań Wspólnoty, mogą zostać zgłoszone do wprowadzenia do składów w wolnych obszarach celnych, składów wolnocłowych lub składów celnych oraz do zaopatrywania środków transgranicznego transportu morskiego, a z uwagi na to, że produkty te stanowią dodatkowe ryzyko zarówno dla zdrowia zwierząt, jak i dla zdrowia publicznego we Wspólnocie, muszą one zostać poddane dodatkowym kontrolom w celu zapewnienia prawidłowego obchodzenia się z tymi produktami podczas ich transportu, składowania i dostarczania, w celu zapobieżenia wprowadzeniu tych produktów na rynek Wspólnoty.
(4) W celu kontroli i umożliwienia skutecznego śledzenia faktycznego pochodzenia przesyłek produktów niespełniających wymogów muszą zostać jasno określone zarówno szczegóły odnoszące się do stosowania różnych świadectw dopuszczonych na mocy dyrektywy 97/78/WE, jak również wymagania odnoszące się do oznakowania takich przesyłek podczas składowania w celu umożliwienia łatwej identyfikacji.
(5) Urzędowy lekarz weterynarii w punkcie kontroli granicznej wejścia musi zapewnić higienę i bezpieczeństwo produktów niespełniających wymogów, transportowanych do składów i ze składów przed zatwierdzeniem wysyłki i w przypadku przemieszczania do składów w innym Państwie Członkowskim zapewnić, że właściwy organ tego Państwa Członkowskiego zezwolił składowi przeznaczenia na przyjmowanie produktów tego rodzaju.
(6) Składy, do których produkty niespełniające wymogów są dostarczane i w których są one przechowywane, muszą znajdować się pod kontrolą właściwego organu i muszą przechowywać dane umożliwiające łatwe prześledzenie pochodzenia wszystkich produktów tego rodzaju, które przechodzą przez skład.
(7) Należy sprecyzować kontrole, jakie mają być przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii, produktów niespełniających wymagań, które zostały wprowadzone, są przechowywane lub które mają opuścić składy, jak również zakres dopuszczalnego podziału przesyłek podczas składowania.
(8) Proces powiadamiania i szczegóły świadectw, które muszą towarzyszyć przesyłkom wysłanym od podmiotów gospodarczych zaopatrujących bezpośrednio środki transgranicznego transportu morskiego, muszą zostać ustanowione w celu zapewnienia skutecznego systemu kontroli aż do miejsca dostawy.
(9) Podmioty gospodarcze zaopatrujące środki transgranicznego transportu morskiego oraz wszelkie wykorzystywane przez nie składy muszą znajdować się pod nadzorem właściwych władz.
(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) DZ.U. L 24, 30.1.1998, str. 9.
(2) DZ.U. L 9, 15.1.1993, str. 42.