(Tekst mający znaczenie dla EOG)(Dz.U.UE L z dnia 3 sierpnia 2000 r.)
KOMISJAWSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/382/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach oraz na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą 2000/42/WE(2), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą 2000/42/WE, w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(4), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2000/10/WE(5), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Nowa substancja czynna, azoksystrobina, została włączona do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG na mocy dyrektywy Komisji 98/47/WE(6) w celu stosowania wyłącznie jako fungicyd, bez określenia szczegółowych warunków mających wpływ na uprawy, wobec których można stosować środki ochrony roślin zawierające azoksystrobinę.
(2) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla azoksystrobiny we wszystkich produktach oraz na ich powierzchni, objęte dyrektywami 86/362/EWG i 90/642/EWG, zostały ustalone dyrektywą Komisji 1999/71/WE(7).
(3) Przy ustalaniu wspomnianych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dla azoksystrobiny uznano, że te poziomy powinny zostać poddane kontroli i powinny zostać zmienione po uwzględnieniu nowych informacji i danych. Dyrektywa 1999/71/WE potwierdziła, że krajowe tymczasowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów w odniesieniu do innych zbóż oraz owoców i warzyw powinny być ustalone przez Państwa Członkowskie jako część wydawanych przez nie zezwoleń na stosowanie środków ochrony roślin zawierających azoksystrobinę i powinny być notyfikowane Komisji zgodnie wymogami art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Aby to ułatwić, niektóre z poziomów ustanowionych w dyrektywie 1999/71/WE zostały ustalone w oparciu o tymczasową podstawę, umożliwiając Państwom Członkowskim udzielanie dalszych zezwoleń na nowe stosowanie oraz powiadamianie Komisji zgodnie z procedurą opisaną w wymienionym artykule. Ten artykuł zapewnia, że w przypadku istnienia wspólnotowego tymczasowego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości i gdy nowe dozwolone stosowanie prowadzi do podwyższenia poziomów, Państwo Członkowskie udzielające zezwolenia ustanawia krajowy tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG przed udzieleniem zezwolenia.
(4) W celu zapewnienia, że konsument jest odpowiednio chroniony przed narażeniem na pozostałości w produktach lub na ich powierzchni, w odniesieniu do których nie zostały udzielone zezwolenia, uważa się za właściwe, przy przyjmowaniu dyrektywy 1999/71/WE, ustalenie tymczasowego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości na niższym poziomie oznaczenia analitycznego dla takich produktów. Ustalenie na poziomie wspólnotowym takich tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pozostaje bez uszczerbku dla udzielania tymczasowych zezwoleń przez Państwa Członkowskie na stosowanie azoksystrobiny w takich produktach zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG.
(5) W celu wydania zezwolenia na środek ochrony roślin, Państwo Członkowskie musi stosować ujednolicone zasady, przewidziane w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG, przy ocenie, w szczególności, opisu sprawy zgodnego z wymogami załącznika III do dyrektywy 91/414/EWG, przedstawionego przez ubiegającego się o wydanie zezwolenia. Część A pkt 8 załącznika III do dyrektywy 91/414/EWG stawia ubiegającym się wymóg przedłożenia określonych informacji zawierających proponowane najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości razem z pełnym uzasadnieniem i oszacowaniem potencjalnego i rzeczywistego narażenia poprzez pokarm i innymi sposobami. Część B ppkt 2.4.2 i część C pkt 2.5 załącznika VI do dyrektywy 91/414/EWG przewiduje, że Państwa Członkowskie oceniają przedłożone informacje dotyczące wpływu pozostałości na zdrowie ludzi lub zwierząt oraz wpływu na środowisko oraz podejmują decyzje dotyczące wydawania zezwoleń, które zapewniają, że występujące pozostałości odzwierciedlają minimalne ilości środków ochrony roślin niezbędne do osiągnięcia odpowiedniej kontroli, zgodne z dobrą praktyką rolniczą, stosowaną w taki sposób, że pozostałości przy zbiorze plonów, uboju lub po składowaniu są zmniejszone do minimum.
(6) Zostały przewidziane nowe dane dotyczące stosowania azoksystrobiny w odniesieniu do ryżu, bananów, pomidorów i dyń z jadalną i niejadalną skórką. Te nowe dane zostały ocenione i uważa się za właściwe skorygowanie tymczasowych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości ustalonych dla tych produktów w dyrektywie 1999/71/WE.
(7) W momencie włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, techniczna i naukowa ocena azoksystrobiny została zakończona dnia 22 kwietnia 1998 r. w formie kontrolnego sprawozdania Komisji dotyczącego azoksystrobiny. W tym sprawozdaniu kontrolnym dopuszczalne spożycie dzienne (ADI) azoksystrobiny ustalone zostało na poziomie 0,1 mg/kg wagi ciała/dzień. Długotrwałe narażenie konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano azoksystrobinę, zostało ocenione zgodnie z procedurami i praktykami stosowanymi we Wspólnocie Europejskiej, przy uwzględnieniu wytycznych opublikowanych przez Światową Organizację Zdrowia(8) i zostało obliczone, że najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości ustalone w niniejszej dyrektywie nie powodują przekroczenia dopuszczalnego spożycia dziennego.
(8) Ostre skutki toksyczne wymagające ustanowienia ostrej dawki odniesienia nie wystąpiły podczas oceny i dyskusji, która poprzedzała włączenie azoksystrobiny do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.
(9) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu partnerzy handlowi we Wspólnocie byli konsultowani w zakresie poziomów ustanowionych w niniejszej dyrektywie i ich uwagi odnośnie do tych poziomów zostały uwzględnione. Możliwość ustalenia tolerancji w przywozie w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości dla określonych kombinacji pestycydów i upraw będzie zbadana przez Komisję w oparciu o dostarczone dane.
(10) Rady i zalecenia Komitetu Naukowego ds. Roślin, w szczególności dotyczące ochrony konsumentów produktów spożywczych, wobec których stosowano pestycydy, zostały wzięte pod uwagę.
(11) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 lipca 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(2) Dz.U. L 158 z 30.6.2000, str. 51.
(3) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(4) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.
(5) Dz.U. L 57 z 2.3.2000, str. 28.
(6) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 50.
(7) Dz.U. L 194 z 27.7.1999, str. 36.
(8)Wytyczne dotyczące przewidywania dawki spożycia pozostałości pestycydów (poprawione), przygotowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem ds. Pozostałości Pestycydów Komisji Kodeksu Żywnościowego, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (WHO/FSF/FOS/97.7).
