RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 118a,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/394/EWG z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (1),
uwzględniając wniosek Komisji (2), przedłożony po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Bezpieczeństwa, Higieny i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189 lit. c) Traktatu (4),
(1) Artykuł 118a Traktatu przewiduje że Rada ustanowi w drodze dyrektyw minimalne wymogi dotyczące wspierania działań w szczególności w środowisku pracy, celem zapewnienia lepszego poziomu ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
(2) Zgodnie z postanowieniami tego artykułu dyrektywy te mają na celu uniknięcie nakładania administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń w sposób, który mógłby wstrzymać tworzenie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw.
(3) Zarodki mutagenów komórkowych są substancjami, które mogą powodować stałe zmiany w ilości lub budowie materiału genetycznego komórek skutkujące zmianami cech fenotypu takiej komórki, które mogą być przekazywane powstającym z nich komórkom pochodnym.
(4) Z uwagi na mechanizm działania zarodków mutagenów komórkowych możliwe jest wywoływanie przez nie skutków rakotwórczych.
(5) Monomer chlorku winylu jest klasyfikowany jako czynnik rakotwórczy kategorii 1 zgodnie z dyrektywą Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (5).
(6) Ze względu na spójność i jasność podstawowe przepisy dyrektywy Rady 78/610/EWG z dnia 29 czerwca 1978 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących ochrony zdrowia pracowników narażonych na działanie monomeru chlorku winylu (6) należy włączyć do niniejszej dyrektywy, bez obniżania poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.
(7) Dyrektywa 78/610/EWG może zostać uchylona po wykonaniu niniejszej dyrektywy.
(8) Rakotwórcze działanie pyłów dębowych i bukowych zostało potwierdzone w badaniach epidemiologicznych pracowników narażonych na ich działanie; jest wysoce prawdopodobne że inne rodzaje pyłów z twardego drewna mogą również powodować raka u człowieka; dlatego też dani pracownicy narażeni są na poważne potencjalne ryzyko rozwoju raka.
(9) W ochronie zdrowia pracowników należy stosować zasadę ostrożności; dlatego też stosowanie dyrektywy 90/394/EWG powinno być rozszerzone tak, aby obejmowała ona wszystkie rodzaje pyłów z twardego drewna.
(10) Pożądane są dalsze badania dotyczące rakotwórczości pyłów innych rodzajów drewna; Komisja ma przedłożyć wnioski w celu ochrony zdrowia pracowników w przypadku identyfikacji ryzyka.
(11) Art. 16 dyrektywy 90/394/EWG ustanawia przepisy w celu ustanowienia wartości dopuszczalnych w odniesieniu do wszystkich czynników rakotwórczych, dla których jest to możliwe na podstawie dostępnych informacji, włączając w to dane naukowe i techniczne.
(12) Właściwe jest ustalenie takich wartości dopuszczalnych dla pyłów twardego drewna; obecne wartości dopuszczalne dla monomeru chlorku winylu należy obniżyć tak, aby odzwierciedlały najlepsze minimalne normy praktyki technologicznej odzwierciedlające wykonalne czynniki, zachowując jednocześnie cel, jakim jest zapewnienie zdrowia pracowników podczas pracy.
(13) Pracownicy muszą być skutecznie chronieni przed ryzykiem rozwoju raka w wyniku narażenia na działanie pyłów twardego drewna w pracy; celem niniejszej dyrektywy nie jest ograniczenie stosowania drewna ani poprzez zastąpienie go innymi materiałami, ani poprzez zastąpienie pewnych rodzajów drewna innymi jego rodzajami.
(14) Dostosowanie się do minimalnych wymogów ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed szczególnym ryzykiem związanym z czynnikami rakotwórczymi ma na celu nie tylko zapewnienie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa poszczególnych pracowników, ale również zapewnienie poziomu minimalnej ochrony dla wszystkich pracowników we Wspólnocie.
(15) Jednolity poziom ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z czynnikami rakotwórczymi musi zostać ustalony dla całej Wspólnoty; taki poziom ochrony musi być ustalony w ramach zasad ogólnych celem umożliwienia Państwom Członkowskim zgodnego stosowanie minimalnych wymogów.
(16) Zmiany zawarte w niniejszej dyrektywie stanowią praktyczny aspekt realizacji społecznego wymiaru rynku wewnętrznego.
(17) Zgodnie z decyzją 74/325/EWG (7) Komisja konsultuje się z Komitetem Doradczym ds. Bezpieczeństwa, Higieny i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy celem opracowania wniosków w tej dziedzinie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: