PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 57 ust. 2 zdanie pierwsze i trzecie,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
uwzględniając opinię Europejskiego Instytutu Walutowego (3),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189b Traktatu (4),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Ryzyko wiążące się z obrotem towarowym i towarowymi instrumentami pochodnymi podlega obecnie dyrektywie Rady 89/647/EWG z dnia 18 grudnia 1989 r. w sprawie wskaźnika wypłacalności instytucji kredytowych (5); ryzyko rynkowe wiążące się z tymi pozycjami nie zostało ujęte w dyrektywie 89/647/EWG w precyzyjny sposób; konieczne jest rozszerzenie pojęcia "portfela handlowego" na pozycje w towarach i pozycje w towarowych instrumentach pochodnych, które są utrzymywane w celach obrotu handlowego i obciążone głównie ryzykiem rynkowym; instytucje są zobowiązane przestrzegać niniejszej dyrektywy w odniesieniu do zabezpieczenia się przed ryzykiem cen towarów, które występuje w całej prowadzonej przez nie działalności; popełnianie poważnych oszustw przez niektóre osoby zajmujące się obrotem towarowymi instrumentami pochodnymi powoduje rosnące zaniepokojenie Wspólnoty i stanowi zagrożenie dla wizerunku i rzetelności działalności związanej z obrotem instrumentami pochodnymi; pożądane jest, by Komisja rozważyła opracowanie odpowiedniej metodologii ostrożnościowej, aby zapobiec tym przestępczym praktykom w przyszłości.
(2) Dyrektywa Rady 93/6/EWG z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie adekwatności kapitałowej przedsiębiorstw inwestycyjnych i instytucji kredytowych (6) określa znormalizowaną metodę ustalania wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka rynkowego, na jaki narażone są przedsiębiorstwa inwestycyjne i instytucje kredytowe; instytucje opracowały własne systemy zarządzania ryzykiem (modele wewnętrzne), służące bardziej precyzyjnemu pomiarowi, niż umożliwia to metoda znormalizowana, ryzyka rynkowego, na jaki narażone są przedsiębiorstwa inwestycyjne i instytucje kredytowe; należy zachęcać do stosowania bardziej precyzyjnych metod pomiaru ryzyka.
(3) Stosowanie takich wewnętrznych modeli w celu ustalania wymogów kapitałowych wymaga rygorystycznych mechanizmów kontroli wewnętrznej i powinno podlegać uznaniu i nadzorowi ze strony właściwych władz; zapewnienie ciągłej wiarygodności wyników wyliczeń opartych o wewnętrzny model wymaga sprawdzenia za pomocą procedury weryfikacji ex post.
(4) Stosowne jest, by właściwe władze mogły zezwalać na stosowanie wymogów równych depozytowi zabezpieczającemu dla kontraktów terminowych i opcji będących przedmiotem obrotu giełdowego, a także przejściowo dla tego samego rodzaju instrumentów pochodnych rozliczanych na rynku kasowym, jako substytutów wymogu kapitałowego wyliczonego dla takich instrumentów zgodnie z niniejszą dyrektywą, pod warunkiem, że nie będzie to prowadziło do wymogu kapitałowego, który byłby niższy od wymogu kapitałowego wyliczonego zgodnie z innymi metodami zalecanymi w niniejszej dyrektywie; stosowanie tej zasady nie wymaga, by instytucja dokonywała ciągłej weryfikacji równoważności wymogów równych depozytowi zabezpieczającemu i wymogów kapitałowych ustalonych zgodnie z innymi metodami zalecanymi w niniejszej dyrektywie.
(5) Zasady przyjęte na wyższym poziomie międzynarodowym mogą, w celu zachęcenia do stosowania bardziej skomplikowanych metod zarządzania ryzykiem opartych na modelach wewnętrznych, prowadzić do niższych wymogów kapitałowych dla instytucji kredytowych z państw trzecich; te instytucje kredytowe konkurują z przedsięiorstwami inwestycyjnymi i instytucjami kredytowymi zarejestrowanymi w Państwach Członkowskich; podobnych bodźców do opracowywania i stosowania modeli wewnętrznych może dostarczyć przedsiębirstwom inwestycyjnym i instytucjom kredytowym zarejestrowanym w Państwach Członkowskich jedynie poprawka do dyrektywy 93/6/EWG.
(6) W celu ustalania wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka rynkowego, pozycje w złocie i instrumentach pochodnych opartych na złocie powinny być traktowane w sposób podobny do pozycji walutowych.
(7) Emisja długu podporządkowanego nie powinna automatycznie wyłączać kapitału akcyjnego emitenta z portfela kwalifikującego się do 2 % wagi szczególnego ryzyka zgodnie z załącznikiem I pkt 33 do dyrektywy 93/6/EWG.
(8) Niniejsza dyrektywa jest zgodna z pracami międzynarodowego forum instytucji nadzoru bankowego w zakresie nadzorczego traktowania ryzyka rynkowego i pozycji w towarach oraz towarowych instrumentach pochodnych.
(9) W celu zapewnienia harmonijnego stosowania niniejszej dyrektywy konieczne jest zapewnienie możliwości stosowania przejściowego systemu regulacyjnego w zakresie kapitału przedsiębiorstw inwestycyjnych i instytucji kredytowych prowadzących znaczącą działalność w zakresie towarów, które posiadają zdywersyfikowany portfel towarów i nie są jeszcze w stanie stosować modeli w celu ustalania wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka cen towarów.
(10) Niniejsza dyrektywa jest najbardziej odpowiednim środkiem realizacji pożądanych celów i nie wykracza poza to, co jest konieczne do ich osiągnięcia,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 22 czerwca 1998 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
J. M. GIL-ROBLES |
J. CUNNINGHAM |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
_______
(1) Dz.U. C 240 z 6.8.1997, str. 24 oraz Dz.U. C 118 z 17.4.1998, str. 16.
(2) Dz.U. C 19 z 21.1.1998, str. 9.
(3) Opinia wydana dnia 7 października 1997 r.
(4) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz.U. C 14 z 19.1.1998), wspólne stanowisko Rady z dnia 9 marca 1998 r. (Dz.U. C 135 z 30.4.1998, str. 7) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 kwietnia 1998 r. (Dz.U. C 152 z 18.5.1998). Decyzja Rady z dnia 19 maja 1998 r.
(5) Dz.U. L 386 z 30.12.1989, str. 14. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/32/WE (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 26).
(6) Dz.U. L 141 z 11.6.1993, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/33/WE (Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 29).