Wspólne działanie 96/443/WSiSW przyjęte przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące działania w celu zwalczania rasizmu i ksenofobii

WSPÓLNE DZIAŁANIE
z dnia 15 lipca 1996 r.
przyjęte przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące działania w celu zwalczania rasizmu i ksenofobii

(96/443/WSiSW)

(Dz.U.UE L z dnia 24 lipca 1996 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając art. K.3 ust. 2 lit. b) Traktatu o Unii Europejskiej,

uwzględniając inicjatywę Królestwa Hiszpanii,

a także mając na uwadze, co następuje:

Państwa Członkowskie uważają przyjęcie reguł związanych z działaniem na rzecz zwalczania rasizmu i ksenofobii za przedmiot wspólnego zainteresowania, w szczególności zgodnie z jego art. K.1 ust. 7 Traktatu;

uwzględnić należy wnioski w sprawie rasizmu i ksenofobii przyjęte przez Radę Europejską na Korfu w dniach 24 i 25 czerwca 1994 r., w Essen w dniach 9 i 10 grudnia 1994 r., w Cannes w dniach 26 i 27 czerwca 1995 r. oraz w Madrycie w dniach 15 i 16 grudnia 1995 r.;

Komisja Konsultacyjna ds. Rasizmu i Ksenofobii utworzona przez Radę Europejską na Korfu przyjęła zalecenia;

mimo wysiłków dokonanych w ciągu ostatnich lat przez Państwa Członkowskie, wciąż wzrasta ilość przestępstw spowodowanych rasizmem i ksenofobią;

zwracając uwagę na różnice pomiędzy niektórymi systemami prawa karnego dotyczące kary za określone rodzaje zachowań rasistowskich i ksenofobicznych, stanowiące przeszkodę dla międzynarodowej współpracy sądowej;

uznając, że współpraca międzynarodowa wszystkich państw, w tym także tych, które na poziomie krajowym nie są dotknięte problemem rasizmu i ksenofobii, jest konieczna dla zapobiegania wykorzystywaniu przez popełniających takie przestępstwa faktu, że działania rasistowskie i ksenofobiczne są sklasyfikowane w sposób różny w poszczególnych krajach, poprzez przenoszenie się z jednego kraju do drugiego w celu ucieczki przed sądową procedurą karną lub uniknięcia odbycia kary i tym samym prowadzenia w sposób bezkarny swojej działalności;

podkreślając, że prawo do wolności słowa oznacza także obowiązki, w tym gdy chodzi o poszanowanie praw innych, jak zostało to określone w art. 19 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych Narodów Zjednoczonych z dnia 19 grudnia 1966 r.;

zdecydowana, przy zachowaniu swej wspólnej tradycji humanitarnej, zagwarantować, by wykonywane były postanowienia art. 10 i 11 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r.;

pragnąc rozwijać prace rozpoczęte w ramach tytułu VI Traktatu w ciągu roku 1994 dotyczące karnych aspektów walki z rasizmem i ksenofobią,

PRZYJĘŁA NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

TYTUŁ  I

A.
W interesie zwalczania rasizmu i ksenofobii każde Państwo Członkowskie zobowiązuje się, zgodnie z procedurą ustanowioną w tytule II, do zapewnienia skutecznej współpracy sądowej w odniesieniu do przestępstw polegających na następujących rodzajach zachowań, i, jeżeli jest to konieczne dla potrzeb tej współpracy, podjęcia kroków dla zapewnienia, by takie zachowania były objęte sankcją karną lub, w braku takich rozwiązań i do czasu ustanowienia koniecznych przepisów, do odstąpienia od zasady dwukrotnego karania w odniesieniu do takich zachowań:

a) publiczne podburzanie do dyskryminacji, przemocy lub nienawiści rasowej w odniesieniu do grup osób lub członków takich grup określonych ze względu na kolor skóry, rasę, wyznawaną religię albo pochodzenie narodowe lub etniczne;

b) publiczne akceptowanie, z powodów rasowych lub ksenofobicznych, przestępstw przeciwko ludzkości i łamania praw człowieka;

c) publiczna negacja przestępstw określonych w art. 6 Karty Międzynarodowego Trybunału Wojskowego dołączonej do Porozumienia Londyńskiego z dnia 8 kwietnia 1945 r., na tyle, na ile obejmują one zachowania pogardliwe i poniżające w stosunku do grup osób określanych przez odniesienie do koloru skóry, rasy, wyznawanej religii lub pochodzenia narodowego lub etnicznego;

d) publiczne rozpowszechnianie lub dystrybuowanie opracowań, obrazów i innych materiałów będących wyrazem rasizmu i ksenofobii;

e) uczestnictwo w działalności grup, organizacji lub stowarzyszeń, dotyczącej dyskryminacji, przemocy lub nienawiści rasowej, etnicznej lub religijnej.

B.
W przypadku dochodzeń lub postępowań sądowych prowadzonych w sprawach przestępstw polegających na rodzajach zachowań wyszczególnionych w ust. A każde Państwo Członkowskie, zgodnie z tytułem II, doskonali współpracę sądową w następujących obszarach i podejmuje właściwe środki dla:

a) zajmowania i konfiskowania opracowań, obrazów i innych materiałów zawierających treści rasistowskie i ksenofobiczne, przeznaczonych do ich publicznego rozpowszechniania, jeżeli takie materiały są prezentowane publicznie na terytorium Państwa Członkowskiego;

b) uznawania, że rodzaje zachowań wyszczególnionych w ust. A nie powinny być traktowane jako przestępstwa polityczne uzasadniające odrzucenie wniosków o wzajemne udzielanie pomocy prawnej;

c) dostarczanie innemu Państwu Członkowskiemu informacji pozwalających mu na wszczęcie, zgodnie z jego prawem, postępowania prawnego lub postępowania sądowego w celu dokonania konfiskaty w przypadkach, gdy okazuje się, że opracowania, obrazy lub inne materiały zawierające treści rasistowskie i ksenofobiczne są przechowywane w Państwie Członkowskim w celach dystrybuowania lub rozpowszechniania w innym Państwie Członkowskim;

d) ustanawianie punktów kontaktowych w Państwach Członkowskich odpowiedzialnych za gromadzenie i wymianę wszelkich informacji, jakie mogłyby być użyteczne w prowadzeniu dochodzeń i postępowań sądowych w sprawach przestępstw polegających na rodzajach zachowań wymienionych w ust. A.

C.
Żaden z przepisów niniejszego wspólnego działania nie może być interpretowany jako naruszający zobowiązania, jakim Państwa Członkowskie mogą podlegać w ramach funkcjonowania instrumentów międzynarodowych wymienionych poniżej. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie niniejsze wspólne działanie w sposób spójny z takimi zobowiązaniami i, czyniąc to, odwołują się do definicji i zasad zawartych w nastepujących instrumentach:

– Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolnościach z dnia 4 listopada 1950 r.,

Konwencja dotycząca Statusu Uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r., zmieniona Protokołem Nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r.,

Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Ludobójstwa z dnia 9 grudnia 1948 r.,

– Międzynarodowa Konwencja w Sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej z dnia 7 marca 1966 r.,

Konwencja Genewska z dnia 12 sierpnia 1949 r. i protokoły I i II z dnia 12 grudnia 1977 r. do tej Konwencji,

– Rezolucje 827(93) i 955(94) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych,

Rezolucja Rady z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie ochrony świadków w walce przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (1), w przypadkach karnych postępowań sądowych w sprawach dotyczących rodzajów zachowań wymienionych w ust. A, jeżeli świadkowie zostali wezwani w innym Państwie Członkowskim.

TYTUŁ  II

Każde Państwo Członkowskie przekazuje odpowiednie propozycje dotyczące wprowadzenia w życie niniejszego wspólnego działania do rozważenia ich przez właściwe organy w celu ich przyjęcia.

Do końca czerwca 1998 r. Rada dokona oceny wykonywania przez Państwa Członkowskie zobowiązań wynikających dla nich z niniejszego wspólnego działania, uwzględniając załączone do niego deklaracje.

Niniejsze wspólne działanie i załączone deklaracje, które zostały zatwierdzone przez Radę i które są bez uszczerbku dla stosowania niniejszego wspólnego działania przez Państwa Członkowskie inne niż te, których te deklaracje dotyczą, zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 lipca 1996 r.

W imieniu Rady
D. SPRING
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 327 z 7.12.1995, str. 5.

ZAŁĄCZNIK 

DEKLARACJE OKREŚLONE W TYTULE II

1. Deklaracja delegacji greckiej dotycząca tytułu I.B lit. b):

"Grecja interpretuje tytuł I.B lit. b) w świetle tych postanowień swojej Konstytucji, które zabraniają podejmowania jakichkolwiek działań przeciwko osobom prześladowanym z powodów politycznych."

2. Deklaracja delegacji francuskiej dotycząca tytułu I.C tiret piąte:

"Francja podkreśla, że nie można się wobec niej powoływać na postanowienia Protokołu dodatkowego I z dnia 8 czerwca 1977 r. do Konwencji Genewskiej z roku 1949, ponieważ Francja nie ratyfikowała ani nie podpisała tego instrumentu, i że nie może on być przyjęty jako przełożenie międzynarodowego prawa zwyczajowego stosowanego podczas konfliktów zbrojnych."

3. Deklaracja delegacji Zjednoczonego Królestwa dotycząca tytułu I:

"Delegacja Zjednoczonego Królestwa deklaruje, że, do celów stosowania wspólnego działania przez Zjednoczone Królestwo i uwzględniając przepisy i zasady ogólne prawa karnego Zjednoczonego Królestwa, Zjednoczone Królestwo będzie stosowało postanowienia tytułu I ust. A lit. a)-e) i odniesienia do nich, gdy przedmiotowe zachowanie polega na grożeniu, jest obraźliwe lub obelżywe i towarzyszy mu zamiar pobudzania nienawiści rasowej, bądź może to powodować.

Obejmowałoby to, zgodnie z tytułem I.B i tytułem II, umożliwienie odpowiednim organom Zjednoczonego Królestwa dokonywania w tym kontekście rewizji i konfiskaty opracowań, obrazów i innych materiałów znajdujących się w Zjednoczonym Królestwie, które są przeznaczone do rozpowszechniania w innym Państwie Członkowskim i które mogą tam wzbudzać nienawiść rasową.

Jeżeli w związku ze stosowaniem niniejszej deklaracji wynikną jakieś problemy, Zjednoczone Królestwo skonsultuje się z zainteresowanym Państwem Członkowskim w celu przezwyciężenia powstałych problemów."

4. Deklaracja delegacji duńskiej dotycząca tytułu I:

"Delegacja duńska deklaruje, że do celów stosowania wspólnego działania przez Danię i uwzględniając przepisy i zasady ogólne duńskiego prawa karnego, Dania będzie stosowała postanowienia tytułu I ust. A lit. a)-e) i odniesienia do nich tylko w przypadku, gdy przedmiotowe zachowanie polega na grożeniu, jest obraźliwe lub poniżające."

Zmiany w prawie

Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Co się zmieni w podatkach w 2026 roku? Wciąż wiele niewiadomych

Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.

Monika Pogroszewska 10.12.2025
Maciej Berek: Do projektu MRPiPS o PIP wprowadziliśmy bardzo istotne zmiany

Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Lekarze i pielęgniarki na kontraktach „uratują” firmy przed przekształcaniem umów?

4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Klub parlamentarny PSL-TD przeciwko projektowi ustawy o PIP

Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.

Grażyna J. Leśniak 04.12.2025
Prezydent podpisał zakaz hodowli zwierząt na futra, ale tzw. ustawę łańcuchową zawetował

Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.

Krzysztof Koślicki 02.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1996.185.5

Rodzaj: Wspólne działanie
Tytuł: Wspólne działanie 96/443/WSiSW przyjęte przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące działania w celu zwalczania rasizmu i ksenofobii
Data aktu: 15/07/1996
Data ogłoszenia: 24/07/1996
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 15/07/1996