Jedenasta dyrektywa ustanawiająca wspólnotowe metody analiz do celów urzędowej kontroli pasz.

JEDENASTA DYREKTYWA KOMISJI 93/70/EWG
z dnia 28 lipca 1993 r.
ustanawiająca wspólnotowe metody analiz do celów urzędowej kontroli pasz

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/373/EWG z dnia 20 lipca 1970 r. w sprawie wprowadzenia wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli pasz(1), ostatnio zmienioną rozporządzeniem (EWG) nr 3768/85(2), w szczególności jej art. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa 70/373/EWG wymaga, aby urzędowe kontrole pasz były przeprowadzane przy użyciu wspólnotowych metody pobierania próbek i analizy w celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych dotyczących jakości i składu pasz;

należy ustalić wspólnotową metodę analizy dotyczącą dodatku halofuginonu w celu jej wykorzystywania przy sprawdzaniu zgodności z warunkami jego stosowania w żywieniu zwierząt;

środki przyjęte w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Państwa Członkowskie wymagają, aby do analizy zawartości halofuginonu, do celów urzędowej kontroli pasz, stosowana była metoda opisana w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 1994 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 1993 r.
W imieniu Komisji
René STEICHEN
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 170 z 3.8.1970, str. 2.

(2) Dz.U. L 362 z 31.12.1985, str. 8.

ZAŁĄCZNIK

OZNACZANIE HALOFUGINONU

DL-trans-7-bromo-6-chloro-3-[3-3-hydroksy-2-piperydyl)acetonyl]-chinazolina-4-(3H)-jednohydrobromian.

1. Cel i zakres

Metoda ta służy oznaczaniu zawartości halofuginonu w paszach. Dolna granica oznaczenia wynosi 1 mg/kg.

2. Zasada

Poddany działaniu gorącej wody halofuginon jest ekstrahowany jako wolna zasada w octanie etylowym, a następnie rozdzielona jako związek chlorowodorowy w wodnym roztworze kwasu. Ekstrakt jest oczyszczany metodą chromatografii jonowymiennej. Zawartość halofuginonu jest oznaczana za pomocą chromatografii cieczowej wysokiej wydajności z odwróconymi fazami (HPLC) z wykorzystaniem detektora UV.

3. Odczynniki

3.1. Acetonitryl, klasa HPLC

3.2. Żywica amberlitowa XAD-2

3.3. Octan amonowy

3.4. Octan etylowy

3.5. Lodowy kwas octowy

3.6. Wzorcowy halofuginon (DL-trans-7-bromo-6-chloro-3-[3-3-hydroksy-2-piperydyl)acetonyl]-chinazolina-4-(3H)- jednohydrobromian, E 764)

3.6.1. Wzorcowy roztwór halofuginonu o stężeniu 100 µg/ml

Odważyć 50 mg halofuginonu (ppkt 3.6) z dokładnością do 0,1 mg w kolbie z podziałką o pojemności 500 ml, rozpuścić w buforowym roztworze octanu amonowego (ppkt 3.18), uzupełnić do oznaczenia roztworem buforowym i zamieszać. Roztwór ten przechowywany bez dopływu światła zachowuje stabilność przez trzy tygodnie w temperaturze 5 °C.

3.6.2. Roztwory wzorcowe

Do kilku kolb z podziałką o pojemności 100 ml przenieść 1,0; 2,0; 3,0; 4,0 i 6,0 ml podstawowego roztworu wzorcowego (ppkt 3.6.1). Uzupełnić do oznaczenia fazą ruchomą (ppkt 3.21) i wymieszać. Roztwory te mają odpowiednio stężenia 1,0; 2,0; 3,0; 4,0 i 6,0 µg/ml halofuginonu. Roztwory te należy przygotowywać tuż przed użyciem.

3.7. Kwas chlorowodorowy (ρ20 około 1,16 g/ml).

3.8. Metanol

3.9. Azotan srebra

3.10. Askorbinian sodu

3.11. Węglan sodu

3.12. Chlorek sodu

3.13. EDTA (kwas etylenodwuaminoczterooctowy, sól disodowa)

3.14. Woda, klasa HPLC

3.15. Roztwór węglanu sodowego, β = 10 g/100 ml

3.16. Roztwór węglanu sodowego nasycony chlorkiem sodowym, β = 5 g/100 ml

Rozpuścić 50 g węglanu sodowego (ppkt 3.11) w wodzie, rozcieńczyć w stosunku 1:1 i dodawać chlorek sodu (ppkt 3.12) aż do nasycenia roztworu.

3.17. Kwas chlorowodorowy o stężeniu 0,1 mol/l

Sporządzić roztwór 10 ml HCl (ppkt 3.7) w wodzie w stosunku 1: 1.

3.18. Roztwór buforowy octanu amonowego, w przybliżeniu 0,25.

Rozpuścić 19,3 g octanu amonowego (ppkt 3.3) i 30 ml kwasu octowego (ppkt 3.5) w wodzie (ppkt 3.14) i rozcieńczyć w stosunku 1:1.

3.19. Przygotowanie żywicy amberlitowej XAD-2

Płukać odpowiednią ilość amberlitu (ppkt 3.2) w wodzie, dopóki nie zostaną usunięte wszystkie jony chlorkowe, zgodnie ze wskazaniami badania azotanem srebra (ppkt 3.20) przeprowadzanego na odrzuconej fazie ciekłej.

Następnie wypłukać żywicę w 50 ml metanolu (ppkt 3.8), wylać metanol i przechowywać żywicę w świeżym metanolu.

3.20. Roztwór azotanu srebra o stężeniu około 1 mol/l

Rozpuścić 0,17 g azotanu srebra (ppkt 3.9) w 10 ml wody.

3.21. Faza ruchoma chromatografii cieczowej HPLC

Wymieszać 500 ml acetonitrylu (ppkt 3.1) z 300 ml buforowego roztworu octanu amonowego (ppkt 3.18) i 1.200 ml wody (ppkt 3.14). Skorygować pH do poziomu 4,3, stosując w tym celu kwas octowy (ppkt 3.5). Przefiltrować przez filtr 0,22 µm (ppkt 4.8) i odgazować roztwór (np. stosując ultradźwięki przez 10 min). Roztwór ten przechowywany bez dopływu światła w zamkniętym naczyniu zachowuje stabilność przez jeden miesiąc.

4. Aparatura

4.1. Łaźnia ultradźwiękowa

4.2. Obrotowy aparat wyparny

4.3. Wirówka

4.4. Sprzęt do chromatografii cieczowej HPLC z detektorem promieniowania UV o różnych długościach fal lub detektor z zespołem diod.

4.4.1. Kolumna do chromatografii cieczowej, 300 mm × 4 mm, C 18, napełnienie 10 mm lub inna równoważna kolumna

4.5. Szklana kolumna (300 mm × 10 mm) wyposażona w filtr ze szkła matowego i zawór.

4.6. Filtry z włókien szklanych, średnica 150 mm

4.7. Filtry membranowe, 0,45 µm

4.8. Filtry membranowe, 0,22 µm

5. Procedura

Uwaga: Halofuginon w postaci wolnej zasady jest niestabilny w roztworach zasadowym i octanu etylowego. Nie powinien on pozostawać w octanie etylowym dłużej niż przez 30 min.

5.1. Przepisy ogólne

5.1.1. Należy przeprowadzić analizę metodą ślepej próby w celu sprawdzenia obecności halofuginonu lub substancji zakłócających.

5.1.2. Test odzysku powinien być przeprowadzony poprzez analizę metodą ślepej próby, która została wzmocniona przez dodanie pewnej ilości halofuginonu, podobnego do występującego w próbce. W celu zwiększenia stężenia do poziomu 3 mg/kg dodać 300 ml wzorcowego roztworu podstawowego (ppkt 3.6.1) do 10 g ślepej próby, wymieszać i odczekać przez 10 min przed rozpoczęciem etapu ekstrakcji (ppkt 5.2).

Uwaga: do celów niniejszej metody ślepa próba powinna być podobna pod względem rodzaju do tej z badanej próbki i w czasie analizy nie powinno dojść do wykrycia halofuginonu.

5.2. Ekstrakcja

Odważyć 10 g przygotowanej próbki z dokładnością do 0,1 g do probówki wirówki o pojemności 200 ml, dodać 0,5 g askorbinianu sodu (ppkt 3.10), 0,5 g EDTA (ppkt 3.13) i 20 ml wody, a następnie wymieszać. Umieścić probówkę na 5 min w łaźni wodnej (80 °C). Po schłodzeniu do temperatury pokojowej dodać 20 ml roztworu węglanu sodowego (ppkt 3.15) i wymieszać. Natychmiast dodać 100 ml octanu etylowego (ppkt 3.4) i mocno wstrząsać w ręku przez 15 sekund. Następnie umieścić probówkę na trzy minuty w łaźni ultradźwiękowej (ppkt 4.1) i poluzować korek. Odwirowywać przez dwie minuty i zdekantować fazę octanu etylowego przez filtr z włókna szklanego (ppkt 4.6) do lejka rozdzielczego o pojemności 500 ml. Powtórzyć proces ekstrakcji próbki z drugą porcją 100 ml octanu etylowego. Płukać połączone ekstrakty przez jedną minutę, używając 50 ml roztworu węglanu sodowego nasyconego chlorkiem sodowym (ppkt 3.16), i odrzucić warstwę wody.

Ekstrahować warstwę organiczną przez 1 min za pomocą 50 ml kwasu chlorowodorowego (ppkt 3.17). Odprowadzić dolną warstwę kwasu do lejka rozdzielczego o pojemności 250 ml. Ponownie ekstrahować warstwę organiczną przez 1,5 min następną porcją 50 ml kwasu chlorowodorowego i połączyć z pierwszym ekstraktem. Wypłukać połączone ekstrakty kwasowe, mieszając przez około 10 sekund z 10 ml octanu etylowego (ppkt 3.4).

Przenieść ilościowo warstwę wody do kolby okrągłodennej o pojemności 250 ml i odrzucić fazę organiczną. Odparować cały pozostały octan etylowy z roztworu kwasu za pomocą obrotowego aparatu wyparnego (ppkt 2.4). Temperatura łaźni wodnej nie powinna przekraczać 40 °C. W warunkach podciśnienia wynoszącego około 25 mbara i w temperaturze 38 °C cała pozostała część octanu etylowego zostanie usunięta w ciągu 5 min.

5.3. Czyszczenie

5.3.1. Przygotowanie kolumny amberlitowej

Kolumna XAD-2 jest przygotowywana do ekstrakcji każdej próbki. Przenieść 10 g przygotowanego amberlitu (ppkt 3.19) do szklanej kolumny (ppkt 4.5) z metanolem (ppkt 3.8). Wprowadzić mały korek z wełny szklanej w górną część złoża żywicy. Usunąć metanol z kolumny i przepłukać żywicę za pomocą 100 ml wody, zatrzymując odpływ z chwilą, gdy ciecz znajdzie się na poziomie górnej części złoża żywicy. Przed użyciem pozostawić kolumnę na 10 min w celu ustabilizowania. Nie wolno dopuścić do wyschnięcia kolumny.

5.3.2. Czyszczenie próbki

Przenieść ekstrakt (ppkt 5.2) ilościowo do górnej części przygotowanej kolumny amberlitowej (ppkt 5.3.1) i poddać elucji, odrzucając eluat. Prędkość elucji nie powinna przekraczać 20 ml/min. Wypłukać kolbę okrągłodenną za pomocą 20 ml kwasu chlorowodorowego (ppkt 3.17) i wykorzystać go do przepłukania kolumny. Usunąć wszystkie pozostałości roztworu kwasu za pomocą strumienia powietrza. Zlać popłuczyny. Dodać 100 ml metanolu (ppkt 3.8) do kolumny i umożliwić elucję 5-10 ml, zbierając eluat do kolby okrągłodennej o pojemności 250 ml. Pozostawić resztę metanolu na 10 minut, aby uzyskać równowagę między nim i żywicą, i kontynuować elucję z prędkością nieprzekraczającą 20 ml/min, zbierając eluat do tej samej kolby okrągłodennej. Odparować metanol w obrotowym aparacie wyparnym (ppkt 4.2), przy czym temperatura łaźni wodnej nie powinna przekraczać 40 °C. Przenieść pozostałość ilościowo do kolby kalibracyjnej o pojemności 10 ml, używając fazy ruchomej (ppkt 3.21). Uzupełnić do oznaczenia fazą ruchomą i wymieszać. Podwielokrotność jest filtrowana przez filtr membranowy (ppkt 4.7). Zachować ten roztwór do oznaczenia HPLC (ppkt 5.4).

5.4. Oznaczanie za pomocą HPLC

5.4.1. Parametry

W celach orientacyjnych proponuje się zachowanie następujących warunków; można też stosować inne warunki, o ile pozwalają one uzyskać równoważne wyniki.

Kolumna do chromatografii cieczowej (ppkt 4.4.1)

Faza ruchoma do HCLP (ppkt 3.21)

Szybkość przepływu: 1,5-2 ml/min.

Długość fali wykrywania: 243 nm

Objętość iniekcji: 40-100 µl.

Sprawdzić stabilność systemu chromatograficznego, wtryskując kilkakrotnie roztwór wzorcowy (ppkt 3.6.2) zawierający 3,0 µg/l, dopóki nie uzyska się stałych wartości szczytowych (lub obszarów) i długości czasu retencji.

5.4.2. Krzywa wzorcowa

Każdy roztwór wzorcowy wstrzyknąć kilkakrotnie (ppkt 3.6.2) i dokonać pomiarów wartości szczytowych (obszarów) dla każdego stężenia. Sporządzić wzorcowy wykre, stosując średnie wartości szczytowe lub obszary roztworów wzorcowych jako rzędne oraz odpowiadające im stężenia w µg/ml jako wartości osi odciętych.

5.4.3. Roztwór próbki

Ekstrakt próbki wstrzyknąć kilkakrotnie (ppkt 5.3.2), używając takiej samej objętości jak w przypadku roztworów wzorcowych, i ustalić średnią wartość szczytową (obszar) halofuginonu.

6. Obliczanie wyników

Ustalić stężenie roztworu próbki w µg/ml na podstawie średniej wartości szczytowej (obszaru) halofuginonu w roztworze próbnym przez porównanie z wykresem wzorcowym (ppkt 5.4.2).

Zawartość halofuginonu w (mg/kg) próbki oblicza się według następującego wzoru:

c x 10

w = -------

m

gdzie:

c: stężenie halofuginonu w roztworze próbnym w µg/l,

m: masa badanej porcji w gramach.

7. Ocena poprawności wyników

7.1. Identyczność

Identyczność analitu może być potwierdzona za pomocą chromatografii równoległej lub zastosowanie detektora z układem diod, za pomocą którego porównywane są zakresy ekstraktu próbki i roztworu wzorcowego (ppkt 3.6.2) zawierającej 6,0 µg/ml.

7.1.1. Chromatografia równoległa

Próbny ekstrakt jest wzmacniany przez dodanie odpowiedniej ilości roztworu wzorcowego (ppkt 3.6.2). Ilość dodanego halofuginonu powinna być podobna do ilości szacunkowej halofuginonu odkrytej w próbnym ekstrakcie.

Tylko wysokość szczytowej wartości halofuginonu powinna zostać podwyższona po uwzględnieniu zarówno dodanej ilości, jak i rozcieńczenia ekstraktu. Szerokość wartości szczytowej, przy połowie maksymalnej wysokości, musi mieścić się w około 10 % szerokości pierwotnej.

7.1.2. Wykrywanie diodowe

Wyniki są oceniane w oparciu o następujące kryteria:

a) długość fali maksymalnej absorpcji próbki i widm wzorcowych, odnotowana dla szczytowego punktu chromatogramu, musi być taka sama w ramach marginesu ustalonego poprzez zdolność rozdzielczą systemu detekcji.

W przypadku detekcji diodowej wynosi ona na ogół ± 2 nm;

b) między 225 a 300 nm próbka i wzorcowe widma odnotowane dla szczytowego wierzchołka chromatogramu nie mogą różnić się dla tych części widma w zakresie 10-100 % lub względnej absorbancji. To kryterium zostaje spełnione, gdy występują te same wartości maksymalne i w żadnym badanym punkcie odchylenia między dwoma widmami nie przekracza 15 % absorbancji wzorcowego analitu;

c) między 225 a 300 nm widma wartości rosnących, szczytowych i malejących ekstraktu próbki nie mogą się różnić od siebie dla tych części widma w zakresie 10-100 % względnej absorbancji. Kryterium to zostaje spełnione, gdy występują takie same wartości maksymalne i we wszystkich badanych punktach odchyłka między dwoma widmami nie przekracza 15 % absorbancji widma wartości szczytowej;

Jeżeli jedno z tych kryteriów nie zostanie spełnione, obecność analizowanej substancji nie została potwierdzona.

7.2. Powtarzalność

Różnica między wynikami dwóch równoległych oznaczeń przeprowadzonych na tej samej próbce nie może przekroczyć 0,5 mg/kg przy zawartości halofuginonu powyżej 3 mg/kg.

7.3. Odzysk

W przypadku wzmocnionej ślepej próbki odzysk powinien wynosić co najmniej 80 %.

8. Wyniki badań porównawczych

Zorganizowano badania porównawcze (1), podczas których przeanalizowano trzy próbki w ośmiu laboratoriach.

Wyniki

Próbka A (Ślepa) przy odbiorze Próbka B (Mączka) Próbka C (Granulki)
przy odbiorze po dwóch miesiącach przy odbiorze po dwóch miesiącach
Średnia 1 n.d. 2,80 2,42 2,89 2,45
SR - 0,45 0,43 0,40 0,42
CVR - 16 18 14 17
rec. 86 74 88 75
1: jednostki w mg/kg.
n.d.: nie wykryto.
SR: odchylenie standardowe powtarzalności.
CVR: współczynnik zmienności (%).
rec.: odzysk (%).

______

(1) The Analyst 108 z 1983 r., str. 1252-1256.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024