RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
niektóre Państwa Członkowskie przyjęły środki mające na celu kontrolę wytwarzania i wprowadzania do obrotu substancji często używanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych; inne Państwa Członkowskie zamierzają przyjąć podobne środki; konieczne jest zatem, w perspektywie urzeczywistnienia rynku wewnętrznego, opracowanie wspólnych reguł na poziomie wspólnotowym celem uniknięcia zakłóceń konkurencji w legalnym obrocie oraz zapewnienia jednolitego stosowania przyjętych reguł;
dnia 19 grudnia 1988 r. przyjęto w Wiedniu Konwencję o Zwalczaniu Nielegalnego Obrotu Środkami Odurzającymi i Substancjami Psychotropowymi, zwaną dalej "Konwencją Narodów Zjednoczonych"; Konwencja ta wpisuje się w ramy podejmowanych w skali światowej wysiłków związanych z walką przeciw narkotykom; Wspólnota uczestniczyła w negocjacjach w sprawie tej Konwencji, ukazując swoją polityczną wolę działania w granicach swoich kompetencji;
wymogi art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych odnoszące się do handlu prekursorami (tj. substancjami często używanymi do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych) są spełniane w odniesieniu do wymiany handlowej między Wspólnotą a państwami trzecimi na skutek przyjęcia rozporządzenia Rady (EWG) nr 3677/90/EWG z dnia 13 grudnia 1990 r. ustanawiającego środki, które powinny być podjęte w celu uniemożliwiania wykorzystywania niektórych substancji do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych(4);
artykuł 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych przewiduje przyjęcie właściwych środków mających na celu monitorowanie wytwarzania i rozprowadzania prekursorów; w ramach decyzji podjętych na 35. sesji Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Środków Odurzających Komisja uzupełniła wykaz substancji umieszczonych w tabelach w Załączniku do Konwencji; w niniejszej dyrektywie powinny być ustanowione odpowiednie przepisy celem wykrywania ewentualnych przypadków nielegalnego wykorzystywania środków odurzających, walki z ich nielegalnym przywozem do Wspólnoty oraz zagwarantowania, że wspólne reguły monitorowania będą stosowane na rynku Wspólnoty;
postanowienia art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych opierają się na systemie nadzorowania handlu określonymi substancjami; większa część handlu tymi substancjami jest w pełni legalna; dokumentacja i etykietowanie przesyłek zawierających te substancje muszą być wystarczająco czytelne; należy ponadto, poza wyposażeniem właściwych organów w niezbędne środki działania, rozwinąć - zgodnie z duchem Konwencji Narodów Zjednoczonych - mechanizmy oparte na ścisłej współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi, a także na rozwoju systemu gromadzenia, wymiany i wykorzystywania informacji;
ponieważ metody wykorzystywania ciągle się zmieniają, w skali międzynarodowej uważa się, iż procedury, przewidziane w art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych, należy wzmocnić w celu skutecznej walki z wykorzystywaniem przedmiotowych substancji;
Komisja oraz siedem Państw Członkowskich uczestniczyło w pracach Grupy Roboczej ds. Produktów Chemicznych, ustanowionej przez szczyt gospodarczy G7 w Houston dnia 10 lipca 1990 r. w celu rozwoju skutecznych procedur zapobiegania wykorzystywaniuprekursorów i podstawowych chemikaliów do nielegalnego wytwarzania narkotyków; podczas prac grupy zapewniono koordynację działań na poziomie wspólnotowym oraz ścisłe konsultacje z przedstawicielami przemysłu i handlu;
sprawozdanie końcowe Grupy Roboczej ds. Produktów Chemicznych zostało zatwierdzone na szczycie gospodarczym G7 w Londynie dnia 15 lipca 1991 r.;
sprawozdanie końcowe uznające, że Konwencja Narodów Zjednoczonych stanowi podstawowy instrument współpracy międzynarodowej w dziedzinie wykorzystywania substancji chemicznych, zawiera szereg zaleceń zmierzających do wzmocnienia środków krajowych i międzynarodowych na podstawie tej Konwencji;
konieczne jest zapewnienie, by wytwarzanie i wykorzystanie substancji sklasyfikowanych w kategorii 1 załącznika I do niniejszej dyrektywy było uwarunkowane posiadaniem zezwolenia; dostawa tych substancji powinna być dozwolona tylko w przypadku gdy osoba, której mają one być dostarczone, jest w sposób szczególny upoważniona, ogólnie lub indywidualnie, do ich odbierania, posiadania lub dokonywania operacji tymi substancjami;
należy przyjąć środki zmierzające do ustanowienia ścisłej współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi, aby informowali oni właściwe organy o podejrzanych transakcjach;
istnieje konieczność opracowania mechanizmów współpracy administracyjnej; pożądane jest, aby właściwe organy we Wspólnocie opierały swoje działania na rozporządzeniu Rady z dnia 19 maja 1981 r. nr 1468/81/EWG w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi Państw Członkowskich oraz współpracy między nimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawa dotyczącego spraw celnych lub rolnych(5); szczególną uwagę należy zwrócić na poufny charakter otrzymywanych i wymienianych informacji;
każde Państwo Członkowskie powinno wprowadzić sankcje o działaniu dostatecznie odstraszającym, aby zapobiec naruszeniom przepisów przyjętych w wykonaniu niniejszej dyrektywy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 1992 r.
|
W imieniu Rady |
|
N. LAMONT |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 21 z 29.1.1991, str. 17.
(2) Dz.U. 125 z 13.5.1992, str. 195; oraz decyzja z dnia 18 listopada 1992 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. C 159 z 17.6.1991, str. 58.
(4) Dz.U. L 357 z 20.12.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (EWG) nr 900/92 (Dz.U. L 96 z 10.4.1992, str. 1).
(5) Dz.U. 144 z 2.6.1981, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) 945/87 (Dz.U. L 90 z 2.4.1987, str. 3).
(6)Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).
ZAŁĄCZNIKI