RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje: ważne jest przyjęcie środków mających na celu stopniowe ustanawianie rynku wewnętrznego w okresie do dnia 31 grudnia 1992 r.; rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;
dyrektywa 70/156/EWG(4) ustanowiła wspólnotową procedurę homologacji typu dla pojazdów, części i oddzielnych zespołów technicznych wytworzonych w zgodności z wymaganiami określonymi w szczegółowych dyrektywach, jak również pełny wykaz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych pojazdów objętych tymi dyrektywami;
w celu ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego Wspólnoty wydaje się właściwe zastąpienie istniejących systemów homologacji typu Państw Członkowskich wspólnotową procedurą homologacji typu;
aby wymieniona procedura homologacji typu mogła osiągnąć swój cel w najbardziej wydajny sposób, wydaje się konieczne uczynienie jej przepisów administracyjnych bardziej precyzyjnymi i wszechstronnymi; oznacza to, między innymi, że przepisy te umożliwią homologację typu całego pojazdu poprzez połączenie homologacji jego układów, części i zespołów technicznych według życzenia producenta, a w przypadku pojazdów wytworzonych w kilku etapach obejmujących kilku producentów poprzez połączenie homologacji z kilku różnych etapów wykończenia;
pojazd może być zgodny z przepisami niniejszej dyrektywy, niemniej jednak posiadać kilka cech, które w sposób oczywisty stanowią potencjalne ryzyko dla ruchu drogowego; jest zatem pożądane umożliwienie Państwom Członkowskim dokonania odmowy homologacji takich typów pojazdów, jak również zakazania sprzedaży i wprowadzenia do użycia oraz odmowy rejestracji tych pojazdów; w odniesieniu do tego ostatniego przypadku zostały ustanowione odpowiednie warunki;
obowiązkowy charakter wspólnotowej procedury homologacji typu stwarza konieczność umożliwienia dokonania wyłączeń i ustanowienia alternatywnych procedur dla pojazdów specjalnego przeznaczenia lub pojazdów wytwarzanych w małych seriach, lub zawierających nowe technologie jeszcze nieobjęte przepisami szczegółowych dyrektyw;
w celu ułatwienia dostępu do rynków państw spoza Wspólnoty wydaje się konieczne umożliwienie, pod pewnymi warunkami, uznania homologacji układu, części i oddzielnego zespołu technicznego, opartych na równoważnych przepisach międzynarodowych i państw trzecich; równoważność takich przepisów ma być ustanowiona poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Traktatu;
w celu zapewnienia niezbędnej przejrzystości wspólnotowych procedur homologacji typu konieczne jest ustanowienie przepisów, zgodnie z którymi Państwa Członkowskie powiadamiają się wzajemnie oraz Komisję o swych organach udzielających homologacji i służbach technicznych, jak też o przepisach w sprawie kryteriów jakości, które te ostatnie powinny spełniać;
ponieważ załączniki do niniejszej dyrektywy stanowią całość jedynie w odniesieniu do pojazdów kategorii M1, dyrektywę stosuje się wyłącznie do homologacji takich pojazdów; wskazane jest, aby w trakcie uzupełniania załączników o przepisy odnoszące się do pojazdów wszystkich pozostałych kategorii Państwa Członkowskie zostały upoważnione do kontynuowania stosowania ich krajowych systemów homologacji w stosunku do takich pojazdów, zgodnie z art. 10 dyrektywy 70/156/EWG;
w celu umożliwienia odpowiedniego przejścia, zarówno z punktu widzenia technicznego, jak i administracyjnego, od obecnego nieobowiązkowego systemu wymagań wspólnotowych do obowiązkowej procedury homologacji typu ustanowionej niniejszą dyrektywą, właściwe jest pozostawienie producentom wyboru między stosowaniem procedury niniejszej dyrektywy i tą, która jest przewidziana w art. 10 dyrektywy 70/156/EWG przez okres trzech lat; homologacje udzielone w zastosowaniu tej ostatniej procedury powinny zachować ważność do dnia 31 grudnia 1997 r.;
celem wyżej wymienionych przepisów przejściowych nie jest umożliwienie Państwom Członkowskim dokonywania odstępstw od przepisów szczegółowych dyrektyw, które są oparte na całkowitej harmonizacji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 18 czerwca 1992 r.
|
W imieniu Rady |
|
VITOR MARTINS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 301 z 21.11.1991, str. 1.
(2) Dz.U. C 67 z 16.3.1992, str. 44, oraz Dz.U. 176 z 13.7.1992.
(3) Dz.U. C 79 z 30.3.1992, str. 4.
(4) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 87/403/EWG (Dz.U. L 220 z 8.8.1987, str. 44).