PREAMBUŁASTRONY NINIEJSZEJ UMOWY,
MAJĄC NA UWADZE, że drzewo oliwne:
- jest nie tylko rośliną niezbędną do utrzymania i konserwacji gleby, ale również umożliwia rozwój gruntów, na których nie mogą być prowadzone inne uprawy i która, nawet przy użyciu ekstensywnych warunków gospodarowania stanowiących poważną część obecnej produkcji, z łatwością przystosowuje się do ulepszonych technik kultywacyjnych,
- jest trwałym drzewem owocowym, które, przy zastosowaniu odpowiednich technik, pozwala na uzyskanie zysku z inwestycji,
PODKREŚLAJĄC, że ich uprawa stanowi o egzystencji i poziomie życia milionów rodzin, które są całkowicie zależne od działań skierowanych na wzrost konsumpcji tych produktów, zarówno w samych krajach producentach, jak i w krajach niebędących producentami, a jedynie konsumentami tego produktu,
BĘDĄC ŚWIADOME, że oliwa z oliwek i oliwki stołowe stanowią, w regionach, gdzie są produkowane, podstawowy produkt rolny,
MAJĄC NA UWADZE, że ważną cechą charakterystyczną oleju z oliwek są nieregularne zbiory oraz nieregularność, z jaką produkt ten wchodzi na rynek, co w konsekwencji powoduje okresowe zmiany wartości produkcji, niestabilność cen i przychodów z wywozu i w końcu poważne różnice w dochodach rolniczych,
MAJĄC NA UWADZE, że niniejsze okoliczności prowadzą do szczególnych trudności, które mogą poważnie szkodzić interesom producentów i konsumentów oraz spowalniać ogólną politykę ekspansji gospodarczej w krajach regionów uprawy oliwek,
PODKREŚLAJĄC w związku z tym wielkie znaczenie produkcji oliwek dla gospodarek wielu krajów, w szczególności krajów rozwijających się,
BĘDĄC ŚWIADOME, że działania, które należy podjąć ze względu na bardzo specyficzne cechy charakterystyczne produkcji oliwek oraz ich sprzedaży wykraczają poza sferę pojedynczych krajów, co sprawia, że należy podjąć kroki na szczeblu międzynarodowym,
UWZGLĘDNIAJĄC Międzynarodową umowę w sprawie oliwy z oliwek, 1956, zmienioną Protokołem z dnia 3 kwietnia 1958 r., Międzynarodową umowę w sprawie oliwy z oliwek, 1963, wielokrotnie zmienianą, oraz Międzynarodową umowę w sprawie oliwy z oliwek, 1979,
UWZGLĘDNIAJĄC, że umowa z 1979 r. wygasa 31 grudnia 1986 r.,
UWAŻAJĄC, że należy kontynuować i rozwijać działania rozpoczęte w ramach powyższych umów oraz że należy zawrzeć nową umowę,
STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE: