Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt. Bonn.1979.06.23.

KONWENCJA

o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

UZNAJĄC, że występujące w niezliczonych formach dzikie zwierzęta stanowią niezastąpiony element środowiska naturalnego ziemi, który musi być chroniony dla dobra ludzkości;

ŚWIADOME FAKTU, że każde pokolenie ludzkości dysponuje zasobami ziemi dla przyszłych pokoleń i ma obowiązek ochrony tego dziedzictwa oraz wykorzystania go w rozsądny sposób;

PRZEŚWIADCZONE o ciągle rosnącym znaczeniu dzikich zwierząt z punktu widzenia środowiskowego, ekologicznego, genetycznego, naukowego, estetycznego, wypoczynkowego, kulturowego, edukacyjnego, społecznego i ekonomicznego;

W TROSCE głównie o te gatunki dzikich zwierząt, które wędrują przez lub poza granicami jurysdykcji państwowej;

UZNAJĄC, że państwa roztaczają i powinny roztaczać opiekę nad wędrownymi gatunkami dzikich zwierząt, które żyją w granicach ich jurysdykcji państwowej lub te granice przekraczają;

PRZEKONANE, że ochrona i efektywne gospodarowanie gatunkami wędrownymi dzikich zwierząt wymaga wspólnych działań wszystkich państw, których jurysdykcja obejmuje terytoria, na których gatunki te przebywają w jakimkolwiek okresie swego cyklu życiowego;

PRZYPOMINAJĄC zalecenie 32. Planu Działania przyjętego przez Konferencję Narodów Zjednoczonych na temat Środowiska Człowieka (Sztokholm, 1972), z zadowoleniem odnotowanego podczas dwudziestej siódmej Sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  I

Interpretacja

1. Do celów niniejszej Konwencji:

a) "gatunek wędrowny" oznacza całą populację lub jakąkolwiek geograficznie odrębną część populacji dowolnego gatunku lub niższej kategorii taksonomicznej dzikich zwierząt, którego znaczna część osobników w sposób cykliczny i możliwy do przewidzenia przekracza jedną lub kilka granic jurysdykcji państwowej;

b) "status ochronny gatunków wędrownych" oznacza sumę czynników oddziaływujących na gatunki wędrowne, które w dłuższym okresie mogą wpłynąć na ich rozprzestrzenienie i liczebność;

c) "status ochronny" uznaje się za "odpowiedni", gdy:

1) dane o dynamice populacji wskazują, że gatunek wędrowny pozostaje w dłuższym okresie czasu żywotnym komponentem ich ekosystemu;

2) zasięg występowania gatunku wędrownego aktualnie nie zmniejsza się ani też nie będzie się zmniejszać w dłuższym okresie czasu;

3) istnieje obecnie i w przewidywalnej przyszłości będzie istnieć siedlisko wystarczające dla zachowania populacji gatunku wędrownego w dłuższym okresie; oraz

4) występowanie i liczebność gatunku wędrownego osiąga swój historyczny zasięg i poziom w zakresie zgodnym z potencjalnie odpowiadającymi mu istniejącymi ekosystemami oraz z racjonalnym gospodarowaniem dziką przyrodą;

d) "status ochronny" uznaje się za "nieodpowiedni", jeżeli którykolwiek z warunków wymienionych w literze c) nie jest spełniony;

e) "zagrożony" w odniesieniu do danego gatunku wędrownego oznacza, że gatunek ten zagrożony jest wymarciem na całym terytorium swojego występowania lub na znacznej jego części;

f) "terytorium występowania" oznacza wszystkie obszary lądowe i wodne, które gatunek wędrowny zamieszkuje, występuje czasowo, które przekracza lub nad którymi przelatuje w dowolnym czasie na szlaku swojej normalnej wędrówki;

g) "siedlisko" oznacza jakikolwiek obszar na terytorium występowania gatunku wędrownego, charakteryzujący się odpowiednimi dla tego gatunku warunkami życia;

h) "państwo terytorium występowania" w odniesieniu do danego gatunku wędrownego oznacza każde państwo (lub stosownie każdą inną Stronę, określoną w literze k) niniejszego artykułu) sprawujące jurysdykcję nad którąkolwiek częścią terytorium występowania tego gatunku wędrownego, bądź państwo, którego statki pływające pod jego banderą są zaangażowane w pozyskiwanie tego gatunku wędrownego poza granicami jurysdykcji państwowej;

i) "pozyskiwanie" oznacza pozyskiwanie, polowanie, poławianie, łapanie, nękanie, umyślne zabijanie lub usiłowanie takich działań;

j) "Porozumienie" oznacza porozumienie międzynarodowe dotyczące ochrony jednego lub więcej gatunków wędrownych, zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykułach IV i V niniejszej Konwencji; oraz

k) "Strona" oznacza państwo lub jakąkolwiek regionalną organizację integracji gospodarczej utworzoną przez suwerenne państwa, posiadającą uprawnienia do negocjowania, zawierania i stosowania porozumień międzynarodowych w sprawach objętych niniejszą Konwencją, dla której niniejsza Konwencja weszła w życie.

2. W sprawach należących do ich kompetencji regionalne organizacje integracji gospodarczej będące Stronami niniejszej Konwencji we własnym imieniu czynią użytek z praw i wypełniają obowiązki, które niniejsza Konwencja nakłada na państwa będące ich członkami. W takich przypadkach państwa będące członkami tych organizacji nie są uprawnione do samodzielnego korzystania z tych praw.

3. W przypadkach, w których niniejsza Konwencja przewiduje podejmowanie decyzji większością dwóch trzecich "Stron obecnych i głosujących" lub w sposób jednomyślny, oznacza to "Strony obecne i głosujące za lub przeciw". Przy ustalaniu większości do "Stron obecnych i głosujących" nie zalicza się Stron wstrzymujących się od głosu.

Artykuł  II

Podstawowe zasady

1. Strony uznają znaczenie ochrony gatunków wędrownych i zgody państw terytorium występowania na podjęcie działań w celu ochrony tych gatunków wszędzie tam, gdzie jest to możliwe i właściwe. W działaniach tych szczególnie uwzględnione powinny zostać te gatunki zwierząt wędrownych, których status ochronny jest nieodpowiedni. Dla ochrony tych gatunków i ich siedlisk powinny być podejmowane właściwe i niezbędne kroki indywidualnie lub we współpracy.

2. Strony uznają potrzebę podjęcia działań dla uniknięcia zagrożenia jakiegokolwiek gatunku wędrownego.

3. Strony powinny w szczególności:

a) popierać badania nad gatunkami wędrownymi i współpracować w tym zakresie

b) podejmować starania dla zapewnienia natychmiastowej ochrony gatunków wędrownych wymienionych w załączniku I; oraz

c) podejmować starania w celu zawarcia Porozumień dotyczących ochrony i gospodarowania gatunkami wędrownymi, wymienionymi w załączniku II.

Artykuł  III

Zagrożone gatunki wędrowne: załącznik I

1. W załączniku I wymienia się zagrożone gatunki wędrowne.

2. Gatunek wędrowny może być wymieniony w załączniku I, pod warunkiem że wiarygodne dowody, łącznie z najlepszymi dostępnymi dowodami naukowymi, świadczą o tym, że gatunek ten jest zagrożony.

3. Gatunek wędrowny może być usunięty z załącznika I, jeżeli Konferencja Stron ustali, że:

a) wiarygodne dowody, łącznie z najlepszymi dostępnymi dowodami naukowymi, świadczą o tym, że gatunek ten nie jest już zagrożony; oraz:

b) istnieje nikłe prawdopodobieństwo ponownego zagrożenia gatunku z powodu zaniechania ochrony w wyniku wykreślenia go z załącznika I.

4. Strony będące państwami terytorium występowania któregokolwiek gatunku wędrownego wymienionego w załączniku I podejmą starania w celu:

a) ochrony i, gdzie to możliwe i stosowne, odtworzenia tych siedlisk gatunku, które są ważne dla wyeliminowania groźby jego zagłady;

b) zapobiegania, usuwania, kompensowania lub minimalizowania, w zależności od potrzeb, niekorzystnych skutków działań lub przeszkód poważnie utrudniających bądź uniemożliwiających wędrówkę gatunków; oraz

c) zapobiegania, zmniejszania lub kontrolowania, w możliwym i odpowiednim zakresie, czynników stanowiących zagrożenie lub mogących zwiększyć zagrożenie gatunków, włącznie ze ścisłym kontrolowaniem wprowadzania gatunków egzotycznych lub kontrolowaniem bądź eliminowaniem takich gatunków już wprowadzonych.

5. Strony będące państwami terytorium występowania któregokolwiek gatunku wędrownego wymienionego w załączniku I wydają zakaz pozyskiwania zwierząt należących do tego gatunku.

Od tego zakazu mogą zostać wprowadzone wyjątki, jedynie gdy:

a) pozyskiwanie odbywa się do celów naukowych;

b) pozyskiwanie odbywa się w celu umożliwienia rozmnażania lub przetrwania zagrożonego gatunku;

c) pozyskiwanie odbywa się w celu zaspokojenia potrzeb tradycyjnych użytkowników utrzymujących się z pozyskiwania tego gatunku; bądź

d) wymagają tego okoliczności nadzwyczajne:

pod warunkiem że wyjątki te są dokładnie określone co do przedmiotu oraz ograniczone w czasie i przestrzeni. Tego rodzaju pozyskiwanie nie powinno odbywać się ze szkodą dla gatunku.

6. Konferencja Stron może zalecić Stronom będącym państwami terytorium występowania któregokolwiek gatunku wędrownego wymienionego w załączniku I, aby podjęły one dalsze kroki uznane za właściwe dla dobra tego gatunku.

7. Strony niezwłocznie informują sekretariat o wszelkich działaniach prowadzonych zgodnie z ustępem 5 niniejszego artykułu.

Artykuł  IV

Gatunki wędrowne objęte porozumieniami: załącznik II

1. W załączniku II wymienia się gatunki wędrowne posiadające nieodpowiedni status ochronny, co do których istnieje potrzeba zawarcia międzynarodowych porozumień w celu ich ochrony i gospodarowania nimi, jak również te, których status ochronny mógłby stać się bardziej sprzyjający w wyniku współpracy międzynarodowej, nawiązanej poprzez porozumienia międzynarodowe.

2. Jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami, gatunek wędrowny może zostać wymieniony zarówno w załączniku I, jak i w załączniku II.

3. Strony będące państwami terytorium występowania któregokolwiek gatunku wędrownego wymienionego w załączniku II powinny zmierzać do zawarcia porozumień, jeżeli jest to korzystne dla danego gatunku, oraz przyznają pierwszeństwo gatunkom, których status ochronny jest nieodpowiedni.

4. Strony zachęca się do podejmowania działań zmierzających do zawarcia porozumień dotyczących jakiejkolwiek populacji lub geograficznie wyodrębnionej części populacji jakiegokolwiek gatunku lub niższej kategorii taksonomicznej dzikich zwierząt, których osobniki okresowo przekraczają jedną lub kilka granic jurysdykcji państwowej.

5. Sekretariat otrzymuje egzemplarz każdego porozumienia zawartego zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

Artykuł  V

Wytyczne do porozumień

1. Celem każdego porozumienia jest odtworzenie gatunku wędrownego, którego ono dotyczy, i uzyskanie odpowiedniego statusu ochronnego lub utrzymanie go na tym poziomie. Każde porozumienie powinno dotyczyć tych aspektów ochrony i zarządzania danym gatunkiem wędrownym, które służą osiągnięciu tego celu.

2. Każde porozumienie powinno dotyczyć całego terytorium występowania danego gatunku wędrownego będącego przedmiotem porozumienia oraz powinno być otwarte do przystąpienia dla wszystkich państw terytorium występowania tego gatunku, bez względu na to, czy są one Stronami niniejszej Konwencji.

3. Porozumienie powinno dotyczyć, o ile to możliwe, więcej niż jednego gatunku wędrownego.

4. Każde porozumienie powinno:

a) wskazywać gatunek wędrowny, którego dotyczy;

b) opisywać terytorium występowania i trasę wędrówek gatunków wędrownych;

c) przewidywać ustanowienie przez każdą ze Stron organu krajowego zajmującego się realizacją postanowień porozumienia;

d) ustanowić, o ile to konieczne, odpowiedni mechanizm ułatwiający realizację celów porozumienia, kontrolujący jego skuteczność oraz zapewniający przygotowywanie sprawozdań dla Konferencji Stron;

e) określać procedury rozstrzygania sporów między Stronami porozumienia; oraz

f) w odniesieniu do wędrownych gatunków z rzędu Cetacea co najmniej zakazać wszelkich form pozyskiwania tego gatunku, które nie są dozwolone na mocy innych wielostronnych porozumień, oraz umożliwiać przystąpienie do porozumienia państwom niebędącym państwami terytorium występowania tego gatunku wędrownego.

5. O ile jest to stosowne i możliwe, każde porozumienie powinno w szczególności przewidywać:

a) okresową kontrolę statusu ochronnego gatunków wędrownych, objętych porozumieniem, oraz ustalenie czynników, które mogą być szkodliwe dla tego statusu;

b) plany skoordynowanej ochrony i gospodarowania;

c) badania w zakresie ekologii i dynamiki populacji gatunków wędrownych objętych porozumieniem, ze szczególnym uwzględnieniem ich wędrówek;

d) wymianę informacji o gatunkach wędrownych objętych porozumieniem, ze szczególnym uwzględnieniem wymiany wyników badań i odpowiednich danych statystycznych;

e) ochronę, a tam, gdzie jest to wymagane i możliwe, restytucję siedlisk istotnych dla utrzymania odpowiedniego statusu ochronnego, a także ochronę tych siedlisk przed zakłóceniami, z uwzględnieniem ścisłej kontroli wprowadzania lub kontroli już wprowadzonych gatunków egzotycznych, zagrażających gatunkom wędrownym;

f) utrzymanie sieci dogodnych siedlisk, właściwie rozmieszczonych na szlakach wędrówek;

g) tam, gdzie wydaje się to pożądane, tworzenie nowych siedlisk odpowiednich dla gatunków wędrownych lub ponowne wprowadzenie gatunków wędrownych do odpowiednich siedlisk;

h) eliminowanie, w możliwie najszerszym zakresie, lub kompensację niekorzystnych oddziaływań i przeszkód utrudniających lub uniemożliwiających wędrówkę;

i) zapobieganie, ograniczanie lub kontrolę wprowadzania do siedlisk gatunku wędrownego substancji szkodliwych dla tego gatunku;

j) środki oparte na podstawowych zasadach ekologii, mające na celu kontrolowanie i zarządzanie pozyskiwaniem gatunku wędrownego;

k) procedury koordynacji działań w celu zwalczania nielegalnego pozyskiwania;

l) wymianę informacji o istotnych zagrożeniach dla gatunku wędrownego;

m) procedury postępowania w sytuacjach wyjątkowych, gdy z powodu poważnego zagrożenia statusu ochronnego danego gatunku wędrownego konieczne jest szybkie i znaczne wzmożenie działań ochronnych; oraz

n) informowanie opinii publicznej o treści i celach porozumienia.

Artykuł  VI

Państwa terytorium występowania

1. Wykaz państw terytorium występowania gatunków wędrownych wymienionych w załącznikach I i II jest aktualizowana przez sekretariat na podstawie informacji otrzymywanych od Stron.

2. Strony informują sekretariat, w stosunku do których gatunków wędrownych wymienionych w załącznikach I i II uważają się za państwa terytorium występowania; włącznie z dostarczaniem informacji o statkach pływających pod ich banderą, które poza granicami jurysdykcji państwowej podejmują działania mające na celu pozyskiwanie gatunków wędrownych, o których mowa, i, o ile jest to możliwe, o przyszłych planach dotyczących tego rodzaju działań.

3. Strony będące państwami terytorium występowania gatunków wędrownych wymienionych w załączniku I lub II powinny informować Konferencję Stron za pośrednictwem sekretariatu, co najmniej na sześć miesięcy przed każdym posiedzeniem zwyczajnym Konferencji, o środkach podejmowanych w celu realizacji postanowień niniejszej Konwencji, dotyczących tych gatunków.

Artykuł  VII

Konferencja Stron

1. Konferencja Stron jest organem decyzyjnym niniejszej Konwencji.

2. Sekretariat zwoła posiedzenie Konferencji Stron nie później niż dwa lata po wejściu w życie niniejszej Konwencji.

3. Następnie sekretariat będzie zwoływał posiedzenia zwyczajne Konferencji Stron, nie rzadziej niż co trzy lata, o ile Konferencja nie zdecyduje inaczej, oraz posiedzenia nadzwyczajne, w dowolnym terminie, na pisemny wniosek co najmniej jednej trzeciej Stron.

4. Konferencja Stron ustanowi i będzie kontrolować postanowienia finansowe niniejszej Konwencji. Na każdym ze swych zwyczajnych posiedzeń Konferencja Stron przyjmie budżet na następny okres finansowy. Każda ze Stron wniesie wkład do budżetu zgodnie ze skalą przyjętą przez Konferencję. Postanowienia finansowe, włącznie z postanowieniami dotyczącymi budżetu i skal wkładów, jak również ich modyfikacja, powinny zostać przyjęte jednomyślnie przez wszystkie obecne i głosujące Strony.

5. Na każdym ze swych posiedzeń Konferencja Stron kontroluje realizację niniejszej Konwencji i w szczególności może:

a) dokonywać przeglądu i oceny statusu ochronnego gatunków wędrownych;

b) dokonywać przeglądu postępu prac w dziedzinie ochrony gatunków wędrownych, w szczególności wymienionych w załącznikach I i II;

c) czynić postanowienia i dostarczać takich wskazówek, jakie mogą być niezbędne dla wypełnienia obowiązków przez Radę Naukową i sekretariat;

d) otrzymywać i rozważać jakiekolwiek sprawozdania Rady Naukowej, sekretariatu, a także każdej ze Stron oraz każdego organu stałego ustanowionego zgodnie z Porozumieniem;

e) zalecać Stronom poprawę statusu ochronnego gatunku wędrownego i dokonywać przeglądu postępów osiągniętych w ramach porozumień;

f) w przypadkach gdy porozumienie nie jest zawarte, zalecać zwoływanie posiedzeń Stron będących państwami terytorium występowania gatunku wędrownego lub grup gatunków wędrownych w celu przedyskutowania środków poprawy statusu ochronnego tych gatunków;

g) zalecać Stronom poprawę skuteczności niniejszej Konwencji; oraz

h) decydować o wszelkich dodatkowych środkach, które winny być podjęte dla realizacji celów niniejszej Konwencji.

6. Na każdym posiedzeniu Konferencji Stron należy określić termin i miejsce następnego posiedzenia.

7. Na każdym posiedzeniu Konferencji Stron należy określić i przyjąć regulamin tego posiedzenia. Podjęcie decyzji na posiedzeniu Konferencji Stron wymaga większości dwóch trzecich głosów obecnych i głosujących Stron, o ile niniejsza Konwencja nie stanowi inaczej.

8. Organizacja Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje, Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej, jak również każde państwo niebędące Stroną niniejszej Konwencji oraz - w odniesieniu do każdego porozumienia - organ powołany przez strony tego porozumienia, mogą być reprezentowane na posiedzeniach Konferencji Stron przez swoich obserwatorów.

9. Każda agencja lub organ posiadający techniczne kwalifikacje w dziedzinie ochrony, zachowania i gospodarowania gatunkami wędrownymi, należący do określonych poniżej kategorii, który poinformował sekretariat o chęci wysłania swych obserwatorów na posiedzenie Konferencji Stron, jest na nie dopuszczony, jeżeli co najmniej jedna trzecia obecnych Stron nie zgłosi sprzeciwu. Dotyczy to:

a) międzynarodowych agencji lub organów, rządowych oraz pozarządowych, a także krajowych agencji i organów; oraz

b) krajowych agencji lub organizacji pozarządowych, zatwierdzonych w tym celu przez państwo, na terytorium którego mają swoją siedzibę.

Po uzyskaniu zgody na uczestnictwo obserwatorzy mogą uczestniczyć w posiedzeniach, alebez prawa głosu.

Artykuł  VIII

Rada Naukowa

1. Na swoim pierwszym posiedzeniu Konferencja Stron powoła Radę Naukową będącą organem doradczym w sprawach naukowych.

2. Każda ze Stron może mianować członkiem Rady Naukowej wykwalifikowanego eksperta. Ponadto w Radzie Naukowej jako członkowie zasiadają wykwalifikowani eksperci wybrani i mianowani przez Konferencję Stron. Konferencja Stron określi liczbę ekspertów, kryteria ich wyboru i warunki mianowania.

3. Rada Naukowa zbiera się na wniosek sekretariatu, zgodnie z wymaganiami Konferencji Stron.

4. Za zgodą Konferencji Stron Rada Naukowa ustanowi własny regulamin.

5. Konferencja Stron określa funkcje Rady Naukowej, które mogą obejmować:

a) zapewnienie doradztwa naukowego Konferencji Stron sekretariatowi oraz, o ile Konferencja Stron wyrazi zgodę, każdemu organowi powołanemu zgodnie z niniejszą Konwencją lub porozumieniem, bądź którejkolwiek ze Stron;

b) zalecanie badań i koordynacji badań gatunków wędrownych, ocenę rezultatów tych badań w celu określenia statusu ochronnego gatunków wędrownych oraz składania raportów dla Konferencji Stron na temat tego stanu i sposobów jego poprawy;

c) zalecanie Konferencji Stron włączenia gatunków wędrownych do załączników I lub II wraz ze wskazaniem ich terytoriów występowania;

d) zalecanie Konferencji Stron konkretnych środków ochrony i metod gospodarowania, które powinny być włączone do porozumień dotyczących gatunków wędrownych; oraz

e) zalecenie Konferencji Stron rozwiązań problemów związanych z naukowymi aspektami realizacji niniejszej Konwencji, szczególnie dotyczących siedlisk gatunków wędrownych.

Artykuł  IX

Sekretariat

1. Do celów niniejszej Konwencji ustanawia się sekretariat.

2. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji dyrektor wykonawczy Programu Ochrony Środowiska Organizacji Narodów Zjednoczonych zapewni funkcjonowanie sekretariatu. W zakresie i w taki sposób, jaki uzna za właściwy, może on korzystać z pomocy odpowiednich międzyrządowych lub pozarządowych, międzynarodowych lub krajowych agencji i organów, posiadających kwalifikacje techniczne w dziedzinie ochrony, zachowania i zagospodarowania dzikich zwierząt.

3. Jeżeli Program Środowiskowy Narodów Zjednoczonych nie będzie mógł nadal utrzymywać sekretariatu, Konferencja Stron przyjmie alternatywne ustalenia dotyczące sekretariatu.

4. Funkcje sekretariatu obejmują:

a) organizowanie i obsługę posiedzeń:

i) Konferencji Stron; oraz

ii) Rady Naukowej;

b) utrzymywanie i promowanie kontaktów między Stronami, stałymi organami ustanowionymi na mocy porozumień oraz innymi organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się gatunkami wędrownymi;

c) uzyskiwanie z wszelkich odpowiednich źródeł raportów i innych informacji pomocnych dla realizacji celów niniejszej Konwencji oraz zapewnienie odpowiedniego rozpowszechniania tych informacji;

d) zwracanie uwagi Konferencji Stron na wszelkie sprawy odnoszące się do celów niniejszej Konwencji;

e) przygotowanie dla Konferencji Stron raportów z pracy sekretariatu oraz z realizacji niniejszej Konwencji;

f) prowadzenie i publikowanie wykazu państw terytorium występowania wszystkich gatunków wędrownych wymienionych w załącznikach I i II;

g) popieranie zawierania porozumień pod kierunkiem Konferencji Stron;

h) prowadzenie i udostępnianie Stronom wykazu porozumień oraz, o ile zażąda tego Konferencja Stron, dostarczanie wszelkich informacji o tych porozumieniach;

i) prowadzenie i publikowanie wykazu zaleceń przyjętych przez Konferencję Stron na podstawie artykułu VII ustęp 5 litery e), f) i g) lub decyzji podjętych na podstawie litery h) niniejszego ustępu;

j) informowanie opinii publicznej o niniejszej Konwencji i jej celach; oraz

k) wykonywanie wszelkich innych funkcji powierzonych na mocy niniejszej Konwencji lub przez Konferencję Stron.

Artykuł  X

Poprawki do Konwencji

1. Niniejsza Konwencja może zostać zmieniona na każdym zwyczajnym lub nadzwyczajnym posiedzeniu Konferencji Stron.

2. Każda ze Stron może zgłosić propozycję poprawki.

3. Tekst każdej zaproponowanej poprawki wraz z uzasadnieniem powinien zostać przekazany sekretariatowi na co najmniej sto pięćdziesiąt dni przed posiedzeniem, na którym będzie ona rozpatrywana, oraz zostać niezwłocznie przekazany przez sekretariat wszystkim Stronom. Wszelkie uwagi Stron dotyczące tekstu powinny zostać zgłoszone sekretariatowi nie później niż sześćdziesiąt dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Po upływie ostatniego dnia terminu zgłaszania uwag sekretariat niezwłocznie przekaże Stronom wszelkie uwagi, które wpłynęły do tego dnia.

4. Poprawki przyjmuje się większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących.

5. Przyjęta poprawka wejdzie w życie w odniesieniu do wszystkich Stron, które ją przyjęły, pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu, w którym dwie trzecie Stron złożyło u depozytariusza dokument przyjęcia. W stosunku do każdej ze Stron, która złożyła dokument przyjęcia po dniu, w którym dwie trzecie Stron złożyło swoje dokumenty przyjęcia, poprawka wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po złożeniu dokumentu przyjęcia.

Artykuł  XI

Poprawki do załączników

1. Załączniki I i II mogą zostać zmienione na każdym zwyczajnym lub nadzwyczajnym posiedzeniu Konferencji Stron.

2. Każda ze Stron może zgłosić propozycję poprawki.

3. Teksty każdej zgłoszonej poprawki wraz z uzasadnieniem, oparte na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej, powinny zostać przekazane sekretariatowi na co najmniej sto pięćdziesiąt dni przed posiedzeniem oraz zostać niezwłocznie przekazane przez sekretariat wszystkim Stronom. Wszelkie uwagi Stron dotyczące tekstu powinny zostać zgłoszone sekretariatowi nie później niż na sześćdziesiąt dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Po upływie ostatniego dnia terminu zgłaszania uwag sekretariat niezwłocznie przekaże Stronom wszelkie uwagi, które wpłynęły do tego dnia.

4. Poprawki przyjmuje się większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących.

5. Przyjęta poprawka wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich Stron po upływie dziewięćdziesięciu dni od posiedzenia Konferencji Stron, na której została przyjęta, z wyłączeniem tych Stron, które zgłosiły zastrzeżenia zgodnie z ustępem 6 niniejszego artykułu.

6. W okresie dziewięćdziesięciu dni, określonych w ustępie 5, każda ze Stron, poprzez pisemne powiadomienie depozytariusza, może zgłosić zastrzeżenie do poprawki. Zastrzeżenie do poprawki może zostać wycofane poprzez pisemne powiadomienie depozytariusza, po czym poprawka wchodzi w życie w stosunku do tej Strony po upływie dziewięćdziesięciu dni od daty wycofania zastrzeżenia.

Artykuł  XII

Wpływ na konwencje międzynarodowe i inne akty prawne

1. Niniejsza Konwencja w żaden sposób nie narusza kodyfikacji i opracowania prawa morskiego, prowadzonego przez Konferencję Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza, zwołanej zgodnie z rezolucją 2750 C (XXV) Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, ani też obecnych i przyszłych roszczeń oraz opinii prawnych żadnego z państw, których dotyczy prawo morza, oraz charakteru i zakresu jurysdykcji państwowej nad wybrzeżem i banderą.

2. Postanowienia niniejszej Konwencji w żaden sposób nie wpływają na prawa i obowiązki którejkolwiek ze Stron wynikające z jakichkolwiek istniejących traktatów, konwencji lub porozumień.

3. Postanowienia niniejszej Konwencji w żaden sposób nie wpływają na prawo Stron do przyjęcia bardziej restrykcyjnych krajowych środków dotyczących ochrony gatunków wędrownych wymienionych w załącznikach I i II lub do przyjęcia krajowych środków dotyczących ochrony gatunków niewymienionych w załącznikach I i II.

Artykuł  XIII

Rozstrzyganie sporów

1. Jakikolwiek spór, który może powstać między dwiema lub więcej Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania postanowień niniejszej Konwencji, będzie przedmiotem negocjacji między Stronami sporu.

2. Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty zgodnie z postanowieniami ustępu 1, Strony mogą na podstawie obustronnego porozumienia przekazać sprawę do arbitrażu, w szczególności do Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze. Strony przekazujące sprawę są związane orzeczeniem arbitrażowym.

Artykuł  XIV

Zastrzeżenia

1. Postanowienia niniejszej Konwencji nie podlegają zastrzeżeniom ogólnym. Szczegółowe zastrzeżenia można zgłaszać zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i artykułu XI.

2. Przy składaniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia każde państwo lub regionalna organizacja integracji gospodarczej może zgłosić szczegółowe zastrzeżenie w sprawie obecności w załączniku I lub II, bądź w obu z nich, któregokolwiek gatunku wędrownego i nie będzie wówczas uznawane za Stronę odnośnie do przedmiotu tego zastrzeżenia, aż do upływu dziewięćdziesięciu dni od przekazania Stronom przez depozytariusza powiadomienia o wycofaniu tego zastrzeżenia.

Artykuł  XV

Podpisanie

Niniejsza Konwencja jest otwarta w Bonn do podpisu dla wszystkich państw i regionalnych organizacji integracji gospodarczej do dnia dwudziestego drugiego czerwca 1980 roku.

Artykuł  XVI

Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie

Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia składane są Rządowi Republiki Federalnej Niemiec, który jest depozytariuszem.

Artykuł  XVII

Przystąpienie

Po dniu dwudziestego drugiego czerwca 1980 roku niniejsza Konwencja będzie otwarta do przystąpienia dla wszystkich państw i regionalnych organizacji integracji gospodarczej niebędącymi sygnatariuszami. Dokumenty przystąpienia powinny zostać złożone u depozytariusza.

Artykuł  XVIII

Wejście w życie

1. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu złożenia u depozytariusza piętnastego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. Dla każdego państwa lub każdej regionalnej organizacji integracji gospodarczej, które ratyfikują, przyjmują lub zatwierdzają niniejszą Konwencję bądź do niej przystępują, po złożeniu piętnastego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia niniejsza Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu złożenia przez to państwo lub taką organizację dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł  XIX

Wypowiedzenie

Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Konwencję w każdym czasie poprzez pisemne powiadomienie depozytariusza. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie dwunastu miesięcy od otrzymania powiadomienia przez depozytariusza.

Artykuł  XX

Depozytariusz

1. Oryginał niniejszej Konwencji w językach angielskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każda wersja jest jednakowo autentyczna, zostanie złożony depozytariuszowi. Depozytariusz przekaże uwierzytelnione kopie każdej wersji językowej wszystkim państwom i wszystkim regionalnym organizacjom integracji gospodarczej, które podpisały Konwencję lub złożyły dokumenty przystąpienia do niej.

2. W porozumieniu z zainteresowanymi rządami depozytariusz przygotuje oficjalne wersje niniejszej Konwencji w językach arabskim i chińskim.

3. Depozytariusz informuje wszystkich sygnatariuszy oraz państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, które podpisały niniejszą Konwencję lub przystąpiły do niej, a także sekretariat, o podpisaniu, złożeniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, o wejściu w życie niniejszej Konwencji, wniesionych do niej poprawkach, szczegółowych zastrzeżeniach i powiadomieniach o wypowiedzeniu.

4. Niezwłocznie po wejściu w życie niniejszej Konwencji jej uwierzytelniona kopia zostanie przekazana przez depozytariusza Sekretariatowi Narodów Zjednoczonych w celu rejestracji i opublikowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, podpisali niniejszą Konwencję.

SPORZĄDZONO w Bonn, dnia 23 czerwca 1979 roku.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

OBJAŚNIENIA

1. Gatunki wędrowne objęte niniejszym załącznikiem są wyszczególnione:

a) według nazwy gatunku lub podgatunku; lub

b) jako grupa wszystkich gatunków wędrownych objętych taksonem wyższej rangi lub wyznaczona ich część.

2. Inne odniesienia do taksonów wyższej rangi niż gatunek podano wyłącznie na potrzeby informacji lub klasyfikacji.

3. Skrót "(s.I.)" zastosowano do oznaczenia, że nazwa naukowa jest stosowana w jej rozszerzonym znaczeniu.

4. Symbol (-), po którym następuje liczba i nazwa taksonu, wskazuje na wyłączenie z tego taksonu oznaczonych geograficznie wyodrębnionych populacji, jak następuje:

– 101 oznacza populacje peruwiańskie.

5. Symbol (+), po którym następuje liczba i nazwa gatunku, wskazuje, że tylko oznaczone geograficznie wyodrębnione populacje tego gatunku są objęte niniejszym załącznikiem, a mianowicie:

+ 201 oznacza populacje północno-zachodniej Afryki,

+ 202 oznacza populacje afrykańskie,

+ 203 oznacza populacje górnej Amazonki.

6. Gwiazdka^(*) umieszczona obok nazwy gatunku wskazuje, że gatunek ten lub oddzielna populacja tego gatunku albo wyższy takson, obejmujący ten gatunek, są uwzględnione w załączniku II.

MAMMALIA

CHIROPTERA

Molossidae Tadarida brasiliensis

PRIMATES

Pongidae Gorilla gorilla beringei

CETACEA

Balaenopteridae Balaenoptera musculus

Megapteranovaeangliae

Balaenidae Balaena mysticeus

Eubalaena glacialis (s.1.)

PINNIPEDIA

Phocidae Monachus nionacbus*

PERISSODACTYLA

Equidae Equus grevyi

ARTIODACTYLA

Camelidae Vicugna vicugna* - 101

Cervidae Cervus elaphus barbarus

Bovidae Bos sauveli

Addax nasomaculatus

Gazella cuvieri

Gazella dama

Gazella dorcas + 201

AVES

PROCELLARIIFORMES

Diomedeidae Diomedea albatrus

Procellariidae Pterodroma cahow

Pterodroma phaeopygi

CICONIIFORMES

Ardeidae Egretta eulophotes

Ciconiidae Ciconia boyciana

Threskiornithdae Geronticus eremita

ANSERIFORMES

Anatidae Chloephaga rubidiceps*

FALCONIFORMES

Accipitridae Haliaeetus pelagiucus*

GRUIFORMES

Gruidae Grus japonensis*

Grus leucogeranus*

Grus nigricillis*

Olididae Chlamydotis undulata* +201

CHARADRIIFORMES

Scolopacidae Numenius borealis*

Numenius tenuirostris*

Laridae Larus audouinii

Larus elictus

Larus saundersi

Alcidae Synthliboramphus antiquus wumizusume

PASSERIFORMES

Parulidae Dendroica kirtlandii

Fringillidae Serinus syriacus

REPTILIA

TESTUDINES

Cheloniidae Lepidochelys kempii*

Dermochelidae Dermochelys coriacea*

Pelomedusidae Podocnemis expansa* + 203

CROCODYLIA

Gaviadae Gavialis gangeticus

PISCES

SILURIFORMES

Schilbeidae Pangasianodon gigas

ZAŁĄCZNIK  II

OBJAŚNIENIA

1. Gatunki wędrowne objęte niniejszym załącznikiem są wyszczególnione:

a) według nazwy gatunku lub podgatunku; lub

b) jako grupa wszystkich gatunków wędrownych objętych taksonem wyższej rangi lub wyznaczona ich część.

Jeżeli nie zaznaczono inaczej, odniesienie do taksonu wyższej rangi niż gatunek oznacza, że wszystkie gatunki wędrowne objęte tym taksonem mogą odnieść znaczne korzyści z zawartych porozumień.

2. Skrót "spp." występujący po nazwie rodziny lub rodzaju oznacza odniesienie do wszystkich gatunków wędrownych w danej rodzinie lub rodzaju.

3. Inne odesłania do taksonów wyższej rangi niż gatunki stosuje się wyłącznie na potrzeby informacji lub klasyfikacji.

4. Skrót "(s.I.)" zastosowano do oznaczenia, że nazwa naukowa jest stosowana w jej rozszerzonym znaczeniu.

5. Symbol (+), po którym następuje liczba i nazwa gatunku, wskazuje, że tylko oznaczone geograficznie wyodrębnione populacje tego gatunku są objęte niniejszym załącznikiem, a mianowicie:

+ 201 oznacza populacje azjatyckie.

6. Gwiazdka * umieszczona obok nazwy gatunku wskazuje, że gatunek ten lub oddzielna populacja tego gatunku albo wyższy takson, obejmujący ten gatunek, są uwzględnione w załączniku I.

MAMMALIA

CETACEA

Monodontidae Delphinapterus leucas

PROBOSCIDAE

Elephantidae Loxodonta africana

SIRENIA

Dugongidae Dugong dugong

PINNIPEDIA

Phocidae Monachus monachus*

ARTIODACTYLA

Camelidae Vicugna vicugna*

Bovidae Oryx dammahi

Gazella gazella + 201

AVES

PROCELLARIIFORMES

Pelecanidae Pelecanus crispus

CICONIIFORMES

Ciconiidae Ciconia ciconia

Ciconia nigra

Threskiornithdae Platalea leucorodia

Phoenicopteridae spp.

ANSERIFORMES

Anatidae spp.*

FALCONIFORMES

Cathartidae spp.

Pandionidae Pandion haliaetus

Accipitriadae spp.*

Falconidae spp.

GALLIFORMES

Phasianidae Coturnix coturnix coturnix

GRUIFORMES

Gruida Grus spp*

Anthropoides virgo

Olididae Chlamydotis undulata* +201

CHARADRIIFORMES

Charadriidae spp.

Scolopacidae spp.*

Recurvirostridae spp.

Phalaropodidae spp.

PASSERIFORMES

Muscicapidae (s.I.) spp.

REPTILIA

TESTUDINES

Cheloniidae spp.*

Dermochelidae spp.*

Pelomedusidae Podocnemis expansa*

CROCODYLIA

Crocodylidae Crocodilus porosus

PISCES

ACIPENSERIFORMES

Acipenseridae Acipenser fulvescens

INSECTA

LEPIDOPTERA

Danaidae Danaus plexippus

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1982.210.11
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt. Bonn.1979.06.23.
• Data aktu: 23/06/1979
• Data ogłoszenia: 19/07/1982
• Data wejścia w życie: 01/11/1983