Dyrektywa 80/155/EWG dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania i wykonywania działalności przez położne

DYREKTYWA RADY
z dnia 21 stycznia 1980 r.
dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania i wykonywania działalności przez położne

(80/155/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 11 lutego 1980 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 49, 57 i 66,

uwzględniając wniosek Komisji (1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z art. 57 Traktatu przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne dotyczące podejmowania i wykonywania działalności przez położne muszą być koordynowane; ze względu na zdrowie publiczne konieczne jest w obszarze Wspólnoty dążenie do wspólnej definicji obszaru działania przedmiotowej grupy zawodowej oraz jej kształcenia; dążąc do tego celu nie uznano za wskazane narzucenia wszystkim Państwom Członkowskim ujednoliconego programu kształcenia; powinno zapewnić się tym państwom swobodę organizowania ich kształcenia w jak najszerszym zakresie; najlepszym rozwiązaniem jest określenie minimalnych zasad;

koordynacja przewidziana niniejszą dyrektywą nie wyklucza dalszej koordynacji;

w odniesieniu do kształcenia obecnie większość Państw Członkowskich nie dokonuje rozróżnienia między położnymi wykonującymi swój zawód jako pracownicy najemni a pracującymi na własny rachunek; stąd wydaje się konieczne rozszerzenie stosowania niniejszej dyrektywy na położne zatrudnione w charakterze pracowników najemnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1. 1
Państwa Członkowskie uzależniają podejmowanie i wykonywanie działalności przez położne, określonej tytułami wymienionymi w art. 1 dyrektywy 80/154/EWG (4), od posiadania dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji położnej, określonych w Załączniku powyższej dyrektywy, gwarantującego, że w pełnym okresie trwania kształcenia osoba zainteresowana nabyła:

a) odpowiednią wiedzę w zakresie nauk, na których opiera się działalność położnych, a szczególnie położnictwa i ginekologii;

b) odpowiednią wiedzę w zakresie etyki oraz prawa zawodowego;

c) pogłębioną wiedzę o funkcjach biologicznych, anatomii i fizjologii położnictwa i noworodków, jak również wiedzę o związkach między stanem zdrowia a fizycznym i społecznym środowiskiem człowieka oraz jego zachowaniu;

d) odpowiednie doświadczenie kliniczne, zdobyte w zatwierdzonych instytucjach pod nadzorem personelu wykwalifikowanego w położnictwie i opiece położniczej;

e) odpowiednie zrozumienie dla kształcenia personelu służby zdrowia i doświadczenie we współpracy z nim.

2.
Kształcenie, określone w ust. 1, obejmuje:

– albo kurs położnictwa w pełnym wymiarze godzin, obejmujący co najmniej trzy lata nauki teoretycznej i praktycznej, dostępny dla osób, które ukończyły co najmniej dziesięć lat kształcenia ogólnego,

2 albo kurs położnictwa w pełnym wymiarze godzin, trwający co najmniej 18 miesięcy, dostępny dla osób posiadających dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną, określonych w Załączniku do dyrektywy 77/452/EWG (5).

3.
Kurs położnictwa, o którym mowa w ust. 2 tiret pierwsze, obejmuje co najmniej przedmioty programu kształcenia wyszczególnione w Załączniku.

Kurs, przewidziany w ust. 2 tiret drugie, obejmuje co najmniej przedmioty programu kształcenia wyszczególnione w Załączniku, które nie wchodziły w skład równoważnego kursu kształcenia pielęgniarek.

4.
Państwa Członkowskie zapewniają, aby instytucja kształcąca położne odpowiadała za koordynację teorii i praktyki w trakcie całego szkolenia.

Szkolenie teoretyczne i techniczne wymienione w sekcji A Załącznika jest równoważne i skoordynowane ze szkoleniem klinicznym położnych wymienionym w sekcji B tego samego Załącznika w taki sposób, aby wiedza i doświadczenie wymienione w ust. 1 mogły zostać nabyte we właściwym trybie.

Szkolenie kliniczne powinno odbywać się w formie nadzorowanego stażu w oddziałach szpitala lub innych placówkach usług zdrowotnych zatwierdzonych przez właściwe organy lub instytucje. W czasie tego szkolenia uczennice kształcące się na położne uczestniczą w pracy oddziałów w zakresie, w jakim uczestnictwo to przyczynia się do ich kształcenia. Zaznajamia się je z zakresem obowiązków objętych położnictwem.

5. 3
Przepisy niniejszej dyrektywy nie naruszają możliwości, jakie mają Państwa Członkowskie, przyznania na ich terytorium, zgodnie z uregulowaniami prawnymi w nich obowiązującymi, prawa dostępu i wykonywania zawodu położnej posiadaczom dyplomów, świadectw lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji, które nie zostały nabyte w Państwie Członkowskim.
6. 4
Jako środek przejściowy, nienaruszający przepisów ust. 1 i 4, ustala się, że Hiszpania, której przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne dotyczące kształcenia nie w pełni odpowiadały wymogom zawartym w niniejszej dyrektywie, w momencie gdy dyrektywa 80/154/EWG i niniejsza dyrektywa weszły w życie, mogą nadal stosować swe przepisy do osób, które rozpoczęły kształcenie specjalistyczne w dziedzinie położnictwa nie później niż w dniu 31 grudnia 1985 r.

Każde przyjmujące Państwo Członkowskie ma prawo żądać, aby posiadacze dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji uprawniających do wykonywania zawodu położnej nadane przez Hiszpanię przed dniem 1 stycznia 1986 r. przedłożyli zaświadczenia potwierdzające, iż przez przynajmniej trzy kolejne lata z pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia wykonywali oni faktycznie i zgodnie z prawem czynności położnej, chyba że do wymienionego wyżej dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji dołączone jest zaświadczenie wydane przez właściwe władze, w którym poświadczają one odbycie kształcenia zgodnego z wymogami zawartymi w niniejszym artykule i Załączniku.

Artykuł  2

Po okresowej analizie wyników różnych kursów kształcenia, przewidzianych w art. 1 ust. 2, Komisja przedstawia Radzie pierwsze sprawozdanie w terminie sześciu lat po ogłoszeniu niniejszej dyrektywy. Analiza ta przeprowadzona jest z pomocą Komitetu Doradczego ds. Kształcenia Położnych.

W świetle wyników tejże analizy Komisja przedstawia propozycje zmian zmierzające do ujednolicenia minimalnych kryteriów, określonych dla wyżej wymienionych kursów kształcenia, zgodnie z warunkami zalecanymi w art. 2 ust. 1 tiret pierwsze subtiret pierwsze i tiret drugie dyrektywy 80/154/EWG. Rada rozpatruje niniejsze wnioski bezzwłocznie.

Artykuł  3

Nie naruszając przepisów art. 1, Państwa Członkowskie mogą dopuścić kształcenie w niepełnym wymiarze godzin na warunkach zatwierdzonych przez właściwe organy krajowe.

Całkowity czas takiego kształcenia nie może być krótszy niż kształcenia w pełnym wymiarze godzin. Poziom kształcenia nie może zostać obniżony ze względu na jego niepełny wymiar godzin.

Artykuł  4

Państwa Członkowskie zapewniają położnym uprawnienie do podejmowania i wykonywania przynajmniej następujących czynności:

1) udzielanie informacji i porad na temat planowania rodziny;

2) rozpoznawanie ciąży i monitorowanie ciąż normalnych, przeprowadzanie badań niezbędnych w monitorowaniu rozwoju ciąż normalnych;

3) kierowanie na badania konieczne do jak najwcześniejszego rozpoznania ciąż wysokiego ryzyka;

4) realizacja programu przygotowania rodziców oraz pełne przygotowanie porodu łącznie z poradnictwem na temat higieny i żywienia;

5) opieka nad rodzącą i pomoc w czasie porodu oraz monitorowanie płodu w macicy za pomocą właściwych środków klinicznych i technicznych;

6) przyjmowanie porodów siłami natury, łącznie - zależnie od potrzeby - z nacięciem krocza i w nagłych przypadkach porodu z położenia miednicowego;

7) rozpoznawanie u matki lub dziecka objawów informujących o nieprawidłowościach, wymagających skierowania do lekarza oraz - w miarę potrzeby - pomoc lekarzowi; podejmowanie koniecznych działań nagłych pod nieobecność lekarza, a zwłaszcza ręcznego wydobycia łożyska z możliwością następnie ręcznego badania macicy;

8) badanie noworodków i opieka nad nimi podejmowanie wszelkich potrzebnych inicjatyw, a w razie konieczności natychmiastowej resuscytacji;

9) opieka nad matką, monitorowanie przebiegu okresu poporodowego oraz udzielanie matce wszelkich niezbędnych porad na temat opieki nad noworodkiem, aby umożliwić jej stworzenie jak najlepszych warunków rozwoju dziecka;

10) prowadzenie leczenia przypisanego przez lekarza;

11) prowadzenie koniecznej dokumentacji.

Artykuł  5

Niniejszą dyrektywę stosuje się także do obywateli Państw Członkowskich, którzy zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobody przemieszczania się pracowników we Wspólnocie (6) wykonują lub będą wykonywać jedną z działalności określonych w art. 1 dyrektywy 80/154/EWG w charakterze pracowników najemnych.

Artykuł  6
1.
Państwa Członkowskie wprowadzają w życie środki konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie dwóch lat od jej notyfikowania i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.
2.
Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.
Artykuł  7

W przypadku gdy Państwo Członkowskie napotka poważne trudności w stosowaniu niniejszej dyrektywy w określonych obszarach, Komisja wspólnie z tym państwem dokona analizy tych trudności i zwróci się o opinię do Komitetu Wyższych Urzędników ds. Zdrowia Publicznego, powołanego decyzją 75/365/EWG (7), zmienioną ostatnio decyzją 80/157/EWG (8).

W razie potrzeby Komisja przedłoży Radzie właściwe propozycje.

Artykuł  8

Nie później niż sześć lat od dnia notyfikacji niniejszej dyrektywy, działając na wniosek Komisji, po uzyskaniu opinii Komitetu Doradczego, Rada postanawa o cofnięciu bądź ograniczeniu wyjątku określonego w części B pozycja 3 Załącznika.

Artykuł  9

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 stycznia 1980 r.

W imieniu Rady
G. MARCORA
Przewodniczący

_______

(1) Dz.U. C 18 z 12.2.1970, str. 1.

(2) Dz.U. C 101 z 4.8.1970, str. 26.

(3) Dz.U. C 146 z 11.12.1970, str. 17.

(4) Dz.U L 33 z 11.2.1980, str. 1.

(5) Dz.U. L 176 z 15.7.1977, str. 1.

(6) Dz.U. L 257 z 19.10.1968, str. 2.

(7) Dz.U. L 167 z 30.6.1975, str. 19.

(8) Dz.U. L 33 z 11.2.1980, str. 15.

ZAŁĄCZNIK  5

PROGRAM KSZTAŁCENIA POŁOŻNYCH

Kształcenie prowadzące do uzyskania dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji położnej składa się z następujących dwóch części:

A. KSZTAŁCENIE TEORETYCZNE I TECHNICZNE:

a) Przedmioty ogólne

1. Podstawy anatomii i fizjologii

2. Podstawy patologii

3. Podstawy bakteriologii, wirusologii i parazytologii

4. Podstawy biofizyki, biochemii i radiologii

5. Pediatria, w szczególności w odniesieniu do noworodków

6. Higiena, edukacja zdrowotna, profilaktyka, wczesne wykrywanie chorób

7. Żywienie i dietetyka, w szczególności w odniesieniu do kobiet, noworodków i małych dzieci

8. Podstawy socjologii i zagadnienia socjomedyczne

9. Podstawy farmakologii

10. Psychologia

11. Pedagogika

12. Ustawodawstwo zdrowotne i społeczne oraz organizacja służby zdrowia

13. Etyka zawodowa i prawo zawodowe

14. Edukacja seksualna i planowanie rodziny

15. Ochrona prawna matki i dziecka

b) Przedmioty specyficzne dla działalności położnych

1. Anatomia i fizjologia

2. Embriologia i rozwój płodu

3. Ciąża, poród i połóg

4. Patologia ginekologiczna i położnicza

5. Przygotowanie do porodu i rodzicielstwa, z aspektami psychologicznymi

6. Przygotowanie do przyjęcia porodu (obejmujące znajomość i używanie sprzętu technicznego w położnictwie)

7. Znieczulenie, narkoza i resuscytacja

8. Fizjologia i patologia noworodka

9. Kontrola i opieka nad noworodkiem

10. Czynniki psychologiczne i społeczne

B. KSZTAŁCENIE PRAKTYCZNE I KLINICZNE

Niniejsze kształcenie odbywać się musi pod stosownym nadzorem:

1. Poradnictwo dla kobiet ciężarnych, obejmujące co najmniej 100 badań prenatalnych.

2. Kontrola i opieka nad przynajmniej 40 kobietami ciężarnymi.

3. Przyjęcie przez uczennicę co najmniej 40 porodów; jeżeli z powodu braku rodzących nie można osiągnąć tej liczby, można ją zmniejszyć do minimum 30, pod warunkiem że uczennica asystuje przy 20 dalszych porodach.

4. Aktywny udział w porodach pośladkowych. Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na brak porodów pośladkowych, praktykę tę można odbyć w sytuacji symulowanej.

5. Wykonywanie nacięcia krocza i nauka zakładania szwów. Nauka owa obejmować powinna szkolenie teoretyczne i praktykę kliniczną. Nauka zakładania szwów powinna obejmować rany po nacięciu krocza i proste pęknięcia krocza. O ile jest ot absolutnie niemożliwe, praktyka może się odbyć w sytuacji symulowanej.

6. Nadzór i opieka nad 40 kobietami, u których mogą wystąpić powikłania w trakcie ciąży, porodu i połogu.

7. Nadzór i opieka (łącznie z przeprowadzaniem badań) nad przynajmniej 100 położnicami i zdrowymi noworodkami.

8. Obserwacja i opieka nad noworodkami wymagającymi specjalnej troski, w tym nad noworodkami niedonoszonymi lub przenoszonymi, z małą wagą urodzeniową lub chorymi.

9. Opieka nad kobietami z ginekologicznymi i położniczymi objawami patologicznymi.

10. Zapoznanie z opieką medyczną i chirurgiczną. Ma ono mieć charakter kształcenia teoretycznego i praktyki klinicznej.

1 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 10 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.206.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2001 r.
2 Art. 1 ust. 2 tiret drugie zmienione przez art. 10 pkt 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.206.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2001 r.
3 Art. 1 ust. 5 dodany przez art. 24 dyrektywy nr 89/594/EWG z dnia 30 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 listopada 1989 r.
4 Art. 1 ust. 6 dodany przez art. 24 dyrektywy nr 89/594/EWG z dnia 30 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 listopada 1989 r.
5 Załącznik zmieniony przez art.27 dyrektywy nr 89/594/EWG z dnia 30 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 8 listopada 1989 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1980.33.8

Rodzaj: Dyrektywa
Tytuł: Dyrektywa 80/155/EWG dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do podejmowania i wykonywania działalności przez położne
Data aktu: 21/01/1980
Data ogłoszenia: 11/02/1980
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 23/01/1980