Dyrektywa 78/365/EWG dostosowująca po raz drugi do postępu technicznego dyrektywę Rady 71/318/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do gazomierzy

DYREKTYWA KOMISJI
z dnia 31 marca 1978 r.
dostosowująca po raz drugi do postępu technicznego dyrektywę Rady 71/318/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do gazomierzy

(78/365/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 18 kwietnia 1978 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej(1), zmienioną Aktem Przystąpienia, w szczególności jej art. 17, 18 oraz 19,

uwzględniając dyrektywę Rady 71/318/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do gazomierzy(2), zmienioną dyrektywą Komisji 74/331/EWG(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

z uwagi na postęp techniczny, jaki miał miejsce w przedmiotowej dziedzinie, należy wprowadzić zmiany do dyrektywy 71/318/EWG;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania Dyrektyw do Postępu Technicznego w celu Usunięcia Barier Technicznych w Wymianie Handlowej Przyrządów Pomiarowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W pkt I.B.3, I.B.4.1, I.B.8.2.3, I.B.9, II.6.3, III.2, III.4 i III.5 Załącznika do dyrektywy 71/318/EWG wprowadza się zmiany, zgodnie z odpowiadającymi im punktami Załącznika do niniejszej dyrektywy.

Punkt II.5.2, II.7.2.7 i III.6.2.3 znajdujące się w Załączniku do niniejszej dyrektywy dodaje się do Załącznika do dyrektywy 71/318/EWG.

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie przyjmują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy w taki sposób, aby przepisy te stały się skuteczne w rok po dacie ogłoszenia niniejszej dyrektywy, oraz niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego przyjętych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 marca 1978 r.

W imieniu Komisji
Étienne DAVIGNON
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 1.

(2) Dz.U. L 202 z 6.9.1971, str. 21.

(3) Dz.U. L 189 z 12.7.1974, str. 9.

ZAŁĄCZNIK

ROZDZIAŁ  I.B

3. Urządzenia dodatkowe

3.1. Gazomierze mogą być wyposażone w:

a) urządzenia samoinkasujące;

b) integralne generatory impulsowe, których wyloty muszą być zaopatrzone w oznaczenie wartości pojedynczego impulsu w formie:

"1 imp. ... m3 (lub dm3)" lub

"1 m3 ... imp.".

Takie urządzenia dodatkowe uważa się za integralną część przyrządu pomiarowego, gdy są podłączone do gazomierzy w czasie przeprowadzania pierwotnej weryfikacji EWG. Nie ma odrębnych wymagań dotyczących ich wpływu na właściwości pomiarowe gazomierzy.

3.2. Gazomierze mogą być wyposażone w wyjściowe wałki napędowe, to znaczy zawierać wałki napędowe lub inne wyposażenie dla funkcjonowania odłączalnych urządzeń dodatkowych. Moment obrotowy, który muszą wytwarzać gazomierze w celu zapewnienia napędu dodatkowo podłączonym urządzeniom, nie może wnosić żadnych zmian do wskazań gazomierza większych niż wartości określone w pkt II.5.2.1 i III.5.2.1.

3.2.1. W przypadku gdy jest tylko jeden wałek napędowy, jego stała musi być opisana poprzez oznakowanie w formie "1 tr ... m3 (lub dm3)", dla maksymalnego dopuszczalnego momentu obrotowego w formie "Mmax =... N.mm" oraz kierunku obrotu.

3.2.2. W przypadku gdy jest kilka wałków napędowych, każdy wałek musi być opisany przez literę M z indeksem w formie "M1; M2;... Mn ", oraz przez oznakowanie ich stałych w formie "1 tr ... m3 (lub dm3)" oraz kierunku obrotu.

Na gazomierzu, najlepiej na tabliczce znamionowej, musi znajdować się następujący wzór:

k1 M1 + k2 M2 +... + kn Mn ≤ Ü A N.mm,

gdzie:

A przedstawia wartość liczbową maksymalnego dopuszczalnego momentu obrotowego stosowanego do wałka napędowego z najwyższą stałą, jeżeli moment obrotowy jest zastosowany tylko do tego wałka; wałek ten musi być opisany symbolem M1;

ki (i = 1; 2;... n) przedstawia wartość liczbową oznaczoną następująco:

Mi (i = 1; 2;... n) przedstawia moment obrotowy zastosowany do wałka napędowego oznaczonego symbolem

Mi;

Ci (i = 1; 2;... n) przedstawia stałą dla wałka napędowego opisaną symbolem Mi.

3.2.3. Zakończenia wałków napędowych muszą być zabezpieczane przez zaplombowany kapturek lub zaplombowane połączenie między urządzeniem dodatkowym i gazomierzem.

3.2.4. Połączenie między urządzeniem pomiarowym i pośrednią przekładnią zębatą nie może być przerwane lub zmienione w przypadku, gdy moment obrotowy jest równy trzykrotnemu dopuszczalnemu momentowi obrotowemu, jak określono w pkt I.B.3.2.1 i I.B.3.2.2.

4. Oznakowania

4.1. Każdy gazomierz musi być zaopatrzony w następujące oznakowania, na podzielni albo na specjalnej płytce znamionowej, lub w obu tych miejscach:

a) znak homologacji typu EWG;

b) znak identyfikacyjny lub nazwa producenta;

c) numer seryjny i rok produkcji gazomierza;

d) oznaczenie rozmiaru gazomierza: ma postać dużej litery G oraz numeru ustanowionego w rozdziale II lub III;

e) maksymalny przepływ wyrażony jako: Qmax... m3/h;

f) minimalny przepływ wyrażony jako: Qmin... m3/h (lub dm3/h);

g) maksymalne ciśnienie robocze wyrażone jako: Pmax... MPa (lub kPa lub Pa lub bar lub mbar);

h) dla gazomierzy komorowych wartość nominalna objętości cyklicznej wyrażona jako: V... m3 (lub dm3);

i) gdzie stosowne, oznakowania wspomniane w pkt I.B.3.1. i I.B.3.2.; oznakowania te jednakże mogą zostać wykonane na innych tabliczkach lub na samym gazomierzu.

Oznakowania te muszą być dobrze widoczne, łatwo czytelne oraz trwałe w normalnych warunkach użytkowania gazomierza.

8.2.3. Należy określić rozmieszczenie znaków weryfikacyjnych lub plomb:

a) na wszystkich tabliczkach posiadających oznakowania wymagane w niniejszym Załączniku;

b) na wszystkich częściach gazomierza, które nie mogą być w inny sposób zabezpieczone przed zakłóceniami mogącymi:

- wywrzeć wpływ na lub zmienić wskazania na urządzeniu wskazującym gazomierza,

- zmienić lub przerwać połączenie między urządzeniem pomiarowym i urządzeniem wskazującym,

- usunąć lub przemieścić ważne pod względem metrologicznym części gazomierza.

9. Homologacja typu EWG oraz weryfikacja wstępna EWG

Homologacja typu EWG oraz weryfikacja wstępna EWG gazomierzy są przeprowadzane zgodnie z wymaganiami dyrektywy Rady z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej.

9.1. Homologacja typu EWG

9.1.1. Wnioski o homologację typu EWG dla gazomierzy muszą zawierać następujące dokumenty:

- opis gazomierza podający jego charakterystykę techniczną i zasadę działania,

- rysunki perspektywiczne lub fotografie gazomierza,

- nomenklaturę części z opisem materiałów, z jakich zostały wykonane,

- rysunek złożeniowy z oznaczeniem części składowych wymienionych w nomenklaturze,

- zwymiarowane rysunki,

- plan pokazujący rozmieszczenie znaków weryfikacyjnych i plomb,

- plan urządzenia wskazującego wraz z mechanizmami dostosowawczymi,

- zwymiarowane rysunki części ważnych ze względów metrologicznych,

- plan podzielni wraz z ustaleniami dotyczącymi oznakowań,

- gdzie stosowne, plan urządzeń dodatkowych określonych w pkt I.B.3.1,

- gdzie stosowne, tabelę określającą charakterystyki wałków napędowych (pkt I.B.3.2),

- wykaz złożonych dokumentów,

- oświadczenie stwierdzające, że gazomierze wyprodukowane zgodnie z typem spełniają wymagania bezpieczeństwa, w szczególności dotyczące maksymalnego ciśnienia roboczego, jakie zostało oznakowane na tabliczkach znamionowych.

9.1.2. Na świadectwie homologacji typu EWG znajdują się następujące informacje:

- nazwa i adres osoby, której wydano świadectwo homologacji typu EWG,

- typ i/lub przeznaczenie handlowe,

- zasadnicze charakterystyki techniczne i metrologiczne, takie jak przepływ minimalny, maksymalne ciśnienie robocze, nominalna średnica wewnętrzna części łączących oraz, w przypadku gazomierzy komorowych, nominalna wartość objętości cyklicznej,

- znak homologacji typu EWG,

- okres ważności homologacji typu EWG,

- w przypadku gazomierzy wyposażonych w wałki napędowe:

a) charakterystyki wałków, jak określono w pkt I.B.3.2.1 (tam, gdzie jest tylko jeden wałek napędowy),

b) charakterystyki każdego wałka oraz wzór podany w pkt I.B.3.2.2 (tam, gdzie są dwa wałki napędowe lub więcej),

- informacje o rozmieszczeniu znaków homologacji typu EWG, znaków i plomb wstępnej weryfikacji EWG (gdzie stosowne, w formie fotografii lub rysunków),

- wykaz dokumentów dołączonych do świadectwa homologacji typu EWG,

- wszelkie uwagi szczególne.

9.2. Wstępna weryfikacja EWG

9.2.1. Gazomierze przedłożone do wstępnej weryfikacji EWG są sprawne.

Wstępna weryfikacja EWG nie jest gwarancją prawidłowego działania lub dokładności odczytu jakichkolwiek dodatkowych urządzeń, które mogą być przyłączone do gazomierza, jak określono w pkt I.B.3.1 i I.B.3.2.

Na takich urządzeniach dodatkowych nie umieszcza się ani znaków weryfikacji EWG, ani plomb EWG.

ROZDZIAŁ  II

5.2 Przepisy szczególne

5.2.1. Jeżeli maksymalne momenty obrotowe oznaczone na gazomierzu zgodnie z pkt I.B.3.2.1 i I.B.3.2.2 są stosowane do wałków napędowych, wskazania gazomierza przy Qmin nie mogą różnić się o więcej niż 0,5 %.

6.3. Przepisy szczególne

6.3.1. Dla gazomierzy, dla których ciśnienie robocze przekracza 0,1 MPa (1 bar), stosuje się przepisy pkt II.6.2. dotyczące mechanicznej absorpcji ciśnienia, lecz całkowita absorpcja ciśnienia tych gazomierzy, jak określono w pkt II.6.1, nie jest brana pod uwagę.

6.3.2. Zainstalowanie urządzeń dodatkowych nie może powodować zwiększenia mechanicznej absorpcji ciśnienia gazomierzy o więcej niż 20 Pa (0,2 mbar).

7.2.7. W przypadku gazomierzy z jednym lub więcej wałkami napędowymi, co najmniej trzy gazomierze każdego rozmiaru G muszą zostać przetestowane przy zastosowaniu powietrza o gęstości 1,2 kg/m3 (patrz pkt I.B.6.2) na zgodność z wymaganiami określonymi w pkt I.B.3.2.4, II.5.2.1 i II.6.3.2.

W przypadku gazomierzy z wieloma wałkami napędowymi, test musi zostać przeprowadzony na wałku, który powoduje uzyskanie najbardziej niekorzystnego wyniku.

Dla gazomierzy o tym samym rozmiarze G najniższa wartość momentu obrotowego otrzymywana w badaniach powinna być stosowana jako wartość maksymalnego dopuszczalnego momentu obrotowego.

Jeżeli typ obejmuje gazomierze o różnych rozmiarach G, badanie momentu obrotowego należy przeprowadzić tylko dla gazomierzy o najmniejszym rozmiarze G, pod warunkiem że taki sam moment obrotowy jest podany dla większych gazomierzy oraz że wałek napędowy tych większych gazomierzy ma taką samą lub większą stałą.

ROZDZIAŁ  III

2. Zakres zdolności

2.1. Gazomierze posiadają jedynie następujące zakresy

Qmax (m3/h) Zakres
Oznaczenie G mały średni duży
Qmin (m3/h)
16 25 5 2,5 1,3
25 40 8 4 2
40 65 13 6 3
65 100 20 10 5
100 160 32 16 8
160 250 50 25 13
250 400 80 40 20
400 650 130 65 32
650 1.000 200 100 50
1.000 1.600 320 160 80

oraz dziesiętne wielokrotności ostatnich pięciu wierszy.

4. Testowany element

4.1. Zgodnie z przepisami pkt I.B.5.2.2 lit. a) i b) jednostka podziałki na skali testowanego elementu nie może przekraczać następujących wartości:

dla G 16 do G 65 włącznie 0,002 m3
dla G 100 do G 650 włącznie 0,02 m3
dla G 1.000 do G 6.500 włącznie 0,2 m3
dla G 10.000 i więcej 2,0 m3

4.2. Odstęp między oznaczeniami cyfrowymi na skali testowanego elementu nie może być większy niż:

dla G 16 do G 65 włącznie 0,01 m3
dla G 100 do G 650 włącznie 0,1 m3
dla G 1.000 do G 6.500 włącznie 1,0 m3
dla G 10.000 i więcej 10,0 m3

5. Maksymalne dopuszczalne błędy

5.1. Przepisy ogólne

5.1.1. Maksymalnie dopuszczalne błędy, dodatnie i ujemne, są podane w następującej tabeli:

Przepływ Q Maksymalny dopuszczalny błąd podczas wstępnej weryfikacji EWG
Qmin ≤ Ü Q < 0,2 Qmax 2 %
0,2 Qmax ≤ Ü Q ≤ Ü Qmax 1 %

5.1.2. Wszystkie błędy nie mogą przekroczyć połowy maksymalnego dopuszczalnego błędu, w przypadku gdy wszystkie są tego samego znaku.

5.2. Przepisy szczególne

5.2.1. W przypadku gdy maksymalne momenty obrotowe oznaczone na gazomierzu zgodnie z pkt I.B.3.2.1 i I.B.3.2.2 są stosowane do wałków napędowych, wskazania gazomierza przy Qmin nie mogą różnić się o więcej niż wartości podane w następującej tabeli:

Qmin Różnice we wskazaniach przy Qmin
0,05 Qmax 1 %
0,1 Qmax 0,5 %
0,2 Qmax 0,25 %

6.2.3. Gazomierze z wałkami napędowymi

6.2.3.1. W przypadku gazomierzy z jednym lub więcej wałkami napędowymi, co najmniej trzy gazomierze każdego rozmiaru G muszą być przetestowane przy zastosowaniu powietrza o gęstości 1,2 kg/m3 (patrz pkt I.B.6.2) na zgodność z wymaganiami określonymi w pkt I.B.3.2.4 i III.5.2.1.

W przypadku gazomierzy z wieloma wałkami napędowymi test musi zostać przeprowadzony na wałku, który powoduje uzyskanie najbardziej niekorzystnego wyniku.

Dla gazomierzy o tym samym rozmiarze G najniższa wartość momentu obrotowego otrzymana w testach powinna być stosowana jako wartość maksymalnego dopuszczalnego momentu obrotowego.

Jeżeli typ obejmuje gazomierze o różnych rozmiarach G, test momentu obrotowego należy przeprowadzić tylko dla gazomierzy o najmniejszym rozmiarze G, pod warunkiem że taki sam moment obrotowy jest podany dla większych gazomierzy oraz że wałek napędowy tych większych gazomierzy ma taką samą lub większą stałą.

6.2.3.2. W przypadku gazomierzy z kilkoma wartościami dla Qmin należy przeprowadzić tylko test opisany w pkt III.6.2.3.1 dla najmniejszej wartości Qmin. Dopuszczalny moment obrotowy dla innych zakresów przepływów może zostać obliczony z wyniku tego testu.

Zamiana na inne wartości Qmin jest regulowana następującymi zasadami:

a) tam, gdzie przepływ jest stały, odchylenie błędu jest proporcjonalne do momentu obrotowego;

b) tam, gdzie moment obrotowy jest stały, odchylenie błędu dla gazomierzy rotorowych jest odwrotnie proporcjonalne do przepływu, zaś dla gazomierzy turbinowych jest odwrotnie proporcjonalne do kwadratu przepływu.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 26.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1978.104.26

Rodzaj: Dyrektywa
Tytuł: Dyrektywa 78/365/EWG dostosowująca po raz drugi do postępu technicznego dyrektywę Rady 71/318/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do gazomierzy
Data aktu: 31/03/1978
Data ogłoszenia: 18/04/1978
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 11/04/1978