(69/464/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 24 grudnia 1969 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
produkcja ziemniaków zajmuje istotne miejsce w rolnictwie Wspólnoty;
plony tej produkcji są stale zagrożone przez organizmy szkodliwe;
ochrona upraw ziemniaka przed takimi organizmami szkodliwym powinna nie tylko przyczynić się do utrzymania zdolności produkcyjnej, ale także powinna stanowić jeden ze środków zwiększenia wydajności produkcji rolnej;
działania ochronne podejmowane w Państwach Członkowskich w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się organizmów szkodliwych przyniosłyby jedynie efekt ograniczony, jeśli takie organizmy nie byłyby zwalczane jednocześnie i metodycznie na obszarze całej Wspólnoty i jeśli ich rozprzestrzenianie nie zostałoby powstrzymane;
jednym z najbardziej szkodliwych organizmów dla ziemniaka jest Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc., czynnik patogenny odpowiedzialny za chorobę wywoływaną przez rośliny niższe wytwarzające zarodniki określaną mianem "raka ziemniaczanego";
choroba ta wystąpiła w wielu Państwach Członkowskich, a pewne ograniczone źródła infekcji istnieją w obrębie Wspólnoty;
istnieje trwałe zagrożenie dla upraw ziemniaka na obszarze całej Wspólnoty, jeżeli nie zostaną podjęte skuteczne działania w celu zwalczenia tej choroby i zapobieżenia jej rozprzestrzenieniu;
w celu zwalczenia tego organizmu szkodliwego konieczne jest przyjęcie minimalnych przepisów dla Wspólnoty; Państwa Członkowskie powinny być w stanie podjąć dodatkowe lub surowsze przepisy, o ile jest to konieczne;
odmiany ziemniaka odporne na niektóre szczepy tego organizmu szkodliwego odgrywają istotną rolę; stosowanie takich odmian, szczególnie w strefie chronionej otaczającej zarażone parcele, ma szczególne znaczenie; okresowe publikowanie wykazów takich odmian leży w interesie ogólnym;
dla stwierdzenia faktu zarażenia oraz odporności odmian, niezbędne jest stosowanie odpowiednich metod, co do których Państwa Członkowskie nie zgłaszają zastrzeżeń,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 1969 r.
|
W imieniu Rady |
|
J.M.A.H. LUNS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. 28 z 17.02.1967, str. 454/67.