Język postępowania: angielski(2022/C 482/34)
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: ClientEarth AISBL (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat C. Ziegler)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 3 sierpnia 2022 r. (SGS 22/3264) w sprawie wniosku o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej na podstawie tytułu IV rozporządzenia w sprawie konwencji z Aarhus w odniesieniu do rozporządzenie Rady (UE) 2022/515 z dnia 31 marca 2022 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) 2022/109 w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na rok 2022 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mających zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. 2022, L 104, s. 1), oraz
- obciążenie Rady własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy, dotyczący oczywistych naruszeń prawa i błędów w ocenie co do zakresu prawa strony skarżącej do dostępu do procedury odwoławczej na podstawie rozporządzenia w sprawie konwencji z Aarhus wobec twierdzenia Rady, jakoby zarzuty strony skarżącej, że przyjmując rozporządzenia wprowadzające zmiany w TAC Rada działała poza granicami swoich kompetencji oraz nadużyła władzy były niedopuszczalne, ponieważ wykraczały poza zakres art. 10 rozporządzenia w sprawie konwencji z Aarhus.
2. Zarzut drugi, dotyczący oczywistych naruszeń prawa i błędów w ocenie co do istotnych aspektów prawa wtórnego oraz zakresu kompetencji Rady do ustalania TAC na podstawie art. 43 ust. 3 TFUE wobec faktu, że Rada dopuściła się:
- oczywistych naruszeń prawa w odniesieniu do wpływu jaki miała mieć Umowa o handlu i współpracy na kompetencje Rady w zakresie ustalania TAC w sprzeczności z przepisami UE w dziedzinie rybołówstwa
- oczywistych naruszeń prawa w odniesieniu do zakresu uznania, jakim dysponuje Rada w dziedzinie ustalania uprawnień do połowów, ograniczonego celem maksymalnego podtrzymywalnego połowu określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w sprawie WPRyb; oraz
- oczywistych naruszeń prawa i błędów w ocenie w odniesieniu do granic swoich kompetencji na podstawie art. 43 ust. 3 TFUE.
3. Zarzut trzeci, dotyczący oczywistych błędów w ocenie w odniesieniu do obowiązku Rady w zakresie:
- wdrażania podejścia ostrożnościowego, zgodnie z art. 2 ust. 2 akapit pierwszy i drugi, a także art. 4 ust. 1 pkt 8 i art. 9 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w spawie WPRyb, ściśle ograniczonego celem maksymalnego podtrzymywalnego połowu;
- wdrażania podejścia ekosystemowego, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego w sprawie WPRyb.
4. Zarzut czwarty, dotyczący oczywistego błędu w ocenie co do nadużycia władzy jakiego miała się dopuścić Rada, przyjmując rozporządzenie (UE) 2022/515 z dnia 31 marca 2022 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2022/109 w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na rok 2022 w odniesieniu do niektórych stad ryb i grup stad ryb, mających zastosowanie w wodach Unii oraz, dla unijnych statków rybackich, w niektórych wodach nienależących do Unii (Dz.U. 2022 L 21, s. 1).
