[Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2000/78/WE - Stworzenie ogólnych warunków ramowych równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Zakaz dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania - Wewnętrzna regulacja przedsiębiorstwa prywatnego zakazująca jakiegokolwiek wyrażania w miejscu pracy przekonań religijnych, światopoglądowych lub politycznych Zakaz obejmujący wypowiedzi, ubiór lub każdy inny sposób wyrażania tych przekonań - Noszenie stroju o wydźwięku religijnym]Język postępowania: francuski
(2022/C 463/02)
(Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal du travail francophone de Bruxelles
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: L.F.
Strona pozwana: S.C.R.L.
Sentencja
1) Artykuł 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie "religia lub przekonania", którymi ten artykuł się posługuje, stanowią jedną i tę samą przyczynę dyskryminacji, obejmującą zarówno przekonania religijne, jak i przekonania światopoglądowe czy duchowe.
2) Artykuł 2 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, że postanowienie regulaminu pracy przedsiębiorstwa zakazujące pracownikom wyrażania poprzez wypowiedzi, ubiór lub w inny sposób swoich przekonań religijnych, światopoglądowych lub politycznych, bez względu na ich charakter, nie stanowi względem pracowników, którzy pragną korzystać z wolności religii i sumienia poprzez widoczne noszenie symbolu lub stroju wynikającego z nakazów religijnych, przejawu bezpośredniej dyskryminacji "ze względu na religię lub przekonania" w rozumieniu tej dyrektywy, o ile owo postanowienie jest stosowane w sposób ogólny i bez rozróżnienia.
3) Artykuł 1 dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, by przepisy krajowe mające na celu transpozycję tej dyrektywy do prawa krajowego, interpretowane w ten sposób, że przekonania religijne i światopoglądowe stanowią dwie odrębne przyczyny dyskryminacji, można było traktować jako "przepisy bardziej korzystne w celu ochrony zasady równego traktowania od przepisów ustanowionych w [tej dyrektywie]" w rozumieniu jej art. 8 ust. 1.
