Język postępowania: włoski(2022/C 432/44)
(Dz.U.UE C z dnia 11 listopada 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Paola Primicerj (Rzym, Włochy) (przedstawiciel: adwokat E. Iorio)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 2 sierpnia 2022 r. [EMPL.C.1/BPM/kt (2022)5785472] oddalającej wniosek o udzielenie dostępu (GestDem n. 2022/4090) do uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r., wystosowanego przez Komisję Europejską do Republiki Włoskiej w toku postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 2016/4081, dotyczącego zgodności z prawem Unii Europejskiej przepisów prawa krajowego, które regulują służbę pełnioną przez sędziów honorowych;
- nakazanie Komisji Europejskiej, by udzieliła stronie skarżącej dostępu do uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r., wystosowanego przez Komisję Europejską do Republiki Włoskiej w toku postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 2016/4081;
- obciążenie Komisji Europejskiej, w przypadku sprzeciwu, kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący dopuszczalności skargi
- Strona skarżąca twierdzi w tym względzie, że działa na podstawie przysługującego obywatelom Unii ogólnego prawa do przejrzystości działania instytucji, aby uzyskać konieczne informacje zgodnie z prawem przyznanym wszystkim obywatelom Unii przez rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 1 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.
- Ponadto zaznajomienie się z wezwaniem do usunięcia uchybienia przyniosłoby skarżącej konkretną korzyść w postaci skorzystania z przysługującego jej prawa do informacji, gdyż po ponad 6 latach poznałaby powody, dla których Komisja nie wydała jeszcze uzasadnionej opinii.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia przewidzianych w art. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej i w art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej zasad w dziedzinie dostępu do aktów instytucji Unii przewidzianego w art. 1 i art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 - istnienie interesu publicznego w dostępie do uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r.
- Strona skarżąca twierdzi w tym względzie, że istnieje nadrzędny interes publiczny w prawie do informacji, a mówiąc dokładniej, w zapoznaniu się z działaniem Komisji i Republiki Włoskiej w dziedzinie niezależności sądownictwa, istotnego warunku praworządności, co skutkuje tym, że przepisy dotyczące wyjątku od prawa do dostępu należy interpretować zawężająco.
- Całkowicie nieodpowiedni charakter całego systemu przepisów, które regulują we Włoszech honorowe sądownictwo, a w szczególności honorowych sędziów pokoju, został już stwierdzony przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyrokach z dnia 16 lipca 2020 r. i z dnia 7 kwietnia 2022 r., przy czym ma miejsce naruszenie zasady warunkowości.
- Sprzeczne z przepisami w dziedzinie przejrzystości i ujawniania dokumentów instytucji Unii jest negowanie istnienia nadrzędnego interesu publicznego w zapoznaniu się nie z poufnymi aktami i dyskusjami między Republiką Włoską a Komisji, lecz z zarzutami sformułowanymi w wezwaniu do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r., na które zwróciła uwagę prasa krajowa i które było przedmiotem zawierającego streszczenie komunikatu wydanego przez samą Komisję.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku uzasadniania aktów instytucji europejskich
- Strona skarżąca twierdzi w tym względzie, że badanie uzasadnienia aktów pozwala wszystkim zainteresowanym poznać i zrozumieć zasady, na jakich instytucje wprowadzają w życie traktat, ponieważ obowiązek uzasadnienia ma funkcję kontrolną, a zarazem funkcję partycypacyjną, gdyż czyniąc jasno zrozumiałymi oceny, na podstawie których instytucje wydają swoje akty, przyczynia się do zmniejszenia deficytu demokratycznego, który jest często zarzucany Unii.
- Zasady w dziedzinie uzasadniania zostały naruszone, ponieważ Komisja ograniczyła się do uczynienia całkiem ogólnikowych i stereotypowych wzmianek na temat powodów, dla których ujawnienie uzupełniającego wezwania do usunięcia uchybienia z dnia 15 lipca 2022 r. zaszkodziłoby wspomnianemu "klimatowi zaufania", odpowiadając za pomocą formularza zawierającego nieliczne skąpe dane, które miałyby pozwolić stronie skarżącej i Sądowi na rzeczywistą kontrolę zgodności z prawem powodów odmowy, która nie została uzasadniona w wystarczający sposób, w szczególności jeśli chodzi o powody, które miały stanowić przeszkodę do przynajmniej częściowego ujawnienia aktu, upowszechnionego już w części w pakiecie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego z dnia 15 lipca 2022 r., nawet jeśli miało to miejsce w sposób, który nie pozwalał zrozumieć treści i powodów dodatkowych zarzutów sformułowanych wobec Włoch.
- Zaskarżona odmowa dostępu nie wskazuje jasno powodów, na których się ona opiera, jej podstawy prawnej, okoliczności faktycznych ani sposobu, w jaki różne istotne interesy zostały uwzględnione, ponieważ ta odmowa wpływa na wykonywanie praw przewidzianych w art. 17 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, co skutkuje tym, że uzasadnienie - jako że wydany akt przewiduje ograniczenie prawa przyznanego skarżącej przez traktat, polegające na zawężeniu takich praw - musi być bardziej rygorystyczne, dokładne i szczegółowe, aby uczynić jasnymi dokonane wybory.
