Język postępowania: niderlandzki(2022/C 340/22)
(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2022 r.)
Sąd odsyłający
Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: BV Osteopathie Van Hauwermeiren
Druga strona postępowania: Belgische Staat
Pytania prejudycjalne
1) Czy wyrok Trybunału z dnia 8 kwietnia 1976 r. w sprawie 43/75 Defrenne/SABENA 1 należy interpretować w ten sposób, że przyznaje on sądowi krajowemu samodzielne uprawnienie do utrzymania w mocy - sua sponte i bez wystąpienia z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na podstawie art. 267 TFUE - wyłącznie na podstawie przepisu prawa krajowego odnoszących się do zdarzeń przeszłych skutków przepisów krajowych dotyczących zwolnienia z VAT usług medycznych i paramedycznych, niezgodność których to przepisów z prawem Unii stwierdził następnie ten sam sąd (po tym, jak wcześniej skierował w tym przedmiocie do Trybunału trzy wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na podstawie art. 267 TFUE, na które Trybunał udzielił odpowiedzi wyrokiem z dnia 27 czerwca 2019 r. w sprawie C-597/17 2 ) i w odniesieniu do których orzekł o ich częściowej nieważności, utrzymując jednak w mocy dotychczasowe skutki przepisu prawa krajowego sprzecznego z prawem Unii w odniesieniu do zdarzeń przeszłych, pozbawiając w ten sposób całkowicie podatników VAT prawa do zwrotu VAT pobranego z naruszeniem prawa Unii?
2) Czy sąd krajowy może - samodzielnie i bez wystąpienia z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na podstawie art. 267 TFUE - utrzymać w mocy w odniesieniu do zdarzeń przeszłych skutki, jakie wywołuje przepis krajowy uznany za sprzeczny z dyrektywą VAT, na podstawie ogólnego powołania się na "nadrzędne wymogi bezpieczeństwa prawnego związane z całością będących w grze interesów zarówno publicznych, jak również prywatnych" oraz domniemany "brak praktycznej możliwości zwrotu nienależnie pobranego VAT odbiorcom dostaw lub usług świadczonych przez podatnika lub dochodzenia od nich zapłaty w przypadku nieuzasadnionego zwolnienia z jego zapłaty, w szczególności w przypadku, gdy miałoby to dotyczyć dużej liczby niezidentyfikowanych osób lub gdy podatnicy nie dysponują systemem księgowym umożliwiającym im identyfikację tych dostaw lub usług i obliczenie ich wartości", podczas gdy samym podatnikom nie umożliwiono wykazania, że taki "brak praktycznej możliwości" występuje?
