Język postępowania: angielski(2022/C 213/47)
(Dz.U.UE C z dnia 30 maja 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Scania AB, Scania CV AB, Scania Deutschland GmbH (przedstawiciele: D. Arts, advocaat, F. Miotto, avocate, N. De Backer, advocate, C.E. Schillemans, advocaat, C. Langenius, S. Falkner, L. Ulrichs, P. Hammarskiöld, advokater)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
- uchylenie w całości lub w części zaskarżonego wyroku;
- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2017) 6467 final z dnia 27 września 2017 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 TFUE oraz w art. 53 porozumienia EOG (sprawa AT.39824 - Samochody ciężarowe) lub żądanie obniżenia kwoty odnośnych grzywien;
- lub skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd oraz
- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący je podnoszą cztery następujące zarzuty:
1. W zarzucie pierwszym wnoszący odwołanie utrzymują, że Sąd naruszył prawo, nie uznając, iż Komisja, wydając decyzję w sprawie ugody 1 , a następnie kontynuując dochodzenie przeciwko Scanii z wykorzystaniem tego samego zespołu, naruszyła art. 41 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, zgodnie z jego wykładnią w orzecznictwie Trybunału.
2. W zarzucie drugim wnoszący odwołanie utrzymują, że Sąd naruszył prawo, kwalifikując zakres geograficzny zachowań na szczeblu niemieckim jako obejmujący cały EOG, podczas gdy był on ograniczony do Niemiec.
3. W zarzucie trzecim wnoszący odwołanie utrzymują, że Sąd naruszył prawo, kwalifikując szereg okoliczności faktycznych na trzech różnych szczeblach jako jedno naruszenie.
4. W zarzucie czwartym wnoszący odwołanie podnoszą posiłkowo, że Sąd naruszył prawo, utrzymując w mocy grzywnę związaną z zachowaniem, które się przedawniło.
