(EBC/2022/13)(2022/C 142/01)
(Dz.U.UE C z dnia 30 marca 2022 r.)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi 1 , w szczególności art. 4 ust. 3 oraz art. 6 ust. 1 i art. 6 ust. 5 lit. c),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 4 kwietnia 2017 r. Europejski Bank Centralny (EBC) przyjął zalecenie Europejskiego Banku Centralnego EBC/2017/10 2 (zwane dalej "zaleceniem w sprawie opcji i swobód uznania"), w którym ustanowił wspólne specyfikacje dla wykonywania niektórych opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w stosunku do mniej istotnych instytucji. Na mocy ustawodawstwa uchwalonego od czasu przyjęcia zalecenia w sprawie opcji i swobód uznania niektóre opcje i swobody uznania przewidziane w prawie Unii, które były uwzględnione w tym zaleceniu, zostały zmienione lub zlikwidowane, a ponadto zaktualizowany został Przewodnik EBC w sprawie opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii z 2016 r. (zwany dalej "Przewodnikiem EBC"). Konieczne jest zatem wprowadzenie pewnych zmian do zalecenia w sprawie opcji i swobód uznania.
(2) W odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących nadzoru skonsolidowanego oraz zwolnień w zakresie wymogów ostrożnościowych, zgodnie ze specyfikacjami określonymi w rozdziale 1 sekcji II Przewodnika EBC, należy zachęcać właściwe organy krajowe do przyjęcia ostrożnego podejścia w razie przyznawania zwolnień na zasadzie indywidualnej. Zasady dotyczące identyfikacji organu sprawującego nadzór skonsolidowany oraz metod i zakresu konsolidacji i subkonsolidacji również powinny być stosowane w sposób zgodny z Przewodnikiem EBC.
(3) W odniesieniu do zwolnień od wymogów dotyczących płynności na poziomie transgranicznym EBC zaleca szczególne podejście dla mniej istotnych instytucji, mając na uwadze, że nie wszystkie specyfikacje dla oceny wniosków zawarte w Przewodniku EBC są właściwe dla tych instytucji.
(4) EBC zaleca spójne i ostrożne podejście w odniesieniu do opcji i swobód uznania związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych, zgodnie ze specyfikacjami zawartymi w rozdziale 2 sekcji II Przewodnika EBC. Aby odzwierciedlić specyfikę mniej istotnych instytucji w odniesieniu do wymaganego marginesu nadwyżki kapitału na potrzeby obniżenia funduszy własnych, konieczne są pewne korekty tych specyfikacji.
(5) EBC zaleca spójne i ostrożne podejście w odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących wymogów dotyczących płynności, które powinno być zgodne ze specyfikacjami, o których mowa w rozdziale 6 sekcji II Przewodnika EBC, ponieważ te opcje i swobody uznania mają wpływ na obliczanie wymogów pokrycia wypływów netto, np. poprzez określenie sposobu traktowania poszczególnych wpływów i wypływów.
(6) Jeżeli chodzi o wypływy z tytułu produktów związanych z pozabilansowym finansowaniem handlu, do przewodnika EBC dodano specyfikacje mające na celu uwzględnienie nowej polityki EBC, która dopuszcza większą elastyczność w określaniu wskaźników wypływów. W związku z tym, aby zapewnić spójne stosowanie wskaźników wypływów w odniesieniu do ekspozycji pozabilansowych związanych z finansowaniem handlu wśród istotnych i mniej istotnych instytucji, właściwe organy krajowe powinny stosować się do specyfikacji zawartych w Przewodniku EBC.
(7) W odniesieniu do wskaźników wypływów mających mieć zastosowane do stabilnych depozytów detalicznych pewne czynniki utrudniały praktyczne zastosowanie swobody uznania, o której mowa w postanowieniach art. 13 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/445 (EBC/2016/4) 3 , na podstawie których właściwe organy mogą upoważnić instytucje do stosowania wskaźnika wypływów wynoszącego 3 % w odniesieniu do stabilnych depozytów detalicznych objętych systemem gwarantowania depozytów, pod warunkiem udzielenia uprzedniej zgody przez Komisję Europejską zgodnie z art. 24 ust. 4 i 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/61 4 . Konieczne są dalsze dowody i dalsza analiza w celu wykazania, że wskaźniki wypływów w odniesieniu do stabilnych depozytów detalicznych objętych systemem gwarantowania depozytów, o których mowa w art. 24 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61, wynosiłyby poniżej 3 % w każdym okresie występowania warunków skrajnych zgodnych ze scenariuszami, o których mowa w art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61. Wobec braku takich dowodów i analiz postanowienia ogólnie określające wskaźnik wypływów na poziomie 3 % zostały usunięte z wytycznych Europejskiego Banku Centralnego EBC/2017/9 5 dotyczących wykonywania opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w odniesieniu do mniej istotnych instytucji. Stanowisko EBC wobec tej opcji przedstawiono w sekcji III Przewodnika EBC. Aby zapewnić spójne wykonywanie opcji i swobód uznania w odniesieniu do istotnych i mniej istotnych instytucji, właściwe organy krajowe powinny przyjąć to samo stanowisko.
(8) W odniesieniu do opcji i swobód uznania związanych ze wskaźnikiem dźwigni EBC zaleca spójne i ostrożne podejście, zgodne ze specyfikacjami określonymi w rozdziale 3 sekcji I oraz w rozdziale 7 sekcji II Przewodnika EBC.
(9) W odniesieniu do opcji i swobód uznania dotyczących pośrednich jednostek dominujących oraz możliwości zezwolenia przez właściwe organy co najmniej dwóm instytucjom w Unii wchodzącym w skład tej samej grupy z państwa trzeciego na posiadanie dwóch pośrednich unijnych jednostek dominujących zgodnie z art. 21b ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 6 , a także w odniesieniu do znaczenia takiej możliwości w przypadku mniej istotnych instytucji, EBC zaleca, aby właściwe organy krajowe przyjęły podejście spójne z podejściem określonym w rozdziale 9 sekcji II Przewodnika EBC w celu zapewnienia równych warunków konukrencji.
(10) W odniesieniu do opcji i swobód uznania związanych z wymogami sprawozdawczymi wobec instytucji, w szczególności dotyczących wyceny aktywów i pozycji pozabilansowych oraz odstępstw od wymogów sprawozdawczych, EBC zaleca, aby właściwe organy krajowe stosowały podejście określone w rozdziale 8 sekcji II Przewodnika EBC, tak aby zapewnić zarówno spójne stosowanie standardów polityki w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego, jak i równe warunki konkurencji.
(11) W odniesieniu do opcji i swobód uznania związanych z zarządzaniem zalecenie w sprawie opcji i swobód uznania powinno zostać zmienione w celu uwzględnienia zmian legislacyjnych dotyczących polityki nadzorczej wobec finansowych spółek holdingowych (finansowych spółek holdingowych o działalności mieszanej).
(12) Zalecenie EBC/2017/10 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 25 marca 2022 r.
|
Christine LAGARDE |
|
Prezes EBC |
1 Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.
2 Zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie wspólnych specyfikacji dla wykonywania niektórych opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w stosunku do mniej istotnych instytucji (EBC/2017/10) (Dz.U. C 120 z 13.4.2017, s. 2).
3 Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/445 z dnia 14 marca 2016 r. w sprawie wykonywania opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii (EBC/2016/4) (Dz.U. L 78 z 24.3.2016, s. 60).
4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1).
5 Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/697 z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie wykonywania opcji i swobód uznania przewidzianych w prawie Unii przez właściwe organy krajowe w stosunku do mniej istotnych instytucji (Dz.U. L 101 z 13.4.2017, s. 156).
6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1).
**) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8).